ก็แค่เมียแต่ง의 모든 챕터: 챕터 1 - 챕터 10

ตอนที่ 1.“ทำไมต้องฉัน ฟ้าลดา”ใบหน้าคมเข้มที่ถอดแบบมาจากเทพบุตรกรีกทุกกระเบียดนิ้ว กำลังถูกความเกรี้ยวกราดเดือดดาลครอบงำดวงตาคมกริบที่อยู่ในวงล้อมของขนตายาวงอนจ้องเขม็งมองมาริมฝีปากหยักสวยที่หล่อนมักจะแอบมองด้วยความชื่นชมทุกครั้งที่มีโอกาส บิดเบี้ยวเหยียดหยันไม่คิดปิดบังเขาเกลียดหล่อน...ไม่ว่าจะในอดีต หรือว่าตอนนี้ อคิราห์ก็ยังเกลียดชังเด็กผู้หญิงอย่างหล่อนไม่เปลี่ยนแปลงแต่หล่อนกลับรักเขา...รักเขามาก...ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าอคิราห์มีแต่ความเกลียดชังเท่านั้นที่หยิบยื่นคืนกลับให้มาครอบครัวของหล่อนกับครอบครัวของอคิราห์สนิทสนมกันมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่คุณย่า สืบทอดมายังรุ่นคุณพ่อคุณแม่ และแน่นอนว่าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างต้องการที่จะทำให้สองครอบครัวเป็นทางแผ่นเดียวกันหล่อนคือลูกสาวคนเดียวของ กิติยามณี ส่วนอคิราห์คือลูกชายคนโตของตระกูลมหาเศรษฐีผู้ร่ำรวย รัตนเมธากุล โดยเขามีพี่น้องทั้งหมดสามคน อัคเรศ รัตนเมธากุล และอิศรา รัตนเมธากุล ซึ่งทั้งอัคเรศและอิศราต่างสนิทสนมกับหล่อนเป็นอย่างดี โดยเฉพาะอิศรา“ฟ้า...”“ทำไมไม่เป็นนายเล็ก”น้ำเสียงของเขายังคงดุดัน แววตาเดือดดาล ขณะก้าวเท้าเข้า

ตอนที่ 3.“คุณบัว เดี๋ยวส่งรายงานประชุมให้ผมด่วนเลยนะครับ”อคิราห์พูดขึ้นกับบัวชมพู เลขาฯ หน้าห้องของตัวเองด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด“ค่ะท่านประธาน”บัวชมพูก้มหน้ารับคำสั่งของเจ้านายตัวเอง และกำลังจะเดินเลี่ยงออกไป แต่ผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นเสียก่อน“สวัสดีครับพี่ใหญ่”“อ้าว นายเล็ก วันนี้มาทำงานด้วยหรือ”อิศราเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างบัวชมพูกับพี่ชายของตัวเอง“ต้องมาสิครับ หยุดไปตั้งหลายวันแล้ว”“ทำใจได้แล้วหรือ” อคิราห์เอ่ยถามน้องชาย“ทำไมผมต้องทำใจด้วยล่ะครับ ผมสบายดี ที่ลาหยุดไปเพราะไปเที่ยวกับสาวๆ ของผม”อคิราห์ไม่คิดว่าคำตอบที่น้องชายให้มาจะเป็นความจริง เพราะเขาคิดมาตลอดว่าอิศรารักฟ้าลดา และที่น้องชายหายหน้าไปไม่ยอมมาทำงานก็เพราะเสียใจที่ฟ้าลดาชี้นิ้วเลือกเขาเป็นเจ้าบ่าว แทนที่จะเป็นอิศรา“พี่เห็นนายสบายดี ก็โล่งใจ เที่ยงนี้ออกไปข้างนอกกันไหม”“เอาสิครับ”สองพี่น้องเดินคุยกันจากไป ในขณะที่บัวชมพูมองลอดแว่นตาตามไปจนแผ่นหลังกว้างของคนทั้งคู่ลับสายตาอิศรา...ผู้ชายที่หล่อนแอบรักมาตลอด แต่เขากลับไม่มองมาที่หล่อนเลย แม้แต่หางตาก็ไม่เคยมีหล่อนเป็นเพียงแค่เลขาฯ เฉิ่มๆ

ตอนที่ 5.เขาเอ่ยขึ้นกับฟ้าลดาและมองหญิงสาวด้วยความสงสัยจับใจ“ฟ้า... ไม่เป็นไรค่ะพี่เล็ก”หล่อนตอบว่าไม่เป็นไร แต่ยกมือป้ายน้ำตาหลายครั้งอย่างน่าสงสาร“น้องฟ้าไปนั่งพักก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่เรียกแม่บ้านเข้ามาเก็บกวาดเอง”“ไม่ค่ะ ฟ้าจะทำเองค่ะพี่เล็ก”ฟ้าลดาส่ายหน้าปฏิเสธ และพูดออกมาเสียงจริงจัง“มันเลอะขนาดนี้ พี่ว่าให้แม่บ้านทำดีกว่า เชื่อพี่นะ”“พี่ใหญ่สั่งให้ฟ้าทำ... ฟ้าไม่อยากขัดคำสั่งของพี่ใหญ่น่ะค่ะ”อิศราสงสารฟ้าลดาจับใจ แต่ก็ช่วยอะไรมากไม่ได้ เพราะมันคือเรื่องของหัวใจ“แต่ถ้าไม่มีใครบอก พี่ใหญ่ก็ไม่รู้หรอกว่าใครเป็นคนทำความสะอาด”“ฟ้าไม่อยากทำให้คนอื่นต้องมาเดือดร้อนน่ะค่ะ ในเมื่อฟ้าเป็นต้นเหตุ ฟ้าก็อยากจะจัดการทำด้วยตัวของฟ้าเอง... พี่เล็กเข้าใจฟ้านะคะ”เขาไม่เข้าใจหรอก แต่ก็ต้องพยายามทำเป็นเข้าใจต่างหากความคิดความอ่านของผู้หญิงนี่ช่างซับซ้อน จนเขารู้สึกว่ามันละเอียดอ่อนยิ่งกว่าสิ่งมีชีวิตใดๆ ในโลกใบนี้ทั้งหมด“งั้นพี่ช่วยนะครับ”“อย่าเลยค่ะพี่เล็ก ฟ้าไม่อยากทำให้พี่เล็กลำบาก ฟ้าทำเองได้ค่ะ”“งั้นพี่ให้แม่บ้านมาเป็นผู้ช่วย หรือว่าลูกมือก็ได้ โอเคไหม...” อิศราพยายามอย่างที่สุด

ตอนที่ 7. “พี่ใหญ่แต่งตัวหล่อจัดเลยวันนี้ น้องฟ้าเห็นเข้าจะต้องยิ่งรักยิ่งหลงพี่ใหญ่มากขึ้นแน่ๆ เลยครับ” “หุบปากไปเลยนายกลาง” “อ้าว ผมพูดความจริงก็มาทำหงุดหงิดใส่” อัคเรศยังคงอมยิ้ม “นี่ถ้าผมเป็นพี่ใหญ่นะ ผมจะรีบเร่งวันเร่งคืนให้คุณแม่จัดงานแต่งเร็วๆ เลยล่ะครับ” “พี่ไม่ใช่นาย และพี่ก็ไม่มีความดีใจอะไรเลย” สีหน้าของพี่ชายบูดบึ้งแบบนี้ ก็ยิ่งรู้สึกว่าอยากจะแกล้งยั่วมากขึ้น อัคเรศลุกขึ้นยืน เดินไปหยุดประจันหน้ากับพี่ชายของตัวเอง “น้องฟ้าสวยราวกับนางฟ้า ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพี่ใหญ่จะต้องทำเป็นไม่ชอบ ไม่พอใจด้วย ผมว่าพี่ใหญ่โชคดีสุดๆ แล้วที่น้องฟ้าเลือกพี่ใหญ่” “แต่พี่ไม่ดีใจ และก็เกลียดการถูกเลือกมากที่สุด จำเอาไว้ด้วยนายกลาง” “โอเคๆ หยุดเถียงกันได้แล้ว” อมลวรรณเอ่ยขัดขึ้น เพราะพี่น้องสองคนนั้นเจอหน้ากันเป็นทั้งปะทะฝีปากกันทุกที “พ่อกลางจะไปพักผ่อนก็ไปเถอะ ส่วนพ่อใหญ่ ตามแม่มา นี่ใกล้เวลามื้อค่ำของบ้านคุณน้ามลแล้ว” อคิราห์ถอนใจเบาๆ ก่อนจะเดินหน้าเครียดตามหลังมารดาออกไป ใ

ตอนที่ 9.“ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด แต่งหน้าจัด จะเป็นเธอได้นะ บัวชมพู”บัวชมพูยืนนิ่งราวกับถูกสาบให้เป็นหิน ใบหน้าที่ถูกตกแต่งด้วยเครื่องสำอางจนสวยคมเข้มซีดเผือด ดวงตากลมโตเบิกกว้างนอกจากจะถูกบังคับให้เข้ามาในสถานที่อโคจรแบบนี้ด้วย หล่อนก็ยังโชคไม่ดีมาเจอกับอิศรา แถมเขายังมองด้วยสายตาแปลกใจระคนดูแคลนอีกต่างหากเขาไม่ชอบขี้หน้าหล่อน มองหล่อนไม่ต่างจากเศษขยะ แต่สายตาคมกริบของเขากลับมีผลต่อกายสาวเหลือเกินอุ่นซ่านไปทั้งตัว...“สะ... หวัดดีค่ะคุณเล็ก”“เข้ามาทำอะไรล่ะ มาหาจับเศรษฐีในนี้?”เมื่ออิศราจ้องแต่จะหาเรื่อง บัวชมพูจึงตัดสินใจที่จะหนีหน้า“ขอตัวนะคะ”“เดี๋ยวสิ”มือใหญ่คว้าหมับเข้าที่แขนเรียว ก่อนที่ร่างของหล่อนจะถูกดึงเข้ามาหาใกล้หล่อนหน้าตาตื่นตกใจ พยายามดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนจะยิ่งเข้าใกล้อิศรามากขึ้นเรื่อยๆ“ปล่อยชมพูค่ะ”อิศราไม่ปล่อย แถมยังโน้มหน้าต่ำลงมาใกล้มากเหลือเกินกลิ่นลมหายใจร้อนๆ ผสมกับกลิ่นของแอลกอฮอล์เป่าลดลงมาบนใบหน้าของหล่อน“พี่ใหญ่รู้หรือเปล่าว่าเธอมีอีกตัวตนหนึ่งที่ซ่อนเอาไว้”หล่อนพยายามบิดแขนออก และไม่คิดจะโต้ตอบกับคนที่จงใจหาเรื่อง