MasukShare
ตอนที่ 7.
Terakhir Diperbarui:
2025-04-23 11:43:27
Bab terkait
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 8.
ตอนที่ 8.“ฟ้า... ขอตัวก่อนนะคะ”หล่อนขยับตัวลุกขึ้นยืนบนแข้งขาที่สั่นเทาไร้เรี่ยวแรง แต่ก็ยังฝืนใจที่จะทรงตัว“พรุ่งนี้ฉันจะมารับตอนบ่ายโมง เราจะไปดูชุดแต่งงานด้วยกัน”“ฟ้า... ไปเองก็ได้ค่ะ”“ฉันก็ไม่อยากเวียนรถมารับเธอถึงที่บ้านหรอก แต่คุณแม่สั่ง ซึ่งฉันขัดคำสั่งไม่ได้”เขาพูดจบก็เดินจากไป ทิ้งให้หล่อนยืนนิ่ง และร้องไห้ด้วยความน้อยใจอยู่เพียงลำพัง“วันนี้พ่อใหญ่ทานมื้อเย็นไปเยอะมากเลยนะ อร่อยล่ะสิ ใช่ไหม” อมลวรรณเอ่ยแซวลูกชายด้วยน้ำเสียงสดชื่น“ครับ อร่อยดีครับ ฝีมือป้าผาดดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนที่ผมเคยมาทานอีกนะครับคุณแม่”คนที่กำลังหักพวงมาลัยรถแล้วเลี้ยวเข้าจอดที่โรงรถเอ่ยตอบขึ้น“ใครว่ายายผาดเป็นคนทำล่ะพ่อใหญ่ หนูฟ้าเป็นคนทำอาหารทั้งหมดบนโต๊ะต่างหาก”ใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของอคิราห์จางหายไป แววตามืดดำอ่านความรู้สึกไม่ออก เมื่อหันมาสบตากับมารดา“อึ้งไปเลยล่ะสิ แม่บอกแล้วไงว่าหนูฟ้าทำอาหารอร่อย”อมลวรรณเต็มไปด้วยความชื่นชมในตัวของฟ้าลดาออกหน้าออกตา“ทำไมผมต้องอึ้งด้วยล่ะครับ ก็ไม่มีอะไรสักหน่อย”ชายหนุ่มโน้มตัวเข้าไปช่วยมารดาปลดเข็มขัดนิรภัยออก จากนั้นก็ก้าวลงจากรถ อมลวรรณก้าวตามลงมา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.“ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด แต่งหน้าจัด จะเป็นเธอได้นะ บัวชมพู”บัวชมพูยืนนิ่งราวกับถูกสาบให้เป็นหิน ใบหน้าที่ถูกตกแต่งด้วยเครื่องสำอางจนสวยคมเข้มซีดเผือด ดวงตากลมโตเบิกกว้างนอกจากจะถูกบังคับให้เข้ามาในสถานที่อโคจรแบบนี้ด้วย หล่อนก็ยังโชคไม่ดีมาเจอกับอิศรา แถมเขายังมองด้วยสายตาแปลกใจระคนดูแคลนอีกต่างหากเขาไม่ชอบขี้หน้าหล่อน มองหล่อนไม่ต่างจากเศษขยะ แต่สายตาคมกริบของเขากลับมีผลต่อกายสาวเหลือเกินอุ่นซ่านไปทั้งตัว...“สะ... หวัดดีค่ะคุณเล็ก”“เข้ามาทำอะไรล่ะ มาหาจับเศรษฐีในนี้?”เมื่ออิศราจ้องแต่จะหาเรื่อง บัวชมพูจึงตัดสินใจที่จะหนีหน้า“ขอตัวนะคะ”“เดี๋ยวสิ”มือใหญ่คว้าหมับเข้าที่แขนเรียว ก่อนที่ร่างของหล่อนจะถูกดึงเข้ามาหาใกล้หล่อนหน้าตาตื่นตกใจ พยายามดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนจะยิ่งเข้าใกล้อิศรามากขึ้นเรื่อยๆ“ปล่อยชมพูค่ะ”อิศราไม่ปล่อย แถมยังโน้มหน้าต่ำลงมาใกล้มากเหลือเกินกลิ่นลมหายใจร้อนๆ ผสมกับกลิ่นของแอลกอฮอล์เป่าลดลงมาบนใบหน้าของหล่อน“พี่ใหญ่รู้หรือเปล่าว่าเธอมีอีกตัวตนหนึ่งที่ซ่อนเอาไว้”หล่อนพยายามบิดแขนออก และไม่คิดจะโต้ตอบกับคนที่จงใจหาเรื่อง
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 10.
ตอนที่ 10.ใบหน้าบูดบึ้งของอคิราห์ที่เปิดประตูร้านเวดดิ้งเข้ามา ทำให้ฟ้าลดาอกสั่นขวัญแขวนไม่น้อย แต่ก็พยายามที่จะเก็บซ่อนความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้“บอกให้รอที่บ้าน ทำไมไม่ฟัง”เขาเปิดฉากตำหนิหล่อนทันที“ฟ้าส่งข้อความไปบอกแล้วนี่คะว่าฟ้าออกมาแล้ว”“ฉันไม่ได้อ่าน”ก็แน่ล่ะ อคิราห์ไม่สนใจข้อความจากผู้หญิงที่เขาไม่ชอบขี้หน้าอย่างหล่อนอยู่แล้วมีแต่หล่อนนั้นแหละที่รักเขา แคร์เขา ห่วงใยเขาแต่เพียงฝ่ายเดียว“ฟ้าไม่รู้ค่ะว่าพี่ใหญ่จะไม่อ่าน”หล่อนตอบเสียงเรียบ และก็หันไปบอกกับพนักงานสาวที่ยืนอยู่ข้างกาย“ฟ้าตกลงเอาตัวที่เลือกนะคะ”“ได้ค่ะ เดี๋ยวทางร้านจะแก้เอวเข้าให้นะคะ วันพรุ่งนี้ก็มารับชุดได้เลยค่ะ”“ขอบคุณค่ะ”ฟ้าลดาเอ่ยกับพนักงาน และทำท่าเหมือนจะเดินออกไปจากร้านเวดดิ้ง อคิราห์จึงรีบคว้าแขนเรียวเอาไว้“จะไปไหน ฉันยังไม่ได้เลือกชุดเลย”“พี่เล็กจอดรถรอนานแล้วน่ะค่ะ ฟ้าไม่อยากเสียมารยาท”“เธอมากับนายเล็ก?”“พอดีพี่เล็กแวะไปดื่มกาแฟที่บ้านฟ้าน่ะค่ะ พี่เล็กก็เลยแวะมาส่งฟ้าที่นี่ ขอตัวนะคะ”อคิราห์ปล่อยแขนเรียว ใบหน้าคมเข้มตอนนี้แข็งกระด้างไม่ต่างจากหินแกรนิต“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง” น้ำเสียงของอค
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 11.
ตอนที่ 11.มันก็แค่คำลวง อย่าหลงกลเด็ดขาด!“แต่ฉันไม่เชื่อ”น้ำตาเม็ดโตๆ ร่วงจากขอบตา ไหลลงอาบแก้มนวล แต่เจ้าของแก้มยกมือขึ้นเช็ดจนแห้ง“ฟ้า... ลงตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ”มือเล็กควานหาที่เปิดประตู และกำลังจะก้าวลงไป แต่แขนเรียวถูกคว้าเอาไว้เสียก่อน ด้วยอุ้งมือร้อนผ่าวของคนใจร้าย“ฉันหิวข้าว”หล่อนช้อนตามองเจ้าของคำพูดอย่างไม่เข้าใจความหมายเลย“และฉันก็ไม่ชอบนั่งกินข้าวคนเดียว”อ๋อ อคิราห์หิวข้าวนี่เอง“พี่ใหญ่ก็โทรตามเพื่อน หรือไม่ก็คุณบัวชมพูสิคะ... อ๊ะ...”นิ้วแกร่งบนผิวสาวเพิ่มแรงกดมากขึ้นจนหล่อนเจ็บน้ำตาซึม“ทำไมฉันจะต้องไปรบกวนคนอื่นด้วย ในเมื่อเธอก็นั่งอยู่ตรงนี้”“แต่ฟ้า... ไม่ใช่คนที่พี่ใหญ่อยากเห็นหน้าเวลากินข้าวสักหน่อยนี่คะ”คนฟังกัดฟันกรอด คิดไม่ถึงว่าฟ้าลดาจะยอกย้อนเก่งขึ้นแบบนี้“แล้วฉันมีสิทธิ์เลือกหรือ... ขนาดชีวิตคู่ของฉัน ฉันยังถูกคนอื่นเลือกให้เลย”เขาต่อว่าหล่อน ประชดประชันทั้งน้ำเสียง และแววตาเลยทีเดียวฟ้าลดาหน้าซีดเผือด รู้สึกผิดขึ้นมาในอกมากขึ้นเรื่อยๆอคิราห์คงจะทรมานมากสินะ ที่เจ้าสาวของเขาคือหล่อน...“คาดเบลล์ซะ เราจะไปกินข้าวเที่ยงกัน”เมื่อเห็นใบหน้าของฟ้าลดาซีด
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12. ฟ้าลดายกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง บอกตัวเองให้อดทน และสู้ให้ถึงที่สุด แต่หากสู้แล้วอดทนแล้ว แต่มันก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น ตอนนั้นค่อยยอมถอยก็ยังไม่สาย หญิงสาวพยายามปลอบใจตัวเอง ก่อนจะเปิดประตูรถ และก้าวลงไป อคิราห์ไม่ได้ยืนรอหล่อน เขาเดินนำเข้าไปในร้านอาหารแล้ว หล่อนยิ้มเศร้าหมอง น้อยใจ แต่ก็ไม่อาจจะกล่าวโทษใครได้ ในเมื่อหล่อนเลือกเอง ฟ้าลดาเดินเข้าไปในร้านอาหารที่ตกแต่งเอาไว้สไตล์ร่มรื่น ทุกพื้นที่เต็มไปด้วยสีเขียวของต้นไม้ใบหญ้า อคิราห์ชอบธรรมชาติ... “ฟ้า... นั่นฟ้าใช่ไหมครับ” ก่อนที่หล่อนจะเดินไปถึงโต๊ะที่อคิราห์นั่งรออยู่ ก็มีเสียงเรียกดังขึ้น หล่อนหันไปมองตามเสียง คิ้วเรียวเลิกสูง คิดอยู่สักพักก็ฉีกยิ้มกว้างออกมา “ริว... ริวใช่ไหม” “ใช่ เราเอง เพิ่งกลับจากลอนดอน” ริวเพื่อนร่วมห้องตอนเรียนมัธยมเดินออกมายืนตรงหน้า มือใหญ่วางบนไหล่บอบบางของหล่อน พร้อมกับโน้มหน้าลงมาพูดหยอกเย้า “ยังตัวจี๊ดเหมือนเดิมนะ ฟ้า” ฟ้าลดาหัวเราะขบขัน ก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้น เพรา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13. “ใช่ ฉันเหนื่อย และไม่สบอารมณ์เอามากๆ รู้ไหมว่าฉันไม่ชอบงานวุ่นวายแบบนี้เลย” น้ำตาหยดแหมะลงบนท่อนแขนอย่างห้ามปรามไม่ได้ หล่อนเม้มปาก ก้มหน้านิ่ง ตั้งใจรับฟังคำพูดของเขาเงียบๆ “แต่เธอก็ทำให้ฉันต้องเข้ามาอยู่ในสถานการณ์แย่ๆ แบบนี้” “ฟ้า... ขอโทษค่ะ” “เงยหน้าขึ้นมองฉัน” คำสั่งของคนตัวโตน่าเกรงขาม แต่ตอนนี้หล่อนไม่อาจจะทำตามที่เขาต้องการได้ เพราะถ้าหล่อนเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา อคิราห์จะต้องเห็นน้ำตาของหล่อนอย่างแน่นอน “บอกให้เงยหน้ามองฉันไง ฟ้าลดา” หล่อนส่ายหน้าไปมาปฏิเสธ “ดื้อ” เขาเค้นเสียงดุดัน ก่อนจะยื่นมือมาจับปลายคางของหล่อน และบังคับให้เงยหน้าขึ้น ใบหน้าหล่อจัดของเขาทะลุผ่านม่านน้ำตาเข้ามาในดวงตาของหล่อน “ร้องไห้ทำไม” “ปะ... เปล่าค่ะ ฟ้าไม่ได้ร้องไห้” ศีรษะเล็กส่ายไปมา “ไม่ได้ร้องไห้ แต่มีน้ำตาเนี้ยนะ” “ฟ้า... เอ่อ... ฝุ่นคงเข้าตาฟ้าน่ะค่ะ” “ฮึ... คำแก้ตัวโบราณมาก”อคิราห์บ่นพึมพำ ก่อนจะยกร่างของหล่อนขึ้นไป
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 14.
ตอนที่ 14. เจ้าบ่าวที่เคยอยู่บนเตียงหายไป... ตอนนี้ฟ้าลดาไม่อาจจะพรรณาความรู้สึกในยามนี้ออกมาได้ โล่งใจ... หรือว่า... เสียใจ... ที่ไม่เห็นอคิราห์ในห้องหอ แต่คงเป็นความรู้สึกสุดท้ายมากกว่า อคิราห์คงกล้ำกลืนฝืนทนที่จะอยู่ใกล้หล่อนต่อไปอีกไม่ไหว ดังนั้นเขาจึงหายไปแบบนั้น หล่อนเดินไปหย่อนตัวลงนั่งบนเตียงกว้าง ความนุ่มของเตียงยิ่งทำให้หล่อนรู้สึกโดดเดี่ยว หยาดน้ำตาไหลรินออกมาอาบใบหน้า มันถูกต้องแล้วล่ะที่เป็นแบบนี้ แค่อคิราห์ยอมแต่งงานด้วยก็ถือว่ามันมากเกินพอแล้ว หญิงสาวสะอื้นไห้เบาๆ ขณะเขยิบกายขึ้นไปบนเตียง และก็ล้มตัวนอนตะแคง น้ำตาไหลรินออกมาตลอดเวลา อคิราห์ดึงบานประตูห้องหอให้ปิดลงด้วยความระมัดระวัง เพราะเกรงว่าคนตัวเล็กที่นอนคดอยู่บนเตียงจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แสงจากโคมไฟหัวเตียงทั้งสองฝั่งยังคงสว่างไสว ทำให้เดาได้ไม่ยากว่า ฟ้าลดาน่าจะเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว ชายหนุ่มก้าวเข้ามาหยุดใกล้ๆ กับเตียงนอน แสงสีเหลืองนวลส่องกระทบใบหน้านวลของคนที่กำลังนอนหลับใหล
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 15.
ตอนที่ 15. “หึหึ มีอะไรต้องกลัว ก็แค่เซ็กซ์ ไม่นานก็เสร็จ” “ก็... ฟ้าไม่เคย...” คำว่าไม่เคยจากปากของฟ้าลดามีผลทำให้แววตาของอคิราห์ไหววูบเล็กน้อย แต่ไม่นานเขาก็ระบายยิ้มหื่นออกมา “ถือว่าเป็นรางวัลสำหรับการเสียสละครั้งยิ่งใหญ่ของฉันสินะ” หล่อนไม่รู้ว่าอคิราห์รู้สึกแบบที่พูดจริงๆ หรือแค่ประชดประชันออกมาเท่านั้น “เอาล่ะ ฉันไม่อยากจะเสียเวลามากไปกว่านี้แล้ว เรามาเริ่มกันเลย” หล่อนตัวสั่นยิ่งขึ้น ดวงหน้าแดงซ่านสลับซีดขาวไร้สีเลือด “ฟ้าขอ... เวลาสักครู่ได้ไหมคะ” อคิราห์ส่ายหน้าไปมา ก่อนจะพูดขึ้น “ฉันต้องการเธอเดี๋ยวนี้” นั่นไม่ใช่ประโยคบอกเล่า แต่มันคือประโยคคำสั่งของอคิราห์ คำสั่งเผด็จการที่หล่อนไม่อาจจะหลีกเลี่ยงหรือหลบหนีได้เลย หล่อนก้มหน้าซ่อนความหวาดกลัวและความอับอายเอาไว้ ขณะที่มือใหญ่ยื่นมากำจัดชุดนอนเนื้อบางเบาบนร่างสาว “ผิวเธอละเอียดจัง” หลังนิ้วแกร่งไล้ต้นแขนเปลือยแผ่วเบา ขณะที่ดวงตาจับจ้องไม่วางตา ฟ้าลดาอกสั่นขวัญหาย เมื่อเ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23
Bab terbaru
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 29. ตอนอวสาน
ตอนที่ 29. ตอนอวสาน“แล้วถ้าฟ้าปฏิเสธล่ะคะ”“ถ้าขนาดพี่ลงทุนขับรถต้นไม้ให้ตัวเองบาดเจ็บแล้ว ยังไม่สามารถทำให้ฟ้ายอมให้อภัยได้ งั้นพี่ก็ควรจะตายๆ ไปซะ” “พี่... ใหญ่ว่าอะไรนะคะ?” ฟ้าลดาแทบไม่เชื่อหูตัวเอง หล่อนต้องฟังผิดไปแน่ๆ จะมีคนบ้าที่ไหนกล้าทำให้ตัวเองบาดเจ็บขนาดนี้ อคิราห์อมยิ้ม ก่อนจะพูดออกมาอีกครั้ง และครั้งนี้ชัดเจนเต็มสองหูเลย “ความจริงมันไม่ใช่อุบัติเหตุหรอก พี่ตั้งใจขับรถชนต้นไม้เองน่ะ” “พี่ใหญ่!”ฟ้าลดาอุทานตกใจอย่างไม่อยากเชื่อ“พี่แค่ตั้งใจจะให้หัวแตกนิดเดียว แต่ผิดพลาดไปหน่อย เลยขาหักด้วย” ชายหนุ่มหัวเราะออกมาฟ้าลดายกมือตีท่อนแขนกำยำอย่างมันเขี้ยวระคนไม่พอใจ“ทำไมพี่ใหญ่ทำแบบนี้คะ ถ้าหากพลาดท่าเสียชีวิตไป จะทำยังไง”“ก็แค่ตาย”“แล้วฟ้าล่ะ... ฟ้าจะอยู่ยังไง คนบ้า... คราวหน้าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ”อคิราห์อมยิ้มยกมือขึ้นลูบใบหน้าของภรรยาเอาไว้แผ่วเบา“พี่ยอมเจ็บกว่านี้ หากมันจะทำให้ฟ้ายอมกลับมาอยู่กับพี่”“ไม่ต้องมาพูดเลย... ห้ามทำแบบนี้อีกนะคะพี่ใหญ่”“ก็ถ้าฟ้าไม่หนีพี่ไปอีก พี่ก็จะไม่ทำอะไรแผลงๆ แบบนี้อีกค
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 28.
ตอนที่ 28. ฟ้าลดายิ้มออกมาอย่างโล่งอก และหันไปมองมารดาของตัวเอง “คุณแม่คะ ฟ้า... ขออยู่เฝ้าพี่ใหญ่นะคะ” “ได้สิลูก” ตอนนี้ไม่เหลือความแง่งอน ความน้อยใจใดๆ ติดหัวใจอีกแล้ว สิ่งเดียวที่ต้องการในตอนนี้ก็คือขอให้อคิราห์ฟื้นขึ้นมาโดยเร็วที่สุด อคิราห์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ความปวดหนึบอัดแน่นเต็มศีรษะ เขากัดฟันขยับตัวเล็กน้อย และก็ทำให้เห็นว่ามีใครคนหนึ่งฟุบหน้ากับเตียงคนไข้ และกำลังหลับอยู่ ผิวขาวเนียนแบบนี้ เส้นผมสีดำขลับแบบนี้ กลิ่นหอมกรุ่นคุ้นจมูกแบบนี้ ไม่มีทางเป็นใครไปได้หรอก นอกจาก... “ฟ้า...” ชายหนุ่มพึมพำเสียงแหบแห้ง หัวใจที่เคยห่อเหี่ยวตอนนี้แช่มชื้นอิ่มเอม รอยยิ้มพึงพอใจแต่งแต้มใบหน้าหล่อจัด ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นลูบศีรษะเล็กของฟ้าลดาอย่างระมัดระวัง แต่ถึงจะแผ่วเบาแค่ไหนก็ทำให้คนที่เผลอหลับไปสะดุ้งตื่นได้ไม่ยาก ฟ้าลดาผงกศีรษะขึ้น ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความดีใจ เมื่อเห็นว่าคนที่หล่อนนั่งเฝ้ามาตลอดทั้งคืนลืมตามองอยู่ “พี่ใหญ่...” หล่อนยิ้มอย่างโล่งใจ น้ำตาแห
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27. “แต่พ่อใหญ่บอกแม่ว่าไม่ต้องการหย่า และก็อยากพบฟ้าเพื่อปรับความเข้าใจด้วย” ฟ้าลดากะพริบตาถี่ๆ เพื่อไล่หยาดน้ำตาแห่งความเสียใจให้กลับเข้าไปข้างใน หล่อนพยายามสร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นหัวใจตัวเอง โดยใช้ความร้ายกาจของอคิราห์ที่เคยกระทำเอาไว้กับหล่อนมาเป็นฐานราก เพื่อป้องกันการพังทลาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะสั่นคลอนเสียทุกครั้งที่เห็นเขามาหา “คงเป็นความต้องการของคุณป้าวรรณก็ได้ล่ะ พี่ใหญ่ก็เลยต้องมาตามง้อฟ้าแบบนี้” “แม่คุยกับคุณป้าวรรณแล้ว ท่านบอกว่าไม่เกี่ยวกับท่านเลย พ่อใหญ่ต้องการปรับความเข้าใจกับฟ้าด้วยตัวเองของเขาเอง และคุณป้าวรรณก็ยังบอกอีกว่า พ่อใหญ่รักฟ้า...” น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้ไหลร่วงอาบแก้ม ลำคอตีบตันด้วยความรวดร้าว “คนอย่างพี่ใหญ่... ไม่มีทางรักผู้หญิงที่เขาบอกว่าเกลียดอย่างฟ้าหรอกค่ะ” “แต่ถ้าพ่อใหญ่ไม่มีใจให้กับฟ้า แล้วทำไมพ่อใหญ่ถึงยอมแต่งงานกับฟ้าง่ายๆ ล่ะ ฟ้าลองคิดดูสิ” “ก็เพราะว่าพี่ใหญ่ขัดความต้องการของครอบครัวไม่ได้ไงคะ คุณแม่ไม่รู้อะไร พี่ใหญ่โมโหฟ้ามากที่ฟ้าเลือกพี่ใหญ่..
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 26.
ตอนที่ 26.คนเป็นแม่ถอนใจออกมา ความวิตกกังวลแน่นอก แต่ก็ต้องทำหน้าที่ปลอบใจลูกชาย“หนูฟ้าคงกำลังงอนน่ะพ่อใหญ่”อคิราห์ผ่อนลมหายใจออกมาทางปาก ใบหน้าเคร่งเครียด“แล้วผมก็รู้มาว่าฟ้าตัดสินใจจะไปเรียนต่อต่างประเทศครับ”“ตายจริง”มารดาของเขาอุทานอย่างตกใจ ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรกับเขาเลยเขาต้องตายแน่ๆ หากฟ้าลดาหนีหายไปไกลขนาดนั้น“แล้วนี่พ่อใหญ่จะทำยังไงล่ะ”“ผมจะพยายามปรับความเข้าใจกับฟ้าให้ได้ครับ”“ไม่น่าเชื่อเลยนะว่า บทจะใจแข็ง หนูฟ้าก็ใจแข็งเหมือนหินได้แบบนี้”“คงเพราะฟ้าหมดความอดทนกับผู้ชายปากร้ายอย่างผมแล้วน่ะครับ”น้ำเสียงของอคิราห์เศร้าหมองอย่างที่คนเป็นแม่ไม่เคยได้ยินมาก่อน“พ่อใหญ่ต้องสู้ๆ นะ ต้องพาหนูฟ้ากลับมาอยู่บ้านเราให้ได้”“ผมจะพยายามด้วยความสามารถทั้งหมดของผมครับ แต่ก็ไม่รู้ว่า ฟ้าจะให้อภัยผมได้ไหม...”ผู้เป็นแม่ยกมือขึ้นวางบนบ่ากว้างของลูกชาย และพูดให้กำลังใจ“แม่ว่าหนูฟ้าคงแค่งอน พ่อใหญ่ตามง้อหนักๆ สักหน่อยก็น่าจะยอมกลับมา”แต่เขากลับไม่ได้คิดเหมือนมารดาเลย เพราะการหนีจากไปคราวนี้ของฟ้าลดา มันราวกับว่าหญิงสาวหมดความอดทนทุกอย่างแล้ว“ขอบคุณครับคุณแม่”“แล้วนี่กินข้าวกินปลามาห
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25.“สวัสดีครับคุณแม่” อคิราห์ยกมือไหว้พิมลวรรณผู้เป็นแม่ยายของตัวเอง ในขณะที่สายตามองไปรอบๆ ห้องรับแขกเพื่อหาฟ้าลดา“สวัสดีจ้ะพ่อใหญ่ วันนี้ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่ล่ะ”พิมลวรรณทักทายอย่างเป็นกันเอง พยายามจะไม่พูดถึงเรื่องระหองระแหงของลูกเขยกับลูกสาว“ผมมาพบฟ้าครับ”สีหน้าของพิมลวรรณเจื่อนลงเล็กน้อย และถูกแต่งแต้มด้วยความลำบากใจจนเต็มแน่นทุกอณู“น้องฟ้าเพิ่งขึ้นไปบนห้องน่ะพ่อใหญ่ แล้วก็คงไม่อยากพบพ่อใหญ่ตอนนี้หรอก”แววตาของอคิราห์ไหววูบ รู้สึกทรมานใจไม่น้อยเมื่อฟ้าลดาหมางเมินใส่ตนเองแบบนี้เมื่อก่อนฟ้าลดาเป็นฝ่ายที่ตามเขาตลอด แม้เขาจะพูดจาร้ายๆ ทำร้ายหัวใจของหล่อนแค่ไหน แต่หล่อนก็ไม่เคยแสดงทีท่าห่างเหินแบบนี้เลย“ผมมีเรื่องต้องคุยกับฟ้าจริงๆ ครับคุณแม่”“แม่เข้าใจ แต่ฟ้าบอกกับแม่แล้วว่ายังไม่พร้อมจะเจอหน้าพ่อใหญ่ตอนนี้”อคิราห์พูดไม่ออก รับมือกับสถานะมึนตึงของฟ้าลดาได้อยากเหลือเกิน“อ้อ แล้วน้องฟ้าก็ฝากบอกด้วยว่า พ่อใหญ่พร้อมจะหย่าเมื่อไหร่ก็ให้แจ้งมา น้องฟ้ายินดีจะให้ความร่วมมือเต็มที่”“ไม่ครับคุณแม่ ผมไม่ได้มีความคิดจะหย่ากับฟ้าเลยนะครับ”อคิราห์ค้าน ความหวาดกลัวบางอย่างแล่นพล่
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24.หายไปไหนมาพ่อใหญ่ ถึงกลับบ้านเอาสายโด่งแบบนี้น่ะ” อมลวรรณถามลูกชายคนโตด้วยความร้อนอกร้อนใจ“ผมไปนอนที่บริษัทฯ มาครับ”“ทะเลาะอะไรกันกับหนูฟ้าใช่ไหม”ผู้เป็นลูกชายพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะตอบออกไปตามความจริง“ก็นิดหน่อยครับ แต่ตอนนี้ผมอารมณ์เย็นลงแล้วครับ ว่าจะไปคุยดีๆ กับฟ้าสักหน่อย”คนเป็นแม่ส่ายหน้าไปมา แววตาเต็มไปด้วยความเป็นกังวล“หนูฟ้ากลับบ้านไปตั้งแต่เช้ามืดแล้วล่ะ”“ฟ้ากลับบ้าน?”“ก็ใช่น่ะสิ พ่อใหญ่ทำอะไรน้องเหรอ ปกติหนูฟ้าไม่ใช่คนงี่เง่า เอะอะอะไรก็หนีแบบนี้เลยนะ”คนที่ยืนอยู่รู้สึกเหมือนกับหมดแรง เขาเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา ใบหน้าเคร่งเครียด“ก็เมื่อวาน ผมเห็นเขาออกไปกับเพื่อนผู้ชาย ผมก็เลยโมโห”“หึงหนูฟ้า?”ผู้เป็นลูกชายช้อนตาขึ้นสบประสานกับมารดา ก่อนจะยอมรับออกมา“ครับ”“ถ้าหึง ก็คงต้องรักด้วย ใช่ไหมพ่อใหญ่”“ผม... ผมไม่แน่ใจครับ”“ยังจะมาปากแข็งอีก นี่ถ้าพ่อใหญ่ไม่พูดอะไรออกไปบ้าง พ่อใหญ่อาจจะต้องเสียหนูฟ้าไปนะ”“ผมกับฟ้าแต่งงานกัน จดทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ฟ้าจะหนีผมไปไหนได้ล่ะครับ อย่างน้อยก็แค่บ้านพ่อแม่ตัวเอง”อมลวรรณมองลูกชายอย่างหมั่นไส้“อว
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23.มือใหญ่กำแน่น ยิ่งเห็นสองคนนั้นแสดงท่าทางหวานฉ่ำพูดคุยกันกะหนุงกะหนิงอยู่กับผู้หญิงสูงวัยท่านหนึ่ง เขาก็ยิ่งแทบคลั่งมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้...แต่ภาพที่เห็นมันไม่ใช่ภาพลวงตา และมันก็ไม่ใช่ความฝัน แต่มันคือเรื่องจริงฟ้าลดาไม่ได้รักเขาอย่างที่ปากบอก หล่อนก็แค่อยากเอาชนะเขาเท่านั้น ตอนนี้พอเห็นเขาลุ่มหลงเข้าหน่อย หล่อนก็เตรียมหาเหยื่อรายใหม่เจ็บในอกเหลือเกิน...อคิราห์กัดฟันกรอด ดวงตาแดงก่ำ ก่อนจะเดินออกมาจากร้านอาหารนั่น มือใหญ่กำถุงกระดาษในมือแน่น“ฟ้าลดา... ฉันจะขยี้เธอให้แหลกคามือเชียว”ความเจ็บแค้นแน่นอกเหลือเกิน!กว่าจะเสร็จเรื่องของริวก็ปาเข้าไปเกือบสองทุ่มเลยทีเดียว ฟ้าลดากล่าวขอบคุณเพื่อน และก้าวลงจากรถหญิงสาวยิ้มเศร้าหมอง ขณะก้าวเท้าเดินเข้าไปในตัวตึกใหญ่“สวัสดีค่ะคุณแม่”“วันนี้กลับค่ำเลยนะหนูฟ้า”“พอดีเพิ่งทำธุระเสร็จน่ะค่ะ เอ่อ... พี่ใหญ่กลับมาแล้วใช่ไหมคะ”“อยู่บนห้องนั่นแหละ แต่ดูหน้าบูดๆ ยังไงก็ไม่รู้วันนี้”หล่อนหน้าเจื่อนลง ก่อนจะรีบเอ่ยขอตัวขึ้นไปหาสามี“ฟ้าขอตัวก่อนนะคะคุณแม่”“จ้ะ”หล่อนรีบเดินขึ้นบันได มุ่งหน้าไปที่ห้องหอของตนเองกับอคิราห์เมื่อเปิดประต
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 22.
ตอนที่ 22.ความสัมพันธ์บนเตียงระหว่างหล่อนกับอคิราห์เข้ากันได้ดีมาก เหมาะเจาะราวกับว่าถูกสร้างมาเพื่อกันและกันหล่อนคิดว่าความสัมพันธ์มันจะไปได้ด้วยดี โดยมีเซ็กซ์เป็นตัวขับเคลื่อน แต่ในที่สุดก็รู้ว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิดเอาไว้เพราะไม่ว่าหล่อนกับอคิราห์จะมีเซ็กซ์แสนวิเศษร่วมกันยังไง แต่หัวใจของอคิราห์ก็ไม่มีหล่อน ทั้งๆ ที่หล่อนพยายามทุกทางเพื่อให้เขารักท้อแท้...ใช่...หล่อนรู้สึกท้อแท้เหลือเกิน...“คุณฟ้าคะ มีเพื่อนมาหาค่ะ”เสียงของสาวใช้ทำให้หล่อนหลุดออกมาจากภวังค์เลวร้ายชั่วคราว“เขาบอกไหมคะว่าเป็นใคร”“ชื่อคุณริวค่ะ”ฟ้าลดาระบายยิ้มออกมา เมื่อรู้ว่าริวเดินทางมาหาถึงบ้านของอคิราห์“งั้นบอกเขานะว่าเดี๋ยวฟ้าออกไปหา ไม่เกินห้านาทีจ้ะ”“ค่ะคุณฟ้า”สาวใช้เดินไปแล้ว หล่อนก็รีบยกมือขึ้นลูบหน้าลูบตา ก่อนจะลุกขึ้นและเดินตามเข้าไปข้างใน“ริว วันนี้มาหาฟ้าถึงนี่เลยนะ”ฟ้าลดาหย่อนกายลงนั่งบนโซฟาตัวตรงกันข้ามกับเพื่อน“มีเรื่องรบกวนให้ฟ้าช่วยหน่อยน่ะสิ”“เรื่องอะไรเหรอ บอกมาได้เลยนะ ฟ้ายินดีช่วยเต็มที่เลยล่ะ”สีหน้าเคร่งเครียดของริวผ่อนคลายขึ้น ก่อนจะพูดออกมา“คือคุณแม่เราน่ะสิ จะให้เราไปดูตัว”
ก็แค่เมียแต่ง ตอนที่ 21.
ตอนที่ 21.มือใหญ่ยื่นมารวบเอวคอด และรั้งเข้าไปแนบชิด กายสาวร้อนฉ่าขึ้นมาเฉียบพลัน“ไหนเปิดให้พี่ดูสิว่าทำอะไรมาให้พี่กินบ้าง”“เอ่อ... ค่ะ”มือขาวสะอาดสั่นเทา เพราะแรงปรารถนาทำให้กายปั่นป่วนอย่างต่อเนื่อง“มีพะแนงหมู... แล้วก็ฉู่ฉี่ปลาค่ะ ส่วนของหวานเป็น... อุ๊ยยย พี่ใหญ่...”หล่อนยกมือขึ้นจับแก้มนวลที่ถูกจู่โจมจูบทันที และหันมองคนตัวโต“ของหวานก็คือตัวของฟ้าไงล่ะ”“พะ... พี่ใหญ่...”“หลังจากพี่กินข้าวเสร็จแล้ว พี่ก็จะกินฟ้าตบท้าย... ดีไหม... อืมมม หรือว่าพี่ควรจะกินฟ้าก่อนดี แล้วค่อยกินข้าว...”คนตัวโตเริ่มมือไม้ไม่อยู่สุก ซุกซนลูบไล้ไปทั่วสัดส่วนสาวโดยเฉพาะเต้านม บีบเคล้นไม่ว่างเว้นเลยทีเดียว“อะ... พี่ใหญ่... กินข้าวก่อนค่ะ”“พี่อยากกินฟ้าก่อนนี่”“อื้อ... อย่าเกเรสิคะ... กินข้าวก่อน อื้อ... พี่ใหญ่... อย่าค่ะ...”คนตัวโตไม่ยอมรับฟัง ยกร่างของหล่อนขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งทันที“เมื่อตอนเช้าประชุม พี่ฟังไม่รู้เรื่องเลย ในหัวเอาแต่คิดถึงตอนที่ฟ้าขย่มบนตัวพี่ แบบเมื่อคืน...”“พี่ใหญ่... อา...”เขาจับเอวคอดแน่น และกดให้บั้นท้ายของหล่อนบดบี้กับหน้าขาแข็งแรงหนักหน่วง ซึ่งแน่นอนว่าที่หน้าขาข
