All Chapters of หนึ่งเดียวของดิน: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 11 อู่รถ“คุณดิน พวกผมกลับก่อนนะครับ”“ครับ” ดินตอบรับคนงานในอู่รถสิบล้อที่บอกลาก่อนที่คนงานจะเดินไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์แล้วขับรถออกไปหลังจากวันที่ฉันถูกมีดบาดวันนั้นดินพาฉันมาที่อู่รถที่เข้าทำงานและสาเหตุที่เขามอมแมมก็เป็นเพราะวันนั้นเขากำลังซ่อมรถที่พังอยู่ แล้วตอนที่เขากำลังพักเขาเล่นมือถือก็เลยเห็นสตอรี่ที่ฉันอัพพอดีเขาเลยออกไปหาฉันทั้งที่มอมแมมแบบนั้น และตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ฉันก็ถูกเขาลากมาใช้แรงงานที่อู่รถเป็นเวลาเกือบสองอาทิตย์แล้ว“นี่คนงานกลับหมดแล้วนายจะไม่เลิกงานเหรอ” ฉันถามดินที่กำลังนั่งยองๆ ไขน็อตอะไรไม่รู้ที่ล้อรถอยู่“แป๊บนึงนะ ฉันขอทำตรงนี้ให้เสร็จก่อนเธอไปหยิบคีมล็อคให้ฉันหน่อยสิ” เขาสั่ง ฉันเลยเดินไปที่กล่องเครื่องมือที่วางอยู่แถวนั้นก่อนจะหยิบคีมล็อคออกมาแล้วนำไปให้เขา“เก่งหนิ รู้จักด้วย” จะไม่ให้ฉันรู้จักได้ไงก็นายเล่นใช้ฉันไปเอาให้ประจำ ไม่ใช่แค่คีมล็อคหรอกนะ ด้ามบล็อก ไขควงประแจจะเอาเบอร์ไหนฉันดูเป็นหมด เพราะตั้งแต่ที่เขาพาฉันมาที่นี่เขาใช้งานฉันสารพัดทั้งให้ดูบัญชีบ้าง ให้คุยกับลูกค้าบ้าง ขนาดพ่อแม่ฉันยังไม่ใช้ฉันขนาดนี้เลย (ความจริงก็ใช้แหละแต่แค่ไม

ตอนที่ 13 สร้อย“น้าวรรณขา ชมพู่อยากกินไอศกรีมอันนั้นค่ะ” ฉันหันไปมองไอศกรีมที่ชมพู่ชี้ให้ดู“ได้สิจ้ะ” ฉันจูงมือชมพู่จะเดินเข้าร้านแต่กลับถูกส้มรั้งไว้ก่อน“พอแล้ววรรณเย็นแล้วไม่กินแล้ว อีกเดี๋ยวก็กินข้าวแล้ว”“แค่ไอศกรีมถ้วยเดียวเองไม่เป็นไรหรอกน่า ชมพู่เดี๋ยวเราสั่งไอศกรีมแค่ถ้วยเดียวนะแล้วเรากินด้วยกันได้ไหม”“ได้ค่ะ ชมพู่จะกินกับน้าวรรณ”“ปะ ถ้างั้นเราเข้าไปในร้านกันถ้าแม่เราไม่กินก็ให้รออยู่ข้างนอกนี่แหละ” ฉันจูงมือชมพู่เข้าไปในร้าน ส้มได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะเดินตามเข้ามาในร้าน วันนี้ฉันส้มชมพู่มาเดินห้างเพราะส้มมาซื้อของใช้ฉันเลยขอตามมาด้วย“นี่แกอย่าตามใจชมพู่ให้มากนักสิ” ส้มบ่นฉันทันทีที่เราเขามานั่งในร้าน วันนี้ไม่ใช่แค่ครั้งแรกหรอกที่ฉันถูกส้มบ่นฉันฟังมาทั้งวันแล้ว“เอาน่า แค่นิดหน่อยเองถือว่าวันนี้เรามาฉลองที่เราสามคนได้ออกมาเที่ยวกันก็ได้ ใช่ไหมชมพู่” ฉันหันไปถามชมพู่ที่กำลังตักไอศกรีมเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย“ใช่ค่ะ คุณแม่กินสิคะ อร่อยมากเลยค่ะ” ชมพู่ตักไอศกรีมป้อนส้มก่อนจะพูดต่อ “วันนี้หนูมีความสุขม๊าก มาก เลยค่ะ หนูอยากมาเที่ยวกับน้าวรรณแบบนี้บ่อยๆ”“เห็นไหม ชมพู่มีความสุขข

ตอนที่ 15 เลือกห้อง“เป็นยังไง ที่พักที่ฉันจองสวยไหม ดูสิมีห้องครัว ห้องนอนสองห้อง ห้องนั่งเล่นแล้วที่สำคัญคือนี่” ฉันเดินไปเปิดผ้าม่านหน้าต่างที่ปิดอยู่ตรงห้องนั่งเล่นให้เปิดออกเพื่อให้เห็นวิวข้างนอก“มีสระว่ายน้ำด้วย คุณแม่ขา น้าวรรณขา ชมพู่อยากเล่นน้ำ” ชมพู่เขย่ามือของส้มแล้วชี้ไปที่สระว่ายน้ำ“ได้สิเดี๋ยวน้าพาไปเล่น” ฉันเรียกชมพู่แล้วชี้มือออกไปที่ข้างนอกหน้าต่าง “แล้วชมพู่อยากไปเล่นน้ำที่ไหนละ สระน้ำหรือว่าน้ำทะเล” ฉันชี้ให้ชมพู่มองไปที่ทะเลที่อยู่เลยสระน้ำไป“อยากเล่นทั้งสองที่เลยค่ะ” ชมพู่บอกด้วยรอยยิ้ม เห็นชมพู่มีความสุขแบบนี้ฉันก็มีความสุขตามไปด้วยคุ้มจริงๆ กับค่าที่พักที่เสียไปตอนนี้พวกเรามาถึงทะเลหัวหินแล้วหลังจากนั่งรถมาเกือบๆ เจ็ดชั่วโมง เมื่อยก้นเป็นบ้า รู้แบบนี้นั่งเครื่องมาดีกว่าเพราะไอ้บ้าชัดคนเดียว หมอนั่นไม่กล้านั่งเครื่องเพราะกลัวความสูงฉันเลยต้องมาเมื่อยแบบนี้ มันน่าทิ้งให้อยู่บ้านจริงๆ“ก่อนที่จะไปเล่นน้ำมาเราแบ่งห้องกันก่อนดีไหม จะได้เอาของเข้าไปเก็บ” เป็นอีตาดินเหนียวที่พูดขึ้นมา“ใช่ มีสองห้องนอนใช่ไหม แล้วเราจะนอนกันยังไง” ส้มถาม“ง่ายๆ ผู้ชายห้อง ผู้หญิงห้อ

ตอนที่ 17 ส้ม“เธอเอาของมาครบแล้วใช่ไหม ไม่ลืมอะไรแน่นะ”“อืม ครบแล้ว”“ไม่ไปนอนบ้านฉันจริงเหรอ”“ถ้าต้องไปนอนบ้านนาย ฉันขอนอนคนเดียวที่บ้านฉันยังจะดูปลอดภัยกว่าอีก”วันนี้ฉันมานอนที่บ้านของส้มเพราะว่าตากับยายไปเข้าปริวาส ดินเลยไม่อยากให้ฉันอยู่บ้านคนเดียวแต่จะไปอยู่บ้านเขามันก็ยังไงอยู่ อีกอย่างฉันยังไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไรหลังจากเหตุการณ์ตอนไปเที่ยว ตอนนี้เขาไม่ใช่ดินเหนียวที่นิ่งๆ เหมือนแต่ก่อนแล้ว แต่หมอนี่พร้อมจะจู่โจมฉันตลอดเวลาที่มีโอกาสเลย เพราะฉะนั้นการไปนอนที่บ้านเขาเลยไม่ใช่เรื่องที่ดีสักเท่าไร“ดุขนานี้ใครจะกล้าทำอะไร” เขาแอบบ่นเสียงเบาๆ“ฉันได้ยินนะ นายเองก็จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันไปนอนบ้านนายฉันก็ต้องอยู่คนเดียวอยู่ดี เพราะงั้นฉันอยู่บ้านส้มนี้แหละ”“ถ้าเธอไปนอนบ้านฉัน ฉันก็จะไม่ไปจะอยู่เป็นเพื่อนเธอดีไหม”“ไม่ดี” ฉันดันหลังเขาให้รีบเดินกลับไปที่รถ “รีบไปเลย ถ้านายไม่ไปเดี๋ยวชัดได้บ่นฉันอีก ฉันขี้เกลียดทะเลาะกับหมอนั่น” ฉันดันหลังเขาจนมาถึงรถที่มีชัดนั่งรออยู่ ฉันอยากเดินไปเขกหัวหมอนั่นสักที ตอนไปเที่ยวนะจะนอนกับลูกกับเมีย ทีเวลานี้นะรีบขึ้นนั่งเสนอหน้าก่อน

ตอนที่ 19 แฮงค์ทำไมฉันรู้สึกหนักๆ ตัว แถมขยับตัวก็ไม่ได้ ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนฉันนอนที่บ้านไอ้ดินเหนียวไม่ใช่เหรอ อย่าบอกนะว่าบ้านหมอนั่นมีผี แล้วฉันก็กำลังถูกผีอำ แล้วฉันต้องทำยังไงเนี่ยต้องสวดมนต์ไล่ไหม แล้วต้องสวดบทไหนแล้วที่สำคัญฉันสวดมนต์ไม่เป็น นะโมตะสะ นะโมตะสะ เขาท่องกันแบบนี้หรือเปล่า ฉันท่องถูกไหมแล้วผีมันไปหรือยัง“อืม” ผีมันส่งเสียงได้ด้วยเหรอ แล้วทำไมฉันถึงรู้สึกว่ามีอะไรมาสัมผัสที่หน้าอก เหมือนถูกมือคนจับ เดี๋ยวนะมือคนงั้นเหรอ อย่าบอกนะว่าไม่ใช่ผีแต่เป็น“ไอ้บ้าดินเหนียว” ฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นหน้าของผีลามกทันทีหมอนั่นเอาขากับมือมาทับบนตัวฉัน เขาคิดว่าฉันเป็นหมอนข้างหรือยังไงแล้วมือนั่นก็ดันมาวางตรงตำแหน่งหน้าอกฉันพอดิบพอดีอีก ฉันเลยถีบผีตัวนั้นเต็มแรงจนมันถึงกับตกเตียง “ไอ้บ้านนายจับอะไรของนาย” ฉันรีบดึงผ้าห่มมาคุมตัวทันที เมื่อคืนฉันทิ้งเขาไว้ที่โซฟารับแขกข้างล่างไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมพอฉันตื่นหมอนี่ถึงมาอยู่บนเตียงเดียวกับฉันได้แถมมือของหมอนั่นยังมาวางที่หน้าอกฉันอีก แถมฉันยังไม่ได้ใส่เสื้อในด้วยเท่ากับฉันมีแค่เสื้อบางๆ ตัวเดียวกั้นระหว่างมือของเขากับหน้าอกฉัน“โอ๊ย” หมอนั่