All Chapters of หมอกพรางรัก (Missing Love): Chapter 31 - Chapter 33

33 Chapters

บทที่ 15 แค่เรา 2/2

“อย่าบอกนะว่า คนนี้อะ” เมฆพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น ก็จะไม่ให้เจ้าตัวตื่นเต้นได้ยังไง อยู่ ‍ๆ‍ ก็หายไป พอหาเจอก็เปิดตัวเลย“อือ คนนี้แหละ กูหาเขาเจอแล้ว” ซันพยักหน้าให้เมฆ“เหลือเชื่อ” เมฆยังอุทานไม่‍หาย“มีสตอรีนี่หว่า ไอ้เมฆมึงเล่ามา” กล้า คาดคั้นให้เมฆเล่าให้ฟัง“ก็‍ตามนั้นแหละที่ซันมันเล่า กูก็รู้แค่นี้” เมฆบอกกล้าไป หากเขาเล่าให้คนอื่นฟัง มีหวังซันได้มาบีบคอตนแน่ สู้บอกไม่รู้ดีกว่า ให้ไปถามเจ้าตัวเอง“เออ พวกมึงปิดเทอมนี้ไปเที่ยวไหนกันบ้างวะ” ซันชวนเพื่อนเปลี่ยนเรื่องคุย“กูคงไปกับที่บ้านแหละ เขาพาไปไหน ก็ไปกับเขาอะ” เฟิสต์บอกซัน“ส่วนกูก็คงไปเที่ยวทะเลมั้ง อยากไปดูสาว ‍ๆ‍ สวย ‍ๆ‍ เที่ยวทะเล” พีชบอกซันแล้วทั้งกลุ่มก็คุยกันเรื่องไปเที่ยวช่วงปิดเทอมกัน ลม‍หนาวก็โดนดึงเข้าไปในบทสนทนาด้วย ทำให้เจ้าตัวดูเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม ไม่อึด‍อัดยิ่งดึกบรรยากาศในร้านก็ดูสนุกสนาน เพื่อน ‍ๆ‍ ของซันลุกไปเต้นบ้าง ไปจีบสาวบ้าง เพราะต่างคนต่างก็เริ่มเมาแล้ว รวมถึงลม‍หนาวด้วย ทั้งที่คิดว่าตัวเองดื่มไปไม่มาก แต่อาการก็เริ่มออกแล้ว คออ่อนจริง ‍ๆ‍“เมาแล้วเหรอ กลับเลยไหม” ซันถามคนในอ้อม‍แขนตัวเอง“ผมไม่เ
last updateLast Updated : 2025-04-20
Read more

บทที่ 16 เสียใจ 1/2

แสงแดดในตอนเช้าสาดส่องเข้ามาในห้อง บ่งบอกว่าถึงเวลาของเช้าวันใหม่แล้ว ลม‍หนาวลืมตาตื่น แล้วมองหาคนที่อยู่ด้วยกันเมื่อคืนนี้‘พี่ซันไปไหนนะ’ร่างบนเตียงลุกไปเข้าห้องน้ำ เมื่อทำธุระเสร็จแล้ว ก็เดินออกไปนอกห้อง ลม‍หนาวได้ยินเสียงดังจากในครัว เมื่อเดินเข้า‍ไป‍ดูก็เจอเข้ากับคนที่ตามหา“ทำอะไรแต่เช้าครับ” ลม‍หนาวเดินเข้าไป เอาคางเกยที่ไหล่ของคนตัว‍สูงอย่างออดอ้อนซันหัน‍มา‍มองคนที่เพิ่งตื่น แล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน“ก็ตื่นมาทำอาหารให้คุณแฟนไงครับ หิวรึยัง ฮึ”“หิวนิด‍หน่อยครับ มีอะไรให้หนาวช่วยไหมครับ” ลม‍หนาวเสนอตัวช่วยทันที“งั้นหนาวล้างจานก็‍ได้ พี่ทำข้าวต้มเกือบเสร็จแล้ว เหลือแค่ปรุงรสนิด‍หน่อย”“ได้ครับ”เมื่อข้าวต้มเสร็จแล้ว ทั้ง‍สองก็มานั่งกินมื้อเช้าที่‍โต๊ะอาหาร“อร่อยไหม” ซันถามลม‍หนาว ที่ก้ม‍หน้าก้มตากินไม่พูดเลย“อร่อยครับ” ลม‍หนาวเงย‍หน้ามาบอก แล้วก็ก้ม‍หน้ากินข้าวต้มต่อซันยิ้มให้ลม‍หนาว แล้วก็ลงมือทาน‍ข้าวต้มในชามของตัวเองมหาวิทยาลัย Kครืด ‍ๆ‍ ครืด ‍ๆ‍ เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าสั่น ลม‍หนาวเลยหยิบออกมาดูว่าใครโทรมาพี่วา ลม‍หนาวชั่งใจอยู่แป๊บ‍หนึ่ง ก่อนที่‍จะกดรับโทรศัพท์“ฮัลโห
last updateLast Updated : 2025-04-21
Read more

บทที่ 16 เสียใจ 2/2

“หมอเสียใจด้วยครับ” หมอที่ผ่านการรักษามาหลายครั้ง เมื่อเจอกรณีแบบนี้ ก็อดที่‍จะเศร้าและเสียใจตามไม่ได้ แต่หมอก็รักษาจนสุดความสามารถแล้ว หวังเพียงให้คนที่อยู่ข้างหลังทำใจให้‍ได้“ไม่จริง ไม่จริง ฮือ ฮือ ไม่จริง พี่วายังไม่ตาย เขายังอยู่ ม่ายยยย” ลม‍หนาวร้องไห้จนเป็นลมไป หมอก็เข้ามาช่วยปฐมพยาบาล แล้วพาลม‍หนาวกลับห้องพักในห้วงฝันของลม‍หนาว วาริชเดินเข้ามาหาลม‍หนาว ที่กำลังกดชัตเตอร์ถ่ายรูปอยู่ริมทะเล“ถ่ายแต่รูปวิว ไม่ถ่ายรูปพี่บ้างเลย” วาริชเอ่ยบอกอย่างแง่งอน“หือ อย่างอนสิครับ ผมก็แค่ถ่ายไปเรื่อย เก็บไว้เป็นความ‍ทรง‍จำ ว่าได้มาเที่ยวทะเลที่สวย ‍ๆ‍ แบบนี้” ลม‍หนาวหันหน้ามาตอบด้วยรอยยิ้ม“ส่วนพี่น่ะ มานี่เลย ผมจะถ่ายให้เมมเต็มเลย” ลม‍หนาวจับ‍มือพาวาริช ไปยืนในจุดที่เหมาะจะถ่ายรูปเมื่อทั้ง‍สองถ่ายรูปเสร็จ ก็พากันมานั่งอยู่ริมทะเล มองดูคลื่นน้ำที่สาดซัดเข้าฝั่งไม่มีจบสิ้น“มีความสุขไหมครับ” วาริชหันหน้าถามคนที่นั่งอยู่ข้าง ‍ๆ‍“มีสิครับ ที่นี่สวยมาก ขอบคุณที่พามานะ‍ครับ” ลม‍หนาวหันไปฉีกยิ้มจนตาปิดให้กับวาริชวาริชยิ้มน้อย ‍ๆ‍ “พี่หมายถึงอยู่กับพี่ แล้วมีความสุขไหม”ลม‍หนาวอึ้งไปแป๊บ‍หนึ่
last updateLast Updated : 2025-04-21
Read more
PREV
1234
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status