Semua Bab สมบัติแห่งขุนเขา: Bab 21 - Bab 30

เช้าวันใหม่ อากาศแจ่มใสทุกคนตื่นขึ้นมาล้างหน้าล้างตา กินอาหารเช้าที่เนี่ยหลิงลุกขึ้นมาทำแต่เช้ามืด ทุกคนมีหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส โดยเฉพาะเฒ่าหวังที่พาหลานชายเดินไปอวดในหมู่บ้านมา หน้าบานยิ่งกว่าฝาหม้อ เมื่อมีคนชมว่าหลานชาย มารยาทดีรู้ความ ทำให้เฒ่าหวังเดินยืดเชิดหน้าด้วยความภาคภูมิใจ แน่ละสินี่เป็นลูก

เช้าวันใหม่ เนี่ยหลิงตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้ามืด ช่วยท่านแม่เข้าครัวทำอาหาร เช้านี้ทำโจ๊กธัญพืช มีปลาแห้งทอด เนื้อแห้งทอด ผัดผักที่เก็บจากสวนหลังบ้าน ทุกคนรวมตัวกันที่ห้องโถง เมื่อยกสำรับมาเรียบร้อยแล้วก็ลงมือกินทันที ท่านพ่อก็เริ่มจะอวยลูกสาวอีกแล้ว“ลูกพ่อ เนื้อแห้งนี่ รสดีมาก พ่อชอบ ปลาแห้งนี่ก็ไม่ม

ทั้งสามคนขนฟืนลงจากเขา จนเต็มโรงเก็บฟืน เท่านี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับฤดูหนาวนี้ ไม่มีอะไรที่ต้องเป็นห่วงอีกแล้ว ท่านพ่อท่านแม่ของนางก็อยู่ได้สบายๆ นางเดินดูรอบๆบ้าน ว่ามีจุดไหนที่ชำรุดเสียหายหรือไม่ จะได้ให้ท่านพ่อหาช่างมาซ่อมแซม หลังคาไม่มีจุดไหนชำรุด หวังว่าพอหิมะตก หลังคาจะสามารถรับน้ำหนักได้นะ นี

รุ่งเช้าวันใหม่ เนี่ยหลิงตื่นมาเข้าครัวแต่เช้า เตรียมอาหารให้ท่านพ่อท่านแม่สำหรับมื้อเช้า และสำหรับนางที่จะนำไปกินระหว่างเดินทางกลับหมู่บ้านป่าหมอก นางทำซาลาเปาไส้หมูสำหรับลูกๆของนางและสามี ส่วนที่เหลือนางเอาไว้ให้ท่านพ่อคนดีของนางเก็บไว้กินเวลาหิว ท่านพ่อชอบอาหารฝีมือนางที่สุดเมื่อทำอาหารเสร็จแล้ว

สามวันต่อมา กำแแพงได้สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านพ่อตรวจรับงานเรียบร้อย เนี่ยหลิงจึงได้นำแบบบ้านที่นางทุ่มเทออกแบบมาสามวันเต็มๆ ออกมานั่งรอนายช่างเพื่อที่จะพูดคุยตกลงราคา และระยะเวลาในการสร้างบ้าน เพราะบ้านที่นางจะสร้างนั้น มีหลายหลัง ทั้งเล็กและใหญ่ตามจำนวนผู้อยู่อาศัย เรือนแต่ละเรือนจะปลูก รายรอ