Share

บทที่ 25

last update Last Updated: 2025-04-07 20:19:16
“เอาไปเถอะน่า ลูกสาวคนดีของข้าให้ไว้ ข้าไม่ได้ใช้อะไร ของทุกอย่างเตรียมครบแล้ว เจ้าอย่าได้กังวล รักษาตัวเองให้หายก่อน”

“ขอบใจเจ้ามาก”

“อย่าได้พูดให้มากความ ตอนข้าลำบาก เจ้าก็ยื่นมือมาช่วยข้า ตอนเจ้าลำบาก ข้าก็ต้องช่วยเจ้า”

“แล้วนี่อาหลิงจะกลับหมู่บ้านป่าหมอกเมื่อไหร่หรือ"

“พรุ่งนี้น่ะ ตอนนี้ลูกสาวคน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 26

    ทั้งสามคนขนฟืนลงจากเขา จนเต็มโรงเก็บฟืน เท่านี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับฤดูหนาวนี้ ไม่มีอะไรที่ต้องเป็นห่วงอีกแล้ว ท่านพ่อท่านแม่ของนางก็อยู่ได้สบายๆ นางเดินดูรอบๆบ้าน ว่ามีจุดไหนที่ชำรุดเสียหายหรือไม่ จะได้ให้ท่านพ่อหาช่างมาซ่อมแซม หลังคาไม่มีจุดไหนชำรุด หวังว่าพอหิมะตก หลังคาจะสามารถรับน้ำหนักได้นะ นี

    Last Updated : 2025-04-07
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 27

    “ พี่ใหญ่ ข้าว่าท่านตาเป็นจอมโอ้อวดล่ะ” มู่เฟย กระซิบคุยกับพี่ชายน้องชาย“ข้าเห็นด้วยกับน้องรอง” เนี่ยฟง“ท่านแม่ของข้าดีที่สุด” ชิงหลงมู่เฟยกับเนี่ยฟง ได้แต่นั่งกรอกตา ด้วยความระอา แต่ท่านแม่ของพวกเขาก็ดีจริงๆ เมื่อกลับไปที่หมู่บ้านป่าหมอกแล้ว เขาจะให้ท่านแม่สอนยิงธนู ล่าสัตว์ เขาอยากเก่งเหมือนท่า

    Last Updated : 2025-04-07
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 28

    รุ่งเช้าวันใหม่ เนี่ยหลิงตื่นมาเข้าครัวแต่เช้า เตรียมอาหารให้ท่านพ่อท่านแม่สำหรับมื้อเช้า และสำหรับนางที่จะนำไปกินระหว่างเดินทางกลับหมู่บ้านป่าหมอก นางทำซาลาเปาไส้หมูสำหรับลูกๆของนางและสามี ส่วนที่เหลือนางเอาไว้ให้ท่านพ่อคนดีของนางเก็บไว้กินเวลาหิว ท่านพ่อชอบอาหารฝีมือนางที่สุดเมื่อทำอาหารเสร็จแล้ว

    Last Updated : 2025-04-07
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 29

    “ข้าว่าจะร่างแบบบ้าน ให้นายช่างประเมินราคา และเวลาการก่อสร้าง คุยกันไว้เลย พอหมดหน้าหนาว จะได้เริ่มมาก่อสร้างได้ทันที ส่วนที่ดิน ข้าจะว่าจ้างคนงานมาช่วยปรับหน้าดิน เตรียมไว้เจ้าค่ะ”“เอาตามน้องหญิงว่า มีอะไรให้พี่ช่วยเหลือก็บอกมาได้เลย”“ไม่มีเจ้าค่ะ เอาไว้ มีแล้วข้าจะบอกท่านพี่นะเจ้าคะ”“อืม”เกวีย

    Last Updated : 2025-04-07
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 30

    สามวันต่อมา กำแแพงได้สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านพ่อตรวจรับงานเรียบร้อย เนี่ยหลิงจึงได้นำแบบบ้านที่นางทุ่มเทออกแบบมาสามวันเต็มๆ ออกมานั่งรอนายช่างเพื่อที่จะพูดคุยตกลงราคา และระยะเวลาในการสร้างบ้าน เพราะบ้านที่นางจะสร้างนั้น มีหลายหลัง ทั้งเล็กและใหญ่ตามจำนวนผู้อยู่อาศัย เรือนแต่ละเรือนจะปลูก รายรอ

    Last Updated : 2025-04-07
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 31

    ได้เวลาอาหารเย็นท่านพ่อกลับมาพอดี ทุกคนกินข้าวเย็นก่อนเป็นอันดับแรกหลังมื้ออาหารค่อยพูดคุยปรึกษากันอันเป็นกิจวัตรประจำวันของคนบ้านหนิง อิ่มหนำสำราญกับอาหารฝีมือท่านแม่แล้ว ลูกๆของนางไปให้อาหารสามต้า หมาป่าน้อยสามตัวกินเก่งมาก พอๆกับลูกๆของนางไม่ได้ผอมแห้งเหมือนที่ตอนก่อนที่นางมารวมดวงจิตเข้าด้วยกัน

    Last Updated : 2025-04-07
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 32

    เช้าวันใหม่เนี่ยหลิงกับหยางหลง ตื่นไวกว่าปกติเพราะตั้งใจจะเข้าป่าลึกจึงจำเป็นต้องออกจากบ้านตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง ลูกๆยังคงนอนหลับสนิท นางเข้ามาทำอาหารง่ายๆกินเป็นมื้อเช้า และนำไปกินระหว่างเข้าป่าด้วย หยางหลงเตรียมของเสร็จเรียบร้อย เนี่ยหลิงเดินไปเคาะห้องท่านแม่ ฝากให้แม่สามีดูลูกๆของนางเมื่อจัดการทุก

    Last Updated : 2025-04-07
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 33

    เนี่ยหลิงและหยางหลงเดินออกจากป่าชั้นนอก ตอนนี้ไม่ได้เร่งรีบอะไรมากมายนัก นางจึงแวะเก็บเห็ด หอม เห็ดหูหนูดำ และเห็ดอื่นๆที่สามารถกินได้ นางจะนำไปตากแห้งสำหรับกักตุนไว้กินตอนหน้าหนาว เดินมาเรื่อยๆ เก็บผักเก็บเห็ดมาเรื่อยๆ พลันสายตานางปะทะกับบางสิ่งบางอย่างที่คุนเคย นางสาวเท้าก้าวเข้าไปทันที“ โอ๊ยยยต

    Last Updated : 2025-04-07

Latest chapter

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 161

    “ขอรับนายน้อยชิงหลง ว่าแต่เมื่อไหร่น้องชายของท่านจะออกมาล่ะขอรับ”“เดี๋ยวบ่าวไพร่คงเอาออกมานั้นล่ะ รอไปก่อน”“ขอรับ ข้ารอได้”หลังจากหย่าศึกระหว่างคนกับงูลงได้ไม่นานประตูห้องที่ปิดสนิทก็เปิดออกมาพร้อมกับท่านพ่อและสาวใช้สองคน ในอ้อมแขนของแต่ละคนมีทารกน้อยอยู่ ชิงหลงไม่รอช้ารีบรับน้องชายจากสาวใช้มาอุ้

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 160

    “อุแว๊ แง๊”“ลูกชายเจ้าค่ะเป็นคุณชายน้อย” สาวใช้โผล่หน้าออกมาบอกคนที่รออยู่ด้านนอกของห้องเมื่อฮูหยินผู้เฒ่าเห็นสีหน้าผิดหวัง ของลูกชายและพ่อตาอย่างตาเฒ่าหวังผู้ที่คาดหวังจะได้ลูกสาวหลานสาวผิดหวังนางจึงหัวเราะออกมาเสียงดังพลันเสียงในห้องยังคงดังออกมาเป็นระยะๆ“เบ่งเจ้าค่ะเบ่ง นายหญิงยังมีอีกเจ้าค่ะ”

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 159

    นับจากวันที่เนี่ยหลิงถูกท่านพ่อและสามีขอให้นางมีบุตรเพิ่มเวลาผ่านมาแล้วแปดเดือนและเป็นแปดเดือนที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับนางตอนนี้นางตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว หลังจากที่นางบอกว่าจะยอมมีลูกเพิ่มเวลาผ่านไปเพียงหนึ่งเดือนนางก็ตั้งครรภ์สมใจบิดาเช่นตาเฒ่าหวังและบุตรเขยอย่างหยางหลง ยังมีอีกหนึ่งคนที่ดีใจมากเ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 158

    เมื่อได้รับสัญญาณอดีตรัชทายาทนำกำลังทหารที่พระองค์มีบุกเข้าวังหลวงไปทันทีจะเรียกว่าบุกก็ไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้คนต่างหลับใหลกันหมด พระองค์จึงสั่งให้จับทหารรักษาวังมัดรวมกันเอาไว้รวมถึงองครักษ์เงาที่ตอนนี้หลับใหลอยู่ตามต้นไม้และตกลงมาบนพื้นจับมัดทั้งหมดเอาไว้ ส่วนพระองค์จะไปนั่งรอที่ท้องพระโรงเหลืออีกไ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 157

    วังหลวงอาณาจักรหมื่นสายหมอกห้องทรงพระอักษร ตอนนี้องค์เจ้ากำลังปรึกษาหารือกันเคร่งเครียดกับแม่ทัพกัวเรื่องศึกภายในของอาณาจักรพันศิลาและแผนการยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือต้องทำอย่างรัดกุมจะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าอาณาจักรหมื่นสายหมอกให้การช่วยเหลืออดีตรัชทายาทช่วงชิงบัลลังก์“แม่ทัพกัวทางนั้นเรียบร้อยดีหรือไม่”“

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 156

    พี่ใหญ่พี่รอง น้องสาวมีนี่มาฝากพวกท่านอย่าน้อยใจไปเลยนะเจ้าคะ" เยี่ยหงนำมีดสั้นมาให้พี่ชายทั้งสองที่ไม่รู้นางไปซื้อมาตั้งแต่ตอนไหน“ยังคงเป็นน้องสาวที่ยังรักพี่ใหญ่กับพี่รองเสมอ” เนี่ยฟงเดินมาอุ้มน้องสาวไปนั่งตัก“เอาล่ะๆพอแล้วฟงเอ๋อร์จะแกล้งน้องทำไมเห็นไหมน้องเสียใจหมดแล้ว” เนี่ยหลิงปรามบุตรชาย“โถ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 155

    เนี่ยหลิงพาลูกๆพักค้างคืนที่หุบกระทิงแห่งนี้เพียงคืนเดียวเท่านั้นพอรุ่งเช้านางก็พาครอบครัวเดินทางกลับทันทีไป๋หลงบอกกับนางว่าลู่เจ๋อได้ส่งสารมาบอกว่าทุกอย่างเตรียมการไว้หมดแล้วเหลือแค่รอเวลาลงมือและอยากจะขอยืมคนของหลานชายไปเพิ่มเพื่อป้องกันการผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเวลา เขาเองก็กังวลใจมากเพราะถ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 154

    “เช่นนั้นหรือแล้วเจ้าเองก็เป็นแบบนั้นด้วยใช่หรือไม่”“เช่นกันขอรับพวกข้าหนีมาจากอาณาจักรหมื่นรามันขอรับที่นั่นคนส่วนใหญ่มีพลังปราณที่สูงส่งแม้กระทั่งชาวบ้านธรรมดายังเป็นผู้ฝึกปราณด้วยที่นั่นจะมีสำนักฝึกควบคุมสัตว์ด้วยขอรับ”“อ่อเช่นนั้นรึ อาณาจักรที่ว่าอยู่ไกลหรือไม่”“ไกลมากขอรับพวกข้าเดินทางผ่านปร

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 153

    “พ่อไม่ว่าหากเจ้าจะออกจากหุบแล้งไปอยู่กับผู้มีพระคุณของเจ้าถ้าหากมันเป็นการตัดสินใจของเจ้าเอง”“ขอบคุณท่านพ่อที่เข้าใจขอรับ”“อืม พวกท่าน เดินทางมาที่หุบแล้งทำไมหรือเจ้าคะ"“ข้ามาเที่ยวและเก็บสมุนไพรน่ะ ป่าแถวบ้านข้าไม่มีอะไรให้เก็บแล้วและถือว่าพาลูกๆมาเรียนรู้เรื่องสมุนไพรด้วย”“อ่อ ไม่ใช่ว่าท่านเก

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status