แชร์

บทที่ 158

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-10 23:38:54
เมื่อได้รับสัญญาณอดีตรัชทายาทนำกำลังทหารที่พระองค์มีบุกเข้าวังหลวงไปทันทีจะเรียกว่าบุกก็ไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้คนต่างหลับใหลกันหมด พระองค์จึงสั่งให้จับทหารรักษาวังมัดรวมกันเอาไว้รวมถึงองครักษ์เงาที่ตอนนี้หลับใหลอยู่ตามต้นไม้และตกลงมาบนพื้นจับมัดทั้งหมดเอาไว้ ส่วนพระองค์จะไปนั่งรอที่ท้องพระโรง

เหลืออีกไ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 159

    นับจากวันที่เนี่ยหลิงถูกท่านพ่อและสามีขอให้นางมีบุตรเพิ่มเวลาผ่านมาแล้วแปดเดือนและเป็นแปดเดือนที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับนางตอนนี้นางตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว หลังจากที่นางบอกว่าจะยอมมีลูกเพิ่มเวลาผ่านไปเพียงหนึ่งเดือนนางก็ตั้งครรภ์สมใจบิดาเช่นตาเฒ่าหวังและบุตรเขยอย่างหยางหลง ยังมีอีกหนึ่งคนที่ดีใจมากเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 160

    “อุแว๊ แง๊”“ลูกชายเจ้าค่ะเป็นคุณชายน้อย” สาวใช้โผล่หน้าออกมาบอกคนที่รออยู่ด้านนอกของห้องเมื่อฮูหยินผู้เฒ่าเห็นสีหน้าผิดหวัง ของลูกชายและพ่อตาอย่างตาเฒ่าหวังผู้ที่คาดหวังจะได้ลูกสาวหลานสาวผิดหวังนางจึงหัวเราะออกมาเสียงดังพลันเสียงในห้องยังคงดังออกมาเป็นระยะๆ“เบ่งเจ้าค่ะเบ่ง นายหญิงยังมีอีกเจ้าค่ะ”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 161

    “ขอรับนายน้อยชิงหลง ว่าแต่เมื่อไหร่น้องชายของท่านจะออกมาล่ะขอรับ”“เดี๋ยวบ่าวไพร่คงเอาออกมานั้นล่ะ รอไปก่อน”“ขอรับ ข้ารอได้”หลังจากหย่าศึกระหว่างคนกับงูลงได้ไม่นานประตูห้องที่ปิดสนิทก็เปิดออกมาพร้อมกับท่านพ่อและสาวใช้สองคน ในอ้อมแขนของแต่ละคนมีทารกน้อยอยู่ ชิงหลงไม่รอช้ารีบรับน้องชายจากสาวใช้มาอุ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 1

    ค่ำคืนกลางฤดูร้อนในเดือนพฤษภาคมนั้น อากาศค่อนข้างร้อนจัดหลังจากกลับจากทำงานที่ร้านอาหารแล้ว เนี่ยหลิงวางแผนที่จะกลับบ้านทันทีวันนี้ทั้งวันเนี่ยหลังโชคไม่ดีเอาซะเลย มีลูกค้าทะเลาะกันที่ร้านและมีการลงไม้ลงมือกันด้วย ทำให้เนี่ยหลิงที่กำลังเอาอาหารออกมาเสิร์ฟ โดนลูกหลงไปด้วยในตอนเช้าออกจากบ้านไปทำงานเด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-06
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 2

    ผ่านมาแล้ว ห้าวัน ตั้งแต่เนี่ยหลิงมาอยู่ที่นี่ อาการป่วยนางหายสนิทแล้วเหลือแค่รอยฟกช้ำนิดหน่อย ทุกวันเนี่ยหลิงจะได้กินโจ๊กใสถึงใสมาก มีเม็ดข้าวอยู่นิดหน่อยประทังชีวิตกันไปเท่านั้น และวันนี้เนี่ยหลิงหมดความอดทนแล้ว เกินใจจะอดทนจริงๆ หลังจากทานอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว ท่านพ่อท่านแม่มีสีหน้าอึม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-06
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 3

    เนี่ยหลิงและหยางหลง เดินมุ่งหน้าต่อไปใบไม้หนาทึบเป็นลานกว้างปรากฏอยู่ตรงหน้า ทั้งสองเดินมุ่งหน้ามาเรื่อยๆเนี่ยหลิงกวาดตามองไปรอบๆ ก็เจอเข้ากับเห็ดสนจำนวนหนึ่งอยู่ใต้ต้นไม้ ไม่รอช้าเนี่ยหลิงเดินเข้าไปทันที โดยมีหยางหลงเดินตามมาติดๆ เนี่ยหลิงเอ่ยกับหยางหลงว่า “ท่านพี่ข้าจะหาเห็ดและผักป่าอยู่แถวนี้ ท่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-06
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 4

    ทั้งสี่คน เดินลงจากเขามาจนถึงบ้านก็เจอท่านพ่อและท่านแม่ กับลูกๆทั้งสามคนนั่งอยู่ในลานบ้าน “พวกเรากลับมาแล้วขอรับ” “ได้อะไรมาบ้างล่ะอาหลง” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามออกมา "ได้ผักป่า ไก่ป่า แล้วก็มันเทศ ขอรับท่านพ่อ และมีปลาอีกจำนวนหนึ่ง ”" ปลาหรือทำไมตัวใหญ่และมากมายขนาดนี้ แต่ปลาคาวมากนะ จะกินได้แน่หรือ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-06
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 5

    เนี่ยหลิงเดินมาถึงห้องโถงที่มีทุกคนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว “ท่านแม่ มาแล้ว มาเร็วๆขอรับ ทุกคนรอท่านแม่อยู่ ” “จ้าๆแม่มาแล้ว ขอโทษทุกคนด้วยเจ้าค่ะที่ข้ามาช้า ”“ไม่เป็นไรหรอก น้องหญิง ทานข้าวกันเถอะ วันนี้น้องหญิงทำอะไร หน้าตาน่าทานมาก” “ ไก่ตุ๋นเห็ดสนเจ้าค่ะ ส่วนอันนี้ต้มยำปลา และปลาเผาเจ้าค่ะ ส่วนอั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-06

บทล่าสุด

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 161

    “ขอรับนายน้อยชิงหลง ว่าแต่เมื่อไหร่น้องชายของท่านจะออกมาล่ะขอรับ”“เดี๋ยวบ่าวไพร่คงเอาออกมานั้นล่ะ รอไปก่อน”“ขอรับ ข้ารอได้”หลังจากหย่าศึกระหว่างคนกับงูลงได้ไม่นานประตูห้องที่ปิดสนิทก็เปิดออกมาพร้อมกับท่านพ่อและสาวใช้สองคน ในอ้อมแขนของแต่ละคนมีทารกน้อยอยู่ ชิงหลงไม่รอช้ารีบรับน้องชายจากสาวใช้มาอุ้

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 160

    “อุแว๊ แง๊”“ลูกชายเจ้าค่ะเป็นคุณชายน้อย” สาวใช้โผล่หน้าออกมาบอกคนที่รออยู่ด้านนอกของห้องเมื่อฮูหยินผู้เฒ่าเห็นสีหน้าผิดหวัง ของลูกชายและพ่อตาอย่างตาเฒ่าหวังผู้ที่คาดหวังจะได้ลูกสาวหลานสาวผิดหวังนางจึงหัวเราะออกมาเสียงดังพลันเสียงในห้องยังคงดังออกมาเป็นระยะๆ“เบ่งเจ้าค่ะเบ่ง นายหญิงยังมีอีกเจ้าค่ะ”

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 159

    นับจากวันที่เนี่ยหลิงถูกท่านพ่อและสามีขอให้นางมีบุตรเพิ่มเวลาผ่านมาแล้วแปดเดือนและเป็นแปดเดือนที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับนางตอนนี้นางตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว หลังจากที่นางบอกว่าจะยอมมีลูกเพิ่มเวลาผ่านไปเพียงหนึ่งเดือนนางก็ตั้งครรภ์สมใจบิดาเช่นตาเฒ่าหวังและบุตรเขยอย่างหยางหลง ยังมีอีกหนึ่งคนที่ดีใจมากเ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 158

    เมื่อได้รับสัญญาณอดีตรัชทายาทนำกำลังทหารที่พระองค์มีบุกเข้าวังหลวงไปทันทีจะเรียกว่าบุกก็ไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้คนต่างหลับใหลกันหมด พระองค์จึงสั่งให้จับทหารรักษาวังมัดรวมกันเอาไว้รวมถึงองครักษ์เงาที่ตอนนี้หลับใหลอยู่ตามต้นไม้และตกลงมาบนพื้นจับมัดทั้งหมดเอาไว้ ส่วนพระองค์จะไปนั่งรอที่ท้องพระโรงเหลืออีกไ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 157

    วังหลวงอาณาจักรหมื่นสายหมอกห้องทรงพระอักษร ตอนนี้องค์เจ้ากำลังปรึกษาหารือกันเคร่งเครียดกับแม่ทัพกัวเรื่องศึกภายในของอาณาจักรพันศิลาและแผนการยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือต้องทำอย่างรัดกุมจะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าอาณาจักรหมื่นสายหมอกให้การช่วยเหลืออดีตรัชทายาทช่วงชิงบัลลังก์“แม่ทัพกัวทางนั้นเรียบร้อยดีหรือไม่”“

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 156

    พี่ใหญ่พี่รอง น้องสาวมีนี่มาฝากพวกท่านอย่าน้อยใจไปเลยนะเจ้าคะ" เยี่ยหงนำมีดสั้นมาให้พี่ชายทั้งสองที่ไม่รู้นางไปซื้อมาตั้งแต่ตอนไหน“ยังคงเป็นน้องสาวที่ยังรักพี่ใหญ่กับพี่รองเสมอ” เนี่ยฟงเดินมาอุ้มน้องสาวไปนั่งตัก“เอาล่ะๆพอแล้วฟงเอ๋อร์จะแกล้งน้องทำไมเห็นไหมน้องเสียใจหมดแล้ว” เนี่ยหลิงปรามบุตรชาย“โถ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 155

    เนี่ยหลิงพาลูกๆพักค้างคืนที่หุบกระทิงแห่งนี้เพียงคืนเดียวเท่านั้นพอรุ่งเช้านางก็พาครอบครัวเดินทางกลับทันทีไป๋หลงบอกกับนางว่าลู่เจ๋อได้ส่งสารมาบอกว่าทุกอย่างเตรียมการไว้หมดแล้วเหลือแค่รอเวลาลงมือและอยากจะขอยืมคนของหลานชายไปเพิ่มเพื่อป้องกันการผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเวลา เขาเองก็กังวลใจมากเพราะถ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 154

    “เช่นนั้นหรือแล้วเจ้าเองก็เป็นแบบนั้นด้วยใช่หรือไม่”“เช่นกันขอรับพวกข้าหนีมาจากอาณาจักรหมื่นรามันขอรับที่นั่นคนส่วนใหญ่มีพลังปราณที่สูงส่งแม้กระทั่งชาวบ้านธรรมดายังเป็นผู้ฝึกปราณด้วยที่นั่นจะมีสำนักฝึกควบคุมสัตว์ด้วยขอรับ”“อ่อเช่นนั้นรึ อาณาจักรที่ว่าอยู่ไกลหรือไม่”“ไกลมากขอรับพวกข้าเดินทางผ่านปร

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 153

    “พ่อไม่ว่าหากเจ้าจะออกจากหุบแล้งไปอยู่กับผู้มีพระคุณของเจ้าถ้าหากมันเป็นการตัดสินใจของเจ้าเอง”“ขอบคุณท่านพ่อที่เข้าใจขอรับ”“อืม พวกท่าน เดินทางมาที่หุบแล้งทำไมหรือเจ้าคะ"“ข้ามาเที่ยวและเก็บสมุนไพรน่ะ ป่าแถวบ้านข้าไม่มีอะไรให้เก็บแล้วและถือว่าพาลูกๆมาเรียนรู้เรื่องสมุนไพรด้วย”“อ่อ ไม่ใช่ว่าท่านเก

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status