Semua Bab ระยะปลอดเพื่อน: Bab 61 - Bab 70

ระยะปลอดเพื่อนตอนที่ 34 ออฟฟิศ พักกลางวันมาถึงในตอนที่ฉันเดินออกจากห้องทำงานพอดี หลายคนกำลังพากันเดินคุยออกจากออฟฟิศไป แต่ก็มีบางกลุ่มกำลังยืนคุยกันอยู่ เพราะงานใกล้จะเสร็จเรียบร้อยแล้ว รอแค่วันเปิดตัวสินค้ามาถึงเท่านั้น ทำให้บรรยากาศในออฟฟิศผ่อนคลายลงกว่าช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมามากโข

“มั่นหน้าเวอร์ มิน่าถึงได้เป็นเพื่อนกันได้” และได้ทีฉันก็ค่อนขอดอีกคนไปด้วย สองหัวเราะออกมาได้ก็ตอนนี้เอง “เรามั่นก็แค่กับแยม” “อะไร? จะว่ากูมั่นไปทั่ว?” “จริง ๆ แล้วมึงก็แรดกว่ากูอีกนะ” สองว่างั้น ทำทียกน้ำขึ้นกระดกดื่ม “ถามจริง…” และฉันก็หันไปมองหรี่ตาลงเล็กน้อย

“…” “แยมรับปากว่าจะหาใครคนนั้นให้เจอค่ะ” “…” “ยังไงก็ขอโอกาสให้ทีมเราได้พิสูจน์ศักยภาพอีกสักครั้งนะคะพี่อ้อย และถ้าผลลัพธ์มันไม่เป็นไปตามเป้าแยมจะรับผิดชอบเอง…” “…” “แยมจะเป็นฝ่ายยื่นใบลาออกค่ะ” “คุณแยม…” “แยมเชื่อมั่นในทีม พอ ๆ กับที่เช

“ใช่ค่ะ ตอนนี้ทางเลือกที่เรามีอย่างจำกัดมันไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าการรีบระบายสินค้าล็อตนี้ที่แม้จะเพิ่งผลิตมาให้ออกไปได้มากที่สุด แยมดูเทรนด์ความสนใจมาแล้ว และเห็นได้ชัดว่าเรากำลังตามหลังคู่แข่งที่ออกสินค้าแบบเดียวกันแทบจะทุกรายละเอียด หนึ่งคงเป็นเพราะราคาที่ต่ำกว่า และสองคงเป็นเพราะเปิดตัวพร้อม

“ขอบคุณนะสอง” และในที่สุดฉันก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ ยกแขนโอบรอบคอคนตัวโตที่เริ่มจะยิ้มออกมาได้อีกครั้ง “แล้วได้รางวัลปะ?” ได้ทีก็ถามหารางวัล… “ไว้สำเร็จก่อนแล้วจะให้” “โห! เราเหี่ยวตายพอดี” “สองจะกินอะไรนัก กินทุกวันไม่เบื่อบ้างหรือไง?” ฉันดึงตัวเองออกห่าง