Lahat ng Kabanata ng ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!: Kabanata 61 - Kabanata 70

ไป๋จิ้งหานมองมาที่อี้ชิง หญิงสาวคลายสีหน้าริษยาลงอย่างรวดเร็วเผยใบหน้างดงามเผยรอยยิ้มอ่อนโยนตอบรับคำของไป๋จิ้งหานที่หันมามองนาง“ท่านพี่ เป็นข้าที่ผิดเองที่ปกป้องเงินทองมากกว่าพี่สะใภ้ เป็นข้าที่ต้องเป็นฝ่ายขอโทษพี่สะใภ้”เหยียนซือเหยียนเบะปาก เบื่อหน่ายท่าทางอ่อนหวานเสแสร้งเป็นแม่ดอกบัวขาวของอี้ชิง

เหยียนซือเหยียนชะงักเล็กน้อย นางไม่คิดว่าไป๋จิ้งหานจะใส่ใจถึงเพียงนี้“จริงหรือ ท่านใส่ใจข้าเช่นนี้จริง ๆ หรือ”“ก็แค่ขนมไม่กี่ชิ้นทำตกใจใหญ่โตไปได้”เหยียนซือเหยียนยังคงประหลาดใจทั้งมึนงง แน่ล่ะผู้ใดจะคาดคิดกันว่าตาเฒ่าน้ำแข็งตรงหน้าจะซื้อขนมทั้งยังเป็นของดีหายางให้นางเช่นนี้ จะไม่ให้นางตกใจได้อย่า

บทที่ 34 นางผู้ร้ายกาจในอดีตเปลี่ยนไปแล้วหลังกินขนมเสร็จเซียวยีลากพ่อบ้านจ้าวไปดูเครื่องเรือน ส่วนอาเหวินก็ไปสั่งให้บ่าวไพร่ตัดต้นไม้ที่ขึ้นรกให้เรียบร้อยเหยียนซือเหยียนจึงมีเวลาอยู่กับตนเอง สายตาของนางเหม่อลอย พลันคิดถึงอดีตชาติที่ผ่านมา…ชาติก่อนหลังจากแต่งงานแล้ว เขาและนางถูกบีบบังคับโดยแม่สาม

เหยียนซือเหยียนอวดมืออวดเท้าของตนให้เขาดูอย่างภาคภูมิใจ นางต้องเตรียมตัวไปร่วมงานเลี้ยงจึงย้อมเล็บมือเล็บเท้าให้สวยงามไป๋จิ้งหานนิ่วหน้าเล็กน้อย จากนั้นจึงก้มลงมองดูเท้าของเหยียนซือเหยียนที่ขาวกระจ่างนวนเนียน เล็บเท้าของนางมิได้เป็นสีแดงแต่กลับเป็นสีชมพูอ่อนน่าหลงใหล กระทั่งดึงดูดสายตาของเขาเอาไว้เ

เหยียนซือเหยียนขมวดคิ้วมุ่น“พ่อบ้านจ้าวให้บ่าวมาเรียนฮูหยินน้อยว่า เย็นวันนี้นายท่านอยู่ที่เรือนพฤกษา ก่อนหน้านี้รับประทานอาหารเย็นกับฮูหยินชราและแม่นางอี้จึงไม่ได้กินอาหารที่ฮูหยินน้อยส่งไปให้เจ้าค่ะ หลังกินอาหารเสร็จนายท่านก็เดินเล่นชมจันทร์กับแม่นางเจ้าครู่ใหญ่ ก่อนที่นายท่านจะกลับมาที่เรือนหนัง