All Chapters of ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!: Chapter 21 - Chapter 30

120 Chapters

บทที่ 21

เซียวยีจัดการเช็ดหน้า เช็ดมือให้นายสาวทั้งยังให้นางบ้วนปากถูฟันจนสะอาดจากนั้นให้นางดื่มน้ำเล็กน้อยเกรงว่าหากมีสิ่งใดตกลงท้องอีกจะทำให้นางอาเจียนออกมาไป๋จิ้งหานจึงนำยาลูกกลอนแก้ปวดศีรษะของตนเองออกมาแล้วยัดใส่ปากให้นางหนึ่งเม็ด โชคดีที่เหยียนซือเหยียนไม่อาเจียนออกมาอีกหลังจากให้นางกินยาและให้เซียวซี
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more

บทที่ 22

บทที่ 15 หนทางข้างหน้าต้องโรยด้วยกลีบดอกไม้คืนนี้เหยียนซือเหยียนฝันร้าย ในตอนที่ไป๋จิ้งหานยังคงนอนไม่หลับเขาจึงเห็นว่าริมฝีปากเล็ก ๆ พึมพำละเมอออกมาเบา ๆ จากนั้นที่หางตาของนางก็มีน้ำไหลออกมาเป็นสาย เหยียนซือเหยียนส่ายหน้าไปมาทั้ง ๆ ที่ยังหลับตา คล้ายกับว่านางกำลังฝันร้ายคืนนี้เขาไม่ได้ดับตะเกียงเช
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more

บทที่ 23

แต่แล้วเหยียนซือเหยียนได้ยินเสียงลมหายใจหนัก ๆ และยังมีบางสิ่งที่กระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะมั่นคงอยู่ใต้ฝ่ามือของนางเหยียนซือเหยียนลืมตาช้า ๆ และทันใดนั้นเอง นางก็ต้องตื่นตระหนกแทบสิ้นสติ!สิ่งที่นางกำลังกอดก่ายแนบแน่น… หาใช่เตาอุ่นแต่เป็นร่างของบุรุษผู้หนึ่ง นางลุกพรวดขึ้นมาทันใดและเมื่อเห็นว่าเป็น
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more

บทที่ 24

จากนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าเอายามาจากที่ใด ยัดใส่ปากของนางแล้วกระแทกแผ่นหลังเล็กน้อยให้นางกลืนลงไปโดยที่นางไม่ทันระวังตัวแต่เหยียนซือเหยียนกลับก่นด่าเขา“ไป๋จิ้งหานเจ้าเอาสิ่งใดให้ข้ากิน”จากนั้นก็พลันลุกพรวดพราดขึ้นมามา จ้องเขาสายตาตื่นตระหนกสองมือกำสาบเสื้อของเขาเอาไว้เอ่ยน้ำเสียงลนลาน“ไป๋จิ้งหานเจ้าใ
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more

บทที่ 25

ช่วงเวลาสายหลังจากที่เหยียนซือเหยียนมีอาการดีขึ้นนางก็พร้อมลงจากเขาน่าประหลาดใจที่ไป๋จิ้งหานกลับไม่เร่งเร้านางอย่างที่ปากของเขาบอก ชาวบ้านมารอส่งนางกันพร้อมหน้า นางจึงได้รู้ว่าฐานะของนางถูกเปิดเผยแล้ว และไป๋จิ้งหานก็ได้ทำการตกลงกับหัวหน้าโจรผู้นั้น ให้เขาสวามิภักดิ์เสียและจะส่งคนขึ้นมาช่วยชาวบ้านทำ
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more

บทที่ 26

บทที่ 16 เข้าเมืองแสงแดดอบอุ่นยามสายทาบทอไปทั่วผืนป่า ลำแสงลอดผ่านกิ่งไม้ที่ทอดตัวเป็นแนวยาว เสียงฝีเท้าม้าสะท้อนก้องไปตามเส้นทางลาดชัน ม้าสีดำตัวสูงใหญ่เคลื่อนผ่านเส้นทางในหุบเขาอย่างมั่นคง และบนหลังของมันบัดนี้มีบุรุษในอาภรณ์ดำขลับที่นั่งซ้อนหลังสตรีร่างบางแน่นิ่งราวกับภูผาน้ำแข็ง ทว่า หากสังเกตใ
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more

บทที่ 27

ผ่านไปราวครึ่งวันก็ใกล้เข้าสู่เมืองหลงเซิง เหยียนซือเหยียนก็ตื่นขึ้นมาแล้วเมื่อตื่นขึ้นมานางก็ร้องหาน้ำดื่ม เป็นไป๋จิ้งหานที่ส่งน้ำให้นางหญิงสาวดื่มน้ำจนรู้สึกสดชื่นเอ่ยว่า“ข้าไม่คิดว่าการนั่งบนหลังม้าจะสบายได้เพียงนี้ ต้องขอบคุณท่านพี่แล้ว”นางกล่าวขอบคุณเขาจากใจจริง ข้อดีของเขานอกจากใบหน้าหล่อเห
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more

บทที่ 28

บทที่ 17 ไม่ยอมอีกต่อไปณ เมืองหลงเซิงเมืองหลงเซิง แม้จะเป็นเมืองชายแดนที่เคยตกอยู่ในวังวนของสงคราม ทว่าบัดนี้กลับกลายเป็นหนึ่งในเมืองท่าการค้าที่สำคัญแห่งหนึ่งของแคว้นต้าหยาง ความเจริญรุ่งเรืองนี้เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของตระกูลไป๋ผู้ปกครองแห่งแดนเหนือรุ่นแล้วรุ่นเล่าถนนใหญ่ทอดยาวจากประตูเมืองเข้าสู่
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more

บทที่ 29

แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่พ้นจากสายตาของไป๋จิ้งหานไปได้ จู่ ๆ เขาก็กระแอมแล้วเคลื่อนมือมาโอบรอบเอวบางของเหยียนซือเหยียนเอาไว้เสวียนหย่งทักทาย สายตาของเขาทอดมองนางด้วยความห่วงหา ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยสงบนิ่งบัดนี้กลับเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย“ไม่พบกันนาน เจ้า…สบายดีหรือไม่?”เหยียนซือเหยียนกำลังจะตอบ ทว่าก
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more

บทที่ 30

บทที่ 18 ข้าไม่ว่างเล่นกับเจ้าจวนสกุลไป๋ เมืองหลงเซิงเมื่อขบวนเดินทางมาถึงหน้าประตูจวนสกุลไป๋ ประตูไม้ขนาดใหญ่ก็เปิดออก เผยให้เห็นลานกว้างที่ปูด้วยศิลาเรียงตัวเป็นระเบียบ พ่อบ้านจ้าวหัวหน้าบ่าวแห่งสกุลไป๋นำบ่าวไพร่จำนวนหนึ่งมาต้อนรับเขาอย่างนอบน้อม“คารวะนายท่านและฮูหยินน้อยขอรับ”ดวงตาของพ่อบ้านจ
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
PREV
123456
...
12
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status