All Chapters of ผัว..บ้านนอก: Chapter 11 - Chapter 20

วันนี้กลอยใจจะไปตลาดกับกุหลาบตามที่ได้นัดกันไว้เมื่ออาทิตย์ก่อน เธอขับรถกระบะของกันต์มารับกุหลาบที่ชุมชนบ้านพักคนงาน สาวน้อยมานั่งรอกลอยใจที่หน้าร้านค้านานแล้ว เพราะดีใจที่จะได้เข้าเมืองไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา"ไปรถคันนี้หรือจ๊ะคุณกลอย ?"กุหลาบถามอย่างประหม่า"ใช่จ้ะ ทำไมหรือจ๊ะ ?""ฉันไม่กล้านั่งหรอกจ้ะ เรานั่งสองแถวไปกันก็ได้"สาวน้อยเอ่ยออกมาอย่างเกรงใจ รถของเจ้านายเธอไม่กล้านั่ง"ไปรถคันนี้แหละ สะดวกดี ถ้าเกิดว่าเราซื้อของเยอะ ๆ จะได้ไม่ต้องลำบากหอบหิ้ว"กลอยใจลากกุหลาบไปขึ้นรถและขับออกไปจากบริเวณนั้น แต่มีใครบางคนเบะปากอย่างหมั่นไส้ น้ำผึ้งนั่นเอง ที่จริงแล้วน้ำผึ้งก็อยากไปตลาดกับพวกกลอยใจอยู่เหมือนกันแต่เพราะทิฐิจึงทำให้เธอไม่กล้าขอไปด้วย"คุณกลอย พี่ผึ้งก็อยากไปตลาดกับเราอยู่นะ แต่ว่าพี่ผึ้งไม่กล้าขอมาด้วย"กุหลาบพูดขึ้นมาด้วยความซื่อ กลอยใจจึงชะลอรถเพราะยังขับออกมาไม่ไกล"ถ้าอย่างนั้นเรากลับไปรับพี่ผึ้งดีมั้ย ? แล้วมีใครอยากไปอีกบ้าง ชวนมาให้หมดเลย ไปหลาย ๆ คนสนุกดี"เพราะน้ำผึ้งอายุมากกว่า กลอยใจจึงเรียกเธอว่าพี่ กลอยใจไม่ได้คิดอะไรกับน้ำผึ้งเพราะเธอเชื่อใจสามีของเธอ กันต์ยืนยั

เมื่อกันต์ออกจากบ้านไปแล้วกลอยใจก็ขับมอเตอร์ไซค์ตรงไปที่บ้านของป้าสุนีย์ ความจริงเธออยากจะไปคุยกับกุหลาบมากกว่าแต่วันนี้ไม่ใช่วันหยุดของสาวน้อยคนซื่อ อยู่บ้านคนเดียวก็เหงาแถมยังไม่มีไอเดียในการเขียนนิยายด้วย จึงไปหาป้าสุนีย์แทนขับรถเครื่องแค่สิบนาทีก็ถึงบ้านของป้าสุนีย์ กลอยใจเดินเข้าไปในบ้านเพราะเธอโทรบอกกับท่านแล้วว่าเธอจะมาหาแต่ก็ไม่นึกว่าท่านจะมีแขก พอเธอเดินเข้าไปในบ้านก็พบว่าท่านกำลังคุยอยู่กับผู้หญิงสาวสวยซึ่งอายุอานามน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับนายหัวกันต์ ในตอนแรกกลอยใจคิดจะกลับแต่ป้าสุนีย์เหลือบมาเห็นเธอเสียก่อนและท่านก็เรียกเธอไว้"อ้าว..แม่กลอย มานี่สิ"กลอยใจจึงเดินเข้าไปและนั่งลงที่เก้าอี้ข้าง ๆ ป้าสุนีย์"สวัสดีค่ะคุณป้า"ยกมือไหว้และกล่าวทักทายท่าน ป้าสุนีย์จึงแนะนำเธอกับผู้หญิงคนนั้น"นี่กลอยใจ เมียของกันต์"กลอยใจจึงยกมือไหว้เพราะเธอคนนั้นน่าจะอายุมากกว่าเธอ พอป้าสุนีย์แนะนำว่าเธอเป็นใครผู้หญิงคนนั้นก็นิ่งไป"ถ้าอย่างนั้นบุหงาขอตัวก่อนนะคะ"แล้วก็กล่าวคำลาเสียดื้อ ๆ พร้อมกับลุกขึ้นยืนคว้ากระเป๋า่ถือแล้วก็เดินออกไปจากบ้าน กลอยใจได้แต่สงสัยว่าเธอคนนี้เป็นใคร แต่จากคำพูดขอ

กลับมาถึงบ้านกลอยใจก็เข้ามาคลอเคลียกันต์ไม่ยอมหยุด แม้เขาจะชอบแต่ก็พอรู้ว่าเมียรักมีจุดประสงค์อะไร "ก็ได้ ๆ เดี๋ยวพี่เล่าให้ฟัง"กลอยใจจึงจูบแก้มซ้ายขวาของเขาข้างละสองที ก่อนจะนั่งเท้าคางรอฟังเขาเล่าเรื่องของบุหงา ความจริงแล้วเธอก็ไม่ได้อยากจะสนใจอดีตของเขาหรอกนะ แค่อยากรู้ว่าเพราะสาเหตุอะไรกันแน่ทำไมบุหงาที่เลิกรากับกันต์ไปถึงห้าปีถึงได้กลับมาตามตื๊อสามีของเธออีกครั้งบุหงากับกันต์คบหากันตอนเรียนมหาวิทยาลัย เธอเป็นรุ่นน้องของกันต์ พ่อกับแม่ของทั้งคู่รู้จักกันด้วยและหมายมั่นอยากให้กันต์แต่งงานกับบุหงา ทั้งคู่เป็นคู่รักที่น่าอิจฉามากเพราะสวยหล่อกันทั้งคู่ แถมฐานะทางบ้านก็เท่าเทียมกัน ครอบครัวของบุหงาก็มีสวนผลไม้เหมือนกัน กันต์กับบุหงาคบกันเนิ่นนานหลายปี ทุกอย่างก็ดูราบรื่นดีจนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อห้าปีก่อนบุหงาก็หนีตามเสี่ยร้านทองไป สร้างความเจ็บปวดให้กันต์เป็นอย่างมาก และทางบ้านของบุหงาก็บอกกับเขาว่า บุหงาไม่อยากเป็นแค่เมียของชาวสวนเท่านั้น เธออยากไปใช้ชีวิตที่กรุงเทพ ฯ อยากสะดวกสบายไม่ต้องทนอยู่ตามป่าตามเขาแบบนี้ และการที่บุหงาหนีไปแบบนี้เพราะส่วนหนึ่งก็มาจากครอบครัวของเธอเองที่สนับ

เช้าวันนี้กันต์และภูมิได้นำตัวอย่างเลือดไปตรวจที่โรงพยาบาลเอกชนที่น่าเชื่อถือแห่งหนึ่งของจังหวัด รอผลการตรวจประมาณเจ็ดวัน "ระหว่างนี้บุหงากับลูกจะย้ายไปอยู่กับกันต์ค่ะ"บุหงาประกาศหลังจากที่กลับมาจากโรงพยาบาล และเธอก็ทำจริง ๆ เธอให้คนขนเสื้อผ้าและของใช้ของเธอกับน้องภูมิมาไว้ที่บ้านของกันต์"บุหงาจะมากไปแล้วนะ !"กันต์ตะคอกเธอด้วยความโมโห แต่พอสบตากับน้องภูมิเขาก็ใจอ่อน ไม่อยากจะทำอะไรรุนแรงกับแม่ของหนูน้อย กลอยใจรีบมาดึงตัวสามีออกมาจากตรงนั้น"พี่กันต์ใจเย็น ๆ ค่ะ โมโหไปก็เท่านั้น เธออยากอยู่ก็ให้อยู่ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวเราไปอยู่ที่อื่น"กลอยใจบอกกับสามีของเธอด้วยน้ำเสียงชิลล์ ๆ เธอไม่ได้โกรธหรือน้อยใจอะไรเลย เพราะเธอตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่เคียงข้างเขา ตอนนี้กันต์กำลังมีปัญหาจะให้เธอมางอนมางี่เง่าสร้างความหนักใจให้สามีอีกก็ใช่เรื่อง เธอรู้ว่ากันต์มีบ้านอีกหนึ่งหลังซึ่งเป็นบ้านเดิมที่เขาเคยอยู่ตอนเป็นเด็ก อยู่ลึกเข้าไปในสวนทุเรียน และหลังใหญ่กว่าบ้านหลังนี้มาก สภาพก็ทรุดโทรมไปบ้างตามกาลเวลา แต่ถ้าทำความสะอาดและต่อน้ำต่อไฟเข้าไปก็อยู่ได้สบาย กันต์เคยพาเธอไปดูบ้านหลังนั้นครั้งหนึ่ง เธอยังแซว

"อะไรกันเนี่ย !?"น้ำผึ้งร้องโวยวายก่อนจะโทรหาหาญกล้า เพราะสภาพที่อยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้เละเทะไปหมด ข้าวของภายในบ้านโดยเฉพาะห้องนอนนั้นแตกเสียหายยับเยิน ประมาณสิบนาทีหาญกล้าก็ขับรถเครื่องมาถึง "พี่โทรบอกนายหัวแล้วเดี๋ยวนายหัวก็มา"น้ำผึ้งมาทำความสะอาดและจะนำผ้าห่มกับผ้าปูไปซักตามปกติ แต่พอมาเห็นสภาพบ้านของนายหัวที่บุหงาทำเอาไว้ เธอก็ทำอะไรไม่ถูกโมโหมากเพราะคนที่เก็บกวาดนั้นเป็นเธอ แต่งานนี้คงไม่ไหวเพราะเละเทะขนาดนี้คงต้องเก็บทิ้งแล้วล่ะระหว่างรอนายหัวน้ำผึ้งกับหาญกล้าก็ช่วยกันเก็บกวาดของบางส่วนเท่าที่พอจะทำได้ไปก่อน"พี่หาญ ชั้นว่าแม่บุหงานี่คงเป็นโรคจิตแน่ ๆ เลย ดูสิทำบ้านช่องคนอื่นพังเสียหายหมด"น้ำผึ้งวิพากษ์วิจารณ์แฟนเก่าของเจ้านายด้วยความโมโห ตอนที่บุหงาคบกับเจ้านายของเธอนั้นบุหงามักจะจิกหัวใช้คนงานแทบทุกคนรวมทั้งน้ำผึ้งด้วย ดีที่เลิกกับนายหัวไปได้ไม่งั้นคงวุ่นวายน่าดูเมื่อกันต์กับกลอยใจมาถึงและเห็นสภาพบ้านก็ได้แต่ส่ายหน้า เขาบอกให้น้ำผึ้งเก็บของที่แตกเสียหายทิ้ง เอากระเป๋าของบุหงามาวางไว้ที่ใต้ถุนบ้าน แล้วก็ล็อคกุญแจปิดบ้านเอาไว้ ก่อนที่จะพากันออกจากบ้านบุหงาก็ขับรถมาถึงพอดี