Semua Bab ๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง..: Bab 21 - Bab 30

Chapter 20อคินกลับมาถึงห้องตอนหกโมงเย็น เขาหอบหิ้วขนมปังเอฟเวอร์ซีที่แฟนสาวสุดที่รักอยากกินมาเต็มสองมือ ไอ้เรื่องจะไปยืนต่อแถวนั่นไม่ใช่เขาหรอก มีเงินก็ใช้เงินแก้ปัญหาไปคนรับหิ้วเยอะแยะ ยืนผ่าตัดมาค่อนวันแล้วจะให้ไปยืนรอซื้อขนมให้เมื่อยขาอีกอคินไม่ทำอย่างแน่นอน ภายในห้องไร้ซึ่งเงาของหญิงสาว อคินมองออกไปนอกห้องซึ่งด้านข้างเป็นสระว่ายน้ำส่วนตัวเฉพาะห้องของเขาเท่านั้น ลลิลกำลังเล่นน้ำโดยมีห่วงยางรูปเป็ดเหลืองครอบบริเวณส่วนเอวไว้ ลมหายใจของหมอหนุ่มเริ่มติดขัดเมื่อจ้องมองไปยังร่างบางในชุดแนบเนื้อที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ผิวกายขาวนวลเนียนอยู่ในชุดว่ายน้ำเดรสสายเดี่ยวสีน้ำเงินเข้มมีระบายกระโปรงน่ารักๆ อคินถอดเสื้อทำงานออกและเข้าไปเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงว่ายน้ำ ร่างหนาเดินตรงไปยังสระว่ายน้ำเขาก้าวย่างอย่างแผ่วเบาโดยไม่ทันให้คนที่อยู่ในน้ำได้ทันรู้ตัว มือหนารวบโอบเอวบางเข้าหาตัว เขาซบใบหน้าที่ไหล่เล็กๆนั้นอย่างแนบแน่นสูดดมกลิ่นหอมจากกลิ่นกายสาวด้วยความหลงใหล“อคิน มาตอนไหนเนี่ย” น้ำเสียงของลลิลสั่นพร่าเพราะรับรู้ได้ถึงไออุ่นจากอกเปลือยที่ยืนซ้อนหลัง มันแนบชิดซะจนไม่เหลือพื้นที่แม้กระทั่งอากาศได้พาดผ่

Chapter 22ลลิลนั่งอยู่บนจุดชมวิวมองทิวเขาที่ไล่ความสูงต่างระดับซึ่งปกคลุมด้วยหมอกหนาในยามเช้า หญิงสาวตักโจ๊กร้อนๆเข้าปากตามด้วยปาท่องโก๋ พลางจิบกาแฟอุ่นๆ มองภาพตรงหน้าอย่างเพลิดเพลิน ทว่าในความคิดกลับมีภาพของใครคนหนึ่งอยู่ในนั้น“ถ้าอคินมาด้วยก็คงจะดีนะ” หญิงสาวพึมพำกับตัวเองในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ จะว่าไปแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาเที่ยวไกลๆโดยไม่มีเขามาด้วย ใจบอกว่าเลิกคิดถึงคนที่ตัวเองพยายามตัดใจ แต่มันก็ทำไม่ได้สักที“คิดถึงจัง” หญิงสาวรวบช้อนทั้งที่กินได้ไม่กี่คำ พอไม่มีอคินเธอก็พาลไม่อยากกินอะไรไปด้วย“นายมีอิทธิพลกับฉันขนาดนี้เลยเหรอ? เฮ้อ..” ลลิลถอนหายใจยาวๆเพื่อระบายความกลัดกลุ้มในใจ“แม่หนู อิ่มแล้วเหรอจ้ะ” คุณป้าอำนวยเจ้าของรีสอร์ตเล็กๆที่มีห้องพักราคาหลักร้อยวิวหลักล้าน ซึ่งมีเพียงสามหลังเอ่ยถาม นางเห็นผู้หญิงตัวเล็กๆเขี่ยอาหารเล่น ทว่าสายตามองไปยังวิวทิวทัศน์อันสวยงามเบื้องหน้า ประเดี๋ยวก็ยิ้มสักพักคิ้วเรียวสวยก็ขมวดมุ่น นางเลยฟันธงว่าอกหักมาอย่างแน่นอน หวังว่าคงไม่ขนาดคิดสั้นจนจบชีวิตลงก้นเหวเหมือนนักท่องเที่ยวที่โดดหน้าผาเมื่อหลายสิบปีก่อนหรอกนะ“อะ..เอ่อ ค่ะ โจ๊กหมูอร่อ

Chapter 24 “ช่วยเป็นภรรยาและแม่ของลูกที่น่ารักๆให้ที ขอแค่นี้ล่ะ..” คนข้างๆพูดเสียงอ้อนจนหัวใจของหญิงสาวถึงกับสั่นสะเทือนด้วยความหวั่นไหว“บ้า!!..ใครเค้าขอให้ชดใช้ความผิดด้วยอะไรแบบนี้กันล่ะ” ใบหน้าของลลิลเห่อร้อน เธอแสร้งทำหน้าขึงขังเพื่อกลบเกลื่อนความเขินที่เริ่มจะปิดบังไว้ไม่อยู่เพราะใบหน้าสวยหวานเริ่มยิ้มน้อยๆ“ไม่เคยได้ยินเหรอ? ละครเรื่องจำเลยที่รัก ที่แบบตบจูบๆ แต่ฉันไม่เถื่อนขนาดนั้นนะ ฉันชอบแบบตบด้วยปากกระชากด้วยลิ้นอะไรแบบนี้” คนแอบหื่นพูดหน้าตาเฉยพลางสบตาว่าที่เจ้าสาวคนสวยอย่างไม่มีทีท่าสะทกสะท้าน ส่วนคนที่นึกภาพตามถึงกับเขินจนนั่งไม่ติดเก้าอี้“ตกลงหนีมาเพราะว่ารู้สึกผิดที่แย่งพ่อฉันไปใช่ไหม?” อคินเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ อยากจะเคลียร์ใจกันให้ชัดเจน ลลิลจะได้ไม่คิดจะหนีเขาไปอีก“อืม..ฉันทำผิดต่อน้าพลอยฝน ทำให้พ่อไม่ได้ใช้ชีวิตกับแม่ของนาย” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงสั่นพร่าเจือความรู้สึกผิด เพราะตนเองเป็นต้นเหตุของเรื่องราวยุ่งเหยิงของทั้งสองครอบครัว“แม่ฉันไม่ได้โทษเธอหรอก ฉันเองก็ไม่โกรธอะไรเธอเลย แต่ฉันโกรธที่เธอคิดจะหนีฉันไปนี่แหละ ทำเหมือนฉันไม่มีค่า ได้ฉันแล้วก็ทิ้ง ผัวทั้ง

Chapter 26“เพิ่งรู้ว่าหมออคิน ที่มาของชื่อมาจากพระเอกเรื่องสตาร์วอร์สก็วันนี้” ปาลินทร์มองไปรอบๆงานแต่งงานที่จัดขึ้นหลังจากที่เจ้าบ่าวไปตามเจ้าสาวที่บ้านของเขาแค่เพียงสองวัน งานแต่งงานที่หมออคินบอกว่าจัดแบบเรียบง่ายหากแต่บริเวณงานเช่าสวนดอกไม้ขึ้นชื่อเพื่อเนรมิตรเป็นดินแดนในโพ้นอวกาศฉากสำคัญในหนังดังตลอดกาลอย่างสตาร์วอร์ส พนักงานเสิร์ฟในงานแต่งกายแบบชาวดาวนาบู“ก็แม่ของอคินกับพ่อของลลิลเคยคบกันมาก่อน แล้วทั้งคู่ก็ชอบหนังเรื่องนี้มากค่ะ แต่ก็อย่างว่าพ่อเพิ่งเสียแต่ลูกสาวอยากแต่งงานจน....” ตัวสั่น..คำหลังหญิงสาวคิดในใจ ของขวัญอดไม่ได้ที่จะแขวะญาติผู้น้องซึ่งในซึ่งสุดก็ได้ครอบครองผู้ชายที่เธอหลงรักมานานอย่างเป็นทางการ เจ้าตัวมองเจ้าสาวที่ยืนข้างเจ้าบ่าวสุดหล่อแล้วแอบบ่นอุบในใจด้วยความอิจฉา‘ไหนบอกว่าแค่เพื่อน ยิ้มดีใจจนแก้มฉีกเลยล่ะมั้ง’“จะแต่งเร็วแต่งช้าก็ต้องแต่งอ่ะนะ” ดีไซเนอร์สาวสวยมาในชุดราตรีสีขาวแบบเรียบๆ หากแต่แหวกช่วงขาแอบเซ็กซี่นิดๆ แต่งานนี้เมอิยอมให้เพื่อนรักสวยโดดเด่นเพียงคนเดียว หญิงสาวควงแขนมากับหนุ่มหล่อในชุดสูทสีครีมเข้าคู่กัน“ป้อมปืน หวัดดี” ของขวัญกล่าวทักทายแต่เพีย

Chapter 28หลังจากราวด์วอร์ดผู้ป่วยในช่วงเช้าเรียบร้อย อคินก็กลับมาที่บ้านเพื่อเข้าร่วมในการเปิดพินัยกรรมของผู้เป็นบิดาแท้ๆของเขา หมอหนุ่มเห็นด้วยกับแม่ที่จะเก็บความลับเรื่องที่เขาเป็นลูกชายทางสายเลือดของธนา เพราะอย่างไรเสียมรดกที่ลลิลจะได้รับก็เหมือนเป็นของเขาอยู่ดีและทรัพย์สินที่อคินมีทั้งหมด เจ้าตัวก็ยินยอมพร้อมใจจะมอบให้ภรรยาคนสวยแต่เพียงผู้เดียวด้วยความรักความสิเน่หาล้วนๆ เขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าสวมเสื้อเชิร์ตสีขาวกับกางเกงสแล็คสีดำที่ลลิลเตรียมให้ หญิงสาวอยู่ในชุดเดรสสีขาว ผมปล่อยยาวสลวยทำลอนใหญ่ตรงปลาย ใบหน้าแต่งเพียงเบาบางหากแต่สวยจนหัวใจของเขาเต้นรัว อยากเข้าไปกอดไปจูบถ้าไม่ติดว่ากำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขกที่มีญาติผู้ใหญ่อยู่กันพร้อมหน้า ทว่าเขาก็นั่งกุมมือภรรยาสาวไม่ยอมห่างจนคุณหมอของขวัญแอบมองด้วยความหมั่นไส้ เมื่อไม่นานมานี้ยังบอกว่าเป็นแค่เพื่อน นี่ยังไงผ่านมาแค่เดือนเศษๆ กลับเลื่อนสถานะมาเป็นสามีภรรยากันแถมยังหวานจนน้ำตาลเรียกพี่ให้คนโสดที่ขึ้นคานมานานอย่างเธออิจฉาอีกด้วย“เมื่อมาพร้อมกันแล้ว ผมในฐานะทนายประจำตระกูลจะขอเปิดพินัยกรรมที่นายธนา วชิระสกุลชัย ได้ทำไว้ก่อนที่จะ