All Chapters of คลั่งสวาทเมียเด็ก: Chapter 1 - Chapter 5

Chapter 1“ผู้ใหญ่สิงห์ครับ เอ่อ ผม…” ปณตทำท่าทางกระอักกระอ่วน มองชายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ราคาแพง ใบหน้าของผู้ใหญ่สิงห์เรียบนิ่ง สีหน้ายากคาดเดา ว่ากำลังคิดอะไรอยู่“อะไรของมึงไอ้ปณต?” ผู้ใหญ่สิงห์แห่งโคกกระบือแดงชักสีหน้าสีหงุดหงิด“ผม…” ปณตอึกอัก ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดกับคนตรงหน้าอย่างไรดี จะพูดอะไรก็กลัวคนตรงหน้าไม่พอใจ ผู้ใหญ่สิงห์เป็นคนห่าม ๆ อารมณ์ร้อน ไม่พอใจได้กินปลาตีนเป็นแน่“ผมอะไร? มึงจะพูดอะไร ทำไมไม่พูด” สีหน้าแววตาคาดคั้นให้พูดออกมา“ผม…เอ่อ…ผม ผมยังไม่มีเงินใช้หนี้ผู้ใหญ่เลย” สิ้นประโยคคนตรงหน้า ผู้ใหญ่สิงห์ก็มองหน้าอย่างไม่พอใจ“มึงเลื่อนกูมาหลายครั้งแล้วนะไอ้ปณต มึงควรจ่ายกูให้ตรงสิ!”“แต่ผมไม่มีเงินจริง ๆ ปีนี้พายุถล่มกะหล่ำปลีเสียหายหมด ผมไม่รู้ว่าผมจะหาเงินที่ไหนมาให้ผู้ใหญ่” ปณตพูดอย่างจนใจ“อันนั้นมันคือเหตุผลของมึง ไม่ใช่เหตุผลของกู กูให้โอกาสมาหลายครั้งแล้ว ถ้ามึงหาเงินมาจ่ายกูไม่ได้ ที่ดินที่มึงเอามาจำกับกู กูจะยึดเป็นของกู”“ผู้ใหญ่ครับ” ปณตหน้าเครียด ที่จริงผู้ใหญ่สิงห์ก็บอกอยู่แล้ว ถ้าหาเงินที่กู้ยืมมาคืนไม่ได้ ที่ดินที่เคยเอาไปจำนองกับผู้ใหญ่สิงห์ จะโดนยึด

Chapter 3“ไอ้ผู้ใหญ่หมา มึงอย่ามาแส่” เสี่ยตู่ชี้หน้าไม่พอใจ ไอ้ผู้ใหญ่หมามันคิดจะมายุ่งกับที่ดินผืนนี้ เรื่องอะไรเขาจะยอม เขาไม่ยอมเด็ดขาดที่มาทวงเงิน ที่จริงก็ใช่ว่าอยากจะได้เงินคืน เขาอยากจะยึดที่ดินตรงนี้ ที่ทำเลดีขนาดนี้ เอาไว้โฮมสเตย์ให้คนท่องเที่ยว ได้เงินตลอดทั้งปี“ที่เป็นของกู มึงก็อย่ามาเสือกมาแส่ ที่นี่ถิ่นกูเว้ย!” สิ้นประโยคของผู้ใหญ่สิงห์ ลูกน้องของเขาก็กรูเข้ามาสายตาคมกริบหันไปจ้องมองเด็กสาว เธอหน้าง้ำทันที มองมาที่เขาอย่างไม่พอใจ เด็กคนนี้เป็นใครกัน เขาไม่เคยเห็นหน้า แต่หน้าตาสระสวย เรียกว่าสวยจัด ใบหน้ารูปไข่ริมฝีปากจิ้มลิ้ม แม่ใบหน้าจะบูดบึ้ง กลับไม่ได้ลดทอนความสวยของเธอลงแม้แต่น้อย“ไอ้เหี้ยเอ้ย มึงคิดว่ามึงจะได้ที่นี่เหรอ กูมีสัญญาที่ไอ้เวรปณตทำตอนไปกู้ยืม ในสัญญามีรายละเอียดชัดเจน ที่สำคัญโฉนดที่มันเอาไปค้ำประกันอยู่กับกู!” เสี่ยตู่ชูสัญญาขึ้น พร้อมโฉนดที่ดินปณตถึงกับหน้าซีด ตัวสั่นขึ้นมาดื้อ ๆ เขาหันไปมองที่ประตูด้านหลังหลายระลอก ถ้าไม่ไหวจริง ๆ เขาจะฝากลูกสาวกับผู้ใหญ่สิงห์ แล้วชิ่งออกประตูหลัง กระโดดข้ามคลองหนีไปอีกฝั่ง“ฮ่า ๆ ไอ้ตู่มึงนี่โง่ฉิบหาย โฉนดจริง

Chapter 5บัวชมพูคว้ากระสอบกับเสียมเดินดุ่ม ๆ ไปที่ป่าไผ่ท้ายหมู่บ้าน มันเป็นป่าไผ่ของผู้ใหญ่สิงห์คนโหด ใครก็ไม่กล้าเข้ามาสับหน่อไม้กิน เพราะต่างเกรงกลัวผู้ใหญ่สิงห์ส่วนเธอน่ะเหรอ ไม่เคยกลัว มาสับไปขายตลอดบ่อย ฝนตกพายุเข้าเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว หน่อไม้กำลังขึ้นหลายหน่อ มีทั้งหน่อยาวหน่อสั้น หน่อดินเกิดขึ้นเยอะ เป็นที่ต้องการของลูกค้าในตลาด“หูยเยอะจังเลย” บัวชมพูรีบสับหน่อไม้ วันนี้หน่อไม้ออกเยอะ สับแป๊บเดียวได้เกือบเต็มกระสอบ ได้แต่หน่อสวย ๆ ยิ่งหน่อดินยิ่งขาวน่ากิน พอได้ตามที่ต้องการก็เอาไปนั่งปอกที่กระท่อมไม้ไผ่ เป็นกระท่อมของผู้ใหญ่สิงห์ ทำไว้แถวป่าไผ่นั่นแหละหน้าฝนเธอก็หาสับหน่อไม้แบบนี้ตลอด ผู้ใหญ่ชีกอปลูกไว้ ไม่มาดูแลไม่มาสับไปกินไปขาย เธอเลยจัดการให้ซะเลย ^[]^ปอกหน่อไม้เสร็จก็จะเอาไปต้ม ต้มทั้งหน่อแล้วเอามามัดขาย มัดล่ะยี่สิบสามมัดห้าสิบ หน่อใหญ่ก็เอามาฝานต้มใส่ถุงขาย มากหน่อยก็ทำหน่อไม้ถุงไว้ขาย ทำไว้กินได้ตลอดทั้งปี ขายได้เก็บได้ เอามาแปรรูปได้หลายอย่าง“อีบัวเอ้ย วันนี่ไม่ต่ำกว่าห้าร้อยแน่มึง” บัวชมพูพูดอย่างดีใจ“กูก็นึกว่าใคร?” น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นพร้อมกับชายฉกรรจ์อ