All Chapters of เพียงเวลา(After in the rain) : Chapter 11 - Chapter 20

: กองถ่ายเมื่อคืนหญิงสาวต้องสลับห้องพักกับไนท์เนื่องด้วยเธอเผลอหลับไป ทำให้วันนี้เพียงขวัญที่ยังรู้สึกผิดจึงลงมือทำแซนต์วิชมาเผื่อไนท์เป็นการขอโทษ การทำงานเริ่มต้นไปด้วยดีทุกคนมืออาชีพกันมากและสภาพอากาศก็เป็นใจจนทำให้เซตภาพพระอาทิตย์ขึ้นเสร็จไปอย่างรวดเร็ว จะเหลือก็แค่ถ่ายแก้ของเมื่อวานเผื่อไว้อีกเล็กน้อยงานวันนี้ก็เป็นอันเสร็จ"เธอมาคุยกับฉันหน่อย"เสียงหวานดังขึ้นใกล้ตัวทำให้เพียงขวัญละการสนใจจากบรรยากาศในกองถ่ายมามองหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นเจ้านายแทน"ค่ะคุณโรส..."เพียงขวัญเดินตามโรสมายังจุดอับสายตาติดๆ ก่อนที่โรสจะหยุดเดินแล้วหันมาฟาดมือเรียวสวยนั้นลงบนใบหน้าหวานอย่างไม่ทันให้เพียงขวัญตั้งตัว มันแรงจนเกิดเสียงดัง เพี้ย!เพียงขวัญมองเธอด้วยความรู้สึกอึ้ง ที่อยู่ๆ คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนก็มาตบเธอแบบนี้ จริงอยู่ว่าเหตุการณ์เมื่อวานที่หญิงสาวตรงหน้าเห็นอาจจะทำให้เธอไม่พอใจแต่อย่างน้อยเธอก็ควรจะสอบถามความจริงก่อนสิ!"คุณโรส คุณไม่มีสิทธิ์ทำร้ายร่างกายฉันนะคะ!""แกก็ไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับคู่หมั้นฉัน!""อย่างน้อยถ้าจะหึงก็ควรถามความเป็นมาก่อนหรือเปล่า ไม่ใช่มาโทษว่าฉันผิด""เห

ก็อกๆ ก๊อกๆ"รู้แล้วค่าาา"หญิงสาวลากเสียงยาวเอ่ยบอกคนนอกประตูที่เอาแต่เคาะรั่วจนกลัวว่าคนข้างห้องจะด่าเอา เธอจำต้องละทิ้งเสื้อผ้าที่กำลังพับตรงมาเปิดประตูในทันทีใจก็คิดไปว่านี่คงจะเลยเวลาคืนห้องแล้วพนักงานจึงมาตาม แต่เมื่อเธอประตูเปิดออกเพียงขวัญก็ต้องแปลกใจ เพราะคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือเจ้านายของเธอแทนที่จะเป็นพนักงานตามที่คิด เขากำลังยืนเท้าเอวรอพร้อมกับถุงอะไรบางอย่างในมือ"ฉันเก็บของของคุณไปไว้ที่รถแล้วค่ะ ของฉันเหลือแค่พับเสื้อลงกระเป๋า คุณกลับก่อนก็ได้ค่ะ ถ้ารีบ"เพียงขวัญแจ้งรายละเอียดงานที่เธอจัดการไปแล้วพร้อมกับกำลังจะปิดประตู แต่ธามใช้มือของเขาดันบานประตูเอาไว้ก่อนจะแทรกตัวเข้ามาในห้องด้วยความเร็วแสงแถมยังตรงไปนั่งลงที่โซฟานุ่มอย่างถือวิสาสะ"นอกจากจะแลกห้องกันนอน กินข้าวด้วยกันยังรอกลับกรุงเทพพร้อมกันอีก"น้ำเสียงประชดเอ่ยขึ้นทำเอาเพียงขวัญรับรู้ได้ทันทีว่าคนคนนี้ตั้งใจมาหาเรื่องเธออีกแล้ว เธอจึงเลือกที่จะไม่พูดอะไรตอบโต้ก่อนจะเดินเลี่ยงไปพับเสื้อผ้าในห้องนอนต่อ ธามที่เห็นเพียงขวัญไม่ตอบหนำช้ำยังเดินหนีราวกับว่าเขาเป็นเพียงธาตุอากาศทำให้เขาเริ่มมีอาการไม่พอใจขึ้นมา ชายหน

"มานี่ถือให้"ระหว่างเดินเข้าคอนโดอยู่ๆ ธามก็เอ่ยขึ้นมาก่อนจะคว้าเอากระเป๋าในมือของเพียงขวัญไปถือแล้วเดินจ้ำอ้าวตรงไปยังหน้าประตูลิฟต์...อารมณ์ดีอะไรของเขา?...เพียงขวัญเผลอนึกในใจเพราะเขาไม่เคยคิดจะช่วยเธอถือของแบบนี้มาก่อน ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่ว่าเธอจะแบกช้างม้าวัวตัวใหญ่แค่ไหนเขาก็ไม่เคยถาม ทำให้เธอแปลกใจไม่น้อยที่เขาใจดีกับเธอขึ้นมาเสียอย่างนั้น"เอ้า ถึงพร้อมกันเลยนะ"ระหว่างที่ทั้งสองกำลังยืนรอลิฟต์อยู่ด้วยกัน ร่างสูงของไนท์ก็เดินมายืนหยุดอยู่ข้างเพียงขวัญเธอที่ได้เห็นชายหนุ่มก็ส่งยิ้มให้ตามปกติผิดกับชายหนุ่มข้างกายที่เมื่อครู่ยังอารมณ์ดีแต่ตอนนี้กลับมีสีหน้าบึ้งตึงอย่างเห็นได้ชัด"ทำไมมาเร็วจังคะพี่ไนท์ ไหนว่าเลิกงานดึก""เสร็จเร็วน่ะ ว่าแต่เราทำไมกลับช้าจัง"ไนท์คุยกับเพียงขวัญราวกับไม่มีธามอยู่ตรงนี้"อ่อ คุณธามพาไปกินข้าวมาค่ะ""หืม? ไอ้ธามน่ะเหรอ"ไนท์ถามซ้ำอย่างไม่เชื่อหู เพราะตามนิสัยของเพื่อนตัวเองแล้วเขาไม่เคยเห็นเพื่อนไปกินข้าวตามร้านอาหารถ้าไม่จำเป็น เพราะทุกครั้งที่ไปก็มันจะถูกถ่ายรูปไปทำข่าวหรือไม่ก็ถูกผู้หญิงเข้ามาวุ่นวายจนรำคาญ แต่วันนี้เพื่อนรักตัวดีกลับพาผู้ช่ว

เช้าวันรุ่งขึ้นชายหนุ่มยังคงนอนมองใบหน้าหวานหลับตาพริ้มในสภาพไม่เหลือสิ่งปกปิดร่างกาย เมื่อคืนนี้เธอคงเมามากถึงได้นอนหลับจนไม่รู้เรื่องว่าเขาเกือบจะขืนใจเธอแล้ว ผิดกับเขาที่นอกจะนอนไม่หลับแล้วยังรู้สึกหงุดหงิดทั้งคืนอีกด้วยพอนึกถึงคำพูดที่เอ่ยเป็นชื่อชายอื่นแบบนั้นมันก็ทำให้ชายหนุ่มอยากจะปลุกคนตัวเล็กนี่ขึ้นมาสอบถามให้รู้เรื่อง เขาแกล้งดีดเบาๆ ที่หน้าผากมนก่อนจะนั่งจ้องรอดูปฏิกิริยาของหญิงสาว"อือ อะ"ร่างเล็กบิดขี้เกียจทั้งที่ยังไม่ลืมตาแต่อยู่เธอก็ต้องนิ่งไปเมื่อรู้สึกเจ็บแปลกๆ ที่หว่างขาจนต้องบิดตัวลุกขึ้นมาช้าๆเมื่อนั่งตัวตรงได้ที่ร่างกายที่เปลือยเปล่าก็รับรู้ได้ถึงความเย็นของอุณหภูมิห้องที่มันแปลกไป ดูแล้วเหมือนว่าเมื่อคืนเธออาจจะเมาจนถอดเสื้อผ้าเองแต่ทำไมเธอกลับรู้สึกว่ามันไม่ปกติ เมื่อลองมองไปรอบกายสายตาก็หันไปพบเข้ากับดวงตาคมกริบที่นอนถอดเสื้อผ้ามองเธอนิ่งอยู่บนเตียงเดียวกันแถมเขายังมีท่าทีไม่สบอารมณ์มากเสียด้วย เท่านั้นใจของเพียงขวัญก็หล่นวูบ แสดงว่าเมื่อคืนที่เธอเจ็บช่องทางรักคงเพราะเธอกับเขามีความสัมพันธ์เกินเลยกันแน่นอนคิดได้แค่นั้นเธอก็รีบลุกขึ้นจะเดินไปสงบสติอารมณ์

ร่างสูงเปิดประตูห้องนอนตัวเองเข้ามาก็พบเข้ากับเจ้าของร่างสง่างามที่ยังคงอยู่ในชุดสวยของเมื่อวาน เธอกำลังนอนหลับกอดขวดเครื่องดื่มอยู่ในอ้อมกอดอยู่บนเตียงราวกับว่ารอเขามาทั้งคืนธามไม่คิดจะเดินเข้าไปใกล้แต่กลับเลือกเดินตรงไปหยิบกระเป๋าเดินทางออกมาเพื่อเก็บเสื้อผ้าและของใช้ภายในตู้ยัดลงกระเป๋าเสียงดังกึกกักทำให้หญิงสาวในสภาพมึนเมาค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมองภาพเบลอตรงหน้า เมื่อสายตาปรับโฟกัสได้ชัดเจนเธอก็รีบเด้งตัวลุกขึ้นนั่งด้วยรอยยิ้มดีใจที่คนรักของเธอกลับมา แต่เมื่อสายตาสวยเห็นสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ก็ยิ่งร้อนใจเขากำลังจะเก็บเสื้อผ้าหนีเธอไป"ธามคุณไปไหนมา แล้วเก็บของจะไปไหน""ก็เธออยากอยู่ที่นี่ ฉันก็ต้องไปสิ"เขาพูดโดยที่ยังไม่คิดจะหันมามองเธอแม้แต่หางตา"คุณอย่าทำแบบนี้โรสมาที่นี่เพื่อมาหาคุณแล้วคุณจะทิ้งโรสไปไหนอีก""เราเคยคุยกันแล้วหลายครั้งนะโรส...""ถ้าเป็นเรื่องถอนหมั้นยังไงสะโรสก็ไม่ยอม..."โรสยืนกรานคำเดิมอย่างหนักแน่น เธอรักเขามากรักสุดหัวใจและเขาก็ไม่มีวันจะได้ถอนหมั้นกับเธอแน่นอน ไม่ว่าเขาจะบีบบังคับเธอด้วยวิธีไหนก็ตาม"งั้นผมจะไปบอกคุณพ่อเองว่าผมจะขอถอนหมั้น ถึงตอนนั้นยังไงสะคนที