All Chapters of Santa Hot Bad คุณซานต้าแบดกว่าที่คิด: Chapter 1 - Chapter 10

1ไปเมืองมนุษย์ “นี่ก็เลยกำหนดมาสองวันแล้ว ซานต้ายังไม่กลับมาอีกเหรอ” ตุ๊กตาที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนขนมปังขิงทุกประการแต่เป็นสีขาวและสวมเสื้อผ้าสีเขียวเหมือนพวกภูติ มือหนึ่งกำกระดิ่งสีทองไว้ ชะเง้อหน้ามองไปยังประตูทางเข้าเมืองหิมะอย่างเป็นกังวล เธอคือจิงเจอร์เบรด หรือจิงเจอร์ คนที่เคลมตัวเองว่าเป็นขนมปังขิงแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ทั้งที่สีนั้นแตกต่างจากขนมปังขิงของกินอย่างสุดขั้ว หน้าที่ของเธอคือการคอยเดินไปมาคุมงานผลิตของขวัญของเหล่าคนแคระ และนั่งดูหนังดูละครของโลกมนุษย์ไปวันๆ “ยังไม่เห็นเลยนะ หรือว่าเขาจะไว้ใจที่พวกเราคุมงาน ก็เลยจะมาทีเดียววันคริสต์มาสอีฟเลย?” ตุ๊กตาหิมะตัวกลมปุ๊กที่มักจะชวนเธอไปเที่ยวเล่นรอบเมืองอยู่เสมอพูด “ไม่มีทาง ซานต้าเป็นคนที่เคร่งมาก เขาต้องคอยเช็กของเองทุกครั้ง สงสัยฉันต้องไปถามพวกเรนเดียร์ซะแล้วสิ” “ไม่ต้องถามหรอก ฉันถามมาแล้ว ซานต้ายังไม่ได้เรียกให้พวกนั้นไปรับเลย” “ทำยังไงดี ต้องเกิดอะไรขึ้นกับคุณซานต้าแน่ๆ” จิงเจอร์เดินวนไปมา ตาเม็ดกลมๆ สีดำมองพื้นอย่างคนคิดไม่ตก นี่ถ้าปากที่เป็นรอยปะสีด

3ก่ออะไรไว้ก็ต้องรับผิดชอบ “แต่งตัวมาแบบนี้ค่อยพอคุยกันได้หน่อย” “ดีพอที่พี่จะตามไปกับหนูมั้ยคะ” แขนเพรียวยกขึ้นโอบรอบคอชายหนุ่มอย่างออดอ้อน เธออุตส่าห์ลงทุนตีสนิทกับหญิงสาววัยรุ่นคนหนึ่งจนยืมเสื้อผ้าของเธอมาแต่งองค์ทรงเครื่องได้ขนาดนี้ ซานต้าจะต้องใจอ่อนจนยอมกลับไปเมืองหิมะกับเธอบ้างล่ะ “อยากให้พี่เล่นสนุกด้วยอย่างนั้นเหรอ” นิ้วมือร้อนไล้ไปตามใบหน้าสวย ผิวของเธอนุ่มจนเขาอดไม่ได้ที่จะลูบไล้ไม่หยุด “เปล่าค่ะ อยากให้พี่กลับไปทำหน้าที่ที่เมืองหิมะ” “โอ๊ย!” จิงเจอร์ร้องอุทานลั่นเมื่อแก้มป่องๆ ของเธอถูกดึงออกจนยืดย้วย “ยังไม่เลิกเพ้อเจ้ออีก” แอชเชอร์ผลักเธอออกอย่างอารมณ์เสีย เดินหนีไปเข้าห้องน้ำทันที ปล่อยให้หญิงสาวได้แต่นั่งงงในดงสาวสวยที่พากันเขม่นหน้าเธอไม่หยุด “หึ! นึกว่าจะแน่ ที่แท้ก็พวกผู้หญิงเร่ขาย” “เสียใจด้วยนะที่เขาไม่เอา” “เขาไม่เอาอะไรกัน เดี๋ยวเขาก็ต้องตามฉันไปแหละน่า” จิงเจอร์เถียงกลับ “ถ้าคิดว่าแน่จริงก็ลองมาแข่งกันดูมั้ยล่ะ” สาวผมสั้นประบ่าท้า “แข่ง

5เธอทำให้ฉันตื่นอีกแล้วนะ “เธอทำให้ฉันตื่นอีกแล้วนะ” “คราวนี้มันไม่ใช่ความผิดของหนูนะคะ” เรียวขาหุบเข้าหากัน กระถดกายไปนั่งพิงประตูรถอย่างเกร็งๆ เมื่อรู้ว่าจะต้องรับผิดชอบเขาอีกครั้ง “ทีหลังก็อย่ายั่วให้มันมากนัก” แม้จะอยากจับคนตัวเล็กกินแค่ไหน แต่แอชเชอร์พอดูออกว่าหญิงสาวนั้นไม่เคยมาก่อน ดูจากท่าทางแล้วหญิงสาวไม่ได้จะตามตื๊อเขาเพื่อเสนอตัวเหมือนคนอื่น ไม่รู้ว่าต้องการอะไรกันแน่ “กลับไปนั่งที่ให้เรียบร้อย” ชายหนุ่มสั่งเสียงขรึมเพราะต้องคอยข่มความรู้สึกของตัวเองไว้ เขากลับไปนั่งที่นั่งคนขับ เปิดกระจกขับรถไปช้าๆ พลางอัดควันบุหรี่เข้าปอดเพื่อคลายความทรมาน “เธอเข้าหาฉันมีจุดประสงค์อะไรกันแน่” หลังจากดูดจนหมดมวน รถก็แล่นเร็วขึ้นอีกครั้ง มือข้างหนึ่งอยู่ที่พวงมาลัยขณะที่อีกข้างวางอยู่บนต้นขาขาวนวลนิ่ง จิงเจอร์ที่เพิ่งรู้สึกหายใจหายคอได้ทั่วท้องเพียงไม่นาน ก็นึกถึงจุดประสงค์เดิมของเธอได้ “ฉันอยากให้ซานต้า ไม่สิ หนูอยากให้พี่แอชไปกับหนู” หลังจากได้อยู่ใกล้ชิดชายหนุ่มมาสักพัก เธอก็พอจะเดาได้ว่าค

7วิธีฟื้นความทรงจำ ไม่ต้องไปถึงเมืองหิมะ แอชเชอร์ก็เริ่มจะเชื่อแล้วว่าเขาคือซานต้าจริงๆ ถ้าไม่ใช่ซานต้า ใครบ้างจะมีโอกาสได้นั่งเลื่อนที่ถูกลากโดยกวางเรนเดียร์จำนวนสามตัวและกำลังลอยอยู่บนท้องฟ้า! แอชเชอร์ยังคงประหลาดใจไม่หาย เขาเอาแต่มองลงไปยังเมืองที่กลายเป็นเพียงจุดเล็กๆ เบื้องล่าง เลื่อนที่ถูกลากด้วยกวางเคลื่อนที่เร็วมาก แต่ชายหนุ่มไม่รู้สึกถึงกระแสลมที่ควรจะพัดจนผมของเขายุ่งเหยิงเลยสักนิด มีเพียงความหนาวเย็นเหมือนยามที่อยู่บนพื้นดินเท่านั้นที่ยังคงอยู่ “ถ้าพี่แอชไปถึงเมืองนะ หนูจินตนาการได้เลยว่าตุ๊กตาหิมะจะต้องร้องไห้ดีใจแน่ๆ แล้วไหนจะคุณป้าแม่ครัวที่ต้องรีบวิ่งเข้าไปทำชามะลิของโปรดของพี่แอชให้อีก” เมื่อทำภารกิจได้สำเร็จลุล่วง จิงเจอร์ก็ผ่อนคลายจนเริ่มคุยไม่หยุด “ให้มันน้อยๆ หน่อย” นิ้วชี้ของชายหนุ่มจิ้มหน้าผากกลมเข้าให้หนึ่งที “ฉันแค่ตกลงไปเมืองหิมะ ไม่ได้ตกลงไปเป็นซานต้าให้เธอ ไม่ต้องมาหลอกใช้งานกันเลย” “หึ เดี๋ยวก็รู้ว่าใครจะกลับคำพูดกันแน่” พอได้หันกลับมาโฟกัสกับหญิงสาว เขาก็สังเกตเห็นว่าเธอกำลัง

9ก็แค่เล่นสนุก “ปล่อยนะ หนูหายใจไม่ออก” ตุ๊กตาตัวจิ๋วพยายามดิ้นรน ใบหน้าของเธอถูกกดแนบชิดกับอกแกร่งจนบี้แบนไปหมด “ไหน ไม่เห็นจะมีจมูกให้หายใจเลย” สีหน้าของแอชเชอร์ยังคงบึ้งตึงอยู่ ถึงจะบอกแบบนั้นแต่มือก็เพลาแรงลง เขาก้าวขายาวๆ ออกไปจากจุดที่เอลฟ์หนุ่มคุยก้อร่อก้อติกกับจิงเจอร์อยู่เมื่อกี้ “ไหนบอกว่าเป็นคนสนิทของซานต้า แทนที่จะอยู่ดูแลฉัน กลับมาจีบเอลฟ์อยู่เนี่ยนะ” “พี่แอชนั่นแหละ ทำไมไม่ไปอยู่กับคุณแม่มดคนสวยล่ะ” จิงเจอร์โผล่หัวออกมาจากฝ่ามือของเขาได้ในที่สุด “ก็มือขวาของฉันแอบหนีมาหลีหนุ่มอยู่แบบนี้ ฉันก็ต้องมาตามตัวสิ” เขาใช้อีกมือดึงแก้มที่มีแต่ขนนุ่มฟูนั่นอย่างหงุดหงิด “จะบ้าหรือไง จะตามให้หนูไปนั่งดูพี่มีอะไรกับคนอื่นหรือไงกัน!?” “ใช่” ท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาวของชายหนุ่มทำให้เธอเริ่มโกรธขึ้นมาบ้าง “พี่ไม่เหมาะจะเป็นซานต้าสักนิด นิสัยไม่เห็นเหมือนซานต้าของหนูเลย” “ใช่สิ ใครมันจะดีเลิศเลอเท่าเอลฟ์หนุ่มของเธอล่ะ ไอ้เราก็นึกว่าจะไร้เดียงสา ที่แท้ก็ยั่วยวนคนอื่นไปทั่ว แม้แต่ในร่างแบบนี้ก