All Chapters of รักสุดท้ายของนายแบดบอย : Chapter 21 - Chapter 30

เวลา 18:30 ฟุบ!!ฉันทิ้งตัวลงที่โชฟาด้วยท่าทางหมดแรง หลักจากเสียเวลาไปนั่งต่อคิวสมัครเป็นพรีเซนเตอร์ของเกิร์ลดิบลาตั้งหลายชั่วโมง ไม่คิดเลยว่าวันสุดท้ายจะมีคนไปสมัครเยอะขนาดนี้เฮ้อ..บอกตามตรงว่าตอนนี้ฉันเริ่มถอดใจแล้วแหละ เพราะคนที่ไปมีแต่คนสวยๆโปรไฟล์ดีๆทั้งนั้น ความหวังที่จะได้ถ่ายคู่กับไอดอลที่รักและอยากเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทว่าที่สามีช่างริบหรี่เหลือเกิน Rrrr~ฉันหยิบมือถือขึ้นมากดรับสายทันที เมื่อเห็นว่าคนที่โทรมาคือม๊า"ค่ะม๊า "( อย่าลืมงานเลี้ยงคืนนี้นะลูก ) นึกแล้วว่าม๊าต้องโทรมาเรื่องงานเลี้ยง " ไม่ลืมหรอกค่าาา ไปเจอกันที่งานเลยนะคะ หนูขอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน "( จ๊ะลูก แต่เดี๋ยวก่อน! ) " มีอะไรอีกเหรอคะ "(ม๊าลืมบอกไปว่าม๊าให้ธันไปรับหนูนะ ผู้หญิงขับรถคนเดียวตอนกลางคืนมันอันตราย )" หนูไปเองดะ... "ตู๊ดดดๆๆๆฉันได้แต่มองบนให้กับความเผด็จการของม๊า ที่ชอบวางสายใส่ฉันทุกครั้งที่พูดจบ ไหนๆก็ขัดไม่ได้แล้ว ไปแต่งตัวเลยดีกว่า แต่เดี๋ยวก่อน! ฉันต้องส่งข้อความไปบอกสุดที่รักของฉันก่อน เพราะวันนี้ฉันอาจจะกลับดึกVALEN : คืนนี้หนูไม่ได้โทรหานะคะ VALEN : หนูต้องไปงานเลี้ยงกับม๊า V

สองวันต่อมา..." โอ๊ยอิจฉาชะนีมีผัวหล่อ งานดี ลีลาเด็ด แถมยังรวยแบบเว่อวัง" อาเธอร์แซววาเลนที่ยิ้มตลอดเวลา เพราะช่วงนี้ความสัมพันธ์ของวาเลนกับรุ่นพี่กำลังไปได้สวย " อย่าแซวซี้.. " วาเลนเขินจนหน้าแดงไปหมด "ไม่แซวก็ได้ยะ แล้วเกิร์ลดิบลานัดแกไปอีกไหนนะ พอดีว่าคนสวยลืม ""วันเสาร์ ทำตัวให้ว่างหล่ะ " "ทำไมฉันต้องทำตัวให้ว่างด้วยยะ ฉันไม่ได้เข้ารอบสักหน่อย "อาเธอร์แกล้งพูดออกไป ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องสละวันหยุดไปเป็นเพื่อนวาเลน และได้ยินว่ารอบคัดเลือกรอบนี้ เบลล่านางแบบสาวสุดฮอตจะเข้ามาคัดเลือกด้วยตัวเอง ไม่ไปก็โง่เต็มทน" ก็เราเป็นเพื่อนรักกันไงหล่ะ " วาเลนกอดแขนอาเธอร์ด้วยท่าทางอ้อนออด ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ " ไหนๆก็เป็นเพื่อนรักกันแล้ว พาฉันไปเลือกของขวัญให้เฮียเดย์ด้วยนะเพื่อนรัก! " วาเลนมองหน้าอาเธอร์ตาแป๋วอย่างกับลูกแมว "อือ..ไปก็ไป " ถ้าจะอ้อนเก่งขนาดนี้" นี่ถามจริง! เวลาอยู่กับผัวอ้อนเก่งแบบนี้มั๊ยยะ! "" ไม่รู้สิ คริๆ"วาเลนยกยิ้มออกมาอย่างมีความสุข และรีบฉุดกระชากเพื่อนรักให้พาไปเลือกของขวัญให้ชายหนุ่มที่รักทันที หลังจากซื้อของเสร็จ เธอก็ต้องไปเตรียมเซอร์ไพรส์ก่อนที

"ตัวจริงสวยมากอะแก ผู้หญิงอะไรสวยแบบไม่มีที่ติเลยอ่า... ""ใช่ๆ ได้ยินว่าสวยธรรมชาติไร้ศัลยกรรมด้วยนะแก"" สาธุ! ชาติหน้าขอให้เกิดมาสวยเหมือนเบลล่าด้วยเถอะ! "สาวๆต่างพากันจ้องมองไปยังนางแบบสาวและเมาท์มอยกันสนุกปาก บางคนก็พูดออกไปเพราะอิจฉาในความสวยไร้ที่ติของนางแบบสาว บางคนก็พูดออกไปด้วยความชื่นชมและเห็นถึงความสามารถที่ควรจะเอาเป็นแบบอย่าง รวมไปถึงอาเธอร์กับแฟนที่ชื่นชมในความสวยและความสามารถของนางแบบสาวแต่ทว่ากลับมีหญิงสาวอีกคนไม่รู้สึกอย่างนั้น ตั้งแต่คืนที่วาเลนเจอนางแบบสาวถือเค้กไปให้เจ้าของงานวันเกิดด้วยท่าทางสนิทสนมในคืนนั้น ความรู้สึกที่เคยชื่นชมในตัวนางแบบสาวก็เปลี่ยนไป จากที่เคยคลั่งไคล้ในตัวนางแบบสาวเอามากๆ ทว่าตอนนี้มันกลับมีแต่ความสงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ จะเรียกว่าหวงก้างก็ได้ เพราะเธอยอมรับว่าเธอรู้สึกหวงชายหนุ่มจริงๆ หึ! หวงเขาทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ในสถานะที่ควรจะหวง ช่างน่าสมเพชจริงๆ วาเลนนึกสมเพชตัวเองในใจ" เหลือเวลาเตรียมตัวอีก5นาทีนะสาวๆ"เสียงของทีมงานทำให้วาเลนได้สติคืนมา เธอสลัดความคิดทั้งหมดออกจากหัว แล้วหันมาสนใจสิ่งที่กำลังทำอยู่ ไหนๆก็ได้เข้ารอบมาแล้ว เธอ

พรึบ!! เสื้อสูตรราคาแพงที่เคยปกปิดเรือนร่างสวยถูกโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ฝีมือของท่านประธานหนุ่มที่เคยได้รับฉายาว่าเจ้าชายเย็นชา แต่ทว่าตอนนี้ความเย็นชากลับแปรเปลี่ยนเป็นความคลั่งที่ปะทุขึ้นทุกวินาที โดยเฉพาะตอนที่นึกถึงภาพเรือนร่างสวยที่ไปโชว์เด่นต่อหน้าผู้คนมากมายกรอด~ เสียงขบกราบดังขึ้นด้วยท่าทางเกีี้ยวกราด ความหึงหวงเข้าครอบงำอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แววตาดุดันที่เกิดขึ้นฉับพลันทำเอาคนใต้ร่างรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที ยังไงเขาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชาย หากทำอะไรบ้าๆขึ้นมาจริงๆ เธอก็คงสู้แรงของเขาไม่ได้ หลังจากจัดการกับเสื้อสูตรแล้ว คนหัวร้อนก็หันมาจัดการกับบลาและแพนตี้ที่ปกปิดเรียนร่างสวยอย่างรวดเร็ว พรึบ! ใช้เวลาไม่กี่วินาทีชายหนุ่มก็สามารถจัดการบลาตัวสวยและแพนตี้ตัวจิ๋วให้พ้นทาง ทำให้ใต้ร่างของเขาเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าที่ขาวเนียนจนน่าหมั่นเขี้ยว นึกอยากจะฝากรอยรักแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่วร่างของเธอคิดได้เช่นนั้นชายหนุ่มก็ไม่รอช้าให้เสียเวลาซุกใบหน้าไปยังซอกคอขาวทันที เขาขบเม้มไปทั่วซอกคอขาวแล้วไล่ยาวลงมาถึงเนินอกอวบ รอยสีแดงช้ำปรากฎทุกที่ที่ริมฝีปากหยักเลือนผ่าน " อือ..อ

ร่างกำยำที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวปกปิดช่วงล่างก้าวเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความแปลกใจเมื่อภายในห้องมันเงียบผิดปกติ อีกทั้งข้าวของทุกอย่างก็กลับมาอยู่ในสภาพเรียบร้อยเหมือนเดิม ทั้งๆที่ก่อนหน้ามันมีเสื้อผ้าของเขาและชั้นในของหญิงสาวกองอยู่ที่พื้น ทว่าตอนนี้กลับไม่มีทั้งเสื้อผ้าและร่างสวยที่เคยนอนอยู่บนเตียง คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัวของชายหนุ่มจนขมวดคิ้วเข้ากันเป็นปม‘ยังไม่หายงอนอีกเหรอ’ชายหนุ่มนึกสงสัยและพยายามคิดหาเหตุผลที่เธอหนีกลับไปพร้อมกับเช็ดผมที่เปียกไปพลางๆ เขารู้ว่าผู้หญิงเป็นเพศที่เข้าใจยาก แต่ก็ไม่คิดว่าจะยากขนาดนี้ เมื่อคืนก็สมยอมให้เขาเอาทุกท่วงท่า แล้วทำไมยังหนีไปแบบนี้แต่อยู่ๆหัวใจแกร่งก็พองโตขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงใครบางคนดังมาจากห้องครัว ขายาวก้าวตรงไปยังห้องครัวอย่างไม่รั้งรอตึก! ร่างสูงหยุดชะงักอยู่หน้าประตูห้องครัว คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอีกครั้งเมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่ไม่ใช่คนที่เขาคิด" ทำอะไร " ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาแล้วมองนางแบบสาวที่กำลังจัดจานอาหารด้วยสายตาสงสัยและไม่พอใจในเวลาเดียวกัน ทว่านางแบบสาวกลับไม่ได้สนใจคำถามและท่าท่างไม่พอใจของชายหนุ่มเลยแม้แต่น้อ