All Chapters of MY CHEATING HEART: Chapter 41 - Chapter 50

HINDI sasapat ang pera niya kung mananatili siya sa motel kahit pa mura lang ang binabayad niya roon. Wala siyang alam na ibang mapupuntahan. Nagpasya siyang bumalik sa Manila. Sa bahay nila ni Tristan.Hindi niya alam kung doon tumutuloy si Tristan ngayon. At kung nandoon man ito at hindi siya patuluyin ay makikiusap na lang siyang kuhanin ang gamit niya roon.Lalo na ang labi ng anak niya.Iyon na lang ang meron siya kaya nais niya iyong makuha, at kung saan siya pupulitin ay bahala na.Baka maghanap na lang siya ng trabaho at maliit na boarding house. May mga alahas pa siya sa mga gamit niya na puwede niyang isangla o ibenta. Kailangan niyang itaguyod ang sarili niya dahil wala siyang aasahan ngayon.Hindi siya puwedeng magmukmok na lang sa isang tabi dahil paniguradong pupulutin siya sa lansangan.Bumiyahe siya pabalik sa Manila. Kinakabahan siya sa kahihinatnan ng pagkikita nila ng asawa. Madilim na nang makarating siya sa tapat ng subdivision kung saan sila nakatira. Nilakad na

"IT'S MY fault," anang tinig ng isang lalaki. Nanginginig ang boses nito at bakas doon ang pagsisisi."Sshhh. No. It's not your fault, it was just an accident," pag-aalo ng tinig ng isang babae.Sa tingin niya ay malapit lang sa kinaroroonan niya ang mga ito. Nais niyang imulat ang mga mata ngunit hindi niya magawa. Hindi niya tuloy makita kung sino ang mga nagsasalita.Sa kagustuhang gumalaw ay isang ungol ang kumawala sa kaniyang bibig na nakakuha naman ng atensiyon ng mga nag-uusap."She's awake! Call a doctor!" anang tinig.Mga yabag ang sumunod niyang narinig. May mga lumapit sa kaniya at tinitingnan ang kalagayan niya.Sinubukan niya uling magmulat at sa pagkakataong iyon ay may liwanag siyang nakikita. Pero imbis na makamulat ay nakaramdam siya ng antok hanggang sa bumigat na naman ang talukap ng kaniyang mga mata.Nang muli siyang magkamalay ay kaya niya nang imulat ang mga mata. Medyo malabo lang ngunit sa ilang pagkurap ay luminaw na ang paningin niya.Puting kisame ang namu

NAGBUBUNOT si Amelie ng mga ligaw na damo sa maliit niyang hardin nang may mag-doorbell sa gate.Napaangat ang mukha niya para silipin ang kung sinumang nag-doorbell.Naisip niyang baka grab ang dumating. Hindi kasi marunong magluto si Sunny. Ayaw naman nitong paglutuin siya o kung magluto man siya ay hindi naman nito kinakain. Unti-unti niyang idinidistansiya ang sarili. Lalo na kay Tristan.Nais niyang isipin ng mga ito na okay na siya at kaya niyang alagaan ang sarili niya kahit wala siyang 'maalala' para kapag nagpaalam siyang bubukod ay hindi na magtaka ang mga ito.Sa tingin naman niya papayagan na siya ng mga ito kapag nagpaalam siya. Nagpadala na rin siya ng mga email sa iba't ibang kompanya. May nag-reply naman sa kaniya. Bandang norte, bilang isang ahente. Kailangan na lang niyang ipasa ang final interview dahil pumasa naman na siya sa online exam ng kompanya.Ibebenta niya na rin ang mga alahas niya na balak niyang ibenta noon para may magamit siya habang nag-uumpisa siyang

NAGING marahan naman ang mga halik ni Tristan nang maramdaman nito ang luha sa pisngi ni Amelie. Hindi na siya sigurado kung kay Amelie ba iyon o sa kaniya dahil hindi na rin niya napigil ang sarili na umiyak. Bumaba ang mga labi niya sa baba nito hanggang sa leeg nito, hanggang sa hindi niya na tuluyang nakontrol ang emosyon niya. Sumubsob siya sa leeg ni Amelie at niyakap ito nang mahigpit saka siya umiyak nang umiyak.Nasasaktan siya na nasasaktan niya ito. Mahal niya si Amelie. Mahal na mahal niya ito. Kaya nang makita niya itong hinatid ni Drake at makitang nagpahalik ito sa lalaki ay para siyang sinuntok sa dibdib. Hindi siya makahinga. Takot na takot siya."Shhh . . ." alo niya kay Amelie nang manghina ang mga tuhod nito at mapaupo sila. Kinandong niya ito. Pareho silang umiiyak. Paraho silang nasasaktan. "I'm sorry . . . I'm sorry. Tahan na." Hinalik-halikan niya ang buhok nito. "I'm sorry if I scare you . . . I'm sorry.""T-Tris . . . tan," humahagulgol na tawag nito sa panga

"D-DAVE . . ." Namutla si Sunny nang makita si Dave.Maski siya'y nagulat din. Ibang-iba ang itsura ni Dave. Mahaba ang buhok nito at magulo. Makapal na rin ang balbas, mukhang ilang buwang hindi nagshe-shave ang lalaki. Namayat din ito at humumpak ang pisngi. Nanlalalim ang mga mata.Basa ang malagong buhok nito, halatang kaliligo lang. Puting long sleeve polo ang suot nito na hindi maayos ang pagkaka-tuck in sa itim na slacks, wala itong sapin sa paa."Hi, love . . . kumusta ka na?" malambing na tanong nito kay Sunny na ngayon ay unti-unti nang napapalitan ng galit ang gulat at takot na bumadha sa mukha nito kanina nang pumasok ang binata."Anong kalokohan 'to, Dave?" galit na tanong ni Sunny.Ngumiti lang si Dave. Lumuhod ito sa harapan ng kapatid niya. Ipinatong ang ulo sa kandungan ni Sunny. Nakapaling ang mukha nito sa gawi niya kaya naman kita niya ang pagod sa mukha nito. Nakapikit si Dave."I m-miss you, love . . ." garalgal ang tinig na ani Dave. Namasa rin ang pilikmata nit