1ร้อยวันพันปีไม่เคยมาหา “เปตอง มีคนมาหาอยู่ที่ห้องรับรองแขกน่ะ หล่อเชียว มีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เห็นพามาแนะนำกันเลยน้าาา” เสียงแหลมของโทรโข่งประจำออฟฟิศอย่าง น้ำฟ้า ที่ตั้งใจคุยกับเธอนั้น ดังกว่าปกติอย่างคนที่อยากจะพูดให้คนอื่นได้ยิน หรือเรียกง่ายๆ ว่า พวกเรียกร้องความสนใจ เปตองหน้ากระตุกเล็กน้อย... โดยไม่มีใครได้ทันสังเกตเห็น ด้วยความที่มีตำแหน่งเล็กสุดของที่ทำงานแห่งนี้ เธอจึงไม่มีสิทธิออกเสียงอะไรใดๆ ได้แต่ทำตัวให้เคยชินกับเอกลักษณ์เฉพาะตัวของพนักงานแต่ละคน และสนแต่งานของตนก็พอ โชคดีที่งานของเธอส่วนใหญ่ไม่ได้เกี่ยวกับคนที่มีนิสัยไม่น่าคบหา ชอบพูดจากระแหนะกระแหนอย่างน้ำฟ้า เธอก็เลยทนทำงานในที่แห่งนี้มาได้เกือบสามปี เปตอง ปวิชญา เพิ่มเพียร เป็นหญิงสาววัยยี่สิบห้าปี อาชีพพนักงานประจำ ตำแหน่งเจ้าหน้าที่ฝ่ายธุรการ ของบริษัทเล็กๆ แห่งหนึ่งชานเมืองกรุงเทพ ที่มีสำนักงานเป็นเพียงห้องขนาดใหญ่ห้องหนึ่งเชื่อมต่อกับตัวโรงงานแบบบ้านๆ มีพนักงานในออฟฟิศนี้เพียงแค่ห้าคน ...และอยู่กันแบบครอบครัว ชื่อตำแหน่งก็เป็นได้เพียงเครื่อ
Last Updated : 2025-03-26 Read more