All Chapters of ท่านรองตามรัก: Chapter 111 - Chapter 120

The Follow Love 111.และแล้ววันที่ทั้งคู่ต่างก็เฝ้ารอคอยก็มาถึง ติณภัทรและพราวมุกได้เจอหน้ากันอีกครั้ง หญิงสาวสบตากับเขา ก่อนจะสังเกตเห็นถึงความผิดปกติชนิดที่ไม่อาจคาดเดาได้ว่าเกิดจากอะไรดวงตาคู่นั้นแดงก่ำคล้ายจะร้องไห้ แต่ทว่าใบหน้ากลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มยินดีและต้อนรับการมาของเธอกับลูก ทุกอย่างอยู่เหนือความคาดหมาย จนพวกเขาต่างก็อดที่จะคิดไม่ได้ว่านี่อาจเป็นเพียงแค่ความฝัน“งั้นแม่ไปพักผ่อนก่อนนะ อยู่คุยกันดี ๆ ล่ะ”พราวมุกได้ยินอย่างนั้นก็ละสายตาออก แล้วพยักหน้ารับคำ“อยากคุยกันหน่อยไหม?” ติณภัทรพูดขึ้นในตอนที่อยู่กันสองคน“ไว้วันอื่นนะคะ วันนี้พราวขอตัวขึ้นไปดูลูกก่อน”หญิงสาวเลือกที่จะปฏิเสธอย่างอ้อม ๆ เพราะยังไม่พร้อมที่จะคุยเกี่ยวกับเรื่องราวอันแสนเลวร้ายในอดีต เธอยังคงต้องปรับตัวและเตรียมใจอีกสักพัก ดังนั้นในตอนนี้จึงไม่เหมาะที่จะคุยสักเท่าไร“แต่พี่อยากคุยวันนี้ รู้ไหมว่าพี่รอวันนี้มานานมากแค่ไหน” หากแต่ติณภัทรกลับไม่ยอม เขาเองก็เฝ้ารอมันมานาน จึงไม่อยากที่จะต้องเสียโอกาสไป“ทำไมต้องรอด้วยคะ ในเมื่อตอนที่อยู่ พี่ไม่เคยเห็นค่าของพราวเลย” เธอเอ่ยขึ้นขณะที่หันหลังให้กับเขา“พี่อยา

The Follow Love 113.“แต่พราวไม่เชื่อ ขอตัวก่อนนะคะ ยังมีอีกหลายอย่างที่พราวต้องจัดการ จะมั่วมาเสียเวลาคุยเรื่องเดิม ๆ กันอยู่ ก็คงไม่มีประโยชน์อะไร เพราะสุดท้ายคำตอบก็ยังเหมือนเดิม”พูดจบพราวมุกก็ใช้จังหวะที่ฝ่ายตรงข้ามเผลอ เดินหนีออกไปจากห้อง ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว และไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง เธอไม่อยากใจอ่อนแล้วทำให้ตัวเองกลับไปยืนอยู่ในจุดที่อ่อนแอและเสียใจอีกแล้ววินาทีนั้นแววตาของติณภัทรเต็มไปด้วยความว่างเปล่า สิ่งที่เขากลัวที่สุดก็คือการที่มากลับตัวกลับใจได้ในวันที่สายไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีหวัง เพราะเขารู้ดีว่าคนอย่างพราวมุกเป็นอย่างไร หากใช้ความจริงใจเข้าสู้ อีกไม่นานเธอก็จะต้องยอมใจอ่อนให้อภัยเขาแล้วกลับมาเริ่มต้นกันใหม่อย่างแน่นอนซึ่งนับจากนั้นเป็นต้นมา ติณภัทรก็เลือกที่จะใช้ลูกชายเป็นตัวกลางในการเข้าหาพราวมุก ทุกอย่างล้วนเป็นใจให้เขาได้อย่างไม่น่าเชื่อ เพราะต้นไม้ติดพ่อมาก ไม่เอาใครเลยนอกจากติณภัทร ทำให้พราวมุกจำเป็นต้องพึ่งพาเขาไปโดยปริยาย“ลูกหลับแล้วเหรอคะ?” ทันทีที่เห็นชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องนอนของลูก พราวมุกก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย“อืม กลับคาอกอีกแล้ว แต

The Follow Love 115.“แล้วพราวสบายใจไหมล่ะ”“เฉย ๆ ค่ะ แต่งก็ได้ไม่แต่งก็ได้”“ไม่ได้สิ พี่ขอแบบชัดเจน คำตอบมีแค่แต่งหรือไม่แต่งแค่นั้น”ติณภัทรยังคงเป็นฝ่ายตั้งคำถามซ้ำ ๆ อยู่อย่างนั้น เขาเองก็อยากที่จะแน่ใจว่าพราวมุกจะยอมทำตามความต้องการของผู้เป็นแม่เพื่อความสบายใจของตัวเธอเองด้วย ไม่ใช่แค่เพื่อความสบายใจของคนอื่นเท่านั้น“ไม่รู้สิคะ พราวนึกอะไรไม่ออกเลย อีกอย่างเวลาก็กระชั้นชิดเอามาก ๆ พราวกลัวว่าทุกอย่างมันจะออกมาไม่ดีพอ”“พราวไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องอื่นนะ แค่ตัวพราวพร้อม แค่นั้นก็พอแล้ว”“พราวเข้าใจค่ะ ว่าแต่พี่เถอะเอาแต่ถามพราว พี่ติณอยากแต่งจริง ๆ เหรอคะ?”“ก็อยากแต่งสิ ไม่อย่างนั้นพี่จะพูดต่อหน้าแม่เหรอว่าเห็นด้วยกับความคิดนี้ แต่เอาจริง ๆ ถ้าพราวยังไม่พร้อม เดี๋ยวพี่ไปคุยกับแม่ให้ก็ได้นะ รีบบอกก็ดีแล้ว งานจะได้ถูกเบรกเอาไว้ทัน” ชายหนุ่มเจ้าของร่างสูงใหญ่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบหากแต่แฝงไว้ด้วยความผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด“ไม่ต้องหรอกค่ะ แต่งก็แต่ง งั้น...เดี๋ยวพราวไม่รบกวนเวลาพักผ่อนแล้ว กลับห้องก่อนนะคะ”เธอเลือกที่จะตัดบททิ้งไปเพราะไม่อยากรบกวนเวลาพักผ่อนของท่านประธานไปมาก

The Follow Love 117.ก่อนงานแต่งงานสามวัน พราวมุกนัดพายอาร์ออกมาเจอกันที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยนในห้างดังแห่งหนึ่ง เธอตั้งใจมาแจกการ์ดงานแต่งให้กับเพื่อนรักและพูดคุยสารทุกข์สุกดิบกันตามประสาคนที่สนิทชิดเชื้อกันมานาน“เป็นยังไงบ้างแก ทุกอย่างน่าจะโอเคดีใช่ไหม?” พายอาร์เป็นฝ่ายเริ่มพูดขึ้นก่อน เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเข้าที่เข้าทางเป็นที่เรียบร้อย“โอเคดี วันนี้ฉันเอาการ์ดงานแต่งมาให้ ต้องไปให้ได้เลยนะ”“อืม ฉันก็พอจะได้ยินข่าวมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะเป็นเรื่องจริง แกแน่ใจนะว่าเต็มใจ ไม่ใช่ว่าถูกคนบ้านนั้นบังคับจนต้องคล้อยตาม”“ไม่ใช่ ฉันกับพี่ติณเคลียร์ใจกันแล้ว แต่ก็ไม่ได้ให้ใจเขาไปร้อย­เปอร์เซ็นต์หรอกนะ ฉันยังเผื่อใจเอาไว้มาก แต่เพราะต้องการที่จะทำให้ทุกอย่างถูกต้อง แล้วก็ไม่อยากให้ต้นไม้ต้องโตมาโดยที่มีครอบครัวที่แตกแยก”พราวมุกตอบกลับเพื่อนสนิทน้ำเสียงราบเรียบ ภายนอกเธอกลายเป็นหญิงแกร่งที่ใคร ๆ ต่างก็นับถือ แม้กระทั่งพายอาร์เองก็ยังไม่เว้น เพราะเธอเองก็ไม่คิดเลยว่าพราวมุกจะใจกล้า กลับไปหาพ่อของลูกที่เคยทำไม่ดีเอาไว้มาก เพียงเพราะอยากให้เจ้าต้นไม้ได้อยู่ในครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ“แล้วแบบนี้

The Follow Love 119.“มันเทียบกันได้ที่ไหนล่ะคะ เม็ดใหญ่ขนาดนี้พราวไม่ไหวจริง ๆ ไม่กินได้ไหมคะ?” พราวมุกเอ่ยพลางใช้สายตาออดอ้อนขอความเห็นใจจากผู้­เป็นสามี ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ไม่อยากที่จะกินยาสองเม็ดนั้น เพราะทำใจไม่ได้จริง ๆ“ไม่ได้ กินหน่อยนะ ยาแบบนี้มันไม่ขม กินได้สบาย ๆ เลย”ทั้งสองพากันนั่งเถียงเรื่องกินยาอยู่สักพักใหญ่ ๆ ก่อนที่พราวมุกจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เธอเถียงไม่ชนะติณภัทร เลยจำเป็นที่จะต้องกลั้นใจกินยาสองเม็ดนั้น“เห็นไหม ไม่ยากเลย มัวแต่เถียงกับพี่อยู่นั่นแหละ”“แต่มันก็แย่อยู่ดี วันหลังไม่เอาแล้วนะคะ”“โอเค วันหลังพี่บดยาใส่น้ำหวานให้พราวกินเลย โอเคไหม?”“พูดแล้วทำด้วยนะคะ”วินาทีนั้นติณภัทรถึงกับหัวเราะออกมาด้วยความขบขัน เขาเพียงแค่พูดประชดไปโดยไม่ได้คิดใส่ใจอะไร หากแต่พราวมุกกับคิดที่จะเอาจริงขึ้นมาเสียอย่างนั้นแต่ถึงอย่างนั้นติณภัทรก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด เขาพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะปล่อยให้พราวมุกได้พักผ่อน เพื่อเก็บแรงไว้ใช้ในงานเลี้ยงฉลองของค่ำคืนที่กำลังจะเข้ามาถึงในอีกไม่กี่ชั่วข้างหน้า20.00 น.บรรยากาศภายในงานอาฟเตอร์ปาร์ตี้เต็มไปด้วยความคึกคักสนุกสนาน ทั้งเจ้าบ่า