All Chapters of ท่านรองตามรัก: Chapter 91 - Chapter 100

The Follow Love 91.“หมายความว่ายังไง ทีพราวเองก็ยังไม่พูดกับพี่ตรง ๆ เลย”ชายหนุ่มดึงรั้งร่างของพราวมุกเอาไว้ไม่ให้เธอแก้ปัญหาด้วยการหนีหน้าเขาไปดื้อ ๆ ทั้งสองเอาแต่มองหน้ากันโดยไม่มีการต่อบทสนทนาใด ๆ ทั้งสิ้น พวกเขาต่างก็มีบางอย่างในใจซ้อนเอาไว้ แต่ก็ไม่มีใครคิดที่จะระบายมันออกมา โดยเฉพาะพราวมุกที่อยากพูด ทว่าไม่มีหลักฐานมากพอที่จะสามารถมัดตัวเขาได้“รีบพักผ่อนเถอะค่ะ ได้ข่าวว่าช่วงนี้งานเยอะ” ยังคงเป็นอีกครั้งที่พราวมุกเลือกที่จะตัดบทไปเพื่อรักษาความสัมพันธ์เอาไว้ ก่อนจะตัดสินใจใช้จังหวะที่อีกฝ่ายเผลอเดินหนีเข้าห้องนอนไปอย่างไม่คิดจะหันหลังกลับมามอง“พราว...” ติณภัทรได้แต่ส่งเสียงเรียกชื่อของหญิงสาวและมองตามหลังเธอไป ใจจริงเขาเองก็อยากเคลียร์ใจกับพราวมุกให้รู้เรื่อง เพราะไม่อยากให้ความแตก แต่ก็ดูเหมือนว่าจะเก็บซ้อนเอาไว้ได้อีกไม่นานค่ำคืนนี้บรรยากาศบนเตียงนอนเต็มไปด้วยความตึงเครียด พราวมุกไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าแฟนหนุ่มของตัวเอง ถึงเขาจะพยายามขยับเข้ามาใกล้ ๆ เพื่อให้ได้สัมผัสเธอสักนิดก่อนนอน แต่ก็ถูกเจ้าตัวปฏิเสธซ้ำ ๆ อยู่หลายต่อหลายครั้งจนหมดความหวัง จำต้องข่มตานอนทั้ง ๆ ที่ยังม

The Follow Love 93.ระยะผ่านไปเกือบ ๆ หนึ่งสัปดาห์เต็ม นับจากวันที่พราวมุกได้รับรู้เรื่องราวความลับที่ติณภัทรเก็บซ่อนเอาไว้มานาน เธอก็ใช้ชีวิตอยู่ในห้องของพายอาร์ เพื่อนรักที่ให้เธอได้ทุกอย่าง ขอแค่บอกเท่านั้นแต่ทว่าทุกอย่างกลับผ่านมาได้ไม่สวยสักเท่าไรนัก เพราะอาการของพราวมุกแย่ลงอย่างกะทันหัน ไม่รู้ว่าสาเหตุมาจากอะไร พายอาร์จึงพยายามเกลี้ยกล่อมให้เพื่อนสนิทของตนไปตรวจเช็กดูอาการที่โรงพยาบาล“ยัยพราว แกเป็นอะไรเนี่ย เดี๋ยวอ้วกเดี๋ยวอ้วก แถมยังมีอาการนู่นนี่นั่นเต็มไปหมด”“ไม่รู้อะ...คงจะเครียดละมั้ง”“ฉันว่ามันเริ่มจะแปลก ๆ แล้วนะ ไปหาหมอกับฉันเถอะ จะได้รู้แล้วรู้รอดกันไปข้างหนึ่งเลย ไม่ต้องมัวมาเดากันอยู่แบบนี้” พายอาร์ยังคงไม่ลดละความพยายาม ดึงดันจะให้พราวมุกไปหาหมอให้ได้ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะเปล่าประโยชน์อยู่ดี“ไม่เอา ไม่ไป”“แกกลัวว่าจะตรวจเจออะไรใช่ไหม?”“ไม่ใช่” พราวมุกรีบตอบสวนกลับไปอย่างทันควัน ก่อนจะหย่อนกายลงนั่งพักที่บริเวณปลายเตียง เพราะว่าหมดเรี่ยวแรงกับการวิ่งเข้าออกห้องน้ำมาทั้งวันแล้ว“แกโกหกคนไม่เนียนนะพราว โดยเฉพาะฉัน”“อะไร ไม่ได้โกหกสักหน่อย แค่ไม่อยากไปให้เสียเวลา

The Follow Love 95.เมื่อทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง พราวมุกก็ตัดสินใจเก็บเสื้อผ้าแล้วออกเดินทางไปยังจังหวัดเชียงใหม่ ทำเลที่ตั้งที่อยู่ในความฝันที่พราวมุกเคยวาดเอาไว้ในอดีต โชคดีที่การเดินทางไกลครั้งนี้เธอยังสุขภาพแข็งแรง ไม่ได้มีปัญหาทางด้านร่างกายแต่อย่างใด จึงสามารถมาถึงจุดหมายปลายทางได้อย่างปลอดภัยหายห่วง…ณ บริษัท PND บรรยากาศภายในห้องทำงานของท่านประธานเต็มไปด้วยความตึงเครียด สายตาคู่คมปลาบทอดมองไปยังทัศนียภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า ทว่าในขณะที่กำลังเหม่อลอย จู่ ๆ เพื่อนรักก็เข้าก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาโดยไม่ได้ส่งเสียงบอกให้รู้เรื่องเสียก่อน“ไอ้ติณ กูมีเรื่องจะคุยด้วย” ขุนเขาเอ่ยขึ้น ทันทีที่เห็นว่าเพื่อนสนิทของตนกำลังนั่งนิ่งอยู่ที่บริเวณโต๊ะทำงาน และไม่มีท่าทีร้อนรนกับการหายไปของพราวมุกเลยแม้แต่น้อย“ว่าไง มีไรวะ?” ติณภัทรสะดุ้งตกใจเล็กน้อย แต่เมื่อดึงสติกลับมาได้ก็รีบเอ่ยถามถึงเจตนาในการมาของอีกฝ่าย“มึงกับน้องพราว ยังไงกันแน่ กูขอฟังจากปากเพื่อนกูหน่อยดิ”“ก็ไม่ยังไง เห็นว่าลาออก แถมให้คนมาเก็บของออกจากห้องกูไปหมดแล้ว คงอยากไปหาของใหม่แล้วมั้ง”“มึงพูดออกมาแต่ละอย่างนี่ม

The Follow Love 97“น้าเข้าใจ งั้นเอาเป็นว่าน้าขอเวลาไปเคลียร์กับติณภัทรให้รู้เรื่องก่อน แล้วจะมาบอกกับหนูปลายอีกที ส่วนเรื่องที่หนูเสียหาย น้าไม่ปล่อยให้เป็นแบบนั้นแน่นอน”“งั้นคุณน้าก็ช่วยเร่งหน่อยนะคะ ปลายไม่อยากรอนานกว่านี้แล้ว ส่วนวันนี้ปลายขอตัวกลับก่อนก็แล้วกันค่ะ ไว้มีเรื่องสำคัญเราค่อยนัดคุยกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา”“จ้ะ...” คุณหญิงธนัชชาเองก็เริ่มไม่พอใจในท่าทีคล้ายคนขี้เอาแต่ใจของลูกสาวเพื่อนสนิท จึงไม่คิดที่จะรั้งเธอเอาไว้ มิหนำซ้ำน้ำเสียงที่ใช้พูดคุยกับเธอก็ดูตึง ๆ ขึ้น ไม่ได้เอ็นดูเธอเหมือนอย่างก่อนหน้านี้...ตกเย็นในวันเดียวกัน ช่วงเวลาใกล้เลิกงานของเหล่ามนุษย์เงินเดือน ท่านประธานหนุ่มที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวก็เคลียร์เอกสารงานจนลืมดูเวลา จนกระทั่งเกษมณีเข้ามารับเอกสารไปทำต่อ ทั้งสองถึงได้พูดคุยกัน...“ฉันมาเอาเอกสารที่เซ็นแล้ว”“หยิบไปได้เลยครับ เหลืออีกนิดหน่อย ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะครับ”“โอเค งั้นฉันนั่งรอในนี้แล้วกันนะ”ติณภัทรเห็นเกษมณีหย่อนกายลงนั่งที่โซฟาสำหรับรับรองแขก มิหนำซ้ำแล้วสีหน้าก็ยังดูเหมือนมีอะไรบางอย่างในใจอย่างเห็นได้ชัด จนกระทั่งฝ

The Follow Love 99.“ฉันไม่เคยเข้าใจในการกระทำของเขาเลยจริง ๆ แต่เขาก็ถามหาแกบ่อยอยู่เหมือนกันนะ พยายามมาเกลี้ยกล่อมให้ฉันบอกว่าแกอยู่ที่ไหน แต่ก็แน่นอนแหละว่าฉันไม่เคยหลุดปากบอกออกไปเลยสักคำเดียว”“อย่าได้หลุดปากพูดออกไปเชียวนะ ฉันไม่อยากให้เขาตามฉันเจอ ไม่อยากต้องเจอกันอีกแล้วจริง ๆ”“อื้ม ฉันเข้าใจ แล้วฉันเองก็ไม่ได้บอกใครเลยด้วย แม้แต่คนที่อยู่ใกล้ชิดฉันตลอดเวลา ฉันก็ไม่เคยบอกเลยนะ”“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว”“ว่าแต่สุขภาพร่างกายของแกโอเคดีใช่ไหม? หลานฉันใกล้จะได้คลอดออกมาแล้วใช่หรือเปล่า?”ด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ถึงจะมีเรื่องให้ต้องตึงเครียด แต่ก็ไม่เคยลืมที่จะถามถึงเรื่องสุขภาพร่างกายของคุณแม่มือใหม่แล้วก็ความพร้อมของเด็กในท้องซึ่งได้ชื่อว่าเป็นหลานของเธอด้วยเช่นกัน“ทุกอย่างโอเคดีทั้งหมดเลยแก ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง อีกประมาณสองเดือนกว่า ๆ ก็ถึงกำหนดคลอดแล้ว ถึงวันนั้นต้องมาให้ได้เลยนะ ฉันจะให้แกเป็นแม่ทูนหัวของลูกฉัน”“แน่นอน ขอแค่บอกวันเวลา จะรีบบินมาหาเพื่อนรักกับหลานรักเลย โอเคไหม?”“อื้ม!”อาจเป็นเพราะว่าทั้งคู่เพิ่งจะได้เจอกันในรอบหลายเดือน จึงมีเรื่องราวในชีวิตมากให้พูดคุย กว่า