All Chapters of องค์ราชทายาท จอมป่วน ลิขิตรัก เจ้าชาย ปีกนกสีน้ำเงิน: Chapter 1 - Chapter 10

ณแขวงเมืองลู่ รูยี่เป็นเมืองที่สวยงามลูกยี่เป็นเมืองที่ มีแต่ความอุดมสมบูรณ์ เต็มไปด้วย สายน้ำและลำธาร เมืองลู่ยี่ เป็นเมืองที่ชาวปีศาจนก ฉันได้มี ประมุข คอยดูแลในทั่วใต้หล้า หรือจ เรียกอีกอย่างนึงก็คือ ราชานกปีกสีน้ำเงิน เขาเป็นองค์ราชัน ที่หน้าตางดงาม แต่ เป็นคนที่ มีจิตใจดี ของอ้อมอารีต่อประชาชนของ แขวงเมือง ลู่ยี่เป็นอย่างมากเขาเป็นองค์ราชัน ที่ปกครองนับคนหมื่นแสน ดังนั้น จึงไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นผู้ ต้องคำสาป ของการ ต้องคำสาปเนื้อคู่ จึงทำให้เขานั้นมีหน้าตาที่น่าเกลียดและอัปลักษณ์ โดยทำให้ใครหลายคนรู้สึกเกรงกลัวเพราะหน้าตาขององค์ราชัน ราชันนั้นไม่เคยเผยโฉมหน้าให้เห็นพระองค์ราชันนั้น ไม่อยากเปิดเผยหน้าตาของตัวเองแต่สำหรับความเป็นจริงองค์ราชันนั้นมีหน้าตาที่ งดงาม เช่นลาวกับเทพบุตร แต่ตัวเขานั้นโดนคำสาป และมนต์ดำ ที่ติดตัวมาแต่เกิดดังนั้นเขาจึง อยากจะหาวิธี ที่จะลบล้างคำศัพท์ของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงได้ทราบจากทางพ่อแม่ของเขาก่อนเพราะแม่ของเขาจะจากโลกนี้ไปว่าเขาต้องตามหาคู่รักแท้ให้เจอถ้าไม่เช่นนั้นตัวเขาก็จะลบล้างคำสาปนี้ต่อไปไม่ได้ตลอดชีวิตเขาก็จะอยู่ในร่างปีศาจหน้าตาน่าเกลียดน่ากล

หลังจากที่เขาทั้งสองคนก็ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันหลังจากนั้นเขาก็รีบเร่ง แจกจ่ายข้าวของ ให้กับชาวบ้านและชาวราษฎรทั้งหลายดังนั้นองค์รัชทายาท และท่านปลัดนั้นก็ได้ต่างคนต่างมองหน้าหากันและกันเขามั่นใจถึงกันและกันส่งใจถึงกันดังนั้น เขาจึงรีบเร่งทำภารกิจนี้ให้สำเร็จลุล่วง แล้วหลังจากนั้นเขาถึงได้กล่าวเอ่ยพูดขึ้นมากันว่าหลังจาก เ เฉินอี้หมิง หมิงอ้าว เจ้าเหนื่อยหรือไม่ ถ้าเจ้าไม่ไหว เขาว่าเจ้าพักก่อนไหม ดูรู้สึกเหมือนเจ้าเหนื่อยๆนะ ถ้าคิดว่าถ้าเราเดินต่อไปหรือเดินทางต่อไปเจ้าคงเหนื่อยล้าแน่ ข้าคิดว่าเราตั้งแคมป์พักกันที่นี่ก่อนก็แล้วกันฟ้าฝนก็ใกล้มืดค่ำจะตกแล้วพวกเจ้าคิดว่าอย่างไรพวกทหารทั้งหลาย เจ้าคิดว่า ข้าควรตั้งแคมป์ที่นี่อีกสักคืนดีหรือไม่ ถ้าดูคิดว่า ดูเหมือนเจ้านายของพวกเจ้าหรือองค์รัชทายาทของพวกเจ้า ดูเหมือนจะเป็นไข้นะ ถ้าคิดว่า ควรพักที่นี่ก่อนซะจะดีกว่า แล้วดูอาการองค์รัชทายาทของพวกเจ้าก่อน ถ้าขืนเดินต่อไปถ้าคิดว่าคงไม่ดีแน่ เฉินหมิงอ้าว ไม่เป็นไร ถ้าทนได้ ข้าว่าเราควรเดินทางต่อไปเถอะ ถ้าอยากให้ถึงพระราชวังไวๆนะ ข้าไม่อยากให้มีเนื้อเรื่องอะไรต้องติดขัด เฉินอี้ หนิง

หลังจากที่ทั้งองครักษ์หลังชุนและแม่หมอหลินชุนมาดังนั้นเขาจึง พาแม่หมอที่เป็นลูกเวชไสยศาสตร์เข้าไปในจวนและพระตำหนักของพัทยาลองทันทีดังนั้นเขาจึงกล่าวว่า แม่หมอ แม่หมอใจเย็นตรงนี้รอก่อน ถ้าจะไปทุนพัทยาก่อนว่าแม่หมอนั้นค่านำพามาแล้วถ้าอยากให้ท่านรอคาดณจุดหน้าห้องก่อนถ้าเบิกผ่านเขาไปคนจะสงสัยเอาได้ ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นมาเช่นนั้นเขาจึงเดินเข้าไปยังห้องของพัทยาและ ไปทูลให้พัทยาลองทราบว่าแม่มดหรือแม่หมอที่เขาจ้า พระตำหนักพระไชยาร้อง งมานั้นได้มาถึงหน้าห้องแล้วดังนั้นเขาจึงแจ้งใ ห้พระไชยาลองทราบทันที หยางชุน พัทยาลองพยัคฆา ตไม่ทราบว่าพัทยาลอง ตอนนี้สะดวกหรือไม่เพราะว่ากระหม่อมได้ทรงพาแม่หมอผู้มีเวชไสยศาสตร์มาแล้วพะยะค่ะ ไม่ทราบว่าพัทยาลองจะให้กระหม่อมนำเขาพาเข้ามาเลยไหมคะ ถ้าเรามัวแต่รีรอช้าจะมีผู้คนที่นี่ในพระราชวังจะสังเกตและสงสัยเอาได้และระยะค่ะว่าหน้าเป็นผู้ใดและน่ามาหาผู้ใดถ้านางไปพูดว่า เป็นหมอผีหรือ มาใส่ระเวชศาสตร์เช่นนี้พวกเราได้กันแน่พะยะค่ะ หมื่นสี่ ได้ๆงั้นเจ้านำนางเข้ามาเร็ว อย่าให้นางได้เพ่งพายพูดอะไรออกไปให้ผู้คนได้รับรู้ก็แล้วกันถ้านางพึ่งพายอะไรออกไปแล้วฆ่านายทิ้ง

( จากความเดิมตอนที่แล้ว หลังจากที่องค์ราชัน หรือท่านนายอำเภอ ก็ได้ไม่นิ่งนอนใจแต่เจ็บ ใจอยู่ในอกเพราะเขาเห็นคนรักของตัวเองนั้นจะไปเป็นของผู้อื่น เขาจึงรู้สึกเจ็บปวดใจ โดยที่ไม่รู้สาเหตุ แต่ถ้าว่าไปตัวเขาเองก็เคยรู้สึกที่จริงจังเช่นกัน หลังจากที่ มี พัทยาลอง ซึ่งพระชายาเหล่านั้นได้ทรงพระตั้งครรภ์ให้กับ ว่าที่ฮ่องเต้ เช่นองค์ราชันนั้น ดังนั้น เขาจึงไม่ค่อยสนใจแต่หลังจากที่รู้ความว่า พระชายาเอกนั้นกำลังจะ ดึงเพื่อนสนิทของตัวเองนั้นมาเป็นพระอานุแทนตัวเองดังนั้นตัวเองจึงเจ็บปวดใจยิ่ง รักและทำหน้าซึมและเดินออกไป และเดินกลับไปยัง ห้องพักของตัวเองพระตำหนักของตัวเอง นั้นเสียการเสียงานโดยไม่รู้ตัว ซึ่งทำให้โดนห้องแต่ตำหนิเอาได้ เขาระงับอารมณ์เป็นเวลา 2 วัน และอะไรอดตายอยากกินเหล้าเมามายโดยไม่สนใจผู้ใด เขาไม่คิดว่าเขาจะต้องเป็นแบบนี้เพราะเหตุเกิดจากตัวของเขาเอง ดังนั้น เขาก็ยังไม่รู้สาเหตุว่าทำไม เขาถึงเจ็บปวดใจอยู่ๆก็เจ็บที่ใจ โดยที่เขานั้นก็ได้สอบถามองครักษ์ของตัวเอง แต่องครักษ์ของตัวเองนั้นก็จะคอยตามสืบให้อยู่ตลอด ดังนั้น เขาจึงนอนหลับไปและนึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่เคยอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมากับพร

หย่งอี้ หลังจากนั้นหลังจากที่ข้าได้รู้ว่า อาชญาเอกหรือองค์รัชทายาทของเจ้า ได้โดนพระไชยาลองทำร้าย ถ้าข้าเข้าไปไม่ทัน เพราะใช้ยาอื่นนั้นได้กินน้ำซุปนั้นหมดถ้วยแน่ เฉินอี้หนิง เรื่องนี้เป็นความจริงอย่างนั้นเหรอ หยูอี้ ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าควรจะทำอย่างไรกับนางดี เพราะตอนนี้นางมีใยแม่หมอนั่น ขอให้ช่วยเหลือหนุนหลังอยู่ ข้าคิดว่า สิ่งที่ข้าทำร้ายพระชายาเอกในวันนั้นข้าตบตีพัทยาอื่นในวันนั้นรวมเป็นฝีมือของนางใช่หรือไม่ ถ้าพิจารณาเปลี่ยนใจไม่ได้อย่างนั้นหรือทำให้นางไม่ทำร้ายคนไม่ได้อย่างนั้นหรือ เฉินหยูอี้ ไม่ได้นางร้ายจากคนที่คิด นาง เจ้าที่จะ ได้แต่เป็นพระแม่แผ่นดิน แต่ไม่สนผู้ใดไม่สนประชาชนสนแต่อำนาจ ทำให้คนอื่นเกรงขามตัวเองและคิดจะลบล้างฮ่องเต้องค์นี้องค์ปัจจุบันและคิดจะปลงพระชนม์องค์รัชทายาทผู้เป็นพระชายาเอกของเจ้า นางคิดจะครองราชบัลลังก์เพียงแต่ผู้เดียว และให้เจ้าเป็นสวามี และจงรักภักดีต่อนางเพียงผู้เดียว ดังนั้นนางจึงทำทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อ อำนาจและยศศักดิ์ศรีของนาง ดังนั้นนางจึงต้องทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง รวมที่อยู่ข้างกายนางให้ล้วนมีแต่เจ้ากับแผ่นดินนี้เท่าน ต้องการยึดอำนาจของพ่อ