All Chapters of หวงรักเพื่อนน้องสาว: Chapter 21 - Chapter 30

1เดือนต่อมา..เวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือน กนกรดาอาศัยอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์ของชายหนุ่มนานเป็นเดือน เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว มาเฟียหนุ่มสุดหล่อมักจะเอางานมาทำที่เพนท์เฮ้าส์เสมอ หากวันไหนที่ชายหนุ่มมีธุระต้องเข้าไปที่ผับ เขาก็จะให้หญิงสาวไปด้วยแต่ให้นั่งรอบนรถตลอด เขาให้เหตุผลว่าไม่อยากให้ใครมองเธอ เขาไม่ชอบเวลามีคนมามองจ้องเธอกนกรดาพยายามจะขอกลับไปอยู่ร้านของเธออยู่หลายครั้งแต่ก็จะจบด้วยการทะเลาะกันตลอด จนรดาไม่กล้าที่พูดเรื่องนี้กับควินตันอีกแล้ว อะไรยอมได้เธอก็ต้องยอมชายหนุ่มไปก่อนเพราะเขาเป็นประเภทผีเข้าผีออก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายเธอเลยสักครั้ง ชายหนุ่มมักจะหลีกหนีไปแล้วลงมือทำร้ายสิ่งของแทน รดาก็ต้องคอยไปง้อและปลอบเขาตลอดให้เขาใจเย็นลง สุดท้ายก็จบด้วยการที่เธอโดนเขาจับกินตลอดวันนี้ชายหนุ่มมีธุระต้องเข้าไปผับเพื่อตรวจสอบเอกสารบางอย่าง แต่กนกรดาไม่ได้ไปด้วยเนื่องจากชายหนุ่มเข้าไปตั้งแต่ช่วยบ่ายจนตอนนี้เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่มแล้ว จะให้หญองสาวไปนั่งรอบนรถตั้งหลายชั่วโมงเธอคงนั่งรอไม่ไหวแน่ๆรดาอยู่ในห้องครัวกำลังก้มหน้าก้มตาทำอาหารให้ชายหนุ่ม เธอโทรไปหาเขาแล้ว มาเฟ

ด้านควินตัน หลังจากให้ลูกน้องออกตามหาหญิงสาวส่วนตัวเองก็โมโหอาละวาดพังข้าวของอยู่หน้าผับหรู จนกลุ่มเพื่อนต้องมาห้ามชายหนุ่มกันใหญ่“เป็นบ้าอะไรของมึงวะไอ้ควินตัน”เวสตันเอ่ยเสียงเข้ม“เออดิ แม่งปกติไม่ใช่คนแบบนี้นะมึง”เรย์มอนด์เสริมต่อ“เมียมันหนีไปทั้งคน จะไม่ให้มันเป็นบ้าได้ไงวะ” แทนไทเอ่ยขึ้นเสียงนิ่งเรียบ สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ด้วยท่าทางๆ ทั้งที่เวสตันกับเรย์มอนด์พยายามห้ามควินตันไม่ให้ทำร้ายข้าวของไปมากกว่านี้“หะ เมียหรอ รดาหรอ” เวสตันเอ่ยถามอย่างสงสัย ปกติเพื่อนรักอย่างควินตัน ไม่มีทางที่จะสนใจผู้หญิงเลยนอกจากเรื่องเซ็กส์เท่านั้น แต่พอมาวันนี้เขาได้เห็นเจ้าคนมาดนิ่งเงียบขรึม โมโหโวยวายแบบนี้ ก็สามารถรู้ได้แล้วละว่ามันคงรู้สึกกับรดาจริงๆ“เฮ้ย นี่มึงเอาเพื่อนน้องสาวทำเมียหรอวะ” เรย์มอนด์เอ่ย อุตส่าห์แอบเล็งเธอไว้อยู่ คิดว่าถ้ามีโอกาสได้เจอกันอีกว่าจะจีบเธอแล้วลากขึ้นเตียงสักหน่อย“เออ! รดาเป็นเมียกู ละต่อไปนี้อย่าให้กูเห็นว่ามึงมามองเมียกูอีกนะไอ้เหี้ยเรย์” ควินตันเอ่ยเสียงเข้ม แค่เขาคิดว่าเรย์มอนด์มองรดาด้วยแววตาแบบไหนและคิดอะไรกับรดาเขาก็รู้สึกหึงหวงแล้ส เขารู้ว่าเรย์มอนด์

หลังจากจัดการเรื่องที่ทำให้เขามีปัญหากับรดาเสร็จแล้ว ควินตันก็พารดาขึ้นรถเตรียมจะตรงดิ่งกลับเพนท์เฮาส์ทันที แต่ในระหว่างทางกลับมือหนาก็คอยลูบไล้บีบขย้ำต้นขาเรียวเล็กของรดาจนเธอสะดุ้งโหยง เธอรู้ว่าเขาต้องการอะไร เพราะนี่ก็หลายวันแล้วที่เขาไม่ได้ระบายความต้องการ"หยุดนะคะ" กนกรดาเสียงแข็งใส่มาเฟียหนุ่ม"ทะ..ทำไมละที่รัก เราเคลียร์กันแล้วไม่ใช่หรอ เราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วนิครับ" ควินตันทำน้ำเสียงออดอ้อน"ไม่ค่ะ หยุดเลยค่ะ" รดายังคงเสียงแข็ง"โอเคครับ ไม่ทำก็ไม่ทำ" สุดท้ายก็ต้องเป็นชายหนุ่มที่ต้องยอมให้คนตัวเล็กอยู่ดี แต่อย่าคิดว่าวันนี้จะรอดเลย“พาดาไปร้านด้วยนะคะ ดาจะแวะไปคุยกับแก้ว”“จะไปทำไมที่รัก” ควินตันเอ่ยถามน้ำเสียงอ้อมแอ้ม“ไปคุยเรื่องผู้หญิงคนนั้นไงคะ ดาจะฝากให้แก้วสอนงานเธอ”“ครับๆ” สุดท้ายควินตันก็ต้องยอมให้รดาอยู่ดี เถียงหญิงสาวไปก็เท่านั้นแหละ ไม่ชนะอยู่ดีเวลาผ่านไปไม่นานนัก รถยนต์คันหรูก็มาจอดยังหน้าร้าน RADA CAFEกนกรดาก้าวลงมาจากรถยนต์พร้อมกับมาเฟียหนุ่มร่างกำยำที่ดูสง่าและน่าเกรงขามยิ่งนักกริ่งรดาเปิดประตูร้านเข้าไปเสียงกริ่งประตูดังขึ้น รดามองไปรอบร้านก็พบว่าช่

มาเฟียมาดนิ่งก้าวเดินเข้ามาในงานวันเกิดของเพื่อนรัก พร้อมกับหญิงสาวผู้มีใบหน้าสวยสดงดงาม ทุกสายตาจับจ้องไปที่รดาและควินตันทันที เสียงซุบซิบนินทามากมายเริ่มดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง แต่ควินตันและรดาก็ไม่ได้สนใจอะไรเวสตันและเรย์มอนด์ที่เห็นมาเฟียสุดหล่อและแม่กระต่ายน้อยของเขาเดินเข้ามาในงาน พวกเขาก็รีบก้าวเดินมาหาเพื่อนรักอย่างรวดเร็ว“ง้อเมียได้แล้วก็เปิดตัวสะอลังการเลยนะมึง"เรย์มอนด์เอ่ยแซว"เสือก" ควินตันตอบสั้นๆ"ไอ้แทนยังไม่มาหรอวะ" ควินตันมองไปรอบๆงานเพื่อหาแทนไทแต่ก็ไม่พบจึงเอ่ยถามเพื่อนๆ"กูโทรหามันแล้ว มันติดงานอยู่ แต่เดี๋ยวจะรีบตามมา" เวสตันตอบ"อือ" ควินตันพยักหน้ารับรู้"วันนี้น้องดาสวยจังเลยนะครับ" เรย์มอนด์หันไปพูดกับรดาที่ยืนอยู่ข้างๆควินตัน แล้วยิ้มหวานให้เธอ"ขอบคุณค่ะ" เสียงหวานของรดาเอ่ยขอบคุณสำหรับคำชมของเรย์มอนด์ควินตันมองเรย์มอนด์ตาขวางบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจมากที่มาชมเมียของเขาแบบนี้ แต่มีหรือที่เรย์มอนด์จะสนใจ เรย์มอนด์กวนประสาทต่อ ทำเป็นไม่สนใจควินตัน“ถึงว่าสิครับไอ้ควินตันมันถึงหวงน้องดาจังเลย” เรย์มอนด์ยังคงกวนประสาทมาเฟียหนุ่มไม่เลิกควินตันครุ่นคิดในใจ เขาคงต้

อาหารหลายอย่างถูกจัดไว้บนโต๊ะไม้ด้วยฝีมือของกชพรและรดา กชพรตั้งโต๊ะเสร็จก็เรียกทุกคนมากินข้าวด้วยกัน รดาที่ช่วยแม่ของตนจัดโต๊ะอาหารเสร็จแล้ว เธอก็ไปล้างไม้ล้างมือมานั่งลงข้างๆควินตันที่นั่งรออยู่เงียบๆมาสักพักแล้วหญิงสาวที่มีใบหน้าหวานสวย มองเหล่าชายชุดดำนับสิบที่กำลังนั่งขัดสมาธิหลังตรงเป็นวงกลมอยู่พื้นบ้านของเธอเพื่อจะทานอาหารกันรดาอมยิ้มกับภาพตรงหน้า มันดูไม่เข้ากับบ้านสวนของเธอเลย แม้กระทั่งมาเฟียหนุ่มหน้าฝรั่งสุดหล่อที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หวายข้างๆเธอนี้อีก“กินข้าวกันลูกมาๆ พวกนายก็ตามสบายกันเลยนะ ไม่พอก็ไปตักเพิ่มในหม้อเอาได้เลย ตามสบายเลย ไม่ต้องทำตัวเป็นหุ่นยนต์หรอกนะ” กชพร มารดาของรดาเอ่ยขึ้นน้ำเสียงสดใส“กินเยอะๆนะ” ควินตันเริ่มตักอาหารให้คนตัวเล็กก่อนตนเองทันที“ขอบคุณค่ะ” รดาเอ่ยขอบคุณชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลกชพรมองรดาสลับกับมาเฟียหนุ่ม รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นบนหน้าที่มีรอยเหี่ยวย่นแต่ก็ยังคงความสวยอยู่ เธอมองผู้ชายคนนี้แล้วรู้สึกว่าควินตันดูแลและเอาใส่ใจรดาอย่างเป็นอย่างดี หากลูกสาวคนเดียวของเธอเจอคนที่ดีเธอก็จะดีใจมาก เธอไม่อยากให้ลูกสาวต้องเจอผู้ชายที่ไม่ดีแบบเธอบรรยา