All Chapters of พันธะร้ายซ่อนรัก: Chapter 21 - Chapter 30

EPISODE 22 : ใช้บริการสวบบบบบบ!!!“กรี๊ดดดด!!...”ตะวันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างบางของเธอบิดเร่าไปมาอย่างทุกข์ทรมาน พร้อมกับน้ำตาที่ยังคงไหลออกมาจากดวงตาหวานหยาดเยิ้มของเธอไม่ขาดสาย“อะ โอ้ยยย ชู่!!...” ฮันเตอร์โน้มตัวลงมากอดร่างบางตรงหน้า ก่อนที่เขาจะประกบจูบที่ริมฝีปากบางของเธออย่างนุ่มนวล มือหนาค่อยๆ ลูบหัวของหญิงสาวอย่างต้องการปลอบประโลมตะวันมองใบหน้าหล่อเหลาของชายตรงหน้านิ่งๆ ก่อนที่เธอจะหลับตาลงช้าๆ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปล่อยให้เขากระทำกับร่างกายของเธอได้ตามความต้องการของเขา ตะวันได้แต่หวังว่าค่ำคืนที่แสนยาวนานนี้มันจะสิ้นสุดลงเสียที“หึหึ ไม่อยากมองหน้าฉันก็ตามใจเธอ แต่จำไว้ให้ดี...ฉันเป็นผัวของเธอ ถ้าคิดจะเอาใครเข้ามาทับที่ของฉัน”“...”ฟอดดดดด!!!“ฉันไม่ปล่อยเธอกับมันไว้แน่...ตะวัน” ปลายจมูกโด่งกดลงที่แก้มนุ่มนิ่มของหญิงสาวตรงหน้าอย่างแรง เขาสูดดมกลิ่นกายที่หอมหวานเป็นเอกลักษณ์ของเธอจนเต็มปอด ฮันเตอร์เอ่ยบอกกับร่างบางตรงหน้าเสียงเรียบ ก่อนที่ร่างสูงจะแสยะยิ้มออกมาอย่างกับคนที่เหนือกว่า“อะ อื้อ...” ตะวันร้องครางออกมาด้วยความเจ็บปวดทันทีที่ชายหนุ่มตรงหน้าเริ่มขยับกาย

EPISODE 24 : ปากแข็ง“อื้ออออ...”“เช็ดตัวเรียบร้อยแล้วนะคะ”“ขอบคุณมากนะคะ” ตะวันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายของวัน ร่างบางมองไปยังพยาบาลตรงหน้าที่กำลังเช็ดตัวให้กับเธออย่างเบามือ ร่างบางส่งยิ้มไปให้กับพยาบาลตรงหน้าก่อนที่มือบางจะยกขึ้นไหว้พยาบาลตรงหน้าอย่างอ่อนน้อม“ด้วยความยินดีค่ะ...คนไข้ควรจะนอนพักต่ออีกสักหน่อยนะคะ”“ค่ะ”พยาบาลคนเดิมเก็บของเข้าที่ก่อนที่เธอจะเดินออกไปจากห้องเงียบๆ ทิ้งให้ตะวันนั่งเหม่อมองออกไปที่นอกหน้าต่างตรงหน้าเพียงลำพัง“ฮือออออ...” ตะวันนั่งกอดเข่าของตัวเองพร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ร่างบางสะอึกสะอื้นออกมาจนตัวโยน ก่อนที่เธอจะทิ้งตัวลงนอนกลับเตียงหนานุ่มอีกครั้งด้วยความเหนื่อยล้า“ฮึกกกก เมื่อไหร่ชีวิตของฉันถึงจะมีความสุขสักทีนะ ฮืออออ”“ฉันทำอะไรผิดมากเหรอถึงต้องทนทุกข์ทรมานอยู่แบบนี้”ตะวันร้องไห้จนเผลอหลับไปอีกครั้ง ก่อนหน้านี้หมอได้ฉีดยาลดไข้ให้กับเธอไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่าไข้จะยังไม่ลดเท่าที่ควรจะเป็น ตะวันนอนงอตัวพร้อมกับกอดตัวเองไว้แน่น ร่างบางสั่นสะท้านเพราะพิษไข้ ยิ่งลมเย็นๆ จากเครื่องปรับอากาศ ที่กำลังพัดผ่านร่างกายอันบอกบางของเธอยิ่งทำให้ร่างบ

EPISODE 26 : ฉันทำได้งั้นเหรอ?“ฮาญาจะเรียกเฉพาะเราอยู่ด้วยกันนะคะ” ทันทีที่คุณพ่อของเธออนุญาต ฮาญาก็หันกลับไปบอกกับหญิงสาวด้วยความดีใจ“ค่ะ” ตะวันตอบกลับเด็กหญิงตรงหน้ากลับไปเสียงอ่อน พร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้กับเด็กน้อยอย่างเอ็นดู“คุณพ่อลองชิมส้มของแม่จ๋าสิคะ...หว๊านหวาน”“หวานขนาดนั้นเลยเหรอครับ?” ฮันเตอร์แกล้งถามลูกสาวของเขาออกไปเสียงอ่อน“ใช่ค่ะ แม่จ๋าให้คุณพ่อชิมด้วยได้ไหมคะ?”“คะ ได้ค่ะ” ตะวันส่งยิ้มไปให้กับฮาญา ก่อนที่เธอจะยื่นจานผลไม้ไปให้กับร่างสูงตรงหน้า พร้อมกับมองไปที่ชายหนุ่มนิ่งๆ อย่างทำตัวไม่ถูก พอมาได้ยินฮาญาเรียกเธอว่าแม่ต่อหน้าเขาซึ่งเป็นคุณพ่อของเด็กหญิงแบบนี้แล้ว เธอเองก็แอบใจสั่นอยู่เหมือนกัน...“มือฉันเปื้อน”“คะ?”“ถ้าอย่างนั้นแม่จ๋าก็ต้องป้อนคุณพ่อสิคะ” ฮาญาเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองมาที่ตะวันตาเป็นประกาย“คะ?” ตะวันมองที่ยังสองคนพ่อลูกสลับกันอย่างไม่เข้าใจ ในสิ่งที่เธอพึ่งได้ยินไป ‘นี่ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหมนะ...?’ ตะวันได้แต่ถามตัวเองอยู่ภายในใจ“เร็วๆ สิ” ฮันเตอร์เอ่ยบอกกับร่างบางตรงหน้าเสียงเรียบ พร้อมกับจ้องมองมาที่เธอนิ่งๆ“ค่ะ” ตะวันหยิบส้มในจานตรงหน้าขึ้นมาก่อ

EPISODE 28 : เธอหวานมาก“อะ อ๊ายยยย คะ คุณฮันเตอร์!!” ตะวันเผลอครางออกมาไม่เป็นศัพท์ทุกครั้งที่ลิ้นร้อนของเขาสอดใส่เข้าไปในร่องสวาทพร้อมกับตวัดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ‘ถึงเขาจะบอกว่าเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ก็เถอะ...’ ตะวันพึมพำอยู่ภายในใจ ดวงตาหวานของเธอจับจ้องไปยังร่างสูงตรงหน้าอย่างไม่สามารถละสายตาไปจากเขาไปได้เลย ชายตรงหน้าทำให้เธอสับสนบางทีเขาก็ทำให้เธอรู้สึกดี บางทีเขาก็ทำให้เธอรู้สึกอยากจะหนีเขาไปให้ไกล“อืมมมมม”ทุกสัมผัสของร่างสูงตรงหน้ามันยิ่งทำให้เธอรู้สึกเสียงซ่าน และทำให้เธอต้องการเขามากกว่าเดิมราวกับว่าเขากำลังทำให้เธอเสพติดรสสวาทของเขาอยู่อย่างไงอย่างนั้น“อะ อ่าส์...” มือบางจิกลงกับโซฟาตรงหน้า พร้อมกับแอ่นกายรับสัมผัสของเขา ริมฝีปากบางครางออกมาเสียงดังลั่นห้อง“คะ คุณฮันเตอร์ อะ ตะวันไม่ไหวแล้วค่ะ อะ อ๊ายยยย...” ตะวันเอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้าเสียงกระเส่า ก่อนที่ร่างบางของเธอจะกระตุกเกร็งอย่างห้ามไม่ได้“เฮ่อๆๆๆ!!!” ความรู้สึกโล่งสบายทำให้หญิงสาวทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาพร้อมกับหายใจหอบเหนื่อยออกมาเป็นระยะๆ“หึหึ เธอหวานมากตะวัน” ฮันเตอร์ถอดการเกงของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะ

EPISODE 30 : ต้องสั่งสอน2 อาทิตย์ต่อมาจุ๊บ!!!“ฝันดีนะคะ” ตะวันลูบลงที่หัวของฮาญาเบาๆ ก่อนที่เธอจะจุ๊บหน้าผากมนของเด็กหญิงตรงหน้าอย่างทะนุถนอม ตะวันดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาคุมกายน้อยเอาก่อนที่เธอจะนั่งมองเด็กหญิงที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่อย่างนั้นด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยสงสารจับใจ‘ป้านวลๆๆ’‘โวยวายอะไรของแกอีกนังตาล’ ป้านวลเงยหน้าขึ้นมาจากผลไม้ตรงหน้าก่อนที่เธอจะเอ็ดเจ้าของเสียงที่ร้องเรียกดังมาแต่ไกล‘ป้าดูนี่ นายเราเป็นข่าวกับดาราดัง’ ตาลยื่นโทรศัพท์ในมือของเธอให้หญิงสูงวัยที่นั่งอยู่ข้างๆ กับตะวันดู ป้านวลก้มลงไปมองโทรศัพท์เล็กน้อยก่อนที่เธอจะส่ายหัวไปมาเบาๆ‘นิสัยคุณฮันเตอร์เป็นยังไงแกก็รู้ดี ถ้าคุณเขารู้เดี๋ยวข่าวนี้ก็เงียบไปเองแหละ’‘ก็จริงของป้า...คุณฮันเตอร์เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนซะที่ไหนกันล่ะ’‘อะ เอ่อ...แล้วคุณแม่ของคุณหนูล่ะคะ’ ตะวันรวบรวมความกล้าก่อนที่เธอจะเอ่ยถามทั้งสองคนออกไป ถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเจ้านายจะเป็นเรื่องที่ตะวันไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ แต่ตะวันก็อดที่จะรู้สึกผิดกับฮาญาและคุณแม่ของเธอไม่ได้จริงๆ‘จริงสิตะวันพึ่งมาอยู่ที่นี่คงจะยังไม่รู้...คุณพ่อกับ