บททั้งหมดของ ยัยวิศวะตัวร้ายปราบเสือให้เป็นแมว: บทที่ 71 - บทที่ 80

คู่ของพี่คิงกับพี่น้ำผึ้งก็ดื่มและคุยกันมุงมิ้งอยู่ในโลกส่วนตัวของพวกเขาทั้งสองคนเรียบร้อยแล้ว“หนูฟองอย่าดื่มเกินห้าแก้วนะครับเดี่ยวเมาหนัก!” พี่หมอพะนายก้มหน้ามากระซิบข้างๆหูฉันลมหายใจผสมกลิ่นเหล้าที่พี่หมอพะนายพึ่งดื่มเข้าไปทำไมมันดูเซ็กซี่อย่างนี้นะ“รู้ๆแล้วค่ะ รับรองแก้วเดียวทั้งคืนฮ่าๆ” คำว่า

แกรก!เปิดประตูเข้ามาในห้องแต่ทำไมไฟสว่างทั้งห้องนะทั้งๆที่ตอนไปฉันจำได้ว่าไม่ได้เปิดไฟเอาไว้ก้าวเดินยังไม่ถึงในห้องนอนดีก็เห็นผู้ชายตัวสูงที่นั่งเงียบๆอยู่บนโซฟาไม่ขยับติงไปไหน“อะอ้าวเฮียไหนว่าไปติวหนังสือ กลับมาแล้วเหรอคะ!?”ฉันเอาข้าวของที่ซื้อมาวางไว้บนโต๊ะหน้าโซฟาแล้วนั่งลงข้างๆพี่หมอพะนายอย่า

เวลา 6.00 นาทีฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เห็นหน้าขาวใสของพี่หมอพะนายที่นอนหลับตาพริบโดยที่แขนทั้งสองข้างของเขากอดรัดฉันเอาไว้แน่น“อื่ออออ โอ้ยทำไมขี้เกียจลุกจังวุ้ย” บ่นขึ้นเสียงดังกางเขนทั้งสองข้างพร้อมกับพยายามเหยียบแข้งเหยียบขา“…”“อุ๊ย! สงสัยเฮียพึ่งจะนอนได้ไม่กี่ชั่วโมงเสียงดังไปแล้วไอ้ฟอง” จงอ

แล้วดูจากชุดนักศึกษาที่หนูฟองสวมใส่อยู่วันนี้มันแสนจะเซ็กซี่สำหรับสายตาผู้ชายเสื้อนักศึกษาพอดีตัว!กระโปรงรัดรูปสั้นเหนือเขาผ่าขึ้นนิดหน่อย!?“ไอ้เหี้ยเอ้ย!!!” ผมถึงกับสบถคำหยาบออกมาเมื่อเราเขนรถมาถึงกลางสี่แยกท่ามกลางสายตาของผู้ชายทั้งสี่แยกไม่ว่าจะอยู่ในรถยนต์หรือมอเตอร์ไซ้!!! โฟกัสสายตามาที่ดาววิศ

ไม่ต้องสงสัยกันมากว่าทำไมพวกเราถึงไม่นัดกันไปดื่มที่ผับเหมือนที่คนส่วนใหญ่เขานิยมไปกัน เหตุผลง่ายๆเลยก็ปีหนึ่งทุกคนที่มาวันนี้มันก็เด็กอายุไม่ถึงยี่สิบเข้าผับที่เขาตรวจบัตรไม่ได้อายุไม่ถึงการ์ดตรวจหน้าประตูไม่ให้เข้าเดี่ยวตำรวจจะจับ! และร้านนั่งชิวแบบชิลๆส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยตรวจบัตรประชาชนที่นี่เลยเป็น