All Chapters of นภัทรตามรัก: Chapter 21 - Chapter 26

ตอนที่ 21แสงทินกรสาดส่องดวงตา ปลุกนักเขียนสาวที่ถูกเจ้าของวงแขนแกร่งที่วางพาดเอวของเธอเคี่ยวกรำมาค่อนคืนให้รู้สึกตัวจากห้วงนิทรา เปลือกตาสีมุกขยับเบา ๆ ก่อนจะลืมขึ้น เผยให้เห็นเนตรกลมสีน้ำตาลสุกใสที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในปีย์วราตื่นมาด้วยอาการปวดเนื้อปวดตัว ชนิดที่ว่าเข้าฟิตเน็ตกับเทรนเนอร์คนเก่าสองอาทิต์ติด ๆ ยังไม่ปวดตัวเท่าตอนนี้หญิงสาวลอบถอนหายใจเบา ๆ ระบายเอาความเหนื่อยล้าจากศึกรักเมื่อคืนออกมาเจ้าของร่างเพรียวยกยิ้มอย่างอ่อนใจ เพราะถึงจะปวดเนื้อเมื่อยตัวมากแค่ไหนเ ธอก็อดยอมรับไม่ได้เลยว่าเมื่อคืนตัวเองมีความสุขมากเพียงใดเรือนกายงดงามที่มีรอยแดงระเรื่อตามส่วนโค้งเว้าและผิวกายเคลื่อนไหวเบา ๆ ภายใต้ผ้าห่มผืนหนาพาตัวเองลุกออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม เจ้าของรอยรักและรอยแดงตามตัวเธอช้า ๆ ด้วยไม่อยากให้นภัทรสะดุ้งตื่นขึ้นมาทั้ง ๆ ที่เพิ่งนอนไปได้ไม่นานทว่าดวงตาสีน้ำเงินครามที่เธอเงยขึ้นไปสบนั้นกลับทำเอาคนที่พยายามเคลื่อนไหวช้า ๆ รู้สึกราวกับตัวเองเป็นคนโง่งมไปเสียอย่างนั้นก็ดี ตื่นมาเจอสีสันสวยงามแบบนี้แต่เช้าก็ดีเหมือนกัน...แม้เราจะอยากเห็นใบหน้าตอนหลับราวเด็ก ๆ ของนภัทรเหมือนกับ

ตอนที่ 23เสียงเตือนบอกหมดเวลาคาบเรียนช่วงเช้า เรียกสติท่านอาจารย์ประจำภาคที่กำลังตรวจรายงานของนักศึกษาอยู่ในเอ่ยปล่อยนิสิตที่ได้รับการตรวจงานแล้ว ให้ออกไปพักเที่ยงหรือกลับบ้านได้หากไม่มีตารางต่อ“ไปกินข้าวกันภัทร แล้ว...ตอนบ่ายเราไปทำรายงานที่ไหนดี” เสียงหวานของอลิสเพื่อนสาวคนสนิทของนภัทรเอ่ยถามขึ้น ท่ามกลางเสียงจ้อกแจ้กจอแจของนิสิตหลายคนที่กำลังเก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านและไปเรียนต่อ“อยากไปที่ไหนล่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างไม่ใส่ใจ เพราะไม่ว่าที่ใดเขาก็ไปได้ทั้งนั้น ทั้งเป็นการกดดันกลาย ๆ ว่าให้ตัดสินใจมาก่อนที่เขาจะเปลี่ยนใจกลับบ้าน“ภัทรอยากไปที่ไหน” “ก็บอกให้เลือกมา” น้ำเสียงติดรำคาญทั้งยังพูดลอดไรฟันจนชิน และดนัยที่ได้ยินแอบกังวลแทนหญิงสาวที่ยังทำหน้าซื่อตาใสตอแยเพื่อนชายของตนอยู่แต่อลิซที่ชินนิสัยของบิดาอยู่เป็นทุนเดิมไม่ได้รู้สึกอะไรมากกับเรื่องนี้ เธอยังคงยิ้มหวานและเอ่ยปากขอสิ่งชินและดนัยไม่คาดคิดออกมา“งั้นไปทำที่บ้านภัทรไหม ถือว่าเราไปส่งด้วยไง” คิ้วเรียวเลิกขึ้นก่อนจะขมวดมุ่นอย่างไม่ค่อยชอบใจเท่าไร แต่คิดอีกทีเขาก็ไม่อยากให้คนที่เพิ่งเจอศึกหนักมาเมื่อคืนอ

ตอนที่ 25“ว่าไงคะ แก้วไหนเหรอที่น้องว่าเป็นของน้องน่ะ” ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มหวาน แม้จะอยากให้นภัทรเป็นคนเคลียร์เรื่องนี้ด้วยตัวเอง แต่ในเมื่อเจ้าตัวมาหาเรื่องกันถึงที่ก็คงต้องตอบโต้กันสักหน่อยความเงียบที่เกิดขึ้นไม่ได้เหนือกว่าที่ปริมคาดเอาไว้นัก เดาได้ไม่ยากว่ากาแฟที่หญิงสาวหมายใจจะมาขอเธอเปิดตู้เย็นหยิบเมื่อครู่คือแก้วที่อยู่ในมือเธอราวกับเสียงคลิกดังขึ้นในหัว และภาพจิ๊กซอว์ต่อเข้าด้วยกันอย่างพอดิบพอดี เธออ่านแผนการของอลิซออกหมดแล้วคงจะเอาเรื่องกาแฟในมือเธอมาเป็นชนวนให้เข้าใจผิดสินะ...ฉลาดไม่เบา เพราะเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรต่อล่ะ...มาถึงตอนนี้ปริมได้แต่คิดไม่ตก...ด้วยเรื่องต่อจากนี้มีความเป็นไปได้สองอย่าง คือ อลิซเธอกรีดร้อง โวยวายและแย่งกาแฟไปจากมือเธอจังหวะที่ยื้อแย่งเล็บปลอมสวย ๆ นั่นอาจจะข่วนมือเธอทิ้งเป็นรอยทางยาวเอาไว้ให้ดูเล่นไปอีกสองสามวันแน่นอนว่าทางเลือกนี้ไม่มีทางเกิดขึ้น เพราะนอกจากจะกำจัดเธอออกไปไม่ได้แล้ว ยังทำให้นภัทรเกลียดเจ้าตัวมากกว่าเดิมเพราะสุดท้ายแล้วนภัทรก็จะเข้าข้างเธอที่เจ็บตัวมากกว่าคนที่ร้องโวยวาย เพราะกาแฟโดนแย่งไปอ