All Chapters of อ้อนรักอาสิงห์: Chapter 1 - Chapter 10

"แล้วครั้งนี้อาสิงห์จะกลับมาอยู่นานไหม...จะอยู่กับหนูนานไหมคะ"ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน เพราะเธอกลัวว่าอาสิงห์จะหายไปทำงานนานกว่าที่ผ่านมา ทุกครั้งที่อาสิงห์กลับมาวันเวลาก็ไม่แน่นอน เธอถึงอยากรู้เพราะอยากอยู่กับอาสิงห์ให้คุ้ม"อาก็ไม่รู้เหมือนกันครับ""งั้นเหรอคะ"ของขวัญพูดเสียงเบาหวิว อาสิงห์เริ่มหายไปทำงานนานๆก็ตั้งแต่หลังที่เธอแอบลองดื่มแอลกอฮอล์และเมาในครั้งนั้น ซึ่งตอนนั้นก็มีอาสิงห์ที่ดูแล พอเธอสร่างเมาและรู้สึกตัว อาสิงห์ก็สั่งห้ามไม่ให้เธอดื่มอีก ของขวัญจำได้ดีว่าครั้งนั้นอาสิงห์ดุเธอและดูจริงจังมาก พอเธอสำนึกผิดก็ทำให้ทุกอย่างกลับมาปกติ อาสิงห์ก็ยังรักและเอ็นดูเธอเหมือนเดิมแต่อาสิงห์ก็เริ่มหายไปทำงานไกลๆ และเริ่มหายไปเป็นอาทิตย์ พอกลับมาก็หายไปอีกสองสามอาทิตย์ และจากอาทิตย์ก็เริ่มหายไปเป็นเดือน และเริ่มเป็นสองสามเดือน และล่าสุดนี้ก็ครึ่งกว่าปีที่อาสิงห์จะกลับมา"อาจะทักตั้งแต่เมื่อกี้แล้วล่ะ เรื่องเสื้อกับกระโปรง""ทำไมคะ?""ทำไมถึงใส่กระโปรงนักศึกษาสั้นแบบนี้ครับ เสื้อก็รัด เมื่อก่อนไม่เห็นใส่แบบนี้เลย"สิงห์ไล่สายตามองหลานสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า นอกจากรูปร่างที่เปลี่ยนไปแต่ก

ของขวัญเปิดกระเป๋าเดินทางของอาสิงห์เพื่อที่จะเอาเสื้อผ้าออกมาแขวนและนำของที่ต้องใช้ออกจากกระเป๋าให้กึกแต่แล้วในกระเป๋ากลับเจอกล่องสี่เหลี่ยมอีกสองกล่องอยู่ในกระเป๋าเดินทาง'ถุงยางอีกแล้ว'กล่องหนึ่งยังไม่ได้แกะแต่อีกกล่องหนึ่งมีการแกะพลาสติกที่ห่อหุ้มกล่องออกแล้ว"ทำไมอาสิงห์มีถุงยางไว้เยอะจัง"ของขวัญเม้มปากเลิกคิ้วถาม เธอถามเหมือนถามในเรื่องทั่วไป แต่ใบหน้ากลับร้อนผ่าว"อาเป็นผู้ชายพกไว้ก็ดีแล้ว"สิงห์ตอบหลานสาวอย่างไม่ปกปิดและไม่ได้เคอะเขิน"พกขนาดนี้อาสิงห์คงใช้บ่อยแน่ๆ"ของขวัญก็ยังถามต่อ ส่วนมือก็จัดเสื้อผ้าไป"พูดไปเรื่อยนะเรา"ครั้งนี้สิงห์ไม่ได้ตอบตามตรงว่าเขาใช้บ่อยแค่ไหน"แล้วถ้าหนูจะพกไว้บ้างได้ไหมคะ""จะพกทำไม?"สิงห์ถามสวนขึ้นมาทันควัน"ก...ก็พกไว้เฉยๆค่ะ ก็เผื่อไว้ไงคะ""เผื่อทำไม จะเอาไว้ใช้กับใคร? ตอบอามาขวัญ""ป...เปล่าค่ะ""หรือเคยใช้กับใครแล้ว?""..."สิ่งที่หลานสาวพูดออกมามันทำให้คนเป็นอาสีหน้าแววตาเปลี่ยนไป เพราะต่อให้เขาไม่ได้อยู่ที่นี่แต่ก็ติดต่อพูดคุยกับหลานสาวตลอด และเขาก็ไม่เห็นว่าเธอจะนอกลู่นอกทาง แต่สิ่งที่หลานสาวถามเขาในครั้งนี้ มันทำให้สิงห์อดสงสัยไม่ไ

"แล้วคนเมื่อกี้รู้จักกันดีเหรอ"อยู่ๆคนเป็นอาก็พูดขึ้นมา"คะ? หมายถึงฟิวเหรอคะ""ขวัญน่าจะรู้ว่าอาหมายถึงใคร""ก็เป็นเพื่อนที่รู้จักค่ะ ฟิวเป็นเพื่อนในสายรหัสค่ะ""คุยกันบ่อยไหม""ก็คุยกันเวลาที่เจอหน้าค่ะ""คุยส่วนตัวกันไหม""ก...ก็มีบ้างค่ะ"คำตอบของเธอทำให้คนเป็นอานิ่งไป"เขาจีบขวัญไหม?""คะ? ก็เปล่านะคะ"เธอตอบตามในสิ่งที่คิด เพราะฟิวก็ไม่เคยพูดว่าจีบเธอหรือพูดว่าสนใจเธออย่างผู้ชายคนอื่น แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมอาสิงห์ถึงถามถี่กว่าที่ผ่านมา"แล้วตอนนี้มีใครมาจีบไหม มีคนเข้าหาเยอะไหม""มีบ้างค่ะ แต่หนูก็ไม่ได้สนใจใครค่ะ"ตอบไปตามตรง เธอมีคนจีบค่อนข้างเยอะแต่ไม่เคยสนใจใคร แต่คำตอบของเธอทำให้อาสิงห์เงยหน้าขึ้นมอง"ดีแล้วครับ ขวัญยังเด็ก ยังไม่เหมาะจะมีแฟนหรอก""เด็กอีกแล้ว เมื่อไหร่จะได้ยินอาสิงห์บอกว่าหนูโตสักที"แม้เธอจะชินกับคำว่าเด็กของอาสิงห์ แต่จนเธออายุถึงตอนนี้อาสิงห์ยังเอาแต่บอกว่าเธอเด็ก"ไม่ต้องโตหรอก...อาไม่อยากให้ขวัญโตไปมากกว่านี้""คะ?"ของขวัญไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ ส่วนอาสิงห์ก็ไม่พูดอะไรต่อ"แต่สักวันหนูก็ต้องมีแฟน หนูก็ต้องมีใครสักคนอยู่ดีค่ะ..."ของขวัญเป็นฝ่ายพูดข

"ก็กูบอกแล้วไงว่าต้องอยู่กับขวัญ กูไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแค่ยังไม่สะดวกไปเจอ"สิงห์หันไปมองคนเป็นหลาน ก่อนที่จะตอบกลับเพื่อนตัวเอง"หนูขวัญ ปกติได้ออกไปเที่ยวกลางคืนไหมครับ"แต่ปราณกลับหันมาถามหลานสาวของเพื่อน"ไม่เคยค่ะ เพราะอาสิงห์ไม่ให้ไปค่ะ อาสิงห์บอกว่าหนูยังเด็ก"ตอบออกไปตรงๆ"ฮะ! ยังเด็ก? แล้วอยากไปไหมครับ""คะ? อ...เออ""ไม่ได้!"สิงห์พูดแทรกขึ้นมาทันที"อะไรวะ มึงหวงหลานเกินไปหรือเปล่า บางทีเด็กก็อยากออกไปเที่ยวบ้าง มึงห้ามขนาดนี้ระวังหลานไม่รักนะเว้ย อึดอัดแย่""ขวัญอึดอัดหรือเปล่า""ป...เปล่านะคะ""แหม่ มึงก็เล่นถามตรงๆ หลานคงกล้าบอกมึงหรอก มึงควรให้หลานได้เปิดหูเปิดตาบ้าง เลิกบอกหลานว่ายังเด็กได้แล้วก็เห็นอยู่ว่าโตขนาดนี้ จริงๆที่จะนัดเจอกันมึงก็พาหลานไปด้วยสิ มึงก็ได้ดูแลหลานด้วยส่วนหลานก็ได้เปิดหูเปิดตาด้วย ขวัญอยากไปเที่ยวไหมครับ...อยากออกไปเที่ยวกลางคืนไหม"ปราณถือโอกาสนี้เข้าทางหลานสาวเพื่อน"ก็...อยากค่ะ"ของขวัญก้มหน้าตอบ เธอรู้ว่าคำตอบของเธอครั้งนี้ทำให้อาสิงห์ไม่พอใจ แต่เพราะเรื่องก่อนหน้าที่ทำให้ของขวัญอยากรู้อยากเห็นผู้หญิงที่ชื่อน้ำฟ้า ทำให้เธอต้องตอบไปแบบนั้น"

วันเวลาผ่านไปมหาลัย"ไว้เจอกันนะข้าวหอม เดินกลับดีๆล่ะ""อืม แกก็รีบไปเถอะ พ่อมารับแล้ว""บ้า พ่ออะไรเล่าอาก็พอเถอะ"ของขวัญหันไปว่าเพื่อนสนิทอย่างข้าวหอม เพราะข้าวหอมชอบแซวว่าอาสิงห์เป็นพ่อของเธอ เพราะข้าวหอมมักจะเจอแต่อาสิงห์ ไม่เคยได้เจอพ่อเธอเลย"คิกๆ งั้นเจอกันวันจันทร์นะ""โอเคบ้ายๆ"ของขวัญแยกกับข้าวหอม ข้าวหอมคือเพื่อนสนิทของเธอ เราสนิทและรู้จักกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งมีอะไรก็ช่วยเหลือกันตลอด ข้าวหอมเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก ตัวก็ขาวๆเหมือนกับเธอ และก็เรียบร้อยด้วย แต่ข้าวหอมมักใส่แว่นสายตาหนาๆเลยทำให้เธอเหมือนเด็กเรียน และอาจจะดูเฉิ่ม แต่จริงๆเพื่อนเธอโคตรน่ารัก อย่าให้ได้ถอดแว่นเชียวและตลอดเกือบสองอาทิตย์ที่ผ่านมา อาสิงห์ก็มารับมาส่งเธอที่มหาลัยทุกวัน ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะเป็นแบบนี้มาตลอด แต่ช่วงไหนที่อาสิงห์ไม่อยู่เธอก็มีพ่อที่มารับมาส่งหรือถ้าพ่อไม่ว่างจริงๆเธอจะขับรถมาเอง เพราะมหาลัยกับบ้านก็ไม่ได้ไกลกัน แค่บ้านอยู่คนละฝั่งกับคอนโดเฉยๆ ซึ่งเหตุผลที่ของขวัญอยากอยู่คอนโดไม่ใช่เพราะบ้านไกล แต่เธอแค่อยากอยู่ใกล้อาสิงห์ก็เท่านั้น"อาสิงห์ก็ยังดูดีไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ"ของขวัญ