"ขวัญจะกลับบ้านเลยไหม อาจะไปส่งครับ จะได้เอารถไปวิ่งด้วย"
เป็นบ้านที่สิงห์คุ้นเคยดีอยู่แล้ว เป็นบ้านของพี่ขุนพ่อของหลานสาวคนนี้ เมื่อก่อนของขวัญก็อาศัยอยู่ที่บ้าน แต่พอเข้ามหาลัยก็อยากมาอยู่คอนโด จนได้มาอยู่คอนโดเดียวกับเขาและอยู่ห้องติดกับเขานี่แหละ "ไม่กลับค่ะ" "ทำไมครับ?" "อาสิงห์กลับมาแล้วทำไมหนูต้องกลับไปนอนบ้านด้วย" ช่วงที่ผ่านมาของขวัญก็ไม่ได้นอนที่คอนโดหรอก ช่วงที่อาสิงห์ไม่อยู่เธอก็จะกลับไปนอนที่บ้าน เพราะเป็นคำสั่งของอาสิงห์นั่นแหละ เธอจะมานอนที่นี่ก็ต่อเมื่ออาสิงห์กลับมา ซึ่งตอนนี้อาสิงห์ก็กลับมาแล้วเธอจะนอนที่นี่ก็ไม่แปลก "อีกอย่างตอนนี้พ่อก็ไปทำงานต่างจังหวัด อีกสองอาทิตย์กว่าจะกลับ อาสิงห์ก็รู้นี่คะ" "..." "หนูเลยจะไม่กลับบ้าน และหนูจะมานอนกับอาสิงห์ทุกคืนค่ะ" ของขวัญตอบหน้าซื่อตาใส เธอรู้ว่าทำไมอาสิงห์ถึงอยากให้เธอกลับบ้าน คงเป็นเพราะอาสิงห์จะออกไปหาความสุขและคงไม่คิดจะนอนที่คอนโด คงคิดจะไปนอนที่ไหนสักที่กับผู้หญิง เพราะอาสิงห์ไม่เคยพาผู้หญิงขึ้นคอนโดส่วนตัว เลยต้องพาไปขึ้นที่อื่นแทน "ขวัญจะไม่กลับบ้านจริงเหรอ?" "ค่ะ ไม่กลับ" "ขวัญจะนอนกับอาเหรอ?" "ค่ะ นอนกับอาสิงห์ เตียงเดียวกับอาสิงห์" "เตียงเดียวกับอา?" "ค่ะ เตียงเดียวกับอาสิงห์ เราจะนอนด้วยกันเหมือนที่เคยนอนด้วยกันค่ะ" ของขวัญตอบพร้อมยิ้มแป้น เพราะที่ผ่านมาก็นอนกับอาสิงห์ออกจะบ่อย ซึ่งพ่อเธอก็รับรู้ว่าเธอติดอาสิงห์มากและอาสิงห์ก็ไม่ได้ทำอะไรที่ทำให้พ่อไม่วางใจ เพราะในสายตาของพ่อ อาสิงห์คืออาคนหนึ่งที่รักหลาน และพ่อก็ไว้วางใจอาสิงห์ที่สุด ซึ่งการที่เธอจะอยู่จะนอนกับอาสิงห์เลยเป็นเรื่องที่คุ้นชินอยู่แล้ว อาสิงห์นับถือพ่อเธอเหมือนพี่น้อง ด้วยความที่สองครอบครัวสนิทกันมานาน ถึงแม้พ่อแม่ของพ่อเธอและพ่อแม่ของอาสิงห์จะเสียไปแล้ว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อเธอกับอาสิงห์ยังคงแน่นแฟ้นและช่วยเหลือกันมาตลอด และอาสิงห์ก็เหมือนคนในครอบครัว ทำให้ของขวัญติดอาสิงห์มาตั้งแต่เด็กๆ และติดมากด้วย "ครับ ไม่ต้องกลับบ้านก็ได้ แต่อาว่าขวัญไปนอนที่ห้องตัวเองดีกว่าไหม" "คะ? ทำไม" "ขวัญก็โตแล้ว น่าจะต้องการความเป็นส่วนตัว" "ไหนอาสิงห์บอกว่าหนูยังเด็ก?" "..." คำพูดของเธอทำให้อีกคนนิ่งไป "ถ้าอาสิงห์ยังมองว่าหนูยังเด็กหรือยังรักหนูเหมือนเดิม ก็ให้หนูนอนด้วย" "ครับ" "งั้นอย่าเสียเวลาเลยค่ะเดี๋ยวหนูช่วยเก็บของจะได้ออกไปหาอะไรกินกันค่ะ แล้วค่อยกลับมานอนเล่นดูหนังกันเหมือนอย่างที่เคยทำ" เธอพูดออกมาได้หน้าตาเฉย อีกทั้งยังสรุปและจัดแจงเอง ส่วนอีกคนยืนนิ่งเหมือนน้ำท่วมปากพูดอะไรไม่ออก "ครับ" สิงห์ตอบกลับพร้อมเม้มริมฝีปากอย่างใช้ความคิด แต่ก็ถอดหายใจและปล่อยเลยตามเลย "งั้นหนูเก็บกระเป๋ากับเก็บเสื้อผ้าให้ค่ะ" "เดี๋ยวอาทำเองครับ" ครืดดด แต่เหมือนว่าเธอจะไม่ได้ฟังสิ่งที่คนเป็นอาพูด พร้อมลากกระเป๋าเดินทางเข้าไปจัดแจงรวมทั้งกระเป๋าถืออีกด้วย ส่วนสิงห์ได้แต่มองตามหลังหลานสาวพร้อมพ่นลมหายใจออกเหมือนคิดไม่ตก เขาจำต้องเดินตามเธอไปที่ห้องนอน ห้องนอน ของขวัญลากกระเป๋าเข้ามาในห้องนอนอาสิงห์ ไม่ได้สนใจที่อาสิงห์ห้าม เพราะเธออยากทำและที่ผ่านมาเธอก็ชอบทำให้อาสิงห์อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเก็บกวาดห้อง จัดทุกอย่างให้เป็นระเบียบเรียบร้อย เธอหยิบเสื้อคลุมที่พาดอยู่ที่กระเป๋าเดินทางออกเพื่อจะแยกเสื้อที่ใส่แล้วไว้ซัก พรึบ แป๊ก! แต่กลับมีซองสีเหลี่ยมหลุดร่วงออกจากกระเป๋าเสื้อตกลงพื้น 'ถุงยางอนามัย' หมับ ของขวัญหยิบซองนั้นขึ้นมาเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไร ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน พร้อมล้วงดูกระเป๋าอื่นและก็พบอีกอัน เธอหยิบออกมาพร้อมเดินเอาไปวางไว้ข้างหัวเตียง "หนูเอาวางไว้ตรงนี้นะคะ" เธอบอกกับอาสิงห์ที่ยืนพิงขอบประตูมองเธออยู่ เธอวางเสร็จก็หันกลับไปจัดการกับสิ่งที่ทำอยู่ สิงห์ไม่ได้พูดอะไรออกมา พร้อมเลื่อนสายตาไปมองสิ่งที่หลานสาววางไว้ เขารู้ว่าเธอรู้ว่ามันคืออะไรและใช้ทำอะไร เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้เห็นและได้จับ เพราะหลานสาวคนนี้มักทำนั่นทำนี่เก็บกวาดห้องเขาอยู่ประจำ เลยทำให้พบเจอกับของพวกนี้เสมอ แม้เธอยังดูไม่ประสาและยังเป็นเด็กที่ขี้อ้อนอยู่ แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่รู้อะไรเลยในเรื่องของผู้ใหญ่ของขวัญเปิดกระเป๋าเดินทางของอาสิงห์เพื่อที่จะเอาเสื้อผ้าออกมาแขวนและนำของที่ต้องใช้ออกจากกระเป๋าให้กึกแต่แล้วในกระเป๋ากลับเจอกล่องสี่เหลี่ยมอีกสองกล่องอยู่ในกระเป๋าเดินทาง'ถุงยางอีกแล้ว'กล่องหนึ่งยังไม่ได้แกะแต่อีกกล่องหนึ่งมีการแกะพลาสติกที่ห่อหุ้มกล่องออกแล้ว"ทำไมอาสิงห์มีถุงยางไว้เยอะจัง"ของขวัญเม้มปากเลิกคิ้วถาม เธอถามเหมือนถามในเรื่องทั่วไป แต่ใบหน้ากลับร้อนผ่าว"อาเป็นผู้ชายพกไว้ก็ดีแล้ว"สิงห์ตอบหลานสาวอย่างไม่ปกปิดและไม่ได้เคอะเขิน"พกขนาดนี้อาสิงห์คงใช้บ่อยแน่ๆ"ของขวัญก็ยังถามต่อ ส่วนมือก็จัดเสื้อผ้าไป"พูดไปเรื่อยนะเรา"ครั้งนี้สิงห์ไม่ได้ตอบตามตรงว่าเขาใช้บ่อยแค่ไหน"แล้วถ้าหนูจะพกไว้บ้างได้ไหมคะ""จะพกทำไม?"สิงห์ถามสวนขึ้นมาทันควัน"ก...ก็พกไว้เฉยๆค่ะ ก็เผื่อไว้ไงคะ""เผื่อทำไม จะเอาไว้ใช้กับใคร? ตอบอามาขวัญ""ป...เปล่าค่ะ""หรือเคยใช้กับใครแล้ว?""..."สิ่งที่หลานสาวพูดออกมามันทำให้คนเป็นอาสีหน้าแววตาเปลี่ยนไป เพราะต่อให้เขาไม่ได้อยู่ที่นี่แต่ก็ติดต่อพูดคุยกับหลานสาวตลอด และเขาก็ไม่เห็นว่าเธอจะนอกลู่นอกทาง แต่สิ่งที่หลานสาวถามเขาในครั้งนี้ มันทำให้สิงห์อดสงสัยไม่ไ
"อาสิงห์คะ เราออกไปหาอะไรกินกันเลยไหมคะ"หลังจากที่ทำอะไรเสร็จ ก็หันไปอ้อนคนเป็นอา"ถ้าขวัญอยากออกไปกินข้าวกับอา ขวัญก็ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ไปใส่ชุดลำลองธรรมดาที่เสื้อไม่รัดแบบนี้""ไม่เปลี่ยนได้ไหมคะ ขี้เกียจเปลี่ยนค่ะ กินข้าวแถวนี้เอง""เด็กดื้อชัดๆ""หนูไม่ได้ดื้อสักหน่อย""ถ้าอยากออกไปกินข้าวกับอาก็ต้องเปลี่ยนครับ ปกติอาตามใจขวัญเกือบทุกเรื่องนะครับ มีไม่กี่เรื่องที่อาขอจากขวัญ ขวัญทำตามที่อาขอไม่ได้เหรอครับ""ก็ได้ค่ะ"สุดท้ายเธอก็ทำตามที่อาสิงห์บอก เพราะสิ่งที่อาสิงห์พูดเป็นเรื่องจริง ส่วนมากเธอจะเป็นฝ่ายขอตลอดและอาสิงห์ก็ไม่เคยขัด คงมีแค่บางเรื่องที่อาสิงห์ขอและอยากให้เธอทำตาม"งั้นขวัญไปเปลี่ยนเถอะครับ เดี๋ยวอานั่งรอ""ค่ะ"ทำให้เธอจำต้องกลับไปที่ห้องของตัวเองเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเวลาต่อมา"ไปกันเลยไหมคะ"สิงห์หันไปตามเสียงเรียกและเสียงเปิดประตูห้อง และก็พบกับหลานสาวที่ตอนนี้อยู่ในชุดลำลองอย่างที่เขาขอ สิงห์ไล่สายตามองชุดที่หลานสาวใส่ เป็นเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น เสื้อก็พอได้แต่กางเกงสิงห์กลับรู้สึกว่ามันสั้นจนเห็นขาอ่อน มันก็แทบไม่ต่างกับกระโปรงนักศึกษาของเธอก่อนหน้านั้นเลย"มั
"แล้วคนเมื่อกี้รู้จักกันดีเหรอ"อยู่ๆคนเป็นอาก็พูดขึ้นมา"คะ? หมายถึงฟิวเหรอคะ""ขวัญน่าจะรู้ว่าอาหมายถึงใคร""ก็เป็นเพื่อนที่รู้จักค่ะ ฟิวเป็นเพื่อนในสายรหัสค่ะ""คุยกันบ่อยไหม""ก็คุยกันเวลาที่เจอหน้าค่ะ""คุยส่วนตัวกันไหม""ก...ก็มีบ้างค่ะ"คำตอบของเธอทำให้คนเป็นอานิ่งไป"เขาจีบขวัญไหม?""คะ? ก็เปล่านะคะ"เธอตอบตามในสิ่งที่คิด เพราะฟิวก็ไม่เคยพูดว่าจีบเธอหรือพูดว่าสนใจเธออย่างผู้ชายคนอื่น แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมอาสิงห์ถึงถามถี่กว่าที่ผ่านมา"แล้วตอนนี้มีใครมาจีบไหม มีคนเข้าหาเยอะไหม""มีบ้างค่ะ แต่หนูก็ไม่ได้สนใจใครค่ะ"ตอบไปตามตรง เธอมีคนจีบค่อนข้างเยอะแต่ไม่เคยสนใจใคร แต่คำตอบของเธอทำให้อาสิงห์เงยหน้าขึ้นมอง"ดีแล้วครับ ขวัญยังเด็ก ยังไม่เหมาะจะมีแฟนหรอก""เด็กอีกแล้ว เมื่อไหร่จะได้ยินอาสิงห์บอกว่าหนูโตสักที"แม้เธอจะชินกับคำว่าเด็กของอาสิงห์ แต่จนเธออายุถึงตอนนี้อาสิงห์ยังเอาแต่บอกว่าเธอเด็ก"ไม่ต้องโตหรอก...อาไม่อยากให้ขวัญโตไปมากกว่านี้""คะ?"ของขวัญไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ ส่วนอาสิงห์ก็ไม่พูดอะไรต่อ"แต่สักวันหนูก็ต้องมีแฟน หนูก็ต้องมีใครสักคนอยู่ดีค่ะ..."ของขวัญเป็นฝ่ายพูดข
ที่จอดรถตลอดทางที่ของขวัญเดินกับคนเป็นอา เธอก็กอดแขนออเซาะอาสิงห์ราวกับเป็นเด็กเลี้ยงของคนรวย แต่มันเป็นปกติของเธอกับอาสิงห์อยู่แล้ว เลยทำให้เธอไม่ได้ใส่ใจว่าคนจะมองยังไงครืด ครืด ครืดเสียงสั่นของโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงทำให้สิงห์ล้วงขึ้นมาดู"ว่าไง"(ใช่มึงหรือเปล่าวะ ตอนนี้มึงอยู่ตรงที่จอดรถ CC MALL หรือเปล่า)"รู้ได้ไง"(ลองหันหลังดิ)สิงห์หันตามอย่างที่คนปลายสายบอก"สิงห์! มึงจริงๆด้วย บังเอิญโคตร""เออนั่นดิ บังเอิญฉิบหาย แล้วมึงมาทำอะไรวะปราณ"ปราณคือเพื่อนในกลุ่มของสิงห์ คบกันมาตั้งแต่มหาลัยซึ่งตอนนี้ก็ยังคบกันอยู่ และกลุ่มของเขาจะเจอกันอยู่เป็นประจำ และจริงๆก่อนหน้าก็เพิ่งพูดคุยกันในกลุ่มว่าจะนัดเจอกันคืนนี้ แต่เห็นทีสิงห์คงไม่ได้ไป แต่กลับเจอปราณที่นี่ซะก่อน"กูมาทำธุระ กูไม่คิดว่าจะเจอมึงก่อนเพื่อนคนอื่น แล้วมึงล่ะมาทำอะไร""กูก็มาเดินซื้อของ""หึ พาเด็กมาซื้อของเหรอ เด็กใหม่อ่อวะ? คนนี้ดูเด็กมากต่างจากที่ผ่านมามากเลยว่ะ แต่คนนี้โคตรน่ารัก มึงนี่ได้แต่เด็กเอ๊าะๆนะ"ปราณกระซิบบอกกับเพื่อน"เปล่าไม่ใช่เด็กกู""แล้วใครอ่ะ ถ้าไม่ใช่เด็กมึง"ปราณปลายตามองหญิงสาวน่ารักข้างกายเพื
"ก็กูบอกแล้วไงว่าต้องอยู่กับขวัญ กูไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแค่ยังไม่สะดวกไปเจอ"สิงห์หันไปมองคนเป็นหลาน ก่อนที่จะตอบกลับเพื่อนตัวเอง"หนูขวัญ ปกติได้ออกไปเที่ยวกลางคืนไหมครับ"แต่ปราณกลับหันมาถามหลานสาวของเพื่อน"ไม่เคยค่ะ เพราะอาสิงห์ไม่ให้ไปค่ะ อาสิงห์บอกว่าหนูยังเด็ก"ตอบออกไปตรงๆ"ฮะ! ยังเด็ก? แล้วอยากไปไหมครับ""คะ? อ...เออ""ไม่ได้!"สิงห์พูดแทรกขึ้นมาทันที"อะไรวะ มึงหวงหลานเกินไปหรือเปล่า บางทีเด็กก็อยากออกไปเที่ยวบ้าง มึงห้ามขนาดนี้ระวังหลานไม่รักนะเว้ย อึดอัดแย่""ขวัญอึดอัดหรือเปล่า""ป...เปล่านะคะ""แหม่ มึงก็เล่นถามตรงๆ หลานคงกล้าบอกมึงหรอก มึงควรให้หลานได้เปิดหูเปิดตาบ้าง เลิกบอกหลานว่ายังเด็กได้แล้วก็เห็นอยู่ว่าโตขนาดนี้ จริงๆที่จะนัดเจอกันมึงก็พาหลานไปด้วยสิ มึงก็ได้ดูแลหลานด้วยส่วนหลานก็ได้เปิดหูเปิดตาด้วย ขวัญอยากไปเที่ยวไหมครับ...อยากออกไปเที่ยวกลางคืนไหม"ปราณถือโอกาสนี้เข้าทางหลานสาวเพื่อน"ก็...อยากค่ะ"ของขวัญก้มหน้าตอบ เธอรู้ว่าคำตอบของเธอครั้งนี้ทำให้อาสิงห์ไม่พอใจ แต่เพราะเรื่องก่อนหน้าที่ทำให้ของขวัญอยากรู้อยากเห็นผู้หญิงที่ชื่อน้ำฟ้า ทำให้เธอต้องตอบไปแบบนั้น"
บนเตียง"อาสิงห์คะ หนูขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ"ระหว่างที่เธอนอนดูหนังอยู่กับอาสิงห์ ในหัวกลับนึกถึงแต่เรื่องอื่น"ถามเรื่องอะไรครับ"สิงห์ก้มหน้ามองหลานสาวที่อยู่ในอ้อมกอด ในตอนนี้เธอนอนซบอยู่กับอกเขาร่างกายเบียดเสียดกัน จนรับรู้ถึงความนุ่มนิ่มบางอย่าง และทีแรกตั้งใจก้มมองหน้าหลานสาว แต่บางอย่างกับโผล่พ้นเด่นออกมาให้เห็น"เพื่อนผู้หญิงของอาสิงห์คนนั้น อาสิงห์ยังชอบอยู่ไหมคะ"จนในที่สุดเธอก็ถามออกมาจนได้"อาเลิกชอบแล้ว...""แล้วทำไมถึงเลิกชอบคะ""เพราะเหตุผลบางอย่าง...ไม่มีอะไรหรอกครับ""ก็หนูอยากรู้ ทำไมหนูไม่เคยรู้มาก่อนว่าอาสิงห์มีคนที่ชอบด้วย แล้วถ้าไปเจอกันจะไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ""ช่วงวัยรุ่นก็ต้องมีหวั่นไหวใจเต้นกับใครบ้างแหละ แต่ขวัญไม่ต้องสนใจเรื่องของผู้ใหญ่หรอก ไม่มีอะไรหรอก""อาสิงห์จะบอกว่าหนูยังเด็กอีกแล้วใช่ไหมคะ เพื่อนอาสิงห์ยังบอกอยู่เลยว่าหนูโตแล้ว"ของขวัญเงยหน้าขึ้นมองค้อนคนเป็นอา"อืม ตอนนี้อาคงต้องมองขวัญใหม่แล้วล่ะ ขวัญโตแล้ว โตมากด้วย"ก็เพราะบางอย่างที่โผล่ทะลักออกมายิ่งกว่าเดิม ทำให้เห็นความใหญ่โตเกินตัวขนาดนั้น คงมองว่าเด็กไม่ได้แล้ว"คะ?"เป็นอีกครั้งที่ของขวัญ
วันเวลาผ่านไปมหาลัย"ไว้เจอกันนะข้าวหอม เดินกลับดีๆล่ะ""อืม แกก็รีบไปเถอะ พ่อมารับแล้ว""บ้า พ่ออะไรเล่าอาก็พอเถอะ"ของขวัญหันไปว่าเพื่อนสนิทอย่างข้าวหอม เพราะข้าวหอมชอบแซวว่าอาสิงห์เป็นพ่อของเธอ เพราะข้าวหอมมักจะเจอแต่อาสิงห์ ไม่เคยได้เจอพ่อเธอเลย"คิกๆ งั้นเจอกันวันจันทร์นะ""โอเคบ้ายๆ"ของขวัญแยกกับข้าวหอม ข้าวหอมคือเพื่อนสนิทของเธอ เราสนิทและรู้จักกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งมีอะไรก็ช่วยเหลือกันตลอด ข้าวหอมเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก ตัวก็ขาวๆเหมือนกับเธอ และก็เรียบร้อยด้วย แต่ข้าวหอมมักใส่แว่นสายตาหนาๆเลยทำให้เธอเหมือนเด็กเรียน และอาจจะดูเฉิ่ม แต่จริงๆเพื่อนเธอโคตรน่ารัก อย่าให้ได้ถอดแว่นเชียวและตลอดเกือบสองอาทิตย์ที่ผ่านมา อาสิงห์ก็มารับมาส่งเธอที่มหาลัยทุกวัน ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะเป็นแบบนี้มาตลอด แต่ช่วงไหนที่อาสิงห์ไม่อยู่เธอก็มีพ่อที่มารับมาส่งหรือถ้าพ่อไม่ว่างจริงๆเธอจะขับรถมาเอง เพราะมหาลัยกับบ้านก็ไม่ได้ไกลกัน แค่บ้านอยู่คนละฝั่งกับคอนโดเฉยๆ ซึ่งเหตุผลที่ของขวัญอยากอยู่คอนโดไม่ใช่เพราะบ้านไกล แต่เธอแค่อยากอยู่ใกล้อาสิงห์ก็เท่านั้น"อาสิงห์ก็ยังดูดีไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ"ของขวัญ
คอนโด"อาสิงห์รีบอาบน้ำนะคะ หนูจะนอนเล่นรอ หนูจะรอให้อาสิงห์มากล่อมนอน"บอกกับอาสิงห์เมื่อเธออาบน้ำทำอะไรเรียบร้อยแล้ว และอาสิงห์ต้องไปอาบน้ำต่อจากเธอ เธอจึงนอนเล่นรอที่เตียงเพื่อรอให้คนเป็นอามากล่อมนอนอย่างเช่นทุกคืนที่ผ่านมา"ครับ อาจะรีบมากล่อมนะ"สิงห์ยกยิ้มให้หลานสาวอย่างเอ็นดูพร้อมเดินออกไปจากห้องทันทีครืด ครืด ครืดของขวัญที่นอนเล่นโทรศัพท์ของตัวเองอยู่ แต่กลับได้ยินเสียงสั่นจากโทรทัศน์อีกเครื่องหนึ่งที่วางไว้ข้างหัวเตียง เป็นเสียงสั่นจากโทรศัพท์ของอาสิงห์ ปกติแล้วของขวัญไม่ค่อยยุ่งกับโทรศัพท์ของอาสิงห์หรอก แต่อยู่ๆก็เกิดอยากดูโทรศัพท์ของอาสิงห์ขึ้นมาพรึ่บเธอคว้าโทรศัพท์มาดูก็เห็นว่ามีข้อความที่ถูกส่งมาหาอาสิงห์โชว์อยู่ตรงหน้าจอLINENF: ฝันดีนะสิงห์NF: พรุ่งนี้เจอกันนะNF: (ส่งสติกเกอร์)แค่เห็นข้อความแค่นี้ของขวัญก็รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นด้วยความรู้สึกกลัว ผู้หญิงที่ส่งมาถ้าให้เดาก็คงเป็นเพื่อนคนนั้นของอาสิงห์เพราะ NF อาจจะย่อมาจากน้ำฟ้า และดูจากข้อความที่ส่งมาดูยังไงก็เป็นคนรู้จัก"เห็นแค่ข้างหลังยังดูสวยเซ็กซี่ขนาดนี้..."ของขวัญไม่สามารถกดดูข้อความได้เพราะถ้ากดเข้าไปอาสิ
คอนโด"ไปอาบน้ำกันครับ""อือ อาสิงห์"เมื่อมาถึงคอนโดของขวัญก็ถูกอาสิงห์สวมกอดจากทางด้านหลัง พร้อมคลอเคลียเธอตรงซอกคอพรึบ"อ๊ะ"เธอถูกอาสิงห์คว้าตัวอุ้มในท่าเจ้าสาว พร้อมรีบเร่งพาเธอเข้าไปห้องอาบน้ำ"อือ ไหนบอกอาบน้ำไงคะ"ตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าของเธอและอาสิงห์แนบชิดกันอยู่ในอ่างอาบน้ำ อาสิงห์บอกว่าอาบน้ำแต่กลับนวดเฟ้นสองก้อนนุ่มของเธอไม่หยุด"ก็อาบอยู่นี่ไงครับ กำลังถูตัวให้ขวัญอยู่ไง""ไม่เห็นจะถูตัวเลย บีบแต่หน้าอกหนู ทั้งบีบ ทั้งขย้ำ แบบนี้จะอาบน้ำเสร็จตอนไหนคะเนี่ยถูไม่ทั่วตัวสักที""งั้นอารีบอาบก่อนดีกว่า แล้วค่อยมาบีบมาจับต่อ"สิงห์พูดอย่างมีเลศนัยจากนั้นทั้งสองก็รีบถูตัวอาบน้ำให้กัน แต่ระหว่างนั้นก็ยังมีบีบมีจับยังมีหยอกล้อกันอยู่ จนล้างฟองสบู่ออกจากตัวจนหมด และกำลังแช่น้ำอุ่นในอ่างด้วยกัน"อือ อาสิงห์ขา""ครับคนดี""หนูเสียว อือ"ของขวัญพูดออกมาอย่างไม่ปกปิด ในตอนนี้เธอหันหลังผิงตัวเองกับอกของอาสิงห์โดยร่างกายเธออยู่ระหว่างขาของอาสิงห์ ส่วนอาสิงห์นั่งพิงขอบอ่างอีกที ซึ่งระหว่างที่นั่งแช่กันอยู่อาสิงห์ก็ยังคลอเคลียเธอ จนเธอรู้สึกถึงของแข็งที่ทิ่มแทงข้างหลังเธอ"อาอยากเอาครั
หลายเดือนต่อมาของขวัญใช้ชีวิตอยู่กับอาสิงห์ในฐานะคู่หมั้นมาหลายเดือนแล้ว ตั้งแต่ที่ได้เปิดใจพูดคุยกับพ่อ หลังจากนั้นเธอก็ได้หมั้นกับอาสิงห์ แต่การหมั้นนั้นไม่ได้มีอะไรมากมาย ไม่ได้มีคนหรือประกาศให้ใครรู้ แต่ก็ไม่คิดที่จะปกปิดใคร เพราะของขวัญต้องการแค่เราสวมแหวนแทนใจด้วยกันบ่งบอกว่าเราสองคนมีคนของใจแล้ว และในครั้งที่สวมแหวนแทนใจให้กันก็มีพ่อเป็นพยาน และได้ตกลงพูดคุยกันไว้แล้วว่าหลังจากที่เธอเรียนจบเธอและอาสิงห์ก็จะแต่งงานกัน ซึ่งเหลือเวลาอีกแค่สองเดือนเท่านั้น ที่เธอจะได้เป็นภรรยาของอาสิงห์แล้ว"อาสิงห์ขา หนูเรียบร้อยแล้วค่ะ ไปกันเลยไหมคะ"แม้สถานะจะเปลี่ยนมาหลายเดือนแล้ว แต่เธอยังเรียกอาสิงห์ว่าอาอยู่เพราะเรียกแบบนี้จนติดปากแล้ว ส่วนอาสิงห์ก็แทนตัวเองว่าอาเหมือนกัน แต่บางครั้งก็แทนกันว่า คนดีขา คนดีครับ ถ้าหากเวลานั้นกำลังอ้อนกันอยู่"ครับ อาก็เรียบร้อยแล้ว""งั้นไปกันค่ะ เดี๋ยวต้องแวะรับข้าวหอมด้วย กลัวจะช้าไป""ครับ"และตอนนี้เธอกับอาสิงห์จะไปทานข้าวที่ร้านอาหารสาขาใหม่ของพ่อ ซึ่งยังไม่ได้เปิดอย่างเป็นทางการ เลยนัดรวมตัวทานข้าวกันภายในครอบครัว แต่ของขวัญเลือกที่จะพาข้าวหอมไปด้วย เพ
พรึบ!หมับ!"ไอ้สิงห์ แกกำลังพูดบ้าอะไร แกกล้าพูดต่อหน้าหลานเลยเหรอ หลานจะรู้สึกยังไงฮะ!"ขุนคว้าหมับที่คอเสื้อน้องชาย เขากลัวว่าคำพูดที่สิงห์พูดออกมาจะทำให้ขวัญตกใจ เพราะขวัญเห็นสิงห์เป็นอามาตั้งแต่เด็กและสิงห์คืออาของเธอมาตลอด"พ่อคะ อย่าทำอะไรอาสิงห์เลยนะคะ...หนูก็รักอาสิงห์"!!!"หนูรักอาสิงห์ รักแบบเดียวกับอาสิงห์ รู้สึกแบบเดียวกับอาสิงห์ หนูกับอาสิงห์ถึงได้เข้ามาคุยกับพ่อเรื่องนี้ไงคะ"คำพูดของเธอทำให้คนเป็นพ่อคลายมือออก พร้อมมองด้วยสีหน้าเหลือจะเชื่อ"ลูกว่ายังไงนะ รักแบบเดียวกัน?""ค่ะ หนูรักอาสิงห์ค่ะ รักมาตั้งนานแล้ว และคงไม่คิดจะเลิกรัก""นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย ลูกเข้าใจความรู้สึกของตัวเองผิดหรือเปล่า หรือแกล่อลวงอะไรขวัญหรือเปล่า"ขุนถึงกับยกมือลูบหน้ากุมขมับ ยิ่งเห็นลูกสาวของตนกอดปกป้องน้องชาย ขุนยิ่งจะบ้าตาย"หนูไม่ได้เข้าใจผิดค่ะ หนูรู้สึกกับอาสิงห์เปลี่ยนไปตั้งนานแล้วค่ะและหนูเป็นฝ่ายสารภาพกับอาสิงห์ก่อนค่ะ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะหนู หนูเป็นคนเริ่มเผยความรู้สึกออกมาค่ะ จะโทษก็โทษหนูค่ะ เพราะถ้าหนูไม่พูดออกมา อาสิงห์ก็คงไม่ผิดคำพูดที่ให้กับพ่อค่ะ หนูรู้เรื่องทุกอย่
บ้านวันเวลาล่วงเลยมาจวบจนถึงวันที่ของขวัญกลับมาที่บ้านพร้อมกับคนเป็นอาเพื่อจะมาบอกเรื่องทั้งหมดกับผู้เป็นพ่อ เพราะพ่อเธอกลับมาแล้วแต่การที่เธอกลับบ้านมาครั้งนี้กลับรู้สึกตื่นเต้นทำตัวไม่ถูก กลัวผลลัพธ์ และกลัวว่าจะไม่เป็นอย่างที่คิด แต่อาสิงห์ก็บอกกับเธอว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี และอาสิงห์จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้พ่อยอมรับ"พ่อขา คิดถึงจัง"เมื่อเห็นคนเป็นพ่อ ของขวัญก็รีบวิ่งเข้าไปกอดทันที"ไงทำไมครั้งนี้รีบเอาลูกสาวพี่มาคืนจัง"ขุนพูดขึ้นอย่างขบขันพร้อมสวมกอดลูกสาว พร้อมเอ่ยถามคนที่เดินตามหลังลูกสาวของเขามา ที่ถามออกไปแบบนั้นเพราะเขาเพิ่งมาถึงที่บ้านได้แค่แป๊บเดียวแต่น้องชายอย่างสิงห์กลับรีบพาลูกสาวมาที่บ้านทันที"ไม่ได้เอามาคืนครับ...แต่มาขอพี่ต่างหาก"สิงห์ตอบกลับพี่ชายด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ทว่าในใจก็เริ่มจะตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็น ก็เพราะครั้งนี้เขาตั้งใจมาขอลูกสาวของพี่ขุนจริงๆ"หึ มาขออะไร ขวัญไปอ้อนอะไรให้แกต้องมาขอพี่กันล่ะ"ขุนเพียงหัวเราะขำๆ ไม่คิดว่าน้องชายจะตบมุข และคิดว่าลูกสาวของตนต้องขอให้คนเป็นอามาขออะไรจากเขาเป็นแน่"ป...เปล่าอ้อนนะคะ"เธอก็ไม่รู้จะบอกกับคนเป็นพ่อยังไง
กึกสิงห์ทิ้งขยะเสร็จหันกลับเพื่อจะเดินไปยืนรอคนตัวเล็ก แต่กลับชะงักเมื่อเห็นเพื่อนที่คุ้นเคยยืนกอดอกยกยิ้มร้ายให้เขา"ไอ้ปราณ"สิงห์อุทานออกมาเบาๆ"ไงมึง"ปราณกระตุกยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนที่ครั้งนี้ดูค่อนข้างตกใจ"มึงมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? กูไม่เห็นรถมึง"สิงห์ยังคงถามต่อเพราะตอนที่เขาเลี้ยวรถเข้ามาจากการดูด้วยสายตาก็ไม่เห็นรถที่คุ้นตาสักคัน เพราะรถเพื่อนเขาแต่ละคนก็มีไม่กี่คันในประเทศและป้ายทะเบียนก็ป้ายประมูลย่อมจำได้ง่าย"นั่นรถกู กูไม่ได้เอารถตัวเองมา แต่กูไม่คิดว่าพอออกมาจากห้างจะเจอรถมึงโยกอยู่"ปราณพูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ ดูก็รู้ว่าทำกิจกรรมเข้าจังหวะสิงห์พูดไม่ออก"มึงจะกลับแล้วเหรอ แม่งทำไมชอบบังเอิญเจอมึงด้วย"สิงห์สบถออกมาอย่างไม่จริงจัง เพราะเขามักเจอปราณด้วยความบังเอิญนอกเหนือจากที่นัดหมายกัน แต่ครั้งนี้ไม่คิดว่าจะบังเอิญเจอในสถานการณ์แบบนี้"ดีแล้วที่บังเอิญเจอ ไม่งั้นกูคงไม่เห็นอะไรดี ๆ หรอก รถโยกเลยนะมึง เด็กที่ไหนทำให้มึงอดใจไม่ไหววะ"ปังก่อนที่สิงห์จะได้ตอบ เสียงปิดประตูรถเขาเรียกสายตาจากปราณให้หันมอง ทำให้เขาและปราณได้เห็นร่างเล็กของใครบางคนออกมาจากรถ
หมับ"อ...อาสิงห์ ทำอะไรคะ"ถามเสียงสั่นเมื่ออาสิงห์วางมือลงตรงขาเธอพร้อมลูบวนไปมาจนขนลุกไปหมด แม้จะถูกสัมผัสมาหลายต่อหลายครั้งแต่เธอก็ไม่เคยหายตื่นเต้นสักที"หิวขวัญ อยากกินขวัญจริงๆครับ""อาสิงห์หื่นมาก นี่ในรถนะคะยังจะหื่นอีก"เม้มปากพูดอย่างเขินอาย อาสิงห์หื่นได้ทุกที่จริงๆ"ปกติกินขวัญแต่ในห้อง อาอยากลองกินในรถดูบ้าง ตื่นเต้นออก ตรงที่จอดนี้เป็นที่จอดพิเศษมีความส่วนตัว แค่ไม่ขย่มแรงก็คงไม่มีใครมาสนใจ""พูดอะไรก็ไม่รู้"รวงแก้มสองข้างแดงระเรื่อขึ้นมา คำพูดของอาสิงห์เริ่มกระตุ้นเธอเข้าแล้ว"ถอดออกนะครับ ครั้งนี้อาจะนั่งเฉยๆให้ขวัญขย่ม""อ๊ะ อาสิงห์"เหมือนว่าเธอจะไม่รอด ซ้ำยังคล้อยตามเมื่อถูกมือใหญ่ของอาสิงห์ล้วงเข้าใต้กระโปรงพร้อมดึงสิ่งกีดขวางข้างในออกมาจนหลุดออกจากเรียวขา ทำให้ตอนนี้ภายใต้กระโปรงไม่มีสิ่งปกปิดอื่น"มาคร่อมอาหน่อยครับ"ปรับเบาะเสร็จก็ดึงคนตัวเล็กให้ขึ้นมาคร่อมบนตักพรึบ"อือ"กลั่นเสียงครางเมื่อขึ้นคร่อมอยู่บนตักคนตัวใหญ่ สองเต้าก็ถูกมือหนาบีบขยำทันที"อยากดูด"คนตัวใหญ่พูดพร้อมปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอพร้อมรั้งเกาะอกของเธอลง จนเห็นสองเต้าอวบแน่นเบียดกันอยู่ใน
หลายวันต่อมามหาลัย"อาสิงห์มารับฉันแล้ว แกติดรถไปกับฉันไหม""ไม่เอาอ่ะ คอนโดอยู่ติดแค่นี้เอง แกรีบไปเถอะพ่อทูลหัวมารับแล้ว""บ้า แกเนี่ยพูดอะไรก็ไม่รู้""แหม่ หรือไม่จริง""ชิ งั้นไว้เจอกันนะ""จ้า"ของขวัญเอ่ยลาข้าวหอมเสร็จก็แยกตัวเดินไปยังจุดนัดพบกับอาสิงห์อย่างทุกครั้งตอนนี้เรื่องระหว่างเธอกับอาสิงห์มีเพียงข้าวหอมเท่านั้นที่รู้ เพราะตอนนี้พ่อเธอยังไม่กลับเลยยังไม่ได้บอก แต่ทุกอย่างระหว่างเธอกับอาสิงห์ก็ยังเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือต่างก็รับรู้ความรู้สึกของกันและกัน และเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับอาสิงห์ก็ไม่ได้ป่าวประกาศให้ใครรู้ว่าสถานะเปลี่ยนไป เพราะไม่ได้มีความจำเป็นที่จะต้องอธิบายกับใคร"ของขวัญ"จังหวะที่ของขวัญกำลังจะเดินถึงรถ กลับถูกเรียกไว้"โกมีอะไรเหรอ?""ขอบคุณนะที่ให้ยืม เราเอามาคืน"โกยื่นรายงานคืนให้เธอ"อ่อ ไม่เป็นไร เรายินดี"บอกกับโกพร้อมรับคืนมา"จะกลับแล้วเหรอ""ใช่ เรากำลังจะกลับ""คุณอาสวัสดีครับ"จังหวะที่เราสองคนคุยกัน โกก็หันไปสวัสดีใครบางคนเพราะกระจกฝั่งคนขับที่มีอาสิงห์นั่งอยู่ในนั้นกลับเลื่อนลง ทำให้โกยกมือขึ้นไหว้ ส่วนของขวัญก็หันไปมองตามแต่เมื่อเห็นสาย
"ไม่คิดจะพูดอะไรกับอาหน่อยเหรอ? หรือที่ขวัญบอกว่าอาจจะไม่ได้คิดกับอาแบบนั้นคือเรื่องจริง?"เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังเงียบ สิงห์ก็เริ่มกลัวขึ้นมา"หนู...หนูแค่พูดไม่ออก ยังสับสนว่านี่คือความจริงหรือเปล่า แล้วถ้าหนูไม่ได้คิดกับอาสิงห์แบบนั้นล่ะคะ?""แน่ใจว่าไม่คิด ถ้าไม่คิดอาจะพอแค่นี้""ไม่คิด มะ...ไม่คิดน้อยค่ะ แต่คิดมากๆค่ะ หนูไม่เคยเลิกคิด ไม่เคยเลิกรู้สึก ที่หนูพูดในวันนั้นก็แค่อยากจบปัญหา""อารักขวัญนะ...ทีนี้เราก็รู้สึกเหมือนกันแล้ว อาพร้อมที่จะสารภาพกับพ่อขวัญแล้ว"สิงห์ยกยิ้มมุมปาก"แต่อาสิงห์จะมั่นใจในความรู้สึกได้ยังไงคะ อาสิงห์เอ็นดูหนูรักหนูเหมือนหลานมาตลอด อาสิงห์มั่นใจเหรอคะว่าความรู้สึกเปลี่ยนไปจากเดิมแล้วจริงๆ"ถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง"เมื่อก่อนที่อาบอกรักขวัญเอ็นดูขวัญเหมือนลูกเหมือนหลาน อาแค่อยากเตือนใจตัวเองว่าอาต้องรู้สึกแค่นั้นกับขวัญ แต่ตอนนี้อาไม่ได้แค่รักและเอ็นดูขวัญอย่างที่ผ่านมา...""?""นอกจากจะเอ็นดูแล้ว อาก็อยากให้ขวัญดูเอ็นด้วย อามั่นใจว่ารู้สึกอย่างนั้น""อาสิงห์บ้า! ลามก""หึ ขวัญก็ลามกกับอาตลอด""บ...บ้า หนูไปลามกกับอาสิงห์ตอนไหน""เวลาเห็นอาถอดเสื้อ ขว
คอนโดของขวัญนั่งเหม่อมาจนถึงคอนโด เธอสับสน งุนงง ไม่เข้าใจ ยิ่งคำพูดที่อาสิงห์พูดออกมายิ่งทำให้ใบหน้าเห่อร้อน"ลงรถครับ"ออกคำสั่งกับคนที่นั่งนิ่ง ทำให้เธอรีบลงรถไม่พูดไม่จา พร้อมรีบก้าวขาเดินออกไปทันทีของขวัญต้องการที่จะรีบไปที่ห้องของตัวเอง ตอนนี้สติเธอหลุดไปหมดแล้ว แม้สับสนและสงสัยแต่ไม่ได้คิดจะถามให้กระจ่าง เพราะเธอตั้งรับไม่ทันหมับ"อาสิงห์!"ก่อนที่เธอจะได้เข้าห้องกลับถูกดึงจากคนตัวใหญ่"บอกแล้วว่าเราต้องคุยกัน เข้าห้องอา""ม...ไม่ค่ะ"พรึบ"ว๊าย!"ปัง!คนตัวใหญ่ไม่พูดพร่ำให้เสียเวลา รวบคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่าพร้อมพาเข้าห้องของตัวเองทันทีฟุ่บ"อ๊ะ อ...อาสิงห์ถอยไปนะคะ"ร่างเล็กถูกวางไว้บนเตียง พร้อมมีร่างใหญ่ขึ้นคร่อม"หลบหน้ายังไม่พอ ไปไหนก็ไม่คิดบอก แล้วยังกล้าใส่แบบนี้ออกไปข้างนอกกลางคืน ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไง รู้ว่าขออนุญาตจากพ่อแล้วแต่อาไม่ชอบไง ไม่ชอบที่เห็นเมียตัวเองออกไปข้างนอกใส่ชุดแบบนี้ให้ผู้ชายมอง โคตรไม่ชอบเลย ให้อาเห็นคนเดียวไม่พอเหรอไง"สิงห์พูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอารมณ์โมโหและหึงหวงใช่ ตอนนี้เขาแน่ใจในความรู้สึกแล้วเขาถึงได้เหมือนคนบ้าแบบนี้ไง"พ...พูด