ตอนที่2 ยังเด็กในสายตาเสมอ

"แล้วครั้งนี้อาสิงห์จะกลับมาอยู่นานไหม...จะอยู่กับหนูนานไหมคะ"

ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน เพราะเธอกลัวว่าอาสิงห์จะหายไปทำงานนานกว่าที่ผ่านมา ทุกครั้งที่อาสิงห์กลับมาวันเวลาก็ไม่แน่นอน เธอถึงอยากรู้เพราะอยากอยู่กับอาสิงห์ให้คุ้ม

"อาก็ไม่รู้เหมือนกันครับ"

"งั้นเหรอคะ"

ของขวัญพูดเสียงเบาหวิว อาสิงห์เริ่มหายไปทำงานนานๆก็ตั้งแต่หลังที่เธอแอบลองดื่มแอลกอฮอล์และเมาในครั้งนั้น ซึ่งตอนนั้นก็มีอาสิงห์ที่ดูแล พอเธอสร่างเมาและรู้สึกตัว อาสิงห์ก็สั่งห้ามไม่ให้เธอดื่มอีก ของขวัญจำได้ดีว่าครั้งนั้นอาสิงห์ดุเธอและดูจริงจังมาก พอเธอสำนึกผิดก็ทำให้ทุกอย่างกลับมาปกติ อาสิงห์ก็ยังรักและเอ็นดูเธอเหมือนเดิม

แต่อาสิงห์ก็เริ่มหายไปทำงานไกลๆ และเริ่มหายไปเป็นอาทิตย์ พอกลับมาก็หายไปอีกสองสามอาทิตย์ และจากอาทิตย์ก็เริ่มหายไปเป็นเดือน และเริ่มเป็นสองสามเดือน และล่าสุดนี้ก็ครึ่งกว่าปีที่อาสิงห์จะกลับมา

"อาจะทักตั้งแต่เมื่อกี้แล้วล่ะ เรื่องเสื้อกับกระโปรง"

"ทำไมคะ?"

"ทำไมถึงใส่กระโปรงนักศึกษาสั้นแบบนี้ครับ เสื้อก็รัด เมื่อก่อนไม่เห็นใส่แบบนี้เลย"

สิงห์ไล่สายตามองหลานสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า นอกจากรูปร่างที่เปลี่ยนไปแต่การแต่งกายของหลานสาวก็ต่างไปจากเดิมเหมือนกัน

"อาสิงห์ไม่ชอบเหรอคะ?"

'เธอคิดว่าอาสิงห์จะชอบแบบนี้...'

"ไม่ใช่ไม่ชอบครับ...แต่อาว่าขวัญกลับไปใส่เหมือนเมื่อก่อนน่าจะเหมาะมากกว่า"

"หนูอยู่ปีสี่เทอมสุดท้ายแล้วนะคะ หนูยังไม่โตพอที่จะใส่แบบนี้เหรอคะ จริงๆหนูเพิ่งลองใส่แบบนี้วันแรกค่ะ"

ใช่แล้วล่ะ เธอใส่กระโปรงสั้นเสื้อรัดรูปแบบนี้ครั้งแรก พอรู้ว่าอาสิงห์จะกลับมาวันนี้เธอถึงได้ใส่แบบนี้ เพราะเธออยากดูโตในสายตาของอาสิงห์ อยากเหมือนผู้หญิงที่อาสิงห์ควง เพราะทุกคนล้วนแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่รัดรูปและสั้น รวมถึงเด็กนักศึกษาที่อาสิงห์ควงก็มักจะใส่แบบนี้ ที่ผ่านมาของขวัญรู้และเห็นมาตลอดว่าอาสิงห์ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แต่เธอก็ไม่ได้ก้าวก่าย เพราะเธอเป็นแค่หลานสาว

"ต่อให้ขวัญบอกว่าตัวเองโตแล้ว แต่ในสายตาของอากับพี่ขุน ขวัญก็ยังเป็นเด็กเสมอ"

สิงห์ยกมือขึ้นลูบหัวหลานสาว สายตามองเธอแน่นิ่ง

"หนูยังดูเด็กในสายตาของอาสิงห์อยู่เหรอคะ"

ขุนหรือขุนพลคือพ่อของเธอเอง ของขวัญไม่ได้สนหรอกว่าในสายตาพ่อเธอจะเป็นยังไงเพราะเธอก็ชอบอ้อนพ่อเหมือนเด็กอยู่แล้ว แต่ในสายตาของอาสิงห์เธออยากโต อยากโตพอที่จะทำให้อาสิงห์มองเธอเปลี่ยนไปบ้าง

"ครับ ยังเด็ก"

"..."

ของขวัญไม่พูดอะไรต่อ ต่อให้เธอพยายามทำตัวให้เหมือนผู้หญิงที่อาสิงห์ควงเธอก็คงดูเด็กในสายตาอาสิงห์อยู่ดี ต่อให้เธอจะเป็นเด็กมหาลัยไม่ต่างกับเด็กมหาลัยที่อาสิงห์ควง แต่อาสิงห์ก็คงมองเธอต่างจากผู้หญิงเหล่านั้น คงมองเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งไม่ได้หรอก เพราะอาสิงห์มีผู้หญิงเข้าหามากมาย อย่างที่บอกว่าอาสิงห์ไม่ได้ดูแก่เลย พวกผู้หญิงหรือเด็กมหาลัยวัยเดียวกับเธอมักเข้าหาอาสิงห์

เธอรู้สึกกับอาสิงห์เปลี่ยนไปตั้งแต่อายุ 18 ปี ตอนนั้นเริ่มรู้สึกแล้วว่าไม่ใช่ความรู้สึกรักแบบเคารพนับถือ แต่เธอรักอาสิงห์แบบผู้หญิงคนหนึ่งรักผู้ชายคนหนึ่ง...