All Chapters of สวาทรักข้ามสายพันธ์ุ : Chapter 31 - Chapter 40

"หวานไหมจันทร์เจ้า " อีคอนเอ่ยถามพรางมองใบหน้าสวยนั้นแล้วอมยิ้ม จันทร์เจ้ามองชายหนุ่มพรางหรี่ตามองเจ้ามังกรยักษ์ของเขา ลิ้นเล็กแลบออกมาเลียขอบปากสวย ชายหนุ่มค่อยๆ ก้มลงไปเล็มเลียมันบ้าง ลิ้นร้อนของเขาเลียขอบปากหวานของหล่อนไปมา จันทร์เจ้าเผยอกลีบปากให้ชายหนุ่มเล็มเลีย อีคอนขบเม้มริมฝีปากสวยของหญิงสาวทั้งบนล่างสลับกันไปมาร่างสาวที่นอนหงายอยู่ใต้ร่างเขานี้ ช่างงดงามเกินจะบรรยาย แม้ผิวของหล่อนจะขาวซีดแต่ทว่ามันก็นุ่มนิ่มน่าสัมผัสเป็นที่สุด ปากหนาของชายหนุ่มก็บดเบียดเสียดสีปากเล็กที่อวบอิ่ม มือหนาของเขาก็บีบเคล้นร่างหล่อนไปทั่วเรือนร่าง เขาไล้ปลายนิ้วจากลำคอระหงส์ ลงมาสู้สองเต้าตูมที่ชูชันนั้น "อื้ออออ...." หญิงสาวใต้ร่างครางออกมาเบาๆ เมื่ออกสวยของหล่อนถูกชายหนุ่มคลึงมันเบาๆ เขาหยอกเย้าสองเต้าตูมทั้งสองข้างไม่แพ้กัน เนื้อนิ่มหยุ่นที่เขาบีบมันจนเล็ดลอดตามนิ้วมือนั้น "อืมมม....ซีสสสส" อีคอนครางออกมาเบาๆ"อ๊ะ อ๊ะ อา " จันทร์เจ้าครางออกมาเบาๆ เมื่อปากหนาของเขาเข้าครอบครองอกสวยของหล่อน เขาใช้ลิ้นร้อนของเขาเล็มเลียวนยอดอกอวบของหล่อนไปมา มันเสียวซ่านไปทั่งเรือนร่างเลยก็ว่าได้ อกอวบแอ่นเข้าหาเรีย

จันทร์เจ้าถูกชายหนุ่มนำร่างบางที่ถูกช้อนมาจากโรงรถนั้นวางลงเตียงนอนอย่างเบามือ สายตาหวานปรือตามองชายหนุ่มหวานเยิ้ม แววตาระยิบระยับนั้นบ่งบอกว่าหล่อนต้องการอะไร อีคอนอมยิ้มพรางประคองดวงหน้าหวานนั้นเผยอปากสวยเหมือนรอคอยอะไรบางอย่าง"อื้มมมม........." เสียงหวานคราวออกมาทันทีที่ชายหนุ่มจรดเรียวปากลงยังปากอวบอิ่มที่นุ่มนิ่มนั้น อีคอนบดจูบหวานของหญิงสาวนั้นอย่างหนักหน่วง เขาเรียกร้องให้หญิงสาวทำตามที่หล่อนปรารถนา จันทร์เจ้าลูบไล้นิ้วเรียวของหล่อนไปตามสาปเสื้อของชายหนุ่ม หล่อนบรรจงปลดกระดมเสื้อเชิ้ตราคาแพงนั้นอย่างเบามือ ไม่นานนักแผงอกแกร่งที่มีขนรำไรๆ นั้นก็ปรากฏขึ้น "อืมมมมม...." อีคอนครางออกมาเมื่อหญิงสาวลูบนิ้วเรียวไปมาเบาๆ หล่อนไล้นิ้วเรียวลงไปยังกล้ามหน้าท้องที่เป็นลอนนั้นอีคอนตื่นเต้นไปกับหญิงสาว เมื่อมือเรียวของหล่อนไล้ลงไปลูบอยู่ตรงแถวๆ หน้าท้องแกร่งของเขา "อืมมมม....ซีสสสส" เขาครางทันทีเมื่อหล่อนลูบตรงกลางระหว่างขอของเขา ซึ่งตอนนี้เจ้ามังกรยักษ์ของเขามันตื่นตัวมากขึ้นแล้ว ลำตัวของมันตอนนี้ค่อยๆ พองขึ้นจนมันคับภายในสแล็กตัวงามนี้ เขาอึดอัดมันที่สุด"อืมมม....จ๊วบ!!! "อ่าส์ เจ้ามังก

จันทร์เจ้าร้อนลุ่มในกายอย่างบอกไม่ถูก หล่อนต้องการที่จะปลดปล่อย เลือดในกายของหล่อนตอนนี้เริ่มร้อนระอุไปทุกอณูรูขุมขน มืเรียวของหล่อนเองค่อยๆ เคลื่อนกายลูบคลำตัวเองไปมาอย่างเนิบนาบ "อ๊าส์" หล่อนครางออกมาเบาๆ อย่างรู้สึกดี ในใจนึกถึงคนรักเป็นที่สุด หากอีคอนอยู่เขาคงช่วยหล่อนไปนานแล้ว หญิงสาวหลับตาพริ้มนึกถึงหน้าชายหนุ่ม มือของหล่อนลกไปตามผิวเนียนของตัวเองเบาๆ"อ๊ะ อ๊าส์ อีคอนขาช่วยเจ้าด้วย "หล่อนครางเรียกชื่อชายหนุ่มช่วยเบาๆ มือเรียวของหล่อนเองก็สอดเข้าสาบเสื้อของหล่อนนั้น อกสวยของหล่อนเองถูกมือของตัวเองขยำมันไปมาอย่างหนักหน่วง ตอนนี้หล่อนต้องการปลดปล่อย "อ๊ะ อ๊ะ อ๊า" เสียงหวานเอ่ยครางขณะที่ตัวเองยังหลับตาพริ้ม"อ๊ะ อ๊ะ อือ" นิ้วยาวของหล่อนเองสอดแทรกเข้าไปในกายสาวของตัวเองอย่างช้าๆ "อืมมมมม" จันทร์เจ้าครางออกมาเบาๆ เมื่อกุหลาบสาวของหล่อนสัมผัสได้กับความเย็นจากนิ้วของหล่อนนั้น "อ๊าส์ อ๊าส์" หล่อนชักนิ้วตัวเองเข้า-ออกอย่างช้าๆ ปลายนิ้วโป้งของหล่อนก็บี้บีบปุ่มกระสันของหล่อนเองเบาๆสวบๆๆๆๆ!!! แจ๊ะๆ!!! เสียงนิ้วยาวนั้นเสียดสีร่องสาวจนทำให้น้ำในกายของหล่อนถูกกระตุ้นออกมา "อ๊ะ อ๊ะ อีคอนขา" หล่

จันทร์เจ้าอาการไม่ดีขึ้นเลย มีแต่จะทรุดโทรมลงทุกวันๆ ตอนนี้ก็จะครบ 7 วันแล้ว หล่อนยังคงทุกทรมานอยู่อย่างนี้ อีคอนนั่งมองรางบางของเขาอย่างเศร้าสร้อย ท่านผู้เฒ่าก็ยังใช้เวทมนต์ช่วยประคองอาการของหล่อนไว้ เขามองร่างหล่อนที่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงนั้นในใจเขาก็รู้สึกเจ็บปวดแทนเจ้าหล่อน"นังหนูนี่เป็นยังไงบ้าง" เสียงนั้นเอ่ยขึ้น อีคอนหันกลับไปมองนิ่งแล้วดวงตาคู่นั้นก็สลดลงอย่างเห็นได้ชัด"ยังไม่ดีขึ้นเลยครับท่านผู้เฒ่า""นี่เป็นวันที่ 7 แล้วสินะ " ท่านผู้เฒ่านับนิ้วระหว่างนั้น อีคอนมองตามอย่างหนักใจ"ครับ นางยังไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นเลย " ชายหนุ่มหันกลับไปมองหล่อนด้วยสีหน้าที่เศร้าสร้อย ในใจแสนทรมาน นี่เขาต้องเสียหญิงอันเป็นที่รักไปหรือนี่"เราใช้ทุกวิถีทางแล้ว ข้าก็ถอดใจ " ท่านผู้เฒ่าเอ่ยอย่างหมดหวังเช่นกัน ...."เอ่อ..... มีอีกวิธีหนึ่ง" ท่านผู้เฒ่าหยุดพูดไปสักพักหนึ่งอะ อะไรหรือครับท่านผู้เฒ่า " อีคอนเอ่ยถามด้วยท่าทางร้อนรน"คืนนี้พระจันทร์เต็มดวงใช่ไหม เจ้านำร่างหล่อนออกไปรับแสงจันทร์ดู เผื่อมันจะช่วยได้" ประโยคนั้นทำให้ชายหนุ่มหัวใจพองโต เขาเริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้างเล็กน้อย ในใจนึกถึงปานรูป

จันทร์เจ้ากลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เลือดหมาป่าในกายของหล่อนตอนนี้ทำให้หล่อนถูกแสงแดดได้ หล่อนจึงออกไปไหนมาไหนกับอีคอนได้อย่างเฉกเช่นเดิม ร่างกายสาวของหล่อนถึงแม้ว่าจะเป็นแวมไพท์นั้น แต่ด้วยความที่ดื่มเลือดของหมาป่าจึงทำให้ร่างหล่อนแข็งแรงมากขึ้น หล่อนใช้ชีวิตเหมือนกับมนุษย์ปกติ หล่อนหลับนอนกับอีคอนทุกวันทุกคืน หล่อนไม่รู้เลยว่าตอนนี้ในกายของหล่อนนั้นได้มี สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ก่อกำเนิดขึ้นเสียแล้ว"จันทร์เจ้าจ๋า ตื่นเถิดที่รัก " อีคอนกระซิบข้างใบหูขาว เพื่อเรียกร่างบาง ซึ่งวันนี้ดูเจ้าหล่อนจะตื่นสายกว่าปกติ"อื้ออ "เสียงคำรามอย่างขัดใจนั้นดังมาจากร่างบางที่บิดขี้เกียจไปมานั้น""ตื่นได้แล้วจันทร์เจ้าจ๋า วันนี้คุณกับผมต้องไปดูธุรกิจที่โรงพยาบาลนะครับ" เขากระซิบย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนเพียงแต่ขยับกายเล็กน้อยเท่านั้น แต่ขนตาสวยยังคงปิดสนิท"อื้อ เจ้าไม่อยากตื่นเลยคะอีคอน มันอยากนอนค่ะ" เสียงพึมพำนั้นเปล่งออกมาจากปากสวยทำให้อีคอนหันไปมองหล่อน"ไม่สบายหรือเปล่าครับ หรือว่าเลือดที่ผมเตรียมให้นั้นมันไม่พอ" อีคอนนึกถึงเลือดสุกรที่เขาสั่งมาให่หล่อนดื่มนั้น เพราะหากแม่แวมไพท์สุดที่รักของเขาดื่