จันทร์เจ้ากลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เลือดหมาป่าในกายของหล่อนตอนนี้ทำให้หล่อนถูกแสงแดดได้ หล่อนจึงออกไปไหนมาไหนกับอีคอนได้อย่างเฉกเช่นเดิม ร่างกายสาวของหล่อนถึงแม้ว่าจะเป็นแวมไพท์นั้น แต่ด้วยความที่ดื่มเลือดของหมาป่าจึงทำให้ร่างหล่อนแข็งแรงมากขึ้น หล่อนใช้ชีวิตเหมือนกับมนุษย์ปกติ หล่อนหลับนอนกับอีคอนทุกวันทุกคืน หล่อนไม่รู้เลยว่าตอนนี้ในกายของหล่อนนั้นได้มี สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ก่อกำเนิดขึ้นเสียแล้ว"จันทร์เจ้าจ๋า ตื่นเถิดที่รัก " อีคอนกระซิบข้างใบหูขาว เพื่อเรียกร่างบาง ซึ่งวันนี้ดูเจ้าหล่อนจะตื่นสายกว่าปกติ"อื้ออ "เสียงคำรามอย่างขัดใจนั้นดังมาจากร่างบางที่บิดขี้เกียจไปมานั้น""ตื่นได้แล้วจันทร์เจ้าจ๋า วันนี้คุณกับผมต้องไปดูธุรกิจที่โรงพยาบาลนะครับ" เขากระซิบย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนเพียงแต่ขยับกายเล็กน้อยเท่านั้น แต่ขนตาสวยยังคงปิดสนิท"อื้อ เจ้าไม่อยากตื่นเลยคะอีคอน มันอยากนอนค่ะ" เสียงพึมพำนั้นเปล่งออกมาจากปากสวยทำให้อีคอนหันไปมองหล่อน"ไม่สบายหรือเปล่าครับ หรือว่าเลือดที่ผมเตรียมให้นั้นมันไม่พอ" อีคอนนึกถึงเลือดสุกรที่เขาสั่งมาให่หล่อนดื่มนั้น เพราะหากแม่แวมไพท์สุดที่รักของเขาดื่
จันทร์เจ้านั่งท้องโย้มองแฟนหนุ่มที่ตอนนี้ดูสดใสขึ้นมามาก หลังจากที่อีคอนได้ถูกถอนคำสาปแล้ว เขาใช้ชีวิตแบบปกติทั่วไป ส่วนลูกน้องของเขา ใครที่เป็นหมาป่านั้นก็ยังเหมือนเดิม ตอนนี้จันทร์เจ้าเป็นที่รักของทุกคนในบ้าน ยิ่งตอนนี้หล่อนมีทายาทของอีคอนด้วยแล้ว หล่อนขออะไรทุกคนจัดให้หล่อนหมด แต่ทว่าตอนนี้หล่อนไม่อยากได้อะไรเลยนอกจากเลือดสดๆ จากมนุษย์ หล่อนมองแก้วสีดำทึบที่ในนั้นบรรจุน้ำสีแดงเข้ม หล่อนกินเลือดบำรุงลูกในท้องแทนนมสดที่มนุษย์กินกัน"คิดถึงแม่จัง " หล่อนเปรยออกมาเบาๆ เมื่อหล่อนรู้สึกอ่อนล้าหล่อนจะนึกถึงแม่บุญธรรมของหล่อนเสมอแต่จะให้ไปในสภาพนี้ ท่านคงตกใจแย่ หญิงสาวนึกพรางก้มลงมองเนื้อตัวของหล่อนที่ตอนนี้ทรุดโทรมลงอย่างเห็นได้ชัด ท้องสาวของหล่อนเป็นเหมือนท้องแฝดลูกสาม หล่อนไม่รู้เลยว่าทำไมร่างหายหล่อนถึงเป็นเช่นนี้ หล่อนไม่กล้าพาลูกไปฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล เพราะหล่อนกลัวว่าที่นั่นของจะแตกตื่น คนท้องที่ดูเหมือนจะเป็นตัวประหลาด อีคอนให้เพื่อนของเขาที่เป็นหมาป่ามาดูแล"คิดอะไรอยู่เหรอครับที่รัก" อีคอนเดินเข้ามาสวมกอดหล่อนอย่างหลวมๆ จากด้านหลัง เขาก้มมองร่างเมียเขาที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งในสวน
อีคอนมองหญิงสาวที่ดิ้นรนไปมานั้นอย่างร้อนใจ เขาเห็นร่างของจันทร์เจ้ากำลังจะตายต่อหน้าต่อตา ชายหนุ่มบอกให้เจ้าหล่อนดูดเลือดเขา แต่หญิงสาวก็ยังช้าอยู่ แล้วแบบนี้ลูกเขาก็จะเป็นอันตรายไปด้วยกรี๊ดดด!! "อ๊ายยย เจ้าจะไม่ไหวแล้ว ช่วยเจ้าด้วย " หญิงสาวกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เสียงที่เบาหวิวนั้นทำให้อีคอนใจคอไม่ดี"คุณต้องเชื่อผม จันทร์เจ้า ไม่เช่นนั้นคุณจะตาย แล้วลูกเราก็จะตายนะ "อีคอนตะโกนบอกหญิงสาวท่ามกลางสายลมที่เริ่มพัดโหม เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าที่ตอนนี้กำลังเต็มไปด้วยเมฆหมอกที่พัดจะปิดบังดวงจันทร์นั้น"ถ้าอย่างนั้นเจ้าขอโทษนะคะ " งับ!! อ๊ากกกกก!!! สิ้นเสียงพูดคือเสียงร้องของชายหนุ่มตอนนี้คอของเขาถูกหญิงสาวคนรักฝังเขี้ยวนั้นลงไปแบบเต็มๆ ดวงตาคมของอีคอนแดงกล่ำขึ้น พร้อมกับดวงตาของจันทร์เจ้าที่เป็นประกายสีฟ้า เฮือก เสียงหญิงสาวดูดกลืนเลือดอุ่นๆ นั้นลงคอ ร่างหล่อนตอนนี้เหมือนต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาแล้วได้น้ำชโลมใจหญิงสาวน้ำตาไหลพรากที่ต้องดูดเลือดคนที่หล่อนรัก หล่อนกลัวว่าชายหนุ่มจะตายเหมือนกับรายอื่นๆ ที่หล่อนเจาะคอมานั้นอีคอนร้องอย่างเจ็บปวด ร่างเขาตอนนี้เหมือนลูกบอลที่ถูกเจาะลม ชายหนุ่มเหมือนกำลัง
จันทร์เจ้าอุ้มลูกน้อยทั้งสองคน หล่อนมองดูใบหน้าเด็กแฝดหญิงชายก็ยิ้มร่า"เอลซ่ากับอาเทอร์ ใครเป็นคนตั้งชื่อให้หนูนะ" หล่อนเปรยออกมาเบาๆ พร้อมทั้งจับแก้มใสนั้นเบาๆ"ก็ใครซะอีกหล่ะ" เสียงคุ้นหูนั้นดังมาจากด้านหลัง หล่อนรีบหันไปทันทีเมื่อคนที่หล่อนได้ยินนั้นเป็นเขา"อีคอน....." หล่อนเรียกชื่อชายหนุ่มด้วยความดีใจ นี่เขาไม่เป็นอะไรหรือนี่ เขายังมีชีวิตอยู่หรือนี่ จันทร์เจ้านึกในใจพรางกวาดตามองใบหน้าหล่อของสามีไป-มามือหนาประคองดวงหน้าคมแล้วลูบมันเบาๆ อย่างไม่เชื่อสายตา"ครับผมเอง " อีคอนโอบเอวกิ่วของภรรยาไว้แบบหลวมๆ เขามองใบหน้าสวยของหล่อนนิ่ง ใจในรู้สึกของคุณโชคชะตาเป็นที่สุด"คุณไม่เป็นอะไร เจ้าดีใจที่สุดเลยค่ะ""ผมก็ดีใจ ขอบคุณท่านผู้เฒ่าทั้งสองคนที่ทำให้ผมมีชีวิตรอด" เขามองเหม่อออกไปทางป่าใหญ่นอกกำแพงคฤหาสน์นั้น"ท่านผู้เฒ่าเก่งจริงๆ เลยค่ะ ท่านมีพระคุณกับเราอย่างมาก""ใช่ครับ ผมต้องตอบแทนท่านทั้งสองอยู่แล้ว และอีกคนที่ผมลืมไม่ได้............" ชายหนุ่มทำท่าครุ่นคิด หญิงสาวมองอย่างอยากรู้"ใครคะ""ก็คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมนี่ไง " อีคอนก้มลงมาบอกหญิงสาว จันทร์เจ้ายิ้มกว้างแบบงงๆ"เจ้าเหรอค่ะ
อีคอนจุ่มขาแกร่งทั้งสองข้างลงในอ้างอาบน้ำขนาดใหญ่ ใหญ่ขนาดคนสามคนนอนเรียงกันแช่น้ำได้สบาย สายตาเขามองเมียของเขาหวานเยิ้ม แววตาเป็นประกายระยิบระยับ ร่างสาวขยับออกห่างเล็กน้อยเพื่อให้เขานั่งแทนที่ หญิงสาวอมยิ้มเมื่อรู้ว่าเขาคิดอะไร"อยากอาบน้ำจริงๆ หรืออยากทำอย่างอื่นค่ะ" เสียงหวานเอ่ยด้วยน้ำเสียงประมาณว่ารู้ทัน"หืม แบบนี้เขาเรียกว่ารักกันจริงครับ " อีคอนเอ่ยด้วยเสียงกระเส่า เขาขยับเข้าใกล้หล่อนมากขึ้น ชายหนุ่มมองผิวขาวเนียนใสดูสุขภาพดีนั้น มือหนาของเขาลูบมันไปมาเบาๆ"อ๊ะ อื้อ ก็รู้นะสิค่ะ ว่าคุณไม่ได้นอนกับเจ้าตั้งแต่มีเจ้าแฝดนั้น " หญิงสาวพูดตามความจริง เพราะตั้งแต่หล่อนมีลูกจนถึงป่านนี้หล่อนกับเขาก็ไม่ได้นอนด้วยกันเลย เพราะหล่อนเห็นว่าลูกยังเล็กอยู่ ทีแรกหล่อนคิดว่าจะเป็นปีเสียแล้ว แต่ที่ไหนได้ เจ้าแฝดกลับโตไว ภายในไม่กี่เดือนเองก็พูดได้รู้ภาษาและช่วยเหลือตัวเองได้บ้างแล้ว หล่อนจึงแยกให้ทั้งสองหัดนอนกันเองฟอดด!!! "หืม ก็นั่นนะสิ ผมคิดถึงน้องของคุณใจแทบขาด" เขาเอ่ยหลังจากที่เขาฝังจมูกลงแก้มสวย พรางมือไม้ก็ปัดป่ายไปทั่วเรืองร่าง ชายหนุ่มเกลี่ยนิ้วยาวของเขากับร่องสาวของหล่อนไปมาเบาๆ"
อีคอนก้มมองร่างสาวที่เดินเกาะแขนอยู่ข้างๆ เขานี้ แววตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความสุข สายตาคมมองไปตามทางเดินที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ สีแดงสดนั้น รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นเมื่อเห็นเด็กแฝดทั้งสองคนหันหลังมายิ้มให้ เขามองมือน้อยทั้งสองที่ถือกุหลาบช่อสวยอยู่นั้น ส่วนลูกสาวก็ถือตะกร้าโปรยกลีบดอกไม้ตามทางเดินยามที่อีคอนและจันทร์เจ้าเดินนั้นจันทร์เจ้าเงยหน้าสบตาหวานผู้ที่เป็นเจ้าบ่าวในงาน หล่อนยอมให้อีคอนจัดงานแต่ง หลังจากที่เขาพร่ำขอหล่อนจัดอยู่หลายครั้ง เพราะหล่อนเห็นว่ามันไม่จำเป็นเลย เพราะหล่อนกับเขาก็จดทะเบียนสมรสกันนานมากแล้ว แต่เขาสิไม่ยอมเขาอยากพาหล่อนเข้าโบสถ์ โดยมีลูกของเราเป็นพยานรักครั้งนี้ด้วย หล่อนยิ้มหวานให้กับผู้ชายที่หล่อที่สุดในงาน แล้วหันไปยิ้มให้กับญาติของเธอซึ่งก็มีเพียงมารดาบุญธรรมนั้นเสร็จสิ้นพิธีการไปได้ด้วยดี งานทั้งงานมีแต่ความรักความอบอุ่นความหวานตลบอบอวนไปหมด อีคอนโอบกอดจันทร์เจ้าด้วยความรักใคร่ โดยมีสองแฝดเข้ามาสวมกอดกันกลมเลยก็ว่าได้"หนูขอให้แด็ดดี๊กับมามี๊รักกันจนแก่เฒ่านะค่ะ" เสียงเด็กหญิงใบหน้าน่ารักเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มแก้มแทบปรินั้น"ผมก็เหมือนกับงับ " เด็กผู้ชายใบห
ณ คฤหาสน์หลังใหญ่กลางป่าแห่งหนึ่งในประเทศรัสเซีย พื้นที่ป่าโดยรอบมันมีเนื้อที่ประมาณพันกว่าไร่ที่รายล้อมคฤหาสน์แห่งนี้ ตึกทรงโบราณตั้งตระหง่านนั้น มันดูเก่าแต่ไม่ทรุดโทรม เพราะทายาทนั้นสั่งคนดูแลเป็นอย่างดี ภายในตกดูเงียบสงบ แต่ทว่าในห้องของประมุขของบ้าน กับมาร่างของสัตว์ป่ากำลังทำกิจกรรมทางเพศกันอย่างรุนแรง"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์ อีคอนขาแรงๆ ได้ไหมคะ " เสียงหวานแหลมเอ่ยร้องพรางเหลียวมองไปด้ายหลัง ดวงตาแดงกล่ำของสัตว์เพศเมียกำลังส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง ร่างมันถูกพาดอยู่กับเตียงกว้างที่แสนจะแข็งแรงนั้นโอ๊ก!!"อ่าส์ ซีสสส เธอก็อยู่เฉยๆ สิอากีรา " เสียงทุ้มหล่อนั้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาทรงพลังของมันมองร่างหมาป่าเพศเมียที่อยู่ตรงหน้า ฟันที่แหลมคมของมันงับเข้ากับแผ่นหลังที่มีขนสลวยของหมาป่าเพศเมียนั้น ภาพที่เห็นคือหมาป่าสองตัวกำลังผสมพันธุ์กันในท่าทางธรรมชาติของมัน กรงเล็บของมันฝังลงกับเตียงจนเป็นรอยยุบรอยใหญ่ ตอนนี้ร่างกำยำของเพศผู้มันกำลังจะกลับร่างที่มีขนนั้นกลายเป็นมนุษย์ หมาป่าเพศเมียก็เช่นกัน เรือนร่างของมันกำลังจะกลายร่างเป็นหญิงสาวสวยเซ็กซี่"อ๊ากก อ๊าส์ สุดยอดเลยคะอีคอน กีร่าไม่
ณ โรงพยาบาลหรู เสียงบรรดาพยาบาลสาวน้อยสาวใหญ่ต่างกระดี๊กระด๊าเมื่อเห็นคนไข้ที่มารักษานั้นเป็นใคร หนุ่มหล่อที่บรรดาสาวๆ ต่างหมายปองเข้ามานั่งรอการรักษาจันทร์เจ้า หญิงสาวไทยแท้ที่เป็นเด็กกำพร้า หล่อนได้รับอุปการะจากครอบครัวของคนรัสเซีย หญิงสาวมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่อายุได้9 ขวบ ตอนนี้ 25 แล้ว หล่อนได้ทำงานเป็นพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้ ด้วยความที่ครอบครัวหล่อนเพิ่งย้ายมาเมืองนี้ได้แค่ 3 เดือน หล่อนถึงไม่ค่อยรู้อะไรในเมืองนี้มากนัก ใครคือคาสโนว่าที่ทุกคนพูดถึง ใครคือคนไข้ที่มารักษา แล้วทำไมทุกคนจะต้องสนใจเขามากขนาดนี้ หล่อนเอาแต่คิดใจใน หญิงสาวมองแผ่นหลังของชายร่างบึกบึนนั้นแล้วเกาหัว หญิงสาวส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เข้าใจร่างงามเดินถืออุปกรณ์ทำแผลนั้นเข้าไปทางด้านหลัง ลมเย็นๆ พัดผ่านร่างหล่อนวูบหนึ่ง หญิงสาวยืนนิ่งเล็กน้อย หล่อนหลบแรงลมนั้นอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถืออุปกรณ์ทำแผลไปให้คุณหมอในห้อง กลิ่นหอมที่โชยมาปะทะจมูกโด่งนั้นทำให้ร่างแกร่งต้องหันกลับไปดู ความเป็นบุรุษเพศของเขาตื่นตัวขึ้นมาโดยอัตโนมัติ เขาต้องสะกดกลั้นอารมณ์ดิบนั้นไว้ เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำไมอยู่ๆ ถึงมีความต้องการขนาด
อีคอนก้มมองร่างสาวที่เดินเกาะแขนอยู่ข้างๆ เขานี้ แววตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความสุข สายตาคมมองไปตามทางเดินที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ สีแดงสดนั้น รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นเมื่อเห็นเด็กแฝดทั้งสองคนหันหลังมายิ้มให้ เขามองมือน้อยทั้งสองที่ถือกุหลาบช่อสวยอยู่นั้น ส่วนลูกสาวก็ถือตะกร้าโปรยกลีบดอกไม้ตามทางเดินยามที่อีคอนและจันทร์เจ้าเดินนั้นจันทร์เจ้าเงยหน้าสบตาหวานผู้ที่เป็นเจ้าบ่าวในงาน หล่อนยอมให้อีคอนจัดงานแต่ง หลังจากที่เขาพร่ำขอหล่อนจัดอยู่หลายครั้ง เพราะหล่อนเห็นว่ามันไม่จำเป็นเลย เพราะหล่อนกับเขาก็จดทะเบียนสมรสกันนานมากแล้ว แต่เขาสิไม่ยอมเขาอยากพาหล่อนเข้าโบสถ์ โดยมีลูกของเราเป็นพยานรักครั้งนี้ด้วย หล่อนยิ้มหวานให้กับผู้ชายที่หล่อที่สุดในงาน แล้วหันไปยิ้มให้กับญาติของเธอซึ่งก็มีเพียงมารดาบุญธรรมนั้นเสร็จสิ้นพิธีการไปได้ด้วยดี งานทั้งงานมีแต่ความรักความอบอุ่นความหวานตลบอบอวนไปหมด อีคอนโอบกอดจันทร์เจ้าด้วยความรักใคร่ โดยมีสองแฝดเข้ามาสวมกอดกันกลมเลยก็ว่าได้"หนูขอให้แด็ดดี๊กับมามี๊รักกันจนแก่เฒ่านะค่ะ" เสียงเด็กหญิงใบหน้าน่ารักเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มแก้มแทบปรินั้น"ผมก็เหมือนกับงับ " เด็กผู้ชายใบห
อีคอนจุ่มขาแกร่งทั้งสองข้างลงในอ้างอาบน้ำขนาดใหญ่ ใหญ่ขนาดคนสามคนนอนเรียงกันแช่น้ำได้สบาย สายตาเขามองเมียของเขาหวานเยิ้ม แววตาเป็นประกายระยิบระยับ ร่างสาวขยับออกห่างเล็กน้อยเพื่อให้เขานั่งแทนที่ หญิงสาวอมยิ้มเมื่อรู้ว่าเขาคิดอะไร"อยากอาบน้ำจริงๆ หรืออยากทำอย่างอื่นค่ะ" เสียงหวานเอ่ยด้วยน้ำเสียงประมาณว่ารู้ทัน"หืม แบบนี้เขาเรียกว่ารักกันจริงครับ " อีคอนเอ่ยด้วยเสียงกระเส่า เขาขยับเข้าใกล้หล่อนมากขึ้น ชายหนุ่มมองผิวขาวเนียนใสดูสุขภาพดีนั้น มือหนาของเขาลูบมันไปมาเบาๆ"อ๊ะ อื้อ ก็รู้นะสิค่ะ ว่าคุณไม่ได้นอนกับเจ้าตั้งแต่มีเจ้าแฝดนั้น " หญิงสาวพูดตามความจริง เพราะตั้งแต่หล่อนมีลูกจนถึงป่านนี้หล่อนกับเขาก็ไม่ได้นอนด้วยกันเลย เพราะหล่อนเห็นว่าลูกยังเล็กอยู่ ทีแรกหล่อนคิดว่าจะเป็นปีเสียแล้ว แต่ที่ไหนได้ เจ้าแฝดกลับโตไว ภายในไม่กี่เดือนเองก็พูดได้รู้ภาษาและช่วยเหลือตัวเองได้บ้างแล้ว หล่อนจึงแยกให้ทั้งสองหัดนอนกันเองฟอดด!!! "หืม ก็นั่นนะสิ ผมคิดถึงน้องของคุณใจแทบขาด" เขาเอ่ยหลังจากที่เขาฝังจมูกลงแก้มสวย พรางมือไม้ก็ปัดป่ายไปทั่วเรืองร่าง ชายหนุ่มเกลี่ยนิ้วยาวของเขากับร่องสาวของหล่อนไปมาเบาๆ"
จันทร์เจ้าอุ้มลูกน้อยทั้งสองคน หล่อนมองดูใบหน้าเด็กแฝดหญิงชายก็ยิ้มร่า"เอลซ่ากับอาเทอร์ ใครเป็นคนตั้งชื่อให้หนูนะ" หล่อนเปรยออกมาเบาๆ พร้อมทั้งจับแก้มใสนั้นเบาๆ"ก็ใครซะอีกหล่ะ" เสียงคุ้นหูนั้นดังมาจากด้านหลัง หล่อนรีบหันไปทันทีเมื่อคนที่หล่อนได้ยินนั้นเป็นเขา"อีคอน....." หล่อนเรียกชื่อชายหนุ่มด้วยความดีใจ นี่เขาไม่เป็นอะไรหรือนี่ เขายังมีชีวิตอยู่หรือนี่ จันทร์เจ้านึกในใจพรางกวาดตามองใบหน้าหล่อของสามีไป-มามือหนาประคองดวงหน้าคมแล้วลูบมันเบาๆ อย่างไม่เชื่อสายตา"ครับผมเอง " อีคอนโอบเอวกิ่วของภรรยาไว้แบบหลวมๆ เขามองใบหน้าสวยของหล่อนนิ่ง ใจในรู้สึกของคุณโชคชะตาเป็นที่สุด"คุณไม่เป็นอะไร เจ้าดีใจที่สุดเลยค่ะ""ผมก็ดีใจ ขอบคุณท่านผู้เฒ่าทั้งสองคนที่ทำให้ผมมีชีวิตรอด" เขามองเหม่อออกไปทางป่าใหญ่นอกกำแพงคฤหาสน์นั้น"ท่านผู้เฒ่าเก่งจริงๆ เลยค่ะ ท่านมีพระคุณกับเราอย่างมาก""ใช่ครับ ผมต้องตอบแทนท่านทั้งสองอยู่แล้ว และอีกคนที่ผมลืมไม่ได้............" ชายหนุ่มทำท่าครุ่นคิด หญิงสาวมองอย่างอยากรู้"ใครคะ""ก็คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมนี่ไง " อีคอนก้มลงมาบอกหญิงสาว จันทร์เจ้ายิ้มกว้างแบบงงๆ"เจ้าเหรอค่ะ
อีคอนมองหญิงสาวที่ดิ้นรนไปมานั้นอย่างร้อนใจ เขาเห็นร่างของจันทร์เจ้ากำลังจะตายต่อหน้าต่อตา ชายหนุ่มบอกให้เจ้าหล่อนดูดเลือดเขา แต่หญิงสาวก็ยังช้าอยู่ แล้วแบบนี้ลูกเขาก็จะเป็นอันตรายไปด้วยกรี๊ดดด!! "อ๊ายยย เจ้าจะไม่ไหวแล้ว ช่วยเจ้าด้วย " หญิงสาวกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เสียงที่เบาหวิวนั้นทำให้อีคอนใจคอไม่ดี"คุณต้องเชื่อผม จันทร์เจ้า ไม่เช่นนั้นคุณจะตาย แล้วลูกเราก็จะตายนะ "อีคอนตะโกนบอกหญิงสาวท่ามกลางสายลมที่เริ่มพัดโหม เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าที่ตอนนี้กำลังเต็มไปด้วยเมฆหมอกที่พัดจะปิดบังดวงจันทร์นั้น"ถ้าอย่างนั้นเจ้าขอโทษนะคะ " งับ!! อ๊ากกกกก!!! สิ้นเสียงพูดคือเสียงร้องของชายหนุ่มตอนนี้คอของเขาถูกหญิงสาวคนรักฝังเขี้ยวนั้นลงไปแบบเต็มๆ ดวงตาคมของอีคอนแดงกล่ำขึ้น พร้อมกับดวงตาของจันทร์เจ้าที่เป็นประกายสีฟ้า เฮือก เสียงหญิงสาวดูดกลืนเลือดอุ่นๆ นั้นลงคอ ร่างหล่อนตอนนี้เหมือนต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาแล้วได้น้ำชโลมใจหญิงสาวน้ำตาไหลพรากที่ต้องดูดเลือดคนที่หล่อนรัก หล่อนกลัวว่าชายหนุ่มจะตายเหมือนกับรายอื่นๆ ที่หล่อนเจาะคอมานั้นอีคอนร้องอย่างเจ็บปวด ร่างเขาตอนนี้เหมือนลูกบอลที่ถูกเจาะลม ชายหนุ่มเหมือนกำลัง
จันทร์เจ้านั่งท้องโย้มองแฟนหนุ่มที่ตอนนี้ดูสดใสขึ้นมามาก หลังจากที่อีคอนได้ถูกถอนคำสาปแล้ว เขาใช้ชีวิตแบบปกติทั่วไป ส่วนลูกน้องของเขา ใครที่เป็นหมาป่านั้นก็ยังเหมือนเดิม ตอนนี้จันทร์เจ้าเป็นที่รักของทุกคนในบ้าน ยิ่งตอนนี้หล่อนมีทายาทของอีคอนด้วยแล้ว หล่อนขออะไรทุกคนจัดให้หล่อนหมด แต่ทว่าตอนนี้หล่อนไม่อยากได้อะไรเลยนอกจากเลือดสดๆ จากมนุษย์ หล่อนมองแก้วสีดำทึบที่ในนั้นบรรจุน้ำสีแดงเข้ม หล่อนกินเลือดบำรุงลูกในท้องแทนนมสดที่มนุษย์กินกัน"คิดถึงแม่จัง " หล่อนเปรยออกมาเบาๆ เมื่อหล่อนรู้สึกอ่อนล้าหล่อนจะนึกถึงแม่บุญธรรมของหล่อนเสมอแต่จะให้ไปในสภาพนี้ ท่านคงตกใจแย่ หญิงสาวนึกพรางก้มลงมองเนื้อตัวของหล่อนที่ตอนนี้ทรุดโทรมลงอย่างเห็นได้ชัด ท้องสาวของหล่อนเป็นเหมือนท้องแฝดลูกสาม หล่อนไม่รู้เลยว่าทำไมร่างหายหล่อนถึงเป็นเช่นนี้ หล่อนไม่กล้าพาลูกไปฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล เพราะหล่อนกลัวว่าที่นั่นของจะแตกตื่น คนท้องที่ดูเหมือนจะเป็นตัวประหลาด อีคอนให้เพื่อนของเขาที่เป็นหมาป่ามาดูแล"คิดอะไรอยู่เหรอครับที่รัก" อีคอนเดินเข้ามาสวมกอดหล่อนอย่างหลวมๆ จากด้านหลัง เขาก้มมองร่างเมียเขาที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งในสวน
จันทร์เจ้ากลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เลือดหมาป่าในกายของหล่อนตอนนี้ทำให้หล่อนถูกแสงแดดได้ หล่อนจึงออกไปไหนมาไหนกับอีคอนได้อย่างเฉกเช่นเดิม ร่างกายสาวของหล่อนถึงแม้ว่าจะเป็นแวมไพท์นั้น แต่ด้วยความที่ดื่มเลือดของหมาป่าจึงทำให้ร่างหล่อนแข็งแรงมากขึ้น หล่อนใช้ชีวิตเหมือนกับมนุษย์ปกติ หล่อนหลับนอนกับอีคอนทุกวันทุกคืน หล่อนไม่รู้เลยว่าตอนนี้ในกายของหล่อนนั้นได้มี สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ก่อกำเนิดขึ้นเสียแล้ว"จันทร์เจ้าจ๋า ตื่นเถิดที่รัก " อีคอนกระซิบข้างใบหูขาว เพื่อเรียกร่างบาง ซึ่งวันนี้ดูเจ้าหล่อนจะตื่นสายกว่าปกติ"อื้ออ "เสียงคำรามอย่างขัดใจนั้นดังมาจากร่างบางที่บิดขี้เกียจไปมานั้น""ตื่นได้แล้วจันทร์เจ้าจ๋า วันนี้คุณกับผมต้องไปดูธุรกิจที่โรงพยาบาลนะครับ" เขากระซิบย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนเพียงแต่ขยับกายเล็กน้อยเท่านั้น แต่ขนตาสวยยังคงปิดสนิท"อื้อ เจ้าไม่อยากตื่นเลยคะอีคอน มันอยากนอนค่ะ" เสียงพึมพำนั้นเปล่งออกมาจากปากสวยทำให้อีคอนหันไปมองหล่อน"ไม่สบายหรือเปล่าครับ หรือว่าเลือดที่ผมเตรียมให้นั้นมันไม่พอ" อีคอนนึกถึงเลือดสุกรที่เขาสั่งมาให่หล่อนดื่มนั้น เพราะหากแม่แวมไพท์สุดที่รักของเขาดื่
หลังจากวันนั้นจันทร์เจ้าก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ หล่อนไม่ต้องนอนหลับในตอนกลางวันและตื่นในตอนกลางคืนอีกแล้ว เพียงแต่หล่อนยังต้องกินเลือดอยู่เท่านั้น อีคอนเป็นคนจัดการให้เจ้าหล่อนทุกอย่าง เขาไม่อยากให้หล่อนต้องเป็นอันตราย แล้วจันทร์เจ้าเองก็เป็นเด็กดีมากขึ้นด้วย ตอนนี้หลับปุ๋ยเชียว"อือ อื้อ " หล่อนบิดกายสาวไปมา พรางดึงผ้าห่มมาคลุมร่างหล่อนอีคอนก้มลงไปมองใบหน้าสวยขาวใสนั้น ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก ฟอดดดด!!! "อื้ออออ " จมูกโด่งก้มลงไปฝังยังแก้มเนียนของหล่อน เขาสูดความหอมนั้นเข้าเต็มปอด"อื้อ..... อีคอน" จันทร์เจ้าเอ่ยขึ้นทันทีที่หล่อนลืมตา หล่อนเห็นใบหน้าหล่อของเขานั้นอยู่แถวๆ หน้าหล่อนนี้"อือหึ ตื่นแล้วเหรอครับ " เขายิ้มนัยน์ตาให้หล่อน"ค่ะ ก็มีคนมาแกล้าเจ้านี่คะ " สายตาหวานหรี่ลงเป็นเชิงเย้าแหย่"ก็เห็นคุณหลับปุ๋ยเหมือนเด็กเชียว""ค่ะ นี่เช้าแล้วเหรอค่ะ " หล่อนมองไปรอบๆ พรางมองไปที่หน้าต่างที่มีแสงลอดเข้ามานั้น"ครับ ไปเดินเล่นกันไหม นานแล้วที่ผมไม่ได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นกับคุณ" เขาหันไปมองหน้าต่างนั้น แล้วหันมายิ้มกว้าง"อือ แต่เจ้ายังอยากนอนอีกหน่อยนี่ค่ะ หล่อนล้มตัวนอนลงอีกครั้ง อีคอนมองร่
จันทร์เจ้าอาการไม่ดีขึ้นเลย มีแต่จะทรุดโทรมลงทุกวันๆ ตอนนี้ก็จะครบ 7 วันแล้ว หล่อนยังคงทุกทรมานอยู่อย่างนี้ อีคอนนั่งมองรางบางของเขาอย่างเศร้าสร้อย ท่านผู้เฒ่าก็ยังใช้เวทมนต์ช่วยประคองอาการของหล่อนไว้ เขามองร่างหล่อนที่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงนั้นในใจเขาก็รู้สึกเจ็บปวดแทนเจ้าหล่อน"นังหนูนี่เป็นยังไงบ้าง" เสียงนั้นเอ่ยขึ้น อีคอนหันกลับไปมองนิ่งแล้วดวงตาคู่นั้นก็สลดลงอย่างเห็นได้ชัด"ยังไม่ดีขึ้นเลยครับท่านผู้เฒ่า""นี่เป็นวันที่ 7 แล้วสินะ " ท่านผู้เฒ่านับนิ้วระหว่างนั้น อีคอนมองตามอย่างหนักใจ"ครับ นางยังไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นเลย " ชายหนุ่มหันกลับไปมองหล่อนด้วยสีหน้าที่เศร้าสร้อย ในใจแสนทรมาน นี่เขาต้องเสียหญิงอันเป็นที่รักไปหรือนี่"เราใช้ทุกวิถีทางแล้ว ข้าก็ถอดใจ " ท่านผู้เฒ่าเอ่ยอย่างหมดหวังเช่นกัน ...."เอ่อ..... มีอีกวิธีหนึ่ง" ท่านผู้เฒ่าหยุดพูดไปสักพักหนึ่งอะ อะไรหรือครับท่านผู้เฒ่า " อีคอนเอ่ยถามด้วยท่าทางร้อนรน"คืนนี้พระจันทร์เต็มดวงใช่ไหม เจ้านำร่างหล่อนออกไปรับแสงจันทร์ดู เผื่อมันจะช่วยได้" ประโยคนั้นทำให้ชายหนุ่มหัวใจพองโต เขาเริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้างเล็กน้อย ในใจนึกถึงปานรูป
อ๊ากกก โอ๊ยยยย!!!ไม่ทันที่จันทร์เจ้าจะขยับกายงาม ร่างของอีคอนถูกกัดกระเด็นออกไปจากตรงนั้น จันทร์เจ้ามองชายคนรักตรงหน้านี้อย่างตกใจ ดวงตาคู่สวยของหล่อนขึ้นสีฟ้าในทันที มือเรียวกำเข้าหากันแน่น ภาพที่เห็นคือเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากบาดแผลของชายหนุ่มคนรักทำให้จันทร์เจ้าโกรธเป็นที่สุด"เป็นยังไงไอ้อีคอน มึงกลายร่างมาสู้กับกูเดี๋ยวนี้" แม็กซ์เอ่ยทั้งๆ ที่ร่างของเขาเป็นหมาป่า สายตาสีแดงทรงอำนาจนั้นมองชายหนุ่มนั้นนิ่ง"อย่ามาสั่ง มึงไม่ใช่พ่อกู" ประโยคที่แสนจะกวนประสาทของเขา ทำเอาแม็กซ์โกรธจัด มันจ้องหน้าอีคอนเขม็ง"ถ้าอย่างนั้นมึงก็ตายเสียเถอะ" อ๊ากกกก!!! แม็กซ์พูดเสร็จก็กระโจนร่างหมาป่าของมันนั้นเข้าหาอีคอนอย่างแรง"อย่านะ งับ!!! ........ ควับ!! .....พรืดดดด!! จันทร์เจ้าตะโกนอย่างตกใจ พรางร่างของหล่อนก็กระโดดเข้าไปขวางทางนั้น"โอ้ยยยย อ๊ากกกก!! " เสียงแม็กซ์ ร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เมื่อเขี้ยวของมันฝังอยู่ในร่างสาวของหญิงสาว จันทร์เจ้าล้มกลิ้งไปกับพื้นทันทีตามแรงกระโจน ดวงตาหล่อนแววสีฟ้าด้วยความโกรธเมื่อแม็กซ์ทำร่างหล่อนให้เป็นแผล หญิงสาวหันไปมองตรงหัวไหล มันน่าเหลือเชื่อที่บาดแผลนั้นค่อยๆ ปิด