บททั้งหมดของ เสน่หาหม้ายสาว: บทที่ 31 - บทที่ 40

ช่วงบ่ายของวันเดียวกัน มีสองร่างกำลังนอนกันกลมอยู่บนเตียงนอนหลังใหญ่ ร่างเปลือยเปล่าของทั้งคู่มีผ้าห่มผืนใหญ่ปกคลุมเอาไว้ภายในห้องนอนยังคงมืดทึบเมื่อมีผ้าม่านสีดำผืนใหญ่คอยบดบังแสงของดวงอาทิตย์จากภายนอกไม่ให้สาดส่องเข้ามา"อื้อ"ร่างเล็กส่งเสียงครางในลำคอพลางขยับตัวเข้าหาความอบอุ่นจากอ้อมแขนแกร่ง เพียงแค่คนในอ้อมกอดขยับตัวก็ทำเอาชายหนุ่มผู้มีประสาทสัมผัสดีเปิดเปลือกตาขึ้นมองก็เห็นร่างของนารีซึ่งกำลังนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของเขา มุมปากหยักกระตุกยิ้ม ใบหน้าสวยใสไร้เครื่องสำอางวางแนบไปกับแผ่งอกแกร่งโดยมีท่อนแขนของเขาใช้แทนหมอนเพื่อให้เธอได้รองหนุนนอนมาตลอดทั้งคืนยามเธอตื่นก็ไม่ต่างอะไรจากแม่เสือสาวที่ทำให้เขากระวนกระวายใจได้ตลอดเวลา และยามเมื่อเธอหลับตานารีก็ไม่ต่างอะไรจากลูกแมวตัวน้อยที่คอยทำให้เขาลุ่มหลง เอ็นดูเธอตลอดเวลายิ่งกวาดสายตามองใบหน้าสวย ยิ่งทำให้เมฆาตระหนักได้ว่าเธอคือสิ่งที่มีค่าที่เขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอหายออกไปจากชีวิตของตัวเองโดยเด็ดขาด ยิ่งเข้าใกล้เธอยิ่งทำให้เขาถลำลึกมอบหัวใจไปให้เธอจนหมดทั้งดวง เขารู้สึกหึง รู้สึกหวงยามเมื่อเธอเข้าใกล้หรือส่งยิ้มให้ชายอื่นใด ความไม่พึ

"ขับรถดี ๆ สิคะ"เสียงหวานต่อว่าในขณะที่ทั้งสองนั่งอยู่บนรถในระหว่างการเดินทางไปห้างสรรพสินค้านารีในตำแหน่งคนนั่งข้างคอยหลีกเลี่ยงฝ่ามือใหญ่ซึ่งมักจะเข้ามาจับลูบคลำไปตามร่างกายของเธออยู่เป็นประจำ"คุณเมฆา อย่าเล่นสิคะ""ผมแค่อยากอยู่ใกล้นารี""ตอนนี้เราสองคนตัวก็แทบจะติดกันอยู่แล้วนะคะ พอเลยนารีไม่เล่นกับคุณด้วยแล้ว"ใบหน้าสวยเริ่มงองำเมื่อชายหนุ่มเอาแต่เล่นจนไม่ระวังในขณะที่เขากำลังขับรถ"ผมไม่เล่นแล้วก็ได้ คุณอย่าโกรธผมเลยนะครับ"เมฆาประสานฝ่ามือใหญ่เข้าหาฝ่ามือเรียวสวย ความอบอุ่นแผ่ซ่านทำให้นารีคลี่ยิ้มออกมาตั้งแต่ที่เธอได้รู้จักกับเมฆาเขาทำให้เธอมีความสุขอยู่เสมอ เธอสามารถยิ้มได้ทุกครั้งยามเมื่ออยู่ใกล้ อัตราหัวใจที่เต้นแรงมันกำลังบอกว่าเธอนั้นได้ตกหลุมรักชายหนุ่มเป็นเป็นที่เรียบร้อยแล้วเมฆาเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ทำให้เธอรู้สึกขาดหาย เขาทำให้ชีวิตของเธอกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง แม้ทั้งคู่จะรู้จักกันภายในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ แต่ความสัมพันธ์ ความรู้สึกของเขาและเธอนั้นได้เดินทางข้ามผ่านกันไปไกล ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่ปล่อยตัวปล่อยใจ ปล่อยร่างกายให้เขาได้เชยชมห้างสรรพสินค้า"จะซื้อเสื้อผ้า

"สวัสดีค่ะคุณเมฆา"เสียงพนักงานสาวกล่าวทักทายลูกชายของประธานบริษัทใหญ่พ่วงด้วยตำแหน่งลูกชายเจ้าของร้านจิวเวลรี่แห่งนี้"แหวนที่สั่งทำได้หรือยัง""เสร็จแล้วค่ะ รอสักครู่นะคะ"พนักงานกระตือรือร้นรีบเข้าไปนำแหวนเพชรซึ่งชายหนุ่มได้จัดการสั่งทำเอาไว้มาให้เจ้าตัวได้เชยชม"คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม"นารีเอ่ยถามพลางกวาดสายตามองดูรอบร้านซึ่งเต็มไปด้วย เพชร อัญมณีราคาแพงที่เธอไม่มีปัญญาซื้อมัน"ผมขอร้องล่ะคนดี เลิกแทนตัวเองแบบนี้สักทีได้ไหม"เธอไม่สนใจคำพูดของเขา นารีหันมองไปทางอื่นก่อนที่เธอจะไปสะดุดตาเข้ากับกับสร้อยทองคำขาวมีจี้เพชรรูปหัวใจ ซึ่งสิ่งที่เธอกำลังสนใจอยู่ในสายตาของเมฆาทั้งหมด"แหวนที่คุณเมฆาสั่งทำได้แล้วค่ะ"ผู้จัดการร้านเป็นคนนำแหวนเพชรมาให้เมฆาด้วยตนเอง แหวนเพชรน้ำงามสีขาวถูกเจียระไนอย่างประณีตจากชั่งฝีมือดี แหวนวงนี้มีมูลค่ามหาศาลตามความสวยงามของมันซึ่งเขานั้นได้ทุ่มทุนก้อนใหญ่ด้วยความเต็มใจดวงตาคมกริบสีเข้มมีความพึงพอใจเมื่อได้เห็นผลงานที่เขาเป็นคนออกแบบจัดการเพื่องานนี้โดยเฉพาะ และตอนนี้มันก็ได้มาอยู่ตรงหน้าเขาเรียบร้อย"นี่ค่ะ""ครับ"เมฆาดึงแหวนเพชรวงสวยออกมาจากกล่อง เขาคุกเข่าลงนั

ตับ! ตับ! ตับ!ร่างของทั้งสองไร้ซื้อเสื้อผ้ากอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่บนเตียงนอนหลังใหญ่ในเวลาค่ำ แรงกระหน่ำซอยยังคงถี่ยิบเรียกเสียงครวญครางจากทั้งสองได้เป็นอย่างดีแม้เวลาจะผ่านมาหลายชั่วโมงแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าทั้งคู่จะหยุดโรมรัน ต่างฝ่ายต่างผลัดกันรับผลัดกันรุกอย่างไม่มีใครยอมใครแม้จะเสียเรี่ยวแรงไปมากแต่ความต้องการอันเปี่ยมล้นก็ไม่สามารถทำให้ทั้งคู่หยุดกิจกรรมนี้ได้"อ๊าส์ คุณเมฆาขา นารีเสียวไม่ไหวแล้ว อ๊าย"เสียงหวานร้องบอกอีกทั้งยังเด้งเอวสวนลำกายซึ่งกำลังขยับเข้าออกในช่องทางรักเปียกชื้นของเธออย่างดุดัน"ผัวก็เสียวเหมือนกันครับเมีย อ๊าส์ เอามันเป็นบ้า""แรง ๆ เลยค่ะ เมียรับไหว กระแทกแรง ๆ เลย"ตับ! ตับ! ตับ!"แบบนี้แรงพอไหมครับ อ๊าส์ ซี๊ด"คำขอของหญิงสาวชายหนุ่มยอมทำตามอย่างไม่เกี่ยงงอน ฝ่ามือประคองร่างเด้งสะโพกสอดลำกายเข้าใส่จากทางด้านหลังอย่างดุเดือดเผ็ดมัน"โอ้ว ซี๊ด"หญิงสาวครางเสียงหลงเมื่อชายหนุ่มตอบแทนเธออย่างถึงอกถึงใจ ก่อนเธอจะจัดการดันร่างออกพลิกตัวของชายหนุ่มให้นอนราบลงบนเตียง เพียงแค่เสี้ยววินาที นารีปีนขึ้นไปนั่งคร่อมจัดการกดสะโพกครอบครองแก่นกาย"โอ้ว คนดี"เมฆาครวญครางด้วยความเ

"พ่อขอให้ลูกทั้งสองครองคู่กันอย่างมีความสุข หนักนิดเบาหน่อยก็ขอให้อภัยซึ่งกันและกัน อยู่ครองคู่ไปนานแสนนานจนยามแก่เฒ่า""ขอบคุณค่ะ""ขอบคุณครับ"คู่บ่าวสาวก้มกราบลงบนปลายเท้าของบิดา "ส่วนแม่ก็ขอให้ลูกทั้งสองครองรักกันอย่างยาวนาน ถ้าหากวันไหนมีเรื่องที่ทำให้ทั้งสองไม่เข้าใจกันก็ขอให้ทั้งสองลองหันหน้าเข้าหาเพื่อปรับความเข้าใจ อย่าได้ดึงใครเข้ามาทำลายความรักของลูกทั้งสองคนได้""...""แล้วอีกอย่างนะ เมฆา"คุณหญิงเปรมสุดาหันมามองหน้าลูกชายคนโตด้วยแววตาจริงจัง"ครับคุณแม่""แม่อยากอุ้มหลาน"ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มก่อนชายหนุ่มจะหันไปมองหน้าภรรยาคนสวยด้วยแววตาหวานเชื่อม"เดือนหน้าคุณพ่อกับคุณแม่รอรับฟังข่าวดีได้เลยครับ"ชายหนุ่มคุยโม้เพราะเขามั่นใจในฝีมือของตัวเองมากพอ"ให้มันแน่เถอะไอ้เสือ ตอนนี้พ่อกำลังรอฟังข่าวดีจากคู่ของแกกับหนูนารีอยู่ อย่ายอมแพ้คู่ของเจ้าอัคคีมันล่ะ""รอรับขวัญหลานแฝดได้เลยครับพ่อ"เพียะ"แฝดอะไรกันค่ะ แค่คนเดียวยังไม่มีน้ำยา"นารีอดหมั่นไส้ไม่ได้กับความโอ้อวดของสามี"ฮ่า ๆ เอาล่ะ พ่อกับแม่ต้องขอตัวก่อน เชิญลูกสองคนตามสบายเลยนะ""อย่าลืมนะเมฆา แม่ขอหลานสาว""จัดไปแบบคูณสองเลยค