All Chapters of ONE WILD NIGHT: Chapter 21 - Chapter 27

Nakagising siya sa isang malawak na kama at maayos siyang nakahiga doon. Napabalikwas siya ng bangon at mabilis na tumanaw sa bintana. Mula doon makikita mo ang isang malawak at asul na dagat.Hinawakan niya ang katawan kung may nagbago pero mukhang wala naman. Binuksan niya ang pinto, bukas iyon at sumalubong sa kanya ang malakas na hihip ng hangin. Tumingin ulit siya sa kabuuan ng kwarto, nandoon lahat ng gamit niya bumalik siya sa loob at hinanap ang cellphone pero wala ito doon. Kahit na kinakabahan lumabas siya ng kwarto, two storey iyon at ilang baitang pa para mqrating ang malawak na salas.Napakalawak ng bahay na iyon at eleganteng tingnan mukhang buhay hari at reyna ang nakatira dito.Bakit ba siya napunta dito? Asan ang mga tao at dumukot sa kanya? Si Roxanne ba? Ganito ba kayaman ang babaeng iyon. Nasa gitna na siya ng hagdan pero mukhang mahaba pa ang lalakarin niya. Mula sa gitna napatingin siya sa isang malaking chandelier

AVELLA FARMIsang masaganang paligid ang nakikita niya. Luntiang mga puno at huni lang na ibon ang maririnig sa kigar na iyon. May mga ibat-ibat hayop dito na nadadaanan sila at sa gitna may isang malaking bahay na sa palagay niya ito ang tinutumbok nila.Malayo pa lang natanaw na niya ang isang matandang lalaki sa tingin niya mga nasa sixties na ito. Matikas pa rin kahit may edad na, malawak nag pagkakangiti nito sa kanila."Hey, son. Nice to be back here. How our company in Manila?" masiglang yumakap ang matanda. "And she is. . .?" mas malawak ang ngiti nito sa kanya."Hi Dad! Ayos naman ang first month ko sa business natin at all employees are good. By the way, this is Emerald but they call Era." kinabig siya palapit ng binata at hinapit ang beywang niya. "Sweetheart, Don Edwardo, my dad." Siniko niya ito bahagya bago ngumiti at nag-bless sa matanda."Nice to meet you,hija. Masaya ako at~" "Dad, let's go inside. Wha

Nakatanaw siya sa bintana mula sa taas at hinihintay ang pagdating ng binata pero wala pa rin ito. Nangawit n aang leeg niya sa kakatingin sa gate pero wala pa rin ito.Tatlong araw simula noong mamasyal sila pagkatapos noon hindi na ito nagparamdam. Ayaw niyang tanunungin kay Nanay Nida baka mahalta siya nito.Pero tuwing umaga may dala ang matanda na mga prutas at isang kumpol ng bulaklak bago ito maglinis ng kwarto niya at inaabot iyon sa kanya kasama ng mga vitamins.Kakatapos lang niyang kumain, lumabas sa may veranda dala ang isang kumpol na maliit na sunflower habang nakatanaw sa tarangkahan."Kainis ka! Hindi man lnag nagpaalam kung saan pupunta!" malakas niyang bulong sa hangin.Namimiss din pala niya ito pati ang amoy nito at kakulitan nito.Kusang tumulo nag luha niya. Bakit napansin niya lately ang bilis niyang makaramdam ng ganito. Hindi naman siya iyakin katulad ngayon.Napatingala siya sa langit saka pinah

Tulalang napatingin siya sa lalaki na titig na titig sa kaniya. "I know you're gonna freak out. But please, hear me out first." Huminga ito nang malalim. "For the very first time that I laid my eyes on your picture, nabighani mo na agad ako. I know it may sound weird, but it's true. Mula noon hindi ka na nawala sa isip ko. Pero nainis ako sa iyo dahil kahit may nangyari na sa atin, hindi mo man ako mapag-ukulan ng pansin. Ipinagpalagay ko na lang na dahil iyon sa kalasingan or sa kung anumang nainom mo nang gabing iyon." Tumigil ito sandali bago nagpatuloy, "But when it happened the second time, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit parang wala lang iyon sa iyo. Alam ko na kahit noong una may tama ka, I know you could at least remember my touch and kisses. Your body remembered that. Dahil hindi mo naman ibibigay ang sarili mo sa akin nang gano-ganoon na lang. But you kept your distance. That's why I asked myself why. Mas lalo pa akong nagtaka nang bigla ka na lang mag-re