All Chapters of ONE WILD NIGHT: Chapter 11 - Chapter 20

Marahang ginalaw ang katawan niya ngunit parang may mabigat na bagay na nakadagan dito. Naisip niya na unan lang ito at ikinurap ang mga mata at tumingin sa paligid. Hindi niya kwarto ito saka tumingin sa orasan, alas diyes na mula dito. Sinubukan niyang tanggalin ang nakadangan sa beywang niya pero isang kaba ang naramdaman niya. Mapayapang nakayakap ang boss niya at ang isang legs nito nakadangan pa sa mga hita niya. Pinilit niyang tanggalin iyon pero mukhang mahihirapan siya.Naalala niya na naglagay pa siya ng space sa gitna at naglagay ng unan.Asan na iyon? Ibinaling niya ang paningin sa gilid niya at natagpuan ang hinahanap niya. Tumitig siya sa lalaking kaharap niya. Her boss is perfectly image of man of her dreamsm, but it is only a dream. Malamang pinapantasya din ng ibang babae ang imaheng ito. Muling bumilis ang tibok ng puso niya ng biglang humigpit pa ang yakap nito. Magsalita sana siya ng magmulat ang mata nito ng saglit saka muling pumikit."Babe, let's sleep agai

Iba ang daan tinatahak ng kanyang boss dahil nag-volunteer itong maghatid sa kanya pero dumaan muna sa isang restaurant at nag-order ng pagkain. Napakunot noo niya, pwede naman ipagawa sa mga tauhan nito at mga maid iyon pero personal na ginawa ng binata kahit ang pag-d-drive ay siya mismo ang gumawa. Huminto sila sa isang gusaling pamilyar sa kaniya pero baka nagkakamali lang siya. "Stay here, may kukuhanin lang ako sa condo." sama umimbis sa sasakyan.Hindi siya mapakali sa kanyang pwesto dahil sa pamilyar ang lugar na iyo sa kanya, dito pala ang condo ng boss niya. Mga ilang minuto lang nakita niyang palabas na ang binata ng gusali. As usual, napakagwapo nito at parang isang perfect na master piece na naglalakad. May kahawig itong isang model at artista pero hindi niya matukoy kung sino. Parang nag-crave siyang yakapin ito. "Hey! Are you okey?" Nasa harap na pala niya ito at hinfi namalayan ang paglapit nito. Napakurap ang mga mata niya, ang hirap naman ipaliwanag nang narar

Nakagising siyang masakit ang katawan at halos hindi siya makabangon sa tindi ng pagod kagabi. Madaling araw na nga pala iyon.Kinapa niya ang katabi niya pero wala ito at tanging unan na lang ang yakap niya. Kahit masakit ang katawan pinilit niya tumayo at tumingin sa orasan, alas dos na nang hapon kaya pala ang hapdi na nang sikmura niya. Ibinalot ng manipis na kumot ang katawan niya at hinanap ang mga damit na kung saan lang itinapon iyon ng binata. Halos hindi niya maihakbang ang paa sa sakit nang nadarama niya. Muli siyang naupo sa gilid ng kama. Nakapa niya diin ang maayos na nakatuping damit niya at may maliit na note.Eat the food, I'll prepared your breakfast. I'm in the office now, Nanay Nida go there. See you soon and we need to talk about last night.HunterNailagay ito sa dibdib niya at napapikit. Kaya ba niyang harapin ito? A one wild night again pero bakit familiar ang nangyari kagabi. Naipilig niya ang ulo niya. Sinuot na niya isa-isa ang damit niya at inayos ang hig

Hunter Avella, thirty two years old. Kilalang tagapagmana at may-ari ng pinakamalaking shares sa isang malaking company kung saan siya uupong bagong CEO at papalitan ang dating nakapwesto doon. First time niyang hahawak sa kompanya ng ama niya at kailangang kilalanin ang bawat empleyado doon. Kaya inatasan niyang ipadala sa bahay nila ang lahat ng folder kung saan makikita lahat ng credentials ng mga empleyado. At kahit weekend t-trabaho niya ang mga iyon at binasa. Halos nasa two hundred plus lahat mga empleyado at mukhang dito na siya tatanda dahil ang ama niya mismo ang nagtalaga sa kanya. Nakatapos siya ng pag-aaral bilang isang piloto dahil ito ang pangarap niya noong bata pa siya, namana niya ito sa lolo niya na isa ring piloto noong kabataan nito, ang kaibahan nga lang private plane lang ang hinahawakan nito. Nakapagtrabaho siya sa iba't-ibang airline company sa bansa at dahil sa tawag ng pangangailangan kailangan niyang bitiwan iyon. Sa kahilingan ng ama na asikasuhin niya

Dahil sa nangyari nadagdagan ng isang buwan ang kanyang leave at halos tatlong araw na simula ng ihatid siya ng binata sa boarding house ng lumabas siya ng hospital. Puno lagi ng pagkain at prutas ang mesa nila at tuwang-tuwa ang mga kasama niya dahil doon."Pwede ka na ba magkwento sa akin?" wika ni Lindsey na naiwan sa harapan niya. Maagang umalis ang mga kasama nila para pumasok.Tumingin siya dito sa tagal na nila naging magkaibigan, alam naman niya namapagkakatiwalaan ito."I'm pregnant," iyon lang ang namutawi sa labi niya.Saka siya nagkwento ng buo dito.Nakita niya nag pag-awang ng mga labi ng kaibigan."Ibig sabihin, may nangyari sa inyo ni Sir Hunter noong gabing kinuha ka niya sa bar?" bulalas nito.At biglang dumagundong ang mundo niya."Lindsey, ulitin mo nga sinabi mo?" halos hindi lumabas sa bibig niya."Lasing ako noon at wala akong matandaan na nagkita kami pwera na lang sa l