All Chapters of คำสาปบัญชารัก...The Love of Aamands: Chapter 31 - Chapter 39

“คุณเคยเห็นภาพนี้ไหมครับ” สำเนียงภาษาฝรั่งเศสดังขึ้น อรรวินทร์คลับคล้าบคลับคลาว่าเคยได้ยินสุ้มเสียงนี้จากที่ไหน “ขอดิฉันดูหน่อยค่ะ” อรรวินทร์กล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นกว่าเดิมที่ชายหนุ่มตรงหน้าเอ่ยถามเธอในเรื่องของเขา มือหนาเอื้อมหยิบภาพม้วนกระดาษที่กองไว้ข้างตัวของเขาส่งให้หญิงสาว อรรวินทร์อดรู้สึกร้อนวูบวาบไม่ได้ยามเมื่อมือหนาจงใจเกี่ยวเข้าที่นิ้วก้อยของเธออย่างจงใจยั่วอีกฝ่าย หากเป็นเมื่อสมัยก่อนหญิงสาวคงวีนเหวี่ยงชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้าของเธอไปแล้ว แต่วันนี้ไม่ใช่อรรวินทร์ไม่มีเวลามาคิดเรื่องนั้น เพราะในใจของเธอมีเพียงแต่เขาคนเดียว หญิงสาววัยยี่สิบแปดปีคลี่กระดาษที่รับมาจากเจ้าของโรงละครเวทีบล็องอย่างเบามือ ภาพที่ปรากฎแก่สายตาของนักเขียนบทละครเวทีสาวเป็นภาพของสตรีคนหนึ่ง ใบหน้าของหญิงสาวคนหนึ่ง ดวงหน้าสวยคมล้อมกรอบด้วยผมสั้นเหยียดตรง ดวงตาคู่นั้นของหญิงสาวทอดมองอย่างอ่อนโยน มือเรียวของอรรวินทร์เอื้อมปิดเรียวปากอวบอิ่มของตนเองอย่างตระหนก หยาดน้ำใสไหลคลอหน่วยตาทั้งสองข้าง แววตาคู่นั้นเปล่ง

เวลานี้เป็นวันที่เขามีความสุขอย่างยิ่ง ชายหนุ่มไม่นึกไม่ฝันว่าปรากฎการณ์ทางวิทยาศาสตร์จะพาเขาเข้ามาสู่ห้วงอารมณ์แห่งรักได้เคยมีคนกล่าวว่าวิทยาศาสตร์ต้องใช้ตรรกะแต่สำหรับอามันด์แล้ว เขาเชื่อว่ามันคือพรของพระเจ้าที่ทำให้เขาและเธอได้กลับมาเจอกันอีกครั้งคนเรามีระยะเวลาของตนเองเสมอ อามันด์เชื่อมั่นเช่นนั้นมาตลอด...วันนี้เป็นวันที่พิเศษอย่างยิ่งของเขา เป็นวันที่เขาปรารถนาจะมีที่สุด “นี่ใม่ใช่ความฝัน ในที่สุดการรอคอยของนายก็สิ้นสุดลงเสียทีนะอามันด์ นายกำลังจะเริ่มต้นใหม่กับอรรวินทร์ แสงสว่างของนาย และนายเองเชื่อว่านายก็คือคำตอบในใจของหล่อนเช่นกัน” อามันด์เอ่ยออกมาบอกตัวเองอย่างลิงโลด “อรรวินทร์คุณคือสิ่งมีค่าสิ่งเดียวที่ผมมี” อามันด์เอ่ยด้วยสีหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม[End of อามันด์ part]ห้องแต่งตัวเจ้าสาวร่างเพรียวของสตรีคนหนึ่งยืนอยู่หน้ากระจกบานกว้าง อรรวินทร์แทบไม่เชื่อสายตาของตนเองว่า หญิงสาวจะมีวันนี้...ช่วงเวลาที่หญิงสาวทุกคนในโลกใบใหญ่เฝ้าฝัน...วันแต่งงานของเธอและอามันด์ ชายหนุ่มผู้ที่เธอรักสุดดวงใจรองเท้าส้นสูงสาวเท้าออกมาจากห้องแต่งตัวเจ้าสาวอย่างรวดเร็ว เวลานี้อรรวินทร์สวมชุ

“อามันด์คะ” เสียงหวานเอ่ยเรียกชายหนุ่มที่เอาแต่สนใจขับรถบนท้องถนนในจังหวัดเชียงใหม่ที่เริ่มจะไม่สนใจเสียงเรียกของหญิงสาวอย่างอรรวินทร์“ตรงนั้นค่ะ อามันด์” อรรวินทร์ชี้นิ้วมือให้ชายคนรักขับรถไปจอดยังบริเวณลานจอดรถที่มีช่องว่างมือหนาของอามันด์กำลังสาวพวงมาลัยถอนเข้าไปในซองที่จอดรถอย่างรวดเร็ว“จ้ะ…ที่รัก” เสียงเข้มของชายหนุ่มกล่าวกับหญิงสาวพลางเงยหน้ามองอรรวินทร์ที่มีสีหน้าบึ้งตึงไม่น้อยเวลานี้อามันด์และอรรวินทร์มาฮันนีมูนที่ดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ หลังจากการประกาศวิวาห์อันหวานชื่นของหญิงสาวและชายหนุ่มได้จบไปอรรวินทร์ก็รบเร้าให้เขาพาหล่อนมาดูทะเลหมอกยามเช้าที่ประเทศไทยจนได้สายลมเหยียบเย็นหนาวเหน็บจับเข้าไปยังขั้วกระดูกของอรรวินทร์ หากแต่เวลานี้ใบหน้าของหญิงสาวกลับแต้มระบายรอยยิ้มอ่อนจางบนใบหน้า“หนาวไหมที่รัก” ชายหนุ่มกล่าวขึ้นดึงความสนใจของหล่อนให้หันมามองยังคนตัวสูงตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยรู้สึกหนาวเย็น ขนาดนี้มาก่อน อามันด์หันมองอรรวินทร์ที่เวลานี้หนาวสั่นอยู่ข้างๆเขาด้วยความรู้สึกประทับใจในตัวของภรรยาสาวนับตั้งแต่วันที่อรวินทร์และอามันด์ได้เจอกันอีกครั้ง ราวกับว่าอามันด

เวลานี้อามันด์รู้สึกไม่ได้เลยว่าเขากำลังกลายเป็นนกตัวน้อยที่พร้อมจะโผบินเข้าไปได้ในทุกเมื่อ…มันสวยงามมากจริงๆ“อามันด์ดูนั่นซิคะ ทะเลหมอกสวยมาก ๆ เลยค่ะ”อรรวินทร์กล่าวขึ้น พลางเชิญชวนให้เขาดูทะเลหมอก ที่ลอยล้อมรอบตัวพวกเขาอย่างน่าอัศจรรย์ใจดวงตาคู่ความปลาบของอามันด์มองทะเลหมอกที่เวลานี้ค่อย ๆ เคลื่อนคล้อยตัวเข้ามาปกคลุมฉาบท้องฟ้านภาที่กว้างใหญ่ไพศาล ย้อมสีฟ้าครามให้กลายเป็นสีขาวดุจหิมะช่างงดงามเหนือความคาดหมายของเขาเสียจริงอามันด์ก้มลงมองปลายรองเท้าของตนเองที่ยืนเหยียบพื้นต้นหญ้าอยู่ด้านล่าง เขาเห็นเพียงต้นหญ้าสีเขียวนั้น ค่อยๆ เลือนหายผ่านทะเลหมอกสีขาวพิสูจน์ดุจปุยเมฆ ต้นไม้สูงใหญ่สีเขียวขจีเหล่านั้นก็จางหายไปกลายเป็นทะเลหมอกสีขาวพิสุทธิ์ชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นจนหัวใจดวงน้อยของเขาอดเต้นรัวๆไม่ได้ อรรวินทร์เองก็เช่นกัน หญิงสาวเคลื่อนมือของหล่อนมาจับกับมือของเขาอย่างรวดเร็วอรรวินทร์บีบมือของเขาอย่างแรง เวลานี้เองที่อามันด์นั้นก็จับมือหล่อนเช่นกันทั้งคู่รู้สึกราวกับว่ากระแสไฟบางอย่างกำลังแล่นผ่านร่างของพวกเขาโดยที่ทั้งสองไม่ทันได้ตั้งตัว อามันด์แล้วอรรวินทร์มองหน้ากันในทันทีดวงหน้า