All Chapters of ยัยตัวร้ายกับคุณหมอหึงโหด : Chapter 1 - Chapter 10

"คุณหมอชล อเมริกาโน่เย็นของคุณค่ะ""ขอบคุณคร๊าบบคนสวย ทำไมวันนี้เป็นคุณล่ะ คุณพิมพ์ไม่ว่างเหรอครับ""พิมพ์ช่วยรับลูกค้าอยู่ค่ะ เลยอาสามาส่งแทน""แหมม ขยันจังเลยนะครับ นี่ก็ใกล้จะเรียนจบกันแล้วสินะครับ""ใช่ค่ะ เอาไว้วันฉลองรับปริญญา จะมาเชิญคุณหมอไปร่วมยินดีนะคะ""ยินดีเลยคร๊าบบ บอกผมก่อนล่วงหน้านะ หมอหล่อๆอย่างผม คิวยาวนะครับ ฮ่าๆๆ""งั้นจะบอกพิมพ์ให้นะคะว่าคุณหมออาจจะไม่ว่าง""เดี๋ยวๆๆ สิ โถ่ น้องออแกน พี่ล้อเล่นน อย่าไปบอกคุณพิมพ์นะครับ สำหรับน้องพิมพ์ พี่หมอชลมีคิวว่างให้เสมอ"หมอชลธีร์ ศัลยแพทย์ของ รพ KBH อีกคนหนึ่งซึ่งมีความเชี่ยวชาญสูงเรื่องการผ่าตัดหัวใจ เขาเป็นคนคุยสนุก และชอบแซวสาวๆ โดยเฉพาะออแกนและพิมพ์ ซึ่งเป้าหมายจริงๆของเขาคือพิมพ์ เพื่อนสาวคนสนิทของออแกนนั่นเอง "กาแฟก็ส่งแล้ว คุณหมอ ออแกนขอตัวก่อนนะคะ""ได้ๆ เจอกันใหม่นะสาวน้อย เดิน....ดีๆ.."จังหวะที่เธอหันกลับจะออกจากประตู เธอก็ชนเข้ากับแผงอกกว้างเต็มแรง เสื้อเชิ้ตแบรนด์เนมสีฟ้าอ่อน กลิ่นน้ำหอมแบรนด์หรูที่ออแกนคุ้นเคยปนกับกลิ่นกาแฟ สวมเสื้อกาวน์สีขาวทับไว้ด้านนอก ไม่ใช่น่า ไม่ซวยขนาดนั้นมั้ง เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นพร้อมก

หมอรุตกลับมาถึงคอนโดตัวเอง หลังจากที่ไปส่งแม่ของเขาที่บ้าน เขาแยกมาอยู่คนเดียว ตั้งแต่เริ่มทำงานที่โรงพยาบาล ด้วยเหตุผลที่ว่าอยู่ใกล้ที่ทำงาน สะดวกมากกว่าที่จริงแล้ว เขาอยากมีพื้นที่ส่วนตัว หากอยู่บ้าน เขาจะต้องทนรับแขกของคุณแม่ที่เที่ยวพาเพื่อนๆและลูกสาวของแต่ละคนมาแนะนำให้เขา จนเขาทำตัวไม่ถูกเขาถอดเสื้อออกเตรียมจะอาบน้ำ นึกถึงเรื่องนึงได้ จึงดึงเสื้อในตะกร้าขึ้นมาดู รอยจูบสองรอยที่ติดอยู่ที่หน้าอก และตอนที่เดินชนกับสาวน้อยหน้าหวานคนนั้นเขายกมือขึ้นไปลูบที่รอยลิปนั้นอย่างลืมตัว จนสะดุ้ง และรีบเอาเสื้อตัวนั้น แขวนแยกไว้อีกราวหนึ่ง แล้วจึงเดินเข้าไปอาบน้ำChebet Cafe'"จริงเหรอ แกไปดูตัวมา แล้วไปเจอคุณหมอ หูยย บุพเพอะไรวะเนี่ยย น่าอิจฉา แล้วแกให้เบอร์คู่ดูตัวไปเหรอ""อืม เขาขอ ก็เลยให้ไปน่ะ""แล้วหมอล่ะ ได้ให้ไปมะ""หึ เค้าไม่ได้ขอนี่นา""เอาเถอะๆ อีกสิบนาทีจะเจ็ดโมงแล้ว รอดูหลังจากนี้ก็รู้""ถ้าเค้าเมินฉันล่ะ ถ้าเค้าจำฉันไม่ได้ล่ะ พิมพ์ ไม่เอาอ่ะ ไปหลังร้านดีกว่า ไม่รู้จะสู้หน้าเขายังไง""นั่งลงไป นั่งเลย แล้วก็เขียนนิยายของแกไปวะ ดองไว้น่ะ นานเท่าไหร่แล้ว ตอนนี้เรารอแค่ผลสอบอย่างเ

สหรัฐอเมริกา"ได้ค่ะพ่อ หนูเตรียมตัวกลับแล้ว ค่ะ พี่วุฒิกลับไปด้วยค่ะ เราเสร็จงานที่นี่แล้ว ปริญญาหนูให้เขาส่งไปที่โน่นเลย ไม่อยู่ร่วมค่ะ ฝากดูแลแม่ด้วยนะคะพ่อ หนูจะรีบกลับค่ะ ได้ค่ะ รักพ่อนะคะ"ออแกนในวัยยี่สิบห้าย่างยี่สิบหกปี รีบเก็บสัมภาระทั้งหมดอย่างลวกๆ เพื่อเดินทางกลับประเทศไทย ในวันที่เธอจบการศึกษา กลับได้รับข่าวร้ายที่สุดในชีวิตว่าแม่ของเธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอรู้สึกว่ามีความผิดปกติในเรื่องนี้ เธอจึงขอความช่วยเหลือจากวุฒิ"ออแกนจะให้พี่หานักสืบ สืบเรื่องนี้ดูอย่างนั้นหรือ แต่ว่าทางตำรวจ....""ออแกนแค่สงสัย ปกติคุณแม่ไม่ออกไปไหนคนเดียวแบบนี้ รถทุกคันมีการตรวจสภาพ จู่ ๆ จะเกิดเรื่องแบบนี้ อาจจะไม่ใช่อย่างที่เราเห็น เรื่องนี้ฝากพี่วุฒิจัดการให้ด้วยนะคะ""อืม ได้สิ ว่าแต่ เก็บของหมดหรือยัง ถ้ายังก็ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวพี่ให้คนเก็บและส่งตามไป นี่ตั๋วเครื่องบินนะ ไฟลท์พรุ่งนี้บ่ายสอง คืนนี้นอนเอาแรงหน่อย พรุ่งนี้ต้องเดินทางแล้ว ใจเย็นๆ นะ คุณน้าต้องปลอดภัย""ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะพี่วุฒิ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ"ปฏิวุฒิเดินออกมาจากห้องของออแกน และเดินกลับห้องพักของตัวเอง ตลอดเวลาที่อยู่ท

"ความดันปกติ สัญญาณชีพปกติ น้ำเกลือ......."เสียงของเขาที่สั่งพยาบาลข้างๆที่ตั้งใจตรวจอาการและดูแลแม่ของเธอนั้น ทำให้เธอไม่สามารถละสายตาได้ มือเรียวเอื้อมไปจับใบหน้าเขา ที่เธอไม่ได้เห็นมาสามปีแล้ว ตอนนี้เขาเป็นหนุ่มหล่อสมบูรณ์แบบ ไม่ใช่หมอหนุ่มคนนั้นอีกแล้ว หน้าตาของเขาที่ดูมากประสบการณ์ ทั้งวิธีการพูด และท่าทางล้วนแตกต่างไปจากเมื่อสาม ปีที่แล้วโดยสิ้นเชิง ไม่ต่างจากเธอ...."หมอรุต คนไข้เตียงห้ามีภาวะเลือดออก ต้องเซ็นผ่าตัดด่วน""ได้ๆ ไปเดี๋ยวนี้ หมอมิว รบกวนให้หวานเอาเอกสารนำไปก่อนเลย เดี๋ยวผมตามไป""ได้ ตามมานะ"หมอรุตรีบขีดๆเขียนๆบางอย่างในกระดาษแผ่นใหญ่ในแฟ้มตรวจ ก่อนที่จะส่งให้พยาบาลอีกคน และรีบเดินออกไป "ยังคบกันดีอยู่สินะ เฮ้อออ ก็ดีแล้วนี่"ออแกนล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้า ต้องยอมรับว่าหมอรุตนั่น หล่อมากขึ้นอีกแล้วสินะ แต่เขาก็ยังเป็นคนที่มีแฟนแล้ว เฮ้ออ รีบเดินออกมาเสียที มองไปข้างหน้าได้แล้วออแกน....Chebet Cafe' หกโมงเช้า ออแกนเดินจากคอนโดออกมาที่ร้านกาแฟของพิมพ์ลดา เพื่อจะ เซอร์ไพรส์ให้เธอแปลกใจ ที่ออแกนกลับมาก่อนกำหนด สามปีที่ผ่านมา ร้านของพิมพ์นับว่าพัฒนาและขยายกิจการอ

"พิมพ์ เหมือนเราจะเมาแล้วอ่ะ แกไหวมั้ยอ่ะ""อืม แกคออ่อนอยู่แล้วสิ ฉันไหวอยู่ พอก่อนมั้ย กลับบ้านกัน""สวัสดีครับคนสวย ขอชนแก้วด้วยได้มั้ยครับ"พิมพ์ลดามองผู้มาใหม่ตาขวาง ก่อนจะโบกมือทำท่าให้รู้ว่าพวกเธอไม่ต้องการ"โทษทีค่ะ ไม่สะดวก""ผมมองพวกคุณมาสักพักแล้ว ไปสนุกกับพวกเราต่อมั้ยครับ""ขอโทษทีค่ะ พวกเรากำลังจะกลับแล้วค่ะ หลีกทางด้วยค่ะ""พิมพ์ ใครอ่ะ เพื่อนแกเหรอ ไม่เอาแล้ว ไม่ดื่มแล้ว ง่วงนอน""แค่แก้วเดียวเอง เดี๋ยวพวกผมไปส่งดีมั้ย"ออแกนเงยหน้าขึ้นมามองผู้ชวน แล้วเริ่มเดินเข้าไปหาเรื่อง "ออแกน อย่าหาเรื่อง ใจเย็นก่อน""นายเป็นใคร เรารู้จักกันเหรอ หลีกไป จะกลับบ้าน""คนสวย ทำไมดุแบบนี้ล่ะ แต่ดุๆแบบนี้ สเปกเลยนะ"หมอรุตและหมอชลเข้ามาถึงผับที่พิมพ์ลดาบอก พวกเขากวาดสายตามองท่ามกลางแสงไฟที่มืด สลับกับแสงสีเสียงที่ดูวุ่นวายในนี้ ก่อนที่หมอชลจะรีบชี้ให้เขาดู พวกเธอกำลังถูกผู้ชายสองสามคนล้อมรอบอยู่"หมอรุต อยู่นั่น ท่าจะไม่ดีแล้ว เฮ้ย เดี๋ยว รอก่อนสิปัดโธ่"หมอรุตเห็นแล้วจึงรีบเดินปรี่เข้าไปหาพวกเธอทันที"คนสวย มาเถอะ มาดื่มด้วยกัน พี่ช่วยนะ"เขากำลังเดินมาโอบเอวออแกน ก่อนที่เธอจะจับนิ้ว