All Chapters of รสสวาทอาจารย์สุดเนิร์ด: Chapter 11 - Chapter 20

พิชญาภาบรรยายความรู้สึกของตนเองตอนนี้ไม่ค่อยถูกสักเท่าไหร่ทั้งสับสนทั้งดีใจและตื่นเต้นที่ปัณณวรรธมีใจให้กับตัวเอง ระยะเวลามันอาจจะเร็วไปสักนิด แต่ในเมื่อเขาและเธอมีใจตรงกันมันก็ไม่แปลกที่จะลองคบหากันอย่างจริงจังหลังจากทั้งสองตกลงเป็นแฟนกันแล้วเขาก็มาพาหญิงสาวกลับมายังบ้านพักจากนั้นพิชญาภาขอไปเปลี่ยนชุดเพราะเธออยากจะออกไปเล่นน้ำทะเลเธอสวมชุดว่ายน้ำสีดำตัดกับผิวสวยทำให้คนที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกมองแทบไม่วางตา คืนนั้นตอนเธออยู่ในชุดราตรีเขาก็ว่าเธอหุ่นดีมากๆ แล้วแต่พอสวมบิกินี่สีดำแบบนี้ทำให้หญิงสาวเซ็กซี่มาก ผู้หญิงคนนี้นอกจากจะคุยกับเขารู้เรื่องทำให้เขาสบายใจและเรือนร่างของเธอก็เย้ายวนและมีเสน่ห์เอามากๆ อีกด้วย“พี่วรรธไปช่วยถ่ายรูปให้พีชหน่อยได้ไหม”“ครับ รอพี่แป๊บหนึ่งนะพี่ขอเปลี่ยนกางเกงก่อน”“งั้นพีชออกไปเล่นน้ำรอนะ”“ครับเดี๋ยวพี่ตามไป”เมื่อปัณณวรรธเปลี่ยนเป็นกางเกงว่ายน้ำแล้วเขาก็เดินตามเธอออกไปยังบริเวณชายหาดหน้าบ้าน ตอนนี้พิชญาภากำลังเล่นน้ำอยู่คนเดียวเมื่อเห็นเขาเดินมาหญิงสาวก็เดินมาหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนผ้าผืนเล็กส่งให้ชายหนุ่ม“พี่วรรธถ่ายรูปให้พีชหน่อยนะคะ เอาหลาย

ปัณณวรรธเสียวไปทั่วท่อนแรงบีบรัดของพิชญาภามันแรงและถี่จนเขาทนไม่ไหว ชายหนุ่มจับสะโพกกลมกลึงแล้วถาโถมท่อนเอ็นร้อนเข้าหาความคับแน่นจังหวะเนิบนาบแต่หนักหน่วง ลมหายใจหอบกระเส่า“พีชจ๋า ดีมาก พีชรัดพี่แรงมาก”ชายหนุ่มครางแหบต่ำเมื่อช่องทางคับแน่นตอดรัดความใหญ่โตของเขาด้วยความรัวเร็วถี่ยิบทั้งที่เธอเพิ่งสุขสมไปเมื่อครู่“พี่วรรธขา พีช..”เธออยากจะบอกเขาว่าตัวเองกำลังเสียวซ่านขึ้นอีกครั้ง“มีความสุขไหม”“พีชมีความสุข”“เสียวหรือเปล่า”ขณะถามสะโพกก็เคลื่อนไหวเป็นจังหวะ ปากขบเม้มยอดเต้าลิ้นตวัดเพิ่มความเสียวซ่านให้กับหญิงสาวมากขึ้นพิชญาภาหน้าแดงซ่านไม่คิดว่าปัณณวรรธจะถามตรงๆ แบบนี้“พี่เสียวนะ พีชรัดพี่แน่นเลย พี่จะไม่ไหวแล้ว”กายใหญ่ถาโถมแรงขึ้นเร็วขึ้น มือก็ฟอนเฟ้นเต้างามรุนแรงจนเนื้อแทบปริ ส่งให้คนหญิงสาวครางสะท้านร่างกายบิดเร่าสะโพกเกร็งส่ายเข้าหาแท่งร้อนอย่างห้ามไอยู่“พี่วรรธขา พีชไม่ไหวแล้ว พีชเสียว ช่วยพีชนะคะ”เสียงหวานร้องขอให้เขาช่วยระบายความเสียวซ่านที่กำลังไต่ระดับสูงขึ้นอีกครั้ง ชายหนุ่มครางอยู่ในลำคอ สองแขนกอดกระชับร่างหญิงสาวให้แนบอก สอดประสานความใหญ่โตเข้าช่องทางรักคับแน่นที่

“พี่จะพาพีชไปไหนคะ”“ก็จะเข้านอนไงครับ”“ผิดห้องหรือเปล่าคะ”“เปล่าพี่เป็นแฟนพีชแล้วนะ เราต้องนอนห้องเดียวกัน”“แต่พีชอยากนอนห้องพีชมากกว่า”“ให้พี่นอนด้วยได้ไหม”“พี่วรรธก็นอนห้องพี่สิคะ จะมานอนห้องพีชทำไม”“ก็อยากนอนกอดพีช พี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเพราะวันนี้พี่เหนื่อยมากคงไม่มีแรงไปทำอะไรพีชหรอก แต่ถ้าพีชจะเป็นคนทำพี่ก็ไม่ติดนะ”“ใครจะทำแบบนั้นกัน พีชไม่อยากพูดด้วยแล้ว”หญิงสาวเดินเข้าห้องตัวเองโดยมีปัณณวรรธเดินตามและลงไปนอนบนเตียงของเธอโดยที่เจ้าของห้องได้แต่เหลือบตามอง“นอนเถอะพีชพี่ง่วงแล้ว” เขาตบที่นอนข้างให้หญิงสาวมานอนด้วย พอเธอลงมานอนเขาก็สวมกอดจากนั้นก็ลูบไปบนแผ่นหลังของเธอเบาๆ“พี่รู้สึกดีมากเลยที่ได้นอนกอดกันแบบนี้”“ไม่อึดอัดเหรอคะ”“ไม่เลยรู้สึกดีต่างหากพีชเป็นหมอนข้างที่หอมและดิ้นได้ กลับไปกรุงเทพครั้งนี้พี่ต้องแย่แน่ๆ เลย”“ทำไมคะ”“ก็ไม่มีคนให้นอนกอดยังไงล่ะ วันไหนมีเรียนสายไปค้างที่ห้องพี่บ้างได้ไหม”“ชวนผู้หญิงขึ้นห้องมากี่คนแล้ว”“พีชคนแรกเลย”“ไม่เชื่อหรอกค่ะ”“เชื่อเถอะค่ะ คอนโดของพี่มันค่อนข้างเป็นส่วนตัวขนาดแม่ของพี่ยังไม่เคยให้ท่านมานอน”“แล้วนึกยังไงชวนพีชไปนอน

“สวัสดีค่ะพี่วรรธวันนี้เหนื่อยไหมคะ” พิชญาภาส่งยิ้มสดใสเมื่อเปิดประตูเข้าไปนั่งข้างคนขับ“วันนี้ไม่เท่าไหร่ พีชล่ะเป็นยังไงบ้างแอบหลับในห้องเรียนหรือเปล่า”“ไม่เลยค่ะแต่เมื่อกี้พีชกลับมาถึงห้องก็หลับไปประมาณครึ่งชั่วโมง”“พี่ว่าเดี๋ยวเราไปกินข้าวแล้วพี่จะรีบกลับมาส่งพีชนะจะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่”“ได้ค่ะ”ชายหนุ่มพาคนรักเธอไปทานสเต๊กที่ร้านแห่งหนึ่งไม่ได้ไกลจากคอนโดมิเนียมเท่าไหร่“พีชเคยมากินร้านนี้ไหม”“ไม่เลยค่ะ พีชเคยขับผ่านอยู่บ่อยๆ แต่ไม่ชอบมานั่งกินข้าวคนเดียว”“ต่อไปนี้พี่จะพยายามหาเวลาว่างมากินข้าวเย็นกับพีชให้ได้บ่อยที่สุด”“ถ้าพี่วรรธงานยุ่งพีชก็ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องกินข้าวด้วยกันทุกเย็นนี้ค่ะ พีชรู้ว่าทุกคนก็มีงานที่จะต้องรับผิดชอบ”“ถ้าวันไหนพี่มาได้พี่จะไลน์บอกพีชล่วงหน้าตกลงมั้ย”“ได้ค่ะ แต่พรุ่งนี้ไม่ได้นะคะ”“อ้าว...ทำไมล่ะ”“พรุ่งนี้พีชมีนัดจะไปเดินซื้อของกับเพื่อนค่ะ”“ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เย็นพี่จะรีบเคลียร์งานให้ได้มากที่สุด วันหยุดจะได้มีเวลาให้พีชเต็มที่เลย”“เสาร์นี้เราจะไปเที่ยวไหนกันค่ะ”“พีชอยากไปที่ไหน”“ไปอัมพวาไหมคะ ไปเช้าวันเสาร์บ่ายวันอ

เสียงทุ้มหวานที่กระซิบข้างทำให้หญิงสาวย่อมไปตามเกมสวาทของเขาด้วยความเต็มใจ สองมือดันผนังขณะที่สะโพกแอ่นนอนเข้าหาท่อนเอ็นอวบปัณณวรรณลากแท่งร้อนไปบนกลีบดอกไม้จากทางด้านหลังก่อนจากสอดมันเข้าหาเธอ“อ่า...แน่นมากพีช แบบนี้ดีจัง พี่คิดถึงพีชนะคิดถึงกลิ่นของพีช คิดถึงรสชาติหวานหอมของพีช”เขาพูดขณะกดตัวตนเข้าหาเธออย่างช้าๆ“พี่วรรธ....”“เจ็บใช่ไหมคนเก่งของพี่ เดี๋ยวมันจะดีขึ้นพีชรู้ใช่ไหม”“ค่ะพีชรู้ว่าพี่จะทำให้พีชมีความสุข”หญิงสาวตอบเสียงหวานกระตุ้นไฟรักในกายของชายหนุ่มให้โหมกระหน่ำ เขากดสะโพกเข้าหาจนเธอรู้สึกถึงความใหญ่ยาวที่มันกระแทกไปในท้องน้อย รู้สึกจุกและคับแน่นเธอสะโพกส่ายเข้าหาเพื่ออยากให้เขาขยับตัว ปัณณวรรธก็ช่างรู้ใจเขาเริ่มขยับเข้าหาเข้าหาเธออย่างช้าๆ เมื่อรู้สึกว่าเธอปรับตัวได้ ชายหนุ่มก็ปรับจังหวะให้เร็วขึ้น มือเอื้อมมาบีบคลึงเต้าอวบทางด้านหน้าปลุกเร้าไปทั่วจุดกระสันขณะที่สะโพกตอกอัดไปด้วยอารมณ์ปรารถนาอย่างไม่ออมแรง เสียงหน้าขากระทบกับบั้นท้ายดังไปทั่วห้องชายหนุ่มจับสองแขนของพิชญาภาทางด้านหลังเป็นแรงยึดให้เขากระแทกเข้าหาเธอได้อย่างแรงและเร็วขึ้น“พี่วรรธขา...พีชจะไม่ไหว...