บททั้งหมดของ จูบร้อนกระตุ้นรัก: บทที่ 11 - บทที่ 20

ชัชวินสูดลมหายใจแล้วค่อย ๆ ลืมตาขึ้น จ้องมองเพดานนิ่งงัน ด้วยสายตาแน่วแน่มุ่งมั่น“แล้วคุณจะได้รู้ว่า ผมมันหมาบ้ากว่าที่คุณคิดเยอะ รู้จักล็อตไวเลอร์น้อยไปแล้ว”รอยยิ้มมุมปากบ่งบอกอันตราย สายตาคมกริบราวกับดาบของนักรบในสงคราม...“อ่า...อาห์...” เขาหลับตาลงอีกครั้งอย่างเคลิบเคลิ้ม ขณะใช้มือสาวรูดลำเนื้ออย่างรุนแรงจนมันแข็งคัดตั้งโด่ชูชัน “โอววว...”ความใหญ่ยาวแข็งแรงราวแท่งเหล็กของดุ้นเนื้อสีน้ำผึ้งทำให้เขาเซ็กซี่ไปทั้งตัว เส้นเอ็นผุดโปนไปทั้งลำ กดเกร็งเป่งพองแสดงความกระหายอยากในรสสตรี อย่างไม่มีวันจบสิ้น“โอววว...อูววว...ซี๊ดส์” เขาครางอย่างสุขสม ใบหน้าคร้ามคมเข้มแดงก่ำไปด้วยฤทธิ์ราคะที่กำลังพล่าผลาญร่างแกร่งในทุกอณู“อือออ อ่า โอววว อืมม” เสียวซ่านในทุกต่อมกระสัน ยามแรงสัมผัสเสียดสีเร่งเร้ารุนแรงหนักหน่วง เปิดเปลือยส่วนหัวถอกแดงออกจากเปลือกหุ้มสีน้ำผึ้ง เผยเส้นผ่ากลางหัวเอ็นอย่างสวยงาม มันวาวฉ่ำชื้นไปด้วยน้ำใคร่หล่อเลี้ยง“อื้อออ อ่า...” เขาเม้มปากแน่น เมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอดแห่งปรารถนา วินาทีนั้นเองที่เสียงของเธอดังขึ้นในความคิด พยาบาลคนใหม่ที่เข้ามาป่วนชีวิตของเขาจนแตกกระเจิงภายในเวลาเ

ใบหน้าคร้ามคมเปียกฉ่ำ นิ่งงันเหมือนลืมหายใจไปครู่หนึ่ง ก่อนจะอ้าปากหายใจลึกยาวเร็ว ๆ เพื่อเติมออกซิเจนให้สมอง“เสียสติไปแล้วหรือคะ” เธอโกรธจนอยากจะฆ่าเขาเลยจริง ๆ “มันอันตรายนะ”“ก็แค่...” เหยียดยิ้มมุมปากนิดหน่อย “อยากทดสอบความสามารถของคุณ ว่าจะเร็วได้แค่ไหน แต่คุณไม่ผ่านนะ ผมเร็วกว่า!”เธออยากจะเขกหัวเขานัก ทำเธอหัวใจจะวาย ตั้งแต่เช้าเลยนะ “คุณเอาเรื่องความเป็นความตายมาล้อเล่นได้ไง...เดี๋ยวเหอะ!”“ถ้าผมตาย คุณแย่แน่”“ฮึ่ม!” รู้สึกโกรธจนอยากจะตบหน้าเขาจริงๆ “ถ้าเป็นเด็กเป็นเล็ก จะตีก้นให้!”“อะไรนะ?”“อย่าให้ฉันต้องร้าย” เธอเกี่ยวร่างเขาไว้ แล้วว่ายน้ำเพื่อจะพาเขาไปพักที่บันไดสระ อย่างทุลักทุเล“ถ้าไม่ไหวก็ออกไปสิ”“เรื่องไรจะทิ้งเงินแสน!” ระหว่างกระเสือกกระสนอยู่ในสระน้ำ เธอโอบกอดร่างเขาไว้ไม่ยอมปล่อย “หลังจากนี้ไป ฉันจะไม่หันหลังให้คุณแล้ว!”“แน่เหรอ?” เขายิ้มร้าย เพราะต่อไปนี้เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอลำบาก เขาจะแผลงฤทธิ์ จนเธอทนไม่ไหวแล้วหนีไปเองเลย “ว่าแต่ผมจับอะไรอยู่...”เธอขมวดคิ้วก่อนจะตกใจหน้าเหวอ ก้มมองมือใหญ่ที่เกี่ยวจับเต้านมของเธอเอาไว้“อะ...” เธอใจหายใจคว่ำเมื่อรู้ว่

คราวนี้เขายอมทำตามที่เธอสั่งโดยดี เมื่อเก็บกวาดทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เธอจึงพาเขาเข้าห้องนอน เพื่อจัดการตัวเขาต่อ“ฉันจะพาคุณเข้าไปในห้องน้ำนะ คุณจะได้อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า”“อืม” เขาตอบสั้น ๆ“ฉันสระผมให้เอามั้ย”“ผมทำเองได้” พูดเหมือนงอนซะงั้น“งั้นฉันไปรอข้างนอกนะ” เธอหยิบผ้าขนหนูผืนหนึ่งออกมาด้วย แล้วทิ้งเขาไว้ในห้องน้ำ โดยปิดประตูแบบไม่ล็อค และเฝ้าสังเกตการณ์อยู่หน้าห้องน้ำ เพื่อระวังอันตรายที่อาจเกิดขึ้นวานิลลานุ่งผ้าขนหนูเพื่อปกปิดร่างกายไว้ก่อน รอจนเขาอาบน้ำเสร็จและสวมเสื้อผ้าลำลองเรียบร้อย“พลล่ะ?” เขาถามทันทีที่ออกจากห้องน้ำ“ไม่อยู่ค่ะ ได้ข่าวว่าไปทำธุระที่ชุมพรให้คุณแม่ของคุณ น่าจะไม่อยู่สักสองสามวัน”เขาพยักหน้า “มื้อเที่ยงโทรไปสั่งอาหารที่โรงแรมสิ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อย มันไม่ใช่หน้าที่คุณด้วย”วานิลลายิ้มกริ่ม “ฉันโทรเรียบร้อยแล้วค่ะ อาหารอิตาเลี่ยนของโปรดคุณไง...ใกล้ถึงเวลามื้อเที่ยงแล้ว ตอนนี้ ฉันจะพาคุณออกไปที่ห้องโถงนะคะ”เธอพาเขาออกมาที่ห้องโถง หยุดรถวีลแชร์ไว้ใกล้กับโซฟาตัวยาว บนโต๊ะเตี้ยมีแจกันดอกกุหลาบสดวางอยู่ ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ซึ่งเป็นกลิ่นที่เขาชอบ“ฉันจะเข้า

เธอนอนซบอยู่ในอ้อมกอดของเขาทั้งคืน ซุกกายอยู่ในอกอุ่นของชายที่เธอรักแม้ทุกวินาทีจะรู้สึกเหมือนกำลังฝัน แต่ลมหายใจอุ่นซ่านของเขายืนยันว่ามันเป็นเรื่องจริงขณะที่เขานอนหลับใหลไร้กังวล แต่เธอกลับหลับไม่ลงแม้สักวินาที นั่นเพราะเธอแอบกลัวว่าถ้าหลับไปแล้ว พอตื่นขึ้นมาอีกที เขาจะหายไปเหมือนความฝัน...เธออยากกอดตอบเขาจัง แต่ก็ไม่กล้าทำอย่างนั้น เพราะเธอมั่นใจเลยว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่อยู่ในความฝันของเขาตอนนี้หรอก ไม่ใช่เธอแน่นอนเกือบเช้าแล้วล่ะ...มันหมดเวลาของเธอแล้วใช่มั้ย และความฝันของเธอต้องจบลงซะทีเธอผละตัวออกจากอ้อมกอดของเขาแล้วลงจากเตียง เข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมน้ำอุ่นให้เขาจากนั้นก็ออกจากห้องนอนใหญ่ ไปทำอาหารเช้าที่ครัว ทำตัวเหมือนเป็นเมียบ่าวผู้ซื่อสัตย์“เฮ่อ...อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไปจัง”เธอยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม มองสายฝนโปรยปรายด้านนอกอย่างเศร้าใจ ฝนที่ขาดช่วงไปตั้งแต่เมื่อคืน กลับมาตกอีกครั้งก่อนรุ่งอรุณ จนทำให้บรรยากาศยามเช้าค่อนข้างมืดสลัวและเหน็บหนาวแทบขาดใจ“ฟ้ามืดครึ้มขนาดนี้ แต่ทำไมรู้สึกเหมือนโลกมันสว่างจังเลย” เธอห้ามตัวเองไม่ให้รู้สึกดีไม่ได้ แม้รู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะคว

“คุณชื่ออะไร” เขากระซิบถาม ก่อนจะจูบแนบลงบนลำคอระหง ประทับรอยหื่นเป็นจ้ำแดง “หืม...”“เราไม่ต้องรู้จักกันหรอกค่ะ” เธอตัดสินใจแล้วว่าจะเป็นแค่สายลมสำหรับเขาเท่านั้น สายลมที่พัดเข้ามาในชีวิตของเขาชั่วคราว และพัดออกไป“คิดซะว่าฉันเป็นแค่ความฝันของคุณ”ความฝันที่ทำให้เขาเร่าร้อนไปทั้งตัว หญิงสาวผู้ปลุกไฟรักในตัวเขาให้ลุกโชน...“ผมอยากฝันดี...” เสียงกระซิบของเขาเองก็เหมือนสายลมเช่นกัน มันพัดผ่านผิวเนื้อของเธอ จนทำให้เธอรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งร่าง ปั่นป่วนไปทั้งชีวิต“อืมมม โอววว...” สองริมฝีปากประกบกันแนบแน่น บดเคล้าขยี้บี้บดอย่างสาสมใจ แลกลิ้นอุ่นตวัดโรมรันพันตู สูบซับความหวานหอมของแรงสัมผัสกันและกันอย่างไม่รู้จักเบื่อ“อ่า...อ่า...อ่า...” ริมฝีปากร้อนร้ายไล่จูบนเนินอกขาวนวลของเธออย่างเร่าร้อน“อืออ...” เธอครางแผ่วเบา แอ่นทรวงอกขึ้นรับรสจูบอันร้อนแรง ฝ่ามือใหญ่เลื่อนขึ้นจัดการถอดเสื้อยืดของเธอออกทางศีรษะ ปลดตาขอชุดชั้นในแล้วกระชากมันออกทิ้งไปอย่างไม่ใยดี“โอววส์ ซี๊ดส์” สองริมฝีปากจูบกันอย่างสุขสม กอดคลำลูบไล้ร่างกายของกันและกันอย่างโหยหา แรงปรารถนาอันคุคลั่งส่งให้ร่างกายของทั้งคู่ร้อนเป็นไฟ