All Chapters of เพลิงรักหมอกานต์: Chapter 11 - Chapter 20

“อยู่คนเดียวได้แน่นะ" ธีรกานต์ถามเมื่อจอดรถที่หน้าบ้านของเอวาริณซึ่งด้านในเปิดไฟไว้จนสว่างไปทั่ว“ได้ค่ะ บ้านหลังนี้เอวาอยู่มาเป็นสิบปีแล้วไม่มีอะไรต้องกลัว”“นั่นสินะ รีบเข้าบ้านเถอะจะได้รีบนอน”“ขอบคุณนะคะพี่กานต์ที่มาส่ง ฝันดีนะคะ” หญิงสาวชะโงกหน้ามาหอมแก้มเขาแล้วรีบลงจากรถไปอย่างรวดเร็วธีรกานต์มองตามหลังจนกระทั่งหญิงสาวเดินเข้าไปในตัวบ้านแล้วจึงขับรถกลับมาที่บ้านของตนเอง“ไปส่งหนูเอวามาแล้วใช่ไหม”“ครับแม่”“เจอครั้งแรกกานต์จำน้องได้ไหม”“ไม่ครับน้องเปลี่ยนไปมาก” เขาใช่คำว่าเปลี่ยนไปแทนที่จะใช้คำว่าสวยขึ้นมากเพราะกลัวจะแสดงออกให้ครอบครัวรู้ว่าตนเองเริ่มจะคิดกับเธอมากกว่าน้องสาวข้างบ้านอย่างแต่ก่อน“ผมว่าเอวาสวยขึ้นมากเลยครับ แม่กับพี่กานต์คิดเหมือนผมไหม” พีรกันต์ขอความเห็น“แม่ก็คิดเหมือนกันต์นะ น้องสวยขึ้นมากไม่รู้ว่ามีแฟนหรือยัง”“สวยแบบนั้นก็คงมีแฟนแล้ว” ธีรกานต์พูดออกมาแล้วรู้สึกใจหายถ้าหากเธอมีแฟนอย่างที่ตนเองพูดจริงๆ นึกถึงตรงนี้ก็อยากจะย้อนเวลากลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อน“กันต์คุยกับน้องบ่อยๆ รู้ไหมว่ามีแฟนหรือยัง” คุณรัตนาหันมาถามลูกชายคนที่ติดต่อกับเธออยู่ตลอด“เท่าที่ได้คุยกั

หลังจากไปซื้อของกับพีรกันต์มาเมื่อวานแล้ววันนี้เอวาริณก็มีนัดออกไปดูรถกับเขาอีกครั้ง แต่พอถึงเวลานัดคนที่มารับกลับเป็นพี่ชายของเขา“ถ้าพี่กันต์ไม่ว่างเอวารอไปวันหลังก็ได้ค่ะ”“นายกันต์ไม่ว่างแต่พี่ว่างไปกับใครก็เหมือนกันนั่นแหละ”“แต่เอวาไม่อยากกวนพี่หรอกนะคะ”“แค่ไปดูรถไม่ได้รบกวนอะไรเลยพี่ก็อยากเปลี่ยนรถอยู่เหมือนกัน”“ก็ได้ค่ะ พี่รอห้านาทีนะคะขอไปเอากระเป๋าก่อน”ธีรกานต์มองตามร่างระหงที่สวมชุดกางเกงผ้าขายาวกับเสื้อแขนกุดแล้วก็ยิ้มที่มุมปาก ไม่ว่าเอวาริณจะสวมเสื้อผ้าแบบไหนเธอก็ดูดีมากจนเขาไม่อยากจะให้หญิงสาวออกไปเจอคนอื่นเลย“คิดไว้หรือยังว่าจะซื้อรถแบบไหน” เขาถามขณะที่ขับรถออกมาถึงถนนเส้นหลัก“ยังเลยค่ะ แม่บอกว่าอยากได้รถยุโรปแต่เอวาอยากได้แค่รถญี่ปุ่น”“ทำไมล่ะ” ธีรกานต์รู้ว่าทางบ้านของเธอมีฐานะมาแค่จะซื้อรถให้ลูกสาวสักคันก็คงไม่เดือดร้อนอะไร“มันแพงไปค่ะ เอวาอยากได้รถที่ราคาไม่แพงมาก ถ้าทำงานเก็เงินเองได้ค่อยเปลี่ยนค่ะ พี่กานต์ว่าดีไหม”“ก็ลองไปดูก่อนว่าถูกใจไหม แล้วค่อยตัดสินใจอีกที”ชายหนุ่มพาเธอเข้าออกโชว์รูมรถจนบ่ายแต่เอวาริณยังตัดสินใจไม่ได้“หาอะไรกินก่อนดีไหมแล้วค่อยไปดูที

ธีรกานต์นั่งมองหน้าคนที่หลับสนิทแล้วก็ยิ้มอยู่คนเดียว เขาไม่คิดเลยว่าเอวาริณจะกลับมาทวงคำตอบ ซึ่งเขาเองก็รอที่จะตอบคำถามของเธออยู่เหมือนกันตลอดเวลาที่ผ่านธีรกานต์ไม่เคยลืมเอวาริณเลยยิ่งพอเธอกลับมาแบบนี้เขาก็ดีใจมากกว่าใครทั้งหมด ชายหนุ่มมั่นใจว่าหญิงสาวคือคนที่เขารอและคนที่ใช่สำหรับตนเองมากที่สุด แต่ที่ยังเป็นกังวลอยู่ก็เพราะคนที่บิดามารดาอยากให้ลงเอยกับเอวาริณนั้นคือพีรกันต์น้องชายของตนเองธีรกานต์คิดว่าเรื่องน้องชายนั้นคงพูดไม่ยากเท่าไหร่เพราะตอนนี้พีรกันต์ก็กำลังจีบผู้หญิงคนหนึ่งอยู่“พี่กานต์คิดอะไรอยู่คะ”“ตื่นนานแล้วเหรอ”“ค่ะ เห็นพี่กานต์นั่งเหม่ออยู่นานคิดอะไรอยู่เหรอคะ”“พี่กำลังคิดถึงเรื่องของเราอยู่เจ็ดปีพี่ว่ามันนานไปนะ”“นานที่ไหนกันเอวายังรอได้เลย”“ที่รอได้เพราะตอนนั้นเอวายังเด็กและไม่ถึงเวลามีครอบครัว แต่ตอนนี้เอวาโตแล้วนะ”“พี่พูดเรื่องอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลย”“แม่พี่บอกว่าเขาอยากได้เอวาเป็นลูกสะใภ้”“ถ้าพี่กานต์ไม่เห็นด้วยก็บอกคุณป้าไปสิคะ” เอวาริณพูดแล้วก็สะบัดหน้าหนีเพราะคิดว่าธีรกานต์รังเกียจตัวเอง“หันหน้ามาคุยกับพี่ดีๆ ก่อนนะเอวา”“ไม่อยากคุยค่ะเอวาง่วงนอน”“เพ

ริมฝีปากของธีรกานต์สัมผัสลงอย่างแผ่วเบาจูบที่อ่อนหวานทำให้คนอ่อนประสบการณ์ใจเต้นแรงและทำตัวไม่ถูก หญิงสาวพยายามจะครางประท้วงแต่นั่นกลับกลายเป็นว่าเปิดโอกาสให้เขาสอดปลายลิ้นเข้ากวาดต้อนเอาหวานจากโพรงปากเล็ก จากจูบที่อ่อนหวานก็เริ่มจะเร่าร้อนขึ้นไปตามอารมณ์ปลายลิ้นเล็กพยายามหลบหลีกแต่ก็หนีไม่พ้น หญิงสาวรู้สึกสับสนและมึนงงมือของเธอจิกลงบนแผ่นหลังของเขาอย่างลืมตัว จูบนั้นเนิ่นนานจนเธอแทบขาดใจ“พี่กานต์”เสียงเรียกแผ่วเบาเมื่อเขาถอนจูบออกเพื่อให้เธอได้หายใจ“จูบเอวาหวานมาก พี่อยากรู้ว่าจะหวานไปทั้งตัวหรือเปล่า”“อื้อ...พี่กานต์”เสียงหวานเรียกชื่อเขาอีกครั้งเมื่อถูกมือใหญ่เลื่อนไปสัมผัสกับทรวงอกอิ่มผ่านชุดนอนบางๆ เขาเพิ่มแรงบีบมากขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ก่อนจะจัดการชุดนอนและชั้นในออกจากร่างเนียน ใบหน้าของเอวาริณแดงก่ำเมื่อสบตาคมที่จ้องเธอราวกับเป็นขนมหวานเหมือนทุกอย่างเป็นใจเพราะตอนนี้ไฟที่หัวเตียงสว่างขึ้นแล้วทำให้ธีรกานต์มองเธอได้อย่างชัดเจน“เอวาของพี่สวยไปทั้งตัว”“พี่กานต์...”“ให้พี่นะคะคนดี”หญิงสาวเงียบเพราะไม่รู้จะตอบเขาว่ายังไงเธอรู้ว่าหลังจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นความสัมพันธ์ของเธอก

ธีรกานต์ตื่นนอนตั้งแต่เช้าด้วยความเคยชินแต่เขายังไม่ลุกไปจากเตียงเพราะตอนนี้เอวาริณยังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนแผงอกของตนเขามองใบหน้าสวยแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ภาพความทรงจำเมื่อคืนทำให้เขายิ้มกว้างขึ้นไปอีกเมื่อคิดว่าตอนนี้ตนเองกับหญิงสาวไปเปลี่ยนสถานะไปแล้ว กลับจากหัวหินครั้งนี้เขาจะต้องพูดกับมารดาเพราะอยากจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง ธีรกานต์ไม่อยากเสียเวลาอีกแล้วเขาอยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอในฐานะสามีภรรยาและอยากให้คนอื่นรับรู้ว่าเขานั้นรักเธอมากแค่ไหนสิ่งที่ทำลงไปนั้นชายหนุ่มไม่เสียใจเลยเพราะเขาทำทุกอย่างด้วยความรักและคิดว่าเอวาริณเองก็คงคิดไม่ต่างจากเขา บทรักเร่าร้อนที่มอบให้แก่กันเมื่อคืนยืนยันได้อย่างดีว่าเขาและเธอเข้ากันได้มากแค่ไหนธีรกานต์ไม่เคยหลงใหลในตัวผู้หญิงคนไหนมากมายอย่างเอวาริณมาก่อนเลย เขาไม่เคยมีความต้องการมากมายเท่าเมื่อคืน แม้ว่าจะสุขสมไปหลายรอบแต่ความรู้สึกกระหายก็ยังคงติดอยู่ในใจและอยากได้เธอมากขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่หญิงสาวทั้งหอมและหวานชวนหลงใหลจนเขาแทบคลั่งและไม่อยากจะหยุดพักเลยสักนิด เพียงคิดถึงความเป็นชายก็ตื่นตัวอย่างประหลาดแล้วคนที่นอนอยู่จะรู้ไหมว่าตอนนี้เขากำลังต้องกา