All Chapters of พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม: Chapter 11 - Chapter 20

เขาไม่ได้ขู่ ชายปริศนาเดินกลับเข้ามาหาเรโกะที่นอนอยู่บนโต๊ะ หล่อนพยายามกระถดกายหนี แต่สองขาก็โดนรวบกระชากมาที่ขอบโต๊ะ“มานี่… ”เขาดันเข่าสองข้างของหล่อนให้แบะอ้าขึ้นมาขนานลำตัว รูดซิปกางเกง ควักไอ้จ้อนท่อนใหญ่ออกมาเสียบใส่ร่องสวาทจนมิดดุ้น ด้วยแรงกระเด้าหนักๆ พรวดเดียว“อ๊ะ… ”เรโกะสะดุ้ง อวัยวะเพศยาวใหญ่ที่อัดเข้ามา ทำให้รู้สึกหน่วงแน่น หากความเสียวซ่านที่มีมากกว่าเจ็บ ก็ทำให้เสียงครางของหล่อนหลุดออกมาจากริมฝีปากบิดเบ้“โอ้ว… มิดดุ้นเลย”คนหื่นสอดฝ่ามือรองสะโพกของเรโกะแล้วยกก้นให้หนอกเนินสวาทแอ่นร่อนขึ้นมารับการสอดใส่แวบหนึ่งที่แสงไฟจากรถที่แล่นผ่านมาตามถนนด้านข้างนอก สาดวาบเข้ามาถึงในห้อง ทำให้เรโกะสังเกตเห็นว่าที่อกข้างซ้ายของเขามีรอยสักรูปมังกร“ว้าว… ดูสิ รูหอยเธอโดนเสียบจนเนื้อปลิ้นเลยที่รัก”คำพูดอย่างดิบหยาบของคนหื่น ชักชวนให้มองดูภาพของการสอดใส่ตรงกึ่งกลางกาย ทำให้เรโกะตื่นเต้นจนต้องชันข้อศอกขึ้นมองแก่นกายใหญ่ยักษ์ของคนแปลกหน้า กำลังเสียดครูด เคลื่อนเข้าๆ ออกๆ อยู่ในรูสวาทดูดรัดด้วยขนาดของมันใหญ่มากๆ จึงทำให้หล่อนสามารถเห็นภาพขณะท่อนเนื้อขรุแข็ง ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดลายเอ็

“ถ้ามีอะไรเรียกผมได้นะครับ… ผมนั่งอยู่ที่ป้อมยามตลอด”ลุงโยชิหมายถึงป้อมเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าประตูทางเข้าอพาร์ทเม้นท์“ค่ะ… ขอบคุณค่ะคุณลุง”คุยกับลุงโยชิอีกสองสามคำ เรโกะก็เดินออกมาจากอพาร์ทเม้นท์ จุดหมายคือโรงเรียนอนุบาลที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนักใช้เวลาเดินเท้าสิบกว่านาที เรโกะก็มาถึงโรงเรียนอนุบาลซึ่งเป็นสถานที่ทำงานสาเหตุที่เรโกะตัดสินใจมาเช่าอพาร์ทเม้นท์แห่งนี้ ก็เพราะว่าอยู่ใกล้กับที่ทำงานที่สุด อีกทั้งความสะอาดสะอ้านของห้องพักก็ตรงตามที่ต้องการ สภาพแวดล้อมโดยรอบก็สวยงาม เพราะว่าที่ด้านหลังของอพาร์ทเม้นท์มีบึงน้ำและสวนป่าธรรมชาติ ติดกับสวนสาธารณะที่มีผู้คนมาออกกำลังกายทุกเช้าเย็น“สวัสดีครับ… คุณครู”เสียงทักทายจาก ‘เคนโด้’ หนุ่มใหญ่วัยสามสิบห้าปีที่กำลังเดินมากับ ‘ยูมิ’ ลูกสาวในวัยเจ็ดขวบของเขา ตะโกนทักทายเรโกะที่มาถึงหน้าโรงเรียนพอดี“สวัสดีค่ะ… ”เรโกะทักทายเคนโด้ หล่อนเห็นเขาทุกวันจนคุ้นหน้า เพราะว่าเคนโด้จะมาส่งลูกสาวด้วยตัวเองทุกวันเคนโด้เป็นพ่อม่ายเลี้ยงเดี๋ยว ทุกวันนี้เขาต้องเลี้ยงดูลูกสาวเพียงลำพัง ภายหลังจากมีเหตุให้ต้องแยกทางกับภรรยาเมื่อปีก่อนตลอดสัปดาห์แรกที

เขาหล่อเหลาเร้าใจจนทำให้หัวใจของหล่อนเต้นแรงผิดจังหวะอาการแบบนี้ ไม่เกิดกับใครก็คงไม่เคยรู้ ผู้ชายคนนี้ทำให้เรโกะถึงกลับเหลียวหลังกลับไปมองด้วยความลืมตัว จนลืมไปว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่บนอานของรถจักรยาน กระทั่งหล่อนชักสายตาออกจากใบหน้าหล่อเหลาของเขา เพื่อจะหันกลับมามองเส้นทางข้างหน้า ทว่า… ไม่ทันแล้วโครม… จักรยานของเรโกะพุ่งลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่ในป่าละเมาะข้างทางทั้งรถทั้งคน“คุณ…”ชายร่างสูงใหญ่ที่เกือบจะวิ่งผ่านเลยไปแล้ว ต้องวิ่งย้อนกลับมาดูหล่อนด้วยความตกใจ“คุณ… เป็นอะไรหรือเปล่า…”ถามพลางตรงเข้าประคองร่างบอบบางของเรโกะ มือใหญ่รวบไหล่ทั้งสองข้างของหญิงสาว ประคองให้ลุกขึ้นยืนครั้นเมื่อเห็นมือข้างหนึ่งของเรโกะกุมข้อเท้าของตัวเองเอาไว้แน่น จึงรู้ว่าหล่อนได้รับบาดเจ็บแน่ๆ มากน้อยคงต้องดูกันอีกที“โอ๊ย… เจ็บค่ะ… ”เรโกะร้องออกมาเหมือนเด็กๆ ในจังหวะที่หล่อนเอื้อมมือไปเกาะแขนกำยำข้างหนึ่งของเขา พยายามฉวยเอาไว้เพื่อยื้อยันตัวเองขึ้นมาจากพื้นด้วยความทุลักทุเลและตอนที่มือสัมผัสแขนของเขา ทำให้หล่อนนึกถึงผู้ชายคนนั้น ที่แขนของเขาเต็มไปด้วยเส้นขน เหมือนผู้ชายคนนี้ไม่มีผิด“ไหวไหมครับ…

ใบหน้าสะสวยสะดุดตาของเรโกะ ทำให้ริวหันมามอง เคนโด้จึงรีบแนะนำหล่อน“นี่เรโกะ”“สวัสดีครับ”“สวัสดีค่ะ”เรโกะกล่าวพลางส่งยิ้มทักทาย “ดูเหมือนว่าเราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่า”ริวทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้อีกตัวที่ยังว่างอยู่ตรงข้ามหญิงสาว“ไม่แน่ใจค่ะ… เพราะว่าฉันเพิ่งย้ายมาอยู่ในเมืองนี้ได้แค่สองสัปดาห์ค่ะ”เรโกะตอบ“ไม่รู้สิ… ผมรู้สึกคุ้นหน้าคุณจัง จะรังเกียจไหมครับ ถ้าผมจะขออนุญาตเลี้ยงเหล้าคุณกับเคนโด้”ริวไม่รีรอที่จะผูกสัมพันธ์กับผู้หญิงที่เต็มไปด้วยความเย้ายวนใจอย่างเรโกะ โดยไม่สนว่าคืนนี้หล่อนมากับเคนโด้“ดื่มอะไรดีครับ…”ถามพลางดีดบุหรี่ในซองขึ้นมาจุดสูบ พ่นควันสีขาวพวยพุ่งออกไปในเวิ้งอากาศอันหม่นมัว ภายใต้แสงไฟสลัวที่สาดลงมาจากเพดาน“ออนเดอะร็อคค่ะ”หญิงสาวตอบ“ช่างบังเอิญ… คอเดียวกัน”ริวกล่าวพลางเรียกบริกรในร้านเข้ามารับออเดอร์ ครู่สั้นๆ ต่อมาออนเดอะร็อคสองแก้วก็ถูกนำมาเสิร์ฟลงบนโต๊ะ นั่งดื่มและพูดคุยทำความรู้จักกันครู่ใหญ่ๆ ริวก็แยกตัวออกมา เขาเป็นเจ้าของผับที่ต้องดูแลทุกอย่าง“คุณโอเคไหม”เคนโด้ถามเรโกะ สุราทำให้แก้มของหญิงสาวแดงเรื่อ แต่ก็ดูน่าจูบ“ค่ะ… นานมากแล้วที่ไม

ระหว่างที่กำลังโดนจูบไซ้ดูดนม เรโกะตัดสินใจสอดมือล้วงเข้ามาใต้ขอบกางเกง สัมผัสกับความเป็นชายของเขา “โอ้ว… ” แบบนี้ไม่ใช่แล้ว! เรโกะอุทานในใจ ขณะตายังหลับพริ้ม มือรูดท่อนเอ็นของเคนโด้ไปพลางเพื่อพิสูจน์ขนาด ในสมองย้อนระลึกเชื่อมโยงไปถึงความรู้สึกตอนที่ผู้ชายในคืนนั้น… จับมือหล่อนไปรูดชักอวัยวะเพศยาวใหญ่… เขาใหญ่มากจนมือของหล่อนกำไม่รอบ แต่ความรู้สึกขณะกำลังสัมผัสตัวตอนของเคนโด้อยู่ในตอนนี้… ก็ยืนยันว่ามันไม่ใช่“เคนโด้… ”หล่อนเรียกชื่อเขาเพื่อให้สติ ชักมือออกมาจากกางเกงของเขา กำปั้นน้อยๆ ทุบรัวอยู่ที่อกของเคนโด้จนเขายอมปล่อย“พอแล้ว… ฉัน… ฉันจะกลับ”หญิงสาวบอกด้วยท่าทีที่เปลี่ยนไปจนเคนโด้ตั้งรับไม่ทัน“ผมขอโทษครับ… ”เคนโด้สงสัยว่าเขาทำอะไรผิดพลาด“ผม… เอ่อ… ผมทำอะไรผิดหรือเปล่า”เขารีบถาม“ช่างเถอะ… ไม่ช่ความผิดของคุณ ฉันมีแฟนแล้ว… ฉันรู้สึกไม่ได้… ฉันไม่ควรทำแบบนี้กับผู้ชายอื่น” “ผมเข้าใจครับ”เคนโด้รู้ว่ามันอาจเป็นอารมณ์หวามไหว เผลอใจไปบ้างเป็นธรรมดา แต่สำหรับหล่อน… เขาจะไม่ยอมแพ้ แม้รู้ว่าเรโกะมีแฟนอยู่แล้วก็ตาม“ฉันจะกลับ… ”“ได้ครับ… ผมไปส่ง”เคนโด้บอกต