LOGINShare
บทที่ 15
Last Updated:
2025-03-10 16:28:26
Related chapters
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 16
จนเธอแทบจะหลอมละลายลงเสียให้ได้ ในอ้อมแขนทรงพลังของเขา มือไม้ของเรโกะอ่อนเปลี้ย ใจเต้นแรงในเวลาต่อมา เขาพาหล่อนมานั่งในรถแล้วขับมาเก็บจักรยานที่จอดหลบไว้ข้างทางตรงจุดที่เกิดอุบัติเหตุเมื่อครู่ จากนั้นก็พาเรโกะมาส่งที่อพาร์ทเม้นท์จอห์นขึ้นมาส่งเรโกะจนถึงห้อง“มีน้ำแข็งไหม”เขาถาม“มีค่ะ… ในตู้เย็นค่ะ”เจ้าของห้องตอบ “ให้ผมดูหน่อย… ยังเจ็บอยู่ไหม”เขาทรุดร่างลงนั่งเคียงข้างเรโกะ ตรวจดูอาการบาดเจ็บด้วยการกดลงตรงรอยช้ำแดง หมุนข้อเท้าแล้วคลึงเบาๆ ทำเอาหญิงสาวหัวใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกถึงความร้อนรุ่มอันประหลาด แผ่ลามมาจากฝ่ามือของจอห์น“เจ็บไหมครับ”“เจ็บค่ะ” “เดี๋ยวผมเอาน้ำแข็งประคบให้ คุณนอนเฉยๆ นะ”เรโกะหัวใจเต้นแรง มองตามร่างสูงใหญ่ที่กำลังก้าวยาวๆ ไปยังตู้เย็น เพื่อจะเอาน้ำแข็งมาประคบข้อเท้าให้หล่อน“ดีขึ้นมั้ยครับ”จอห์นถามพลางจับก้อนน้ำแข็งประคบลงตรงรอยแดงรอบข้อเท้า ความเย็นเยียบของก้อนน้ำแข็ง ทำให้ความปวดแปลบทุเลาลงได้อย่างเหลือเชื่อ ทว่าสัมผัสลูบไล้จากมือของเขากำลังทำให้หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงขึ้นทุกที “ทำไมต้องใช้น้ำแข็งประคบคะ” เร
Last Updated : 2025-03-10พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 17
ใบหน้าสะสวยสะดุดตาของเรโกะ ทำให้ริวหันมามอง เคนโด้จึงรีบแนะนำหล่อน“นี่เรโกะ”“สวัสดีครับ”“สวัสดีค่ะ”เรโกะกล่าวพลางส่งยิ้มทักทาย “ดูเหมือนว่าเราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่า”ริวทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้อีกตัวที่ยังว่างอยู่ตรงข้ามหญิงสาว“ไม่แน่ใจค่ะ… เพราะว่าฉันเพิ่งย้ายมาอยู่ในเมืองนี้ได้แค่สองสัปดาห์ค่ะ”เรโกะตอบ“ไม่รู้สิ… ผมรู้สึกคุ้นหน้าคุณจัง จะรังเกียจไหมครับ ถ้าผมจะขออนุญาตเลี้ยงเหล้าคุณกับเคนโด้”ริวไม่รีรอที่จะผูกสัมพันธ์กับผู้หญิงที่เต็มไปด้วยความเย้ายวนใจอย่างเรโกะ โดยไม่สนว่าคืนนี้หล่อนมากับเคนโด้“ดื่มอะไรดีครับ…”ถามพลางดีดบุหรี่ในซองขึ้นมาจุดสูบ พ่นควันสีขาวพวยพุ่งออกไปในเวิ้งอากาศอันหม่นมัว ภายใต้แสงไฟสลัวที่สาดลงมาจากเพดาน“ออนเดอะร็อคค่ะ”หญิงสาวตอบ“ช่างบังเอิญ… คอเดียวกัน”ริวกล่าวพลางเรียกบริกรในร้านเข้ามารับออเดอร์ ครู่สั้นๆ ต่อมาออนเดอะร็อคสองแก้วก็ถูกนำมาเสิร์ฟลงบนโต๊ะ นั่งดื่มและพูดคุยทำความรู้จักกันครู่ใหญ่ๆ ริวก็แยกตัวออกมา เขาเป็นเจ้าของผับที่ต้องดูแลทุกอย่าง“คุณโอเคไหม”เคนโด้ถามเรโกะ สุราทำให้แก้มของหญิงสาวแดงเรื่อ แต่ก็ดูน่าจูบ“ค่ะ… นานมากแล้วที่ไม
Last Updated : 2025-03-10พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 18
เรโกะยอมรับว่าเคนโด้จูบเก่งไม่เบา ความกำยำล่ำสันก็เทียบได้กับผู้ชายที่ขยี้สวาทหล่อนในคืนนั้น แต่สิ่งที่จะพิสูจน์ให้ชัดก็คือลายสักมังกรที่อก“อ่า… ”หญิงสาวครางออกมา ใบหน้าร้อนวูบวาบ จิตใจหวามเตลิดเพริดไปกับการปลุกเร้าโดยง่ายดาย โอนอ่อนให้เคนโด้จูบไซ้เหมือนผู้หญิงชั้นต่ำที่ชอบแอบมาเสพสมกับผู้ชายไม่เลือกหน้า“คุณร้อนแรงจัง… ผมชอบ”เคนโด้กระซิบเสียงกระเส่าข้างหู ความสับสนใจและท่าทางแบ่งรับแบ่งสู้จนเกือบจะเปลี่ยนใจ ทำให้เรโกะขืนกายออกมาจากอ้อมกอดเขาสติที่เหลืออยู่น้อยนิดสั่งว่าให้หยุดเสียแต่ตอนนี้ ก่อนที่อะไรๆ จะเกินเลยไปมากกว่านั้น ขึ้นชื่อว่า ‘ผู้ชาย’ ไม่ว่าหน้าไหนล้วนอันตรายด้วยกันทั้งนั้น “คุณเป็นผู้หญิงที่เซ็กซี่มาก… รู้ตัวไหม”พอสิ้นคำชม มือใหญ่ของเคนโด้ก็รวบร่างรัดรึงของหญิงสาวเข้ามากอดเอาไว้ในอ้อมแขนด้วยความอยากรู้ ว่าเขาใช่ผู้ชายหื่นในค่ำคืนนั้นหรือไม่ ทำให้มือของเรโกะลูบไล้สัมผัสไปทั่วอกของเขา“ขอผมจูบคุณได้ไหม…”โดยที่ไม่รอให้หญิงสาวอนุญาต มือทั้งสองข้างของเขากอบใบหน้าของหล่อน รั้งให้เผยอริมฝีปากเงยหน้ารับจูบบดเคล้าลงมาอย่างเร่าร้อน จากนั้นปลายจมูกโด่งก็ระดมซุกไซ้ล
Last Updated : 2025-03-10พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 19
ระหว่างที่กำลังโดนจูบไซ้ดูดนม เรโกะตัดสินใจสอดมือล้วงเข้ามาใต้ขอบกางเกง สัมผัสกับความเป็นชายของเขา “โอ้ว… ” แบบนี้ไม่ใช่แล้ว! เรโกะอุทานในใจ ขณะตายังหลับพริ้ม มือรูดท่อนเอ็นของเคนโด้ไปพลางเพื่อพิสูจน์ขนาด ในสมองย้อนระลึกเชื่อมโยงไปถึงความรู้สึกตอนที่ผู้ชายในคืนนั้น… จับมือหล่อนไปรูดชักอวัยวะเพศยาวใหญ่… เขาใหญ่มากจนมือของหล่อนกำไม่รอบ แต่ความรู้สึกขณะกำลังสัมผัสตัวตอนของเคนโด้อยู่ในตอนนี้… ก็ยืนยันว่ามันไม่ใช่“เคนโด้… ”หล่อนเรียกชื่อเขาเพื่อให้สติ ชักมือออกมาจากกางเกงของเขา กำปั้นน้อยๆ ทุบรัวอยู่ที่อกของเคนโด้จนเขายอมปล่อย“พอแล้ว… ฉัน… ฉันจะกลับ”หญิงสาวบอกด้วยท่าทีที่เปลี่ยนไปจนเคนโด้ตั้งรับไม่ทัน“ผมขอโทษครับ… ”เคนโด้สงสัยว่าเขาทำอะไรผิดพลาด“ผม… เอ่อ… ผมทำอะไรผิดหรือเปล่า”เขารีบถาม“ช่างเถอะ… ไม่ช่ความผิดของคุณ ฉันมีแฟนแล้ว… ฉันรู้สึกไม่ได้… ฉันไม่ควรทำแบบนี้กับผู้ชายอื่น” “ผมเข้าใจครับ”เคนโด้รู้ว่ามันอาจเป็นอารมณ์หวามไหว เผลอใจไปบ้างเป็นธรรมดา แต่สำหรับหล่อน… เขาจะไม่ยอมแพ้ แม้รู้ว่าเรโกะมีแฟนอยู่แล้วก็ตาม“ฉันจะกลับ… ”“ได้ครับ… ผมไปส่ง”เคนโด้บอกต
Last Updated : 2025-03-10พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 20
จอห์นเหมือนเด็กดื้อเลือดร้อน เขาไม่ฟังเหตุผลของหล่อน จอห์นเป็นผู้ชายที่มักจะปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลเสมอ“ชอบไม่ได้… ฉันมีแฟนแล้ว”เรโกะย้ำ“แฟนไม่ใช่ผัว… ผมจะถือว่าคุณโสด… ตราบใดที่ไม่มีแหวนแต่งงานบนนิ้วนางของคุณ”จอห์นดื้อกว่าที่เรโกะคิดเอาไว้“ผมอยากเอาคุณ”ท่าทางของจอห์นไม่ได้บอกว่าพูดเล่น“เอาไม่ได้… ”หญิงสาวว่า แต่จอห์นไม่ได้สนใจคำพูดของหล่อนเลยสักนิด“เอาได้… ได้สิ… เดี๋ยวผมจะเอาให้ดู”จอห์นโอบใบหน้าของหล่อนมาจูบ เรโกะเกร็งไปทั้งตัว ทำอะไรไม่ถูก จูบของเขาทำเอาสะท้านไปทั้งร่าง ไม่คิดว่าจอห์นจะกล้าทำอะไรในรถ “จอห์น… อย่า” เรโกะตกใจ สองแขนของจอห์นสวมกอดหล่อนแน่นจากทางด้านหลัง “ผมต้องการคุณ” คนหื่นบอกพลางแกะกระดุมเสื้อของหญิงสาวอย่างถือวิสาสะ ไล่ลงมาจนถึงเม็ดสุดท้ายที่ปลายสาบเสื้อแล้วแหวกให้สองเต้าผุดออกมาอวดความอะร้าอร่าม “อูย... นมใหญ่น่าดูดสุดๆ” มือใหญ่ตะล่อมบีบหนั่นเนื้อนิ่ม เขย่าขยำราวกับจะประมาณความใหญ่โตของสองเต้าอวบอัด ค่อยๆ หมุนร่างอ่อนระทวยของเรโกะให้หันมาเผชิญหน้า ตามองตา เห็นประกายความเร่าร้อนเต้นเร่าอยู่ในดวงต
Last Updated : 2025-03-10พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 21
อีกสองวันต่อมาตอนนั้นเป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน ภายหลังเสร็จจากอาบน้ำ เรโกะพาร่างเปลือยเปล่าก้าวนวยนาดออกมาจากห้องน้ำหญิงสาวหมุนไปหมุนมาอยู่หน้ากระจก ยืนสำรวจดูความเป็นสาวของตัวเองอยู่อีกพักใหญ่ๆ ด้วยสายตาชื่นชมในเรือนร่างเอิบอิ่ม ผิวพรรณเกลี้ยงเกลาขาวผ่อง ตูดเป็นตูด นมเป็นนม จะพิศเพ่งตรงไหนก็ดูสมบูรณ์แบบไปทุกส่วนสัดสรรพางค์เวลาล่วงเลยมาอีกพักใหญ่ๆ หลังจากสวมชุดนอนสายเดี่ยวเนื้อผ้าซาตินพลิ้วบาง เรโกะทอดกายลงนอนบนเตียงนุ่มด้วยความง่วงงุนในเสี้ยวขณะที่กำลังเคลิ้ม เรโกะไม่รู้ว่าตัวเองหลับหรือตื่น รู้เพียงว่ากำลังกระสับกระส่าย พลิกกายไปมาด้วยอารมณ์ว้าวุ่นร้อนรนแปลกๆจากนั้นภายในหูก็ได้ยินเสียงบานประตูห้องนอนถูกผลักเข้ามาพร้อมกับสายลมเย็นยะเยือก และร่างสูงใหญ่ของชายในเสื้อคลุมสีดำเขาปรากฏกายอยู่ที่ปลายเท้า ตาแดงวาวจ้องมองเรือนร่างเย้ายวนของหล่อน ขณะมือกำลังรูดท่อนเอ็นยาวใหญ่ของตัวเองไปพลาง“ใคร… นั่นใคร… ”เรโกะตะโกนถาม ท่ามกลางแสงจันทร์ข้างขึ้นที่ฉายกราดเข้ามาถึงภายในห้องนอน สว่างพอให้มองเห็นรางๆ ว่าร่างทะมึนและสูงใหญ่คือผู้ชายคนนั้นเขาไม่ตอบที่หล่อนถาม แต่ค่อยๆ ถอดเสื้อคลุมแขวนไว้ข้างป
Last Updated : 2025-03-10พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 22
คนโดนดูดนมสะดุ้งคราง ได้ยินเสียงเลียสลับไปมาอย่างตะกละตะกลามจนหล่อนหวามไหว เสียวซ่านจนหัวนมปูดพอง รูขุมขนรอบๆ หัวนมแข็งขึ้นมาเป็นเม็ด “ปล่อย… อย่านะ ปล่อยนะ… แกเป็นใคร… ”เรโกะร้องห้าม ขณะเรียวลิ้นสากๆ ของผู้บุกรุกกำลังบดขยี้อยู่ที่เม็ดหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้างจากนั้นหัวใจของหล่อนก็หล่นวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อชายชุดนอนลายลูกไม้สีชมพูบางๆ กำลังโดนมือของเขาล้วงเข้ามา“เมียจ๋า… รู้หรือเปล่าว่าผัวคิดถึงหอยอวบๆ ของเมีย”มือใหญ่ของผู้บุกรุกไล้ลูบขึ้นมาตามหน้าขาหนีบแน่น พยายามบีบขยำหนอกเนินสวาท เบียดอัดกันแน่นอยู่ที่ซอกขา“อย่าดื้อสิ… ขอผัวเลียหอยนะครับที่รัก”เขาดันต้นขาด้านในของหล่อนให้แบะอ้า ค่อยๆ ใช้นิ้วหัวแม่มือแหวกพูเนื้อออกเป็นสองกลีบ หงายฝ่ามือแล้วกระแทกนิ้วกลางเข้าใส่รูสวาทเสียงดังพลั่ก“อ๊อย… อูย… ”เรโกะสะดุ้งเฮือก ตัวอ่อนตัวงอไปชั่วขณะ ตอนที่นิ้วของคนหื่นฝังเข้ามาสุดโคน แต่ละเปลาะปมของข้อเอ็นนิ้วปูดโปนที่เสียดครูดเข้ามาระหว่างสองกลีบบอบบาง ทำเอาหญิงสาวเสียวจนร้องครางฮื่อฮึก รู้สึกเสียวซ่านตรงหว่างขาและหัวนมที่กำลังโดนดูดเลียไปพร้อมกัน “อูย… ไม่นะ… ยะ… อย่า… ซี้ดดดดด”
Last Updated : 2025-03-10พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 23
โดนดูดนมอยู่นานจนน้ำเดินออกมาอย่างมิอาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้“เมียจ๋า… ผัวรู้นะ… ว่าเมียคิดถึงเจ้ามังกรท่อนใหญ่ของผัว”เขาจับมือหล่อน รั้งลงมาลูบคลำแก่นกาย “โอ้แม่เจ้า… ”เรโกะอุทานออกมา ลูบไล้ความเป็นชายชาตรีของเขาด้วยมือที่สั่นน้อยๆ ความใหญ่ยาวของเขาทำเอาหัวใจของหล่อนกระตุกวูบ เขาใหญ่มาก… ใหญ่จนมือของหล่อนกำไม่รอบ“ผัวกระแทกให้นะครับ… อยากแล้วใช่ไหม… จัดให้”เรโกะใจเต้นแรง ในวินาทีที่ชายชุดนอนโดนเปลื้องออกไปจากร่าง ต้นขาด้านในโดนผลักขึ้นมาแบะอ้าเป็นรูปตัวเอ็ม ทว่าตอนที่เขากำลังจะสอดใส่อวัยวะเพศเข้ามา จู่ๆ เรโกะก็คว้าไฟฉายที่ซ่อนเอาไว้ใกล้หมอน อยู่ในระยะมือเอื้อมคว้า พร้อมๆ กดสวิตช์สาดแสงไฟใส่หน้า แต่ก็ช้ากว่ามือของเขาที่ปัดกระบอกไฟฉายจนกระเด็นตกไปจากเตียง“ช้าไปแล้วเมียจ๋า”จากนั้นเขาก็โก่งเอวกระเด้า กดแก่นกายยาวใหญ่กว่ากระบอกไฟฉาย อัดกระแทกเข้ามาในร่องสวาทของเรโกะอย่างจัง“อ๊า… ”เรโกะสะดุ้งคราง ใบหน้าบิดเบ้เหยเกไปชั่วขณะกับความแข็งกระด้างของดุ้นเอ็นขนาดใกล้เคียงท่อนแขนของหล่อน อัดกระแทกเข้ามาสุดท่อน“อยากเห็นหน้าผัวมากใช่ไหม… ”ถามพลางขยับสะโพก โยกเอวกระเด้ารัวเข้ามาชุดใหญ่ แรงขมิบร
Last Updated : 2025-03-10
Latest chapter
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 34
เรโกะเม้มปากแน่น ใบหน้าเหยเกไปชั่วขณะ ท่อนเอ็นของเขาเสียบเข้ามามิดสุดแก่น มือใหญ่รวบสะโพกของหล่อนเป็นสัญญาณให้เรโกะค่อยๆ กดบั้นท้าย อัดกลีบสวาทเข้าใส่ความแข็งแกร่งของเขาที่ไชชอนขึ้นมาอย่างรู้จังหวะ“อู้ว... ดีเหลือเกิน… จอห์น… นายเอาเก่งเหลือเกิน”เสียงของหญิงสาวบอกความลุ่มหลงลีลาสวาทของเขา“ก็เมียน่าเอานี่จ๊ะ… ผัวเลยจัดหนักจัดเต็ม”จอห์นตอบเสียงหวานปนกระเส่า หญิงสาวพริ้มตาซ่านสยิว สะบัดใบหน้า เส้นผมยาวสยายส่ายสะบัดพลิ้วไปกับร่างกายสั่นเทิ้ม แอ่นนมให้จอห์นดูดขณะโดนกระเด้าไปด้วย เสียงดังบลั่กๆ ระงมไปทั้งห้องครัว“ร่อนเก่งเหลือเกินเมียจ๋า”จอห์นชอบ หล่อนส่ายสะโพกโยกเอวพลิ้วไหว เร่งให้เขากระแทกท่อนเอ็นใส่ไม่ยั้ง รุกรับกันอย่างรู้จังหวะลีลา จอห์นฝังความแข็งแกร่งเข้าใส่ร่องสวาทของหล่อนอย่างลึกล้ำสุดลำรัก“อ๊า... อ๊า... อ๊า... ” หญิงสาวครางตามจังหวะกระเด้า ความเสียดเสียวจากแรงเสียดสีของท่อนเอ็นขนาดใกล้เคียงท่อนแขนเด็กของจอห์น ทำให้เรโกะรู้สึกถึงความอุ่นซ่าน ส่งผ่านไปในทุกอณูเซลล์ของความรู้สึกซับซ้อนอ่อนไหว ระหว่างอวัยวะเพศที่เสียดสีตรงกึ่งกลางกาย ทุกจังหวะเข้าออกทำเอาเสียว
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 33
ไฟช็อต นิ้วหัวแม่มือของจอห์นบีบบี้หัวนมไปพลาง ขณะแท่งเนื้อร้อนผ่าวทะลวงเข้าใส่ร่องสวาทอย่างต่อเนื่องความยาวใหญ่ของอวัยวะเพศ ทำให้มันเสียดสีกับปุ่มกระสันของหล่อนได้อย่างถนัดถนี่ แรงบดขยี้หน่วงหนักถึงใจ เรียกน้ำหล่อลื่นสาดทะลักออกมาอาบแท่งเอ็นของเขา“อ๊าย... ไม่ไหวแล้วจอห์นจ๋า”คนถูกทรมานด้วยความเสียวซ่าน ร้องครางตัวสั่นตัวงอ ก็จะไม่ให้หล่อนเสียวได้ยังไง เพราะนาทีนี้ร่างกายของเรโกะกำลังโดนจู่โจมในทุกจุดกระสันต์ทั้งบนและล่างพร้อมๆ กัน หัวนมกำลังโดนปากดูดเลียจนแดงช้ำ ขณะแก่นกายของเขากระหน่ำเสียบเข้าใส่ความเป็นสาวของหล่อนอย่างไม่ปรานี“ซี้ด... อูย... ”เรโกะร้องครางหน้าบูดหน้าเบี้ยว ท่อนเอ็นยาวใหญ่ของจอห์นยังเสียบยัดเข้ามาไม่หยุด เสียงดังบลั่กๆ ของเนื้อกับเนื้อสาดเข้าหากันสนั่น ได้ยินชัดเจนอยู่ในหูของหล่อน“เสียวค่ะ... ไม่ไหวแล้ว… ”หญิงสาวร้องวิงวอน กลีบสวาทส่งสัญญาณบีบรัดแก่นกายของจอห์น ทะลวงเข้ามาล้ำลึกจนสุดโคน ลูกเงาะใต้โคนแท่งเอ็นเหวี่ยงฟาดรูก้นของหล่อนดังพลั่บๆ ตามจังหวะกระเด้าเข้ามาหน่วงหนัก“อีกนิดจ้ะเมียจ๋า... ผัวกำลังมันส์”สะโพกหนาเกร็งจนเห็นริ้วกล้าม กดกระเด้าเข้ามารัวๆ เรโกะ
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 32
เสียงลิ้นปาดขึ้นๆ ลงๆ อยู่นานจนกระทั่งน้ำหล่อลื่นของเรโกะกะปริบไหลออกมาอีกระลอก อาบดุ้นลิ้นของเขาที่กดฝังจมมิดสุดโคน พอกระชากออกมาก็ตวัดลิ้นไล้เลียความชุ่มลื่นที่ติดอยู่ตรงริมฝีปากและหนวดของตัวเอง คาวสวาทของหญิงสาวช่างหอม กระตุ้นอารมณ์อันมืดดำของจอห์น “ฮื่อๆ…. ใจจะขาดแล้ว… จอห์น”หญิงสาวกระดกก้น กระแทกสวนใบหน้าของเขาที่ก้มงุดเลียหอยอยู่ตรงง่ามขาไม่ลืมหูลืมตา เอามือแหวกพุ่มขนดกดำแล้วกดลิ้นเบิร์นกลีบสวาทเมามันจนแทบไม่อยากเงยหน้ากลับขึ้นมาหายใจตอนนี้จะให้ตายคารูหอยของหล่อนจอห์นก็ยอม รีบตวัดลิ้นเลียน้ำหล่อลื่นกะปริบย้อยเป็นยางเยิ้มออกมาติดลิ้น คาวสวาทของเรโกะช่างหอมสุดๆ เป็นกลิ่นที่สามารถกระตุ้นอารมณ์อันดิบเถื่อนของจอห์นได้อย่างประหลาดล้ำ“อ๊อย... ไม่ไหวแล้ว”เรโกะทรมานมาก จอห์นรีบสอดแขนรัดเอวคอด มือที่เหลืออีกข้างสอดเข้าใต้ลำตัวเพื่อบีบขยำเต้านมอวบใหญ่“อู้ว… นมใหญ่สุดๆ”เขาใช้นิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือคีบเคล้นปลายถันแล้วคลึงวนเบาๆ รอบวงป้านลานหัวนม ทำเอาเรโกะหายใจกระเส่า หัวนมแข็งตั้งเสียดสีกับอุ้งมือของเขาเรโกะเสียวมากจนทนไม่ไหว หล่อนสะบัดสะโพก ทำท่าเหมือนจะดิ้นหนี “เม
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 31
คืนกลับมา ความอับอายทำให้เรโกะพยายามจะหยุด แต่คนหื่นรีบรวบก้นล็อกเอาไว้ไม่ให้ดิ้น “อายอ่ะ… ” หญิงสาวว่า จอห์นเข้าใจ ก็จะไม่ให้หล่อนอายได้ยังไง เพราะว่าที่ผ่านๆ มามันเกิดขึ้นตอนกลางคืน แต่คราวนี้กลางวันแสกๆ“อยู่นิ่งๆ ครับ… ไม่ต้องอาย ได้เห็นชัดๆ แบบนี้ผมมีอารมณ์สุดๆ ของคุณสวยมาก”จอห์นมีอารมณ์มากจนลืมเจ็บ กล่าวพลางแบะบีบร่องสวาทปลิ้นเป็นพูออกมารับปลายลิ้น ปาดเลียขึ้นๆ ลงๆ จนหล่อนหลับตาพริ้ม ใบหน้าบิดเบ้เหยเก อดทนให้ริมฝีปากของคนหื่นซุกไซ้สิ่งสงวนของหล่อนสลับกับลำนิ้วแข็ง เสียบแทงเข้าใส่รูหอยฟิตแน่นซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆเสียงดุ้นนิ้วสไลด์เข้ามาในความนุ่มแน่น“อู้ว… รูฟิตจัง… ชอบให้ผัวเลียใช่ไหมเมียจ๋า”จอห์นครางชอบใจ นาทีนี้เรโกะจะตอบอะไรได้ ด้วยหล่อนกำลังเสียวมาก ใจจะขาด ยืนยันด้วยอาการเกลือกใบหน้าซบกับหลังมือของตัวเอง เม้มริมฝีปากแน่น แอ่นก้นให้คนข้างหลังเลียร่องหอยแอ่นอ้าเป็นพูออกมาระหว่างกลีบก้นด้านหลัง“ไม่ต้องอายนะที่รัก”จอห์นรู้ว่าหล่อนอาย เรโกะทนให้เขาเลียได้สักพักก็ขยับตัว ทำท่าว่าจะขัดขืนขึ้นมาอีก “หยุดเถอะจอห์น ฉะ… ฉันเสียว… ซี๊ดดด” น้ำเสียงขอ
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 30
“สำออย” เรโกะว่า หารู้ไม่ว่าจอห์นแอบมองทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อนตาไม่กระพริบ “ขยับนิด… ฉันจะเช็ดแผลให้” จอห์นขยับสะโพกอย่างว่าง่าย ตะแคงกาย และในตอนนั้นเองที่เรโกะเหลือบไปเห็นรอยเล็บที่หล่อนฝากไว้กลางแผ่นหลังของเขาเมื่อสองวันก่อน เพียะ… มือของเรโกะตบแก้มจอห์นอย่างจัง “โอ๊ย… ตบฉันทำไม” “นะ… นาย… นายคือผู้ชายในเสื้อคลุม” เรโกะเสียงสั่น ใจเต้น หล่อนมั่นใจว่าเป็นเขา “ถึงขนาดนี้แล้วผมคงปฏิเสธไม่ได้” จอห์นสารภาพ “แล้วทำไมที่อกของนายไม่ใช่ลายสักมังกร” เรโกะสงสัย “โถ… แค่ลายสัก ทำยากที่ไหน ของผมเป็นแค่ลายสักสติกเกอร์แทททู ผมเปลี่ยนลายทุกสัปดาห์” จอห์นเฉลยในสิ่งที่เรโกะสงสัย “ไอ้บ้า… ไอ้ชั่ว… นายทำฉันทำไม” เป็นแบบนี้นี่เอง สองมือทุบรัวเข้าใส่ร่างกำยำด้วยความโกรธ จนลืมไปว่าเขาได้รับบาดเจ็บเพราะช่วยหล่อน “ที่ผมทำ… ก็เพราะว่าผมหลงรักคุณไง” เขาตอบสั้นๆ เหตุผลของจอห์นมีเพียงสั้นๆ แค่นี้ แต่เขาก็กล่าวออกมาจากใจจริง ไม่เสแสร้ง “นายบอกว่
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 29
ท่าอยู่ข้างถนน จอห์นรีบฉวยกระเป๋าถือของเรโกะที่กระเด็นออกมาจากมือมิจฉาชีพ “ไอ้นี่วอนหาที่ตาย... กระทืบแม่งเลย” โจรชั่วสองคนมองหน้ากันแล้วลุกขึ้นมาจากพื้น จอห์นส่งกระเป๋าให้เรโกะ หล่อนรีบหลบเข้ามาข้างหลังร่างสูงใหญ่ของเขา“แน่จริงมึงเข้ามา”จอห์นท้าทายไม่กลัวเกรง แววตาหาได้ครั่นคร้าม แม้ว่าพวกมันมีกันสองคน ซ้ำยังมีมีดปลายแหลมวาววับอยู่ในมือ เขาก็ไม่ได้หวาดกลัวเลยสักนิด“ไอ้เหี้ยนี่ปากดี... กระซวกไส้มันออกมากองทีเถอะวะ” ไอ้หน้าเหี้ยมเอ่ยกับอีกคนที่เดินตรงรี่จ้วงมีดเข้าใส่จอห์นด้วยความโกรธจัด ขวับๆ ๆ ๆ ๆมีดปลายแหลมในมือของมันเหวี่ยงเข้าใส่ร่างของชายหนุ่มรัวๆ ทว่าจอห์นสามารถหลบหลีกคมมีดได้อย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว และยังตั้งรับได้อย่างไม่หวาดหวั่น แววในดวงตาของจอห์นช่างกล้าหาญ ไม่มีความตระหนกเลยสักน้อยนิด ด้วยความเชื่อมั่นว่าอดีตแชมป์คาราเต้ที่เคยคว้าเหรียญทองกีฬามหาวิทยาลัยอย่างเขา ไม่ใช่เป้านิ่งของใครแน่ๆขวับๆ ๆ ๆ มีดปลายแหลมจ้วงเข้ามารัวๆ ภาพของการต่อสู้เปลี่ยนเป็นสองรุมหนึ่ง ไอ้คนหน้าเหี้ยมจ้วงมีดจนสุดวงแขนอีกครั้ง เดินอาดๆ เข้าใส่จอห์นอย่างไ
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 28
โดนเอาหมดแรงหลับลงในอ้อมกอดของเขา พอตื่นขึ้นมาก็พบว่าชายปริศนาหายไปแล้วอีกสัปดาห์ต่อมาหลังจากโดนชายในเสื้อคลุมคุกคามจนเกิดอาการวิตกจริต เรโกะตัดสินใจว่าจะไปหายามาดะ หนีไปจากความทรงจำบ้าๆ ที่นากาโน่ ไปให้พ้นจากฝันร้ายที่ทำเอาหล่อนนอนไม่หลับมาหลายคืนแต่แล้วเรโกะก็รู้กระดาก เพราะสิ่งที่ทำกับชายปริศนาคนนั้น… ทำให้หล่อนไม่รู้ว่าจะสู้หน้ายามาดะได้ยังไง แต่คิดอีกทีก็ไม่มีใครรู้ความลับนี้เรโกะมาถึงโตเกียวในตอนค่ำ หล่อนตรงมายังคอนโดของยามาดะโดยไม่บอกล่วงหน้าเพราะอยากเซอร์ไพรส์พอมาถึงหน้าประตูห้องพัก ตอนแรกหล่อนจะเคาะประตูห้อง ทว่าจู่ๆ ก็นึกสนุกอยากแกล้งแฟนหนุ่มให้เขาตดใจจนตั้งรับไม่ทันเมื่อเจอหล่อน แทนที่จะเคาะประตูเรียกเจ้าของห้อง เรโกะก็หยิบเอาคีย์การ์ดที่ยามาดะเคยให้ไว้เมื่อนานมาแล้ว ทุกวันนี้หล่อนยังเก็บไว้ในกระเป๋าใส่นามบัตรเรโกะจับคีย์การ์ดรูดแล้วผลักบานประตูเข้าไปข้างใน ก่อนจะพบกับภาพน่าตกใจ… ทำเอาเกือบช็อก “ว้าย.. ”เรโกะอุทาน ยกมือขึ้นปิดปาก เมื่อจ้องมองไปบนเตียงนอนขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้อง พลันสายตาปะทะเข้ากับผู้ชายในสภาพร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อนสองคนกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกั
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 27
มองริมฝีปากเซ็กซี่ของหญิงสาวแล้วรั้งขึ้นมาบดริมฝีปากเข้าหากันแน่นเสียงดังจ๊วบ แลกลิ้นกันอย่างเร่าร้อนดุดัน ขณะท่อนเอ็นยาวใหญ่ยังกดเสียบลงมาในความคับแน่นของหล่อนเป็นจังหวะ เหมือนทั้งชีวิตของเขากับหล่อนเกิดมาเพื่อรอคอยที่จะมีวันนี้ร่วมกัน “อ๊ะ… อ๊ะ… อ๊ะ… ไอ้บ้า… ฉันไม่ไหวแล้ว”สองมือของหญิงสาวโอบกอดลำตัวหนาของชายปริศนาเอาไว้แน่น โดนจูบแล้วโดนกระเด้าไปด้วย ดูดนมไปด้วยแบบนี้… มันช่างเสียวสุดๆหล่อนแอ่นสะโพกรับแท่งเอ็นยาวใหญ่ของเขาที่เสียบคา คับแน่นเต็มรูสวาท ทั้งจุก… ทั้งมันส์ ทั้งเสียวซ่านไปถึงหัวใจเสียงเรียกร้องของหญิงสาว ทำให้ชายปริศนารีบโอบใบหน้าหล่อนอีกครั้ง ล็อกเอาไว้ให้มองตากันเขม็ง ก่อนจะก้มลงบดขยี้ริมฝีปากเข้าหากันแน่นอีกครั้ง ดูดลิ้นกันนัวพร้อมกับโก่งตัว ขยับสะโพก โยกเอวจ้วงกระเด้าอัดท่อนเอ็นร้อนผ่าวเข้ามาอย่างดุดันบลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ“อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”คนใต้ร่างสะดุ้งเฮือก เสียวเหมือนจะตาย ชายปริศนาเกร็งสะโพก“อีกนิดเมียจ๋า… ผัวจะแตกแล้ว”เขากระแทกรัวแก่นกายเข้าใส่ร่องสวาทของหล่อนไม่ยั้ง รุนแรงจนเรโกะตัวโยน เรือนร่างสั่นเทิ้มเขยื้อนขยับตามแรงกระเด้า พริ้มตาคราง
พิศวาสร้ายผู้ชายในเสื้อคลุม บทที่ 26
กระแทกท่อนเนื้อมหึมาฝังแน่นทะลวงรูหอยของเรโกะอย่างดิบเถื่อนดุดัน “อ๊า... แน่นเหลือเกิน แตกเถอะ… ไอ้บ้า… นายจะฆ่าฉันหรือไง… ฉันจะตายอยู่แล้ว… อูย”หญิงสาวร้องคราง ตัวอ่อนตัวงอ พยายามชันข้อศอกที่ทอดวางไปตามความยาวของเตียง ส่ายก้นสู้ หากแรงกระเด้าจนเกือบจะเรียกซาดิสม์ก็ว่าได้ ก็ทำเอาร่างทรุด ทรวงอกเบียดแนบกับที่นอน ซบหน้าเหนื่อยหอบ กระดกก้นตอบโต้แรงกระเด้าของคนข้างหลังบลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ“อูย… นายเอาแรงเหลือเกิน”เรโกะร้องอุทธรณ์“ก็บอกแล้วไงว่าผัวคิดถึงเมีย… ”บอกพลางรวบสะโพกอวบขาวเข้ามากระแทกเมามันจนน้ำหล่อลื่นทะลักสาดตามท่อนเอ็นออกมา “อูย… อูย… อูย… ”เรโกะร้องคราง รู้สึกหน่วงแน่นภายใน แอ่นก้นดีดเด้งรับแรงกระเด้าของชายปริศนา“มะ… ไม่ไหวแล้ว… ไอ้บ้า… หยุดเถอะฉันจะตาย”ได้ยินที่หญิงสาวว่า ชายปริศนารีบสอดแขนข้างหนึ่งรัดเอวหล่อนให้ก้นโด่งขึ้นมารับท่อนเอ็น เสียบกระเด้าเข้าใส่จนสุดโคนอวบหนา มืออีกข้างสอดเข้าใต้ลำตัว ตะล่อมบีบนมเป็นจังหวะเรโกะโดนกระเด้าจนสองเต้าเหวี่ยงไหว ตามจังหวะบั้นท้ายของชายหื่น อัดดุ้นเอ็นเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง “อ๊า... อ๊า... อ๊า... อ๊า... ”
