All Chapters of เงาสวาทพี่เขย: Chapter 31 - Chapter 40

“แล้วความสาวของเธอล่ะ... ที่เธอเป็นของฉันแล้ว เรามีอะไรกันแล้ว... มันก็ไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลยใช่ไหม?”“จะว่าอย่างนั้นก็ได้... แต่ขอร้องละ เราเลิกพูดเรื่องนี้กันเถอะค่ะ เพราะว่าหลังจากความทรงจำกลับคืนมาอีกครั้งคุณก็จำอะไรไม่ได้แล้ว... สิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างนั้น... พิมพ์จะคิดเสียว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น เพราะในความทรงจำของคุณดำก็ไม่มีพิมพ์อยู่เลยสักนิด”เป็นฝ่ายต่อว่าเขาก็จริง แต่หญิงสาวกลับรู้สึกว่ามีก้อนความเศร้าเคลื่อนมาจุกอยู่ที่ลำคอของหล่อนหล่อนรักเขา... ยอมเขาทุกอย่าง ให้พี่เขยคนนี้เชยชมทุกซอกทุกมุมของร่างกาย หากสุดท้ายก็กลายเป็นความสัมพันธ์ที่ไร้ความหมาย อดัมส์จำไม่ได้ด้วยซ้ำ ว่าเขาเป็นชายคนแรกของหล่อน เป็นคนพรากพรหมจารีของหล่อน“บอกให้ฉันเลิกพูดเรื่องนี้... แสดงว่าเธอกลัวไอ้แดนน์จะรู้ใช่ไหมว่าตอนนั้นเธอนอนห้องเดียวกับฉัน”อดัมส์แสดงความหึงหวงออกมาอีกจนได้ พาลไปถึงน้องชายที่ไม่รู้อะไรด้วย“คุณดำหึงพิมพ์หรือคะ”พิมพ์ลดาลอยหน้าถาม“ฉันเนี่ยนะหึงเธอ”คนปากแข็งไม่ยอมรับความจริงง่ายๆ“ต่อให้พิมพ์กับคุณแดนน์คบกันจริงๆ... มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณนะคะ”“พูดแบบนี้แสดงว่าโดนมันกินตับแล้วใ

บางครั้งก็กดลงมารับสะโพกสายร่อน ส่งเนินสวาทอัดเข้าใส่ใบหน้าของเขา“ส่ายหนี... แต่จิ๊มิเยิ้มแบบนี้เค้าเรียว่าปากไม่ตรงกับใจนะจ๊ะหนูจ๋า”อดัมส์ทำเสียงล้อเลียนคนเสียว ทำไมจะไม่รู้ว่าหล่อนอยาก รีบก้มลงแนบเน้นริมฝีปากดูดซดกลีบสาวจนเนื้อสีชมพูบางๆ เผยอติดริมฝีปากออกมา“อู้ว... สีสวยจัง”เขารีบปาดลิ้นไล้เลียผนังเนื้อสีชมพูอ่อนนุ่มของซอกแคมด้านใน ซอกซอนด้วยลิ้นจนแฉะชุ่มไปด้วยน้ำคาวสวาท ทะลักสาดออกมาอีกระลอกเสียงดังพลั่กๆ“ฮึ่ก... คุณดำ พิมพ์ไม่ไหวแล้ว”เล็บแหลมจิกเกร็งกรีดรอยจารึกเอาไว้ที่ปั้นไหล่แน่นนูนไปด้วยมัดกล้ามอย่าว่าแต่หล่อนที่ไม่ไหว อดัมส์เองก็สุดจะทานทน เขาผละออกจากร่างของหญิงสาวเพื่อมาถอดกางเกง เพียงอึดใจสั้นๆ ต่อมาอดัมส์ก็โถมร่างเปลือยเปล่าทับลงมาบนร่างน้อยๆ ของหล่อนอีกครั้ง“มานี่... ”สะโพกของพิมพ์ลดาถูกรวบด้วยมือใหญ่ กระชากมานอนหงายอ้าซ่า ถ่างขาอยู่ที่ขอบเตียง“ว้าย... คุณดำจะทำอะไร”ไม่ใช่ไม่รู้ แต่ที่อุทานถามออกมาก็เพราะความตกใจ“ทำแบบที่ผัวเมียเค้าทำกัน”เสียงเข้มตอบขณะดันต้นขาด้านในทั้งสองข้างของหล่อนให้แบะอ้าออกจากกัน“โห... ของเธอน่าเสียบสุดๆ”พูดพลางจับดุ้นเนื้อยาวใหญ่

ความทรมานทำให้ร้องบอกเขา อดัมส์เองก็สุดจะกลั้น รีบกระแทกถี่รัว เร็ว แรง จนหล่อนนับไม่ถ้วนว่าโดนเข้าไปกี่ดอก รับรู้แต่ว่าความเสียวซ่านกำลังแล่นพล่านอยู่รอบๆ รูสวาทขมิบรัด ก่อนที่อดัมส์จะสาดน้ำกามอุ่นๆ เข้ามาในร่างกายกระตุกเกร็งของหล่อน“อร๊ายยยยย... ”พิมพ์ลดาครางยาว เนื้อตัวเบาหวิว สมองว่างโหวงจากความนึกคิดอื่นใด นอกจากแอบนับจังหวะที่อดัมส์ทิ่มทะลวงเข้ามาล้ำลึก“อ๊าค... ”อดัมส์คราง มือสองข้างของเขาสอดเข้าใต้ลำตัว ตะล่อมหนั่นเนื้อทรวงอกอวบใหญ่ที่ส่ายสั่นอยู่ใต้ลำตัว บีบเค้นด้วยนิ้วโป่งและนิ้วชี้ บี้คลึงเม็ดหัวนมจนกระทั่งยอดถันแข็งตั้งเป็นตุ่มไตแดงเรื่อ“ฮึ่ก... ”ร่างสั่นเกร็งของพิมพ์ลดาทรุดฮวบลงกับที่นอน ขณะท่อนเนื้อของอดัมส์ยังเสียคาอยู่ในโพรงสวาทของหล่อน“เสียวที่สุดพิมพ์จ๋า... ”เสียงของอดัมส์หวานอย่างที่พิมพ์ลดาไม่เคยได้ยินมาก่อน หล่อนเสียวจนมือทั้งสองข้างขยุ้มกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น“ทำไมคุณดำทำแบบนี้คะ... ไม่ได้รักพิมพ์... ไม่ได้ต้องการพิมพ์แล้วมาทำแบบนี้กับพิมพ์ทำไม... ”หญิงสาวตัดพ้อ ต่อว่าคนใจร้ายที่ทาบทับหล่อนอยู่ในตอนนี้“ทำไมคิดว่าฉันไม่รัก”เสียงถามจริงจัง“ไม่รู้สิ... ค

ปลายเล็บของหล่อนจิกเกร็ง กอดบั้นท้ายเซ็กซี่ของเขา แรงกระเด้าทำให้ก้นของอดัมส์สั่นเกร็งขึ้นเป็นริ้วกล้าม กดลงมาอย่างดุดัน “อ๊า... พิมพ์จะถึงแล้วค่ะ... ”หล่อนแอ่นสะโพกรับแรงกระเด้าจากบั้นท้ายของพี่เขยที่ทุ่มโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่องเสียงเนื้อกับเนื้อยังคงกระหน่ำเข้าหากันสนั่น น้ำเสียวหลังซ่านออกมาอาบรูของหล่อนและท่อนเอ็นของพี่เขยจอมพลังอดัมส์กระแทกท่อนเนื้อเข้าใสร่องสวาทของหล่อนอย่างบ้าคลั่ง ทำให้คนใต้ร่างเนื้อตัวอ่อนเปลี้ย เสียวซ่านจนหูอื้อตาลาย เหมือนขี้ผึ้งลนไฟหลอมละลายอยู่ใต้ร่างของเขา“อูยยยย... คุณดำ ซี้ดดดด... พิมพ์... อ๊อย”หญิงสาวคราง ละล่ำละลักบอกพี่เขย“ได้เลย”อดัมส์สอดแขนข้างหนึ่งรองแผ่นหลังของหล่อน รั้งร่างระทดระทวยขึ้นมาดูดนม มือข้างหนึ่งยังโอบสะโพก รั้งเข้ามารับแรงกระแทก สุดท้ายหล่อนต้องขึ้นมานั่งคร่อมอยู่กลางลำตัวของเขา“อูย... ซี้ดดดดด”คนเสียวหัวนมสะดุ้งคราง อกแกร่งของอดัมส์เบียดกระแทกเข้ากับเต้านมอวบใหญ่ของหล่อนเป็นจังหวะ“ฮึ่ก... อ่า”พิมพ์ลดากอดรัดร่างหนาของพี่เขยเอาไว้แน่น ใบหน้าของหล่อนเหยเก“อร๊าย... มะ... ไม่ไหวแล้วคุณดำ” มือเรียวลูบไล้ก้นหนาและแกร่

โมนิก้าตอบ ทำให้พิมพ์ลดารู้ว่าวันนี้แดเนียลไม่ได้มาร่วมงาน ทีแรกหล่อนนึกว่าเขาอยู่ในงาน “เค้กมาแล้วโม”เพื่อนหญิงคนหนึ่งสะกิดบอกโมนิก้า เมื่อเค้กก้อนใหญ่ที่สั่งมาโดยแดเนียลแฟนของหล่อน ถูกนำมาวางลงกลางโต๊ะอาหารที่ตั้งอยู่กลางห้อง“ว้าว... เค้กสวยหวานมากอ่ะ”โมนิก้าเห็นเค้กแล้วปลื้ม แดเนียลสั่งเค้กรูปหัวใจก้อนใหญ่ มีตัวหนังสือโรยอยู่บนเค้ก อ่านได้ว่า ‘หัวใจก้อนนี้... ผมให้คุณ’น่าเสียดายที่วันนี้แดเนียลติดงานอยู่ต่างประเทศ ทำให้มาร่วมงานไม่ได้ แต่เขาสัญญากับโมนิก้าเอาไว้ว่าวันมะรืนกลับมาจากบาหลี เขาจะจัดปาร์ตี้แบบสุดพิเศษฉลองวันเกิดให้หล่อนอีกรอบเพื่อนๆ จุดเทียนปักรอบเค้ก รอให้เจ้าของวันเกิดเป่า พอเสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ที่ทุกคนร้องประสานเสียงอวยพรผ่านไมค์โครโฟนจบลง โมนิก้าก็ก้มลงเป่าเทียน ตัดเค้กจ่ายแจกจนครบทุกคนเหล้าและสุราถูกเปิดในเวลาต่อมา เสียงปากแก้วกระทบกันครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งเหล้าเบียร์และกับแกล้มมากมายทยอยเสริฟเข้ามาอย่างต่อเนื่องไม่อั้น“นิดนึงนะ... ”โมนิก้ารินเหล้ามาให้พิมพ์ลดา“พิมพ์ไม่ดื่มค่ะพี่โม”หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธ“โธ่... วันเกิดพี่ทั้งที นานๆ จะมีโอกาสสนุกกั