Lahat ng Kabanata ng Entangled With My Entitled Boss: Kabanata 21 - Kabanata 30

“Hey! Wala ka namang planong tumalon diyan?”, si Adrian sa pinsang si Ezekiel habang nakatanaw sa kawalan. Nasa pinakamataas na palapag pa man din sila ng Citel Tower na isa sa pinakamataas na building sa Singapore. Pagmamay-ari ito ng pamilyang Eduardo at ibat ibang upisina ang nandito kabilang ang isa sa pinakamalaking telcom sa bansa na pinamumunuan niya bilang isa sa apat na apo ng mga Eduardo. Natawa si Ezekiel sa kanyang tinuran at patamad na umiling bago sumulyap sa kanya.„What’s the matter? Datirati namang nag-eenjoy ka sa pagstay dito bat mukhang uwing uwi kana?”, kantiyaw pa niya sa pinsan ngunit mas lalo lamang itong napailing habang nakatawa. Totoo naman, gustong gusto kaya ng pinsan niyang maglagi dito sa Singapore, inaabot pa nga ito ng isang buwan.“Nabuburnout lang ako sa sunod sunod na meeting, I feel so exhausted, I want to go home.”, wika ng pinsan at halos tumaas ang dalawa niyang kilay. Bago sa kanyang pandinig na gusto na nitong umuwi samantalang tatlong araw pa

“Don’t go home early, wait for me in the office.”, mula sa ginagawa ay biglang umere ang boses ni Ezekiel sa speaker na nakakabit sa kanyang working station. Maghapong wala ang binata sa upisina kayat hindi pa rin niya maiwasang magulat sa biglaan nitong pagsasalita. Narinig niya pa sa speaker ang bahagya nitong pagtawa sapagkat nakita siguro nito ang naging reaction niya. Hanggang ngayon ay wala pa siyang idea kung saang sulok nakalagay ang CCTV sa working station niya kaya nagpalinga linga pa rin siya sa paligid sa tuwing umiere ang boses ng binata. Tinignan niya ang oras sa nakasabit na wall clock, pasado alas kuwatro pa lamang naman at baka paalis na rin ito mula sa kinaroroonan. Marahil ay makakabalik na sa upisina ang binata bago mag-alas singko. Wedding anniversary ng yumaong mga magulang ngayong araw at kagaya ng dati ay sinecelebrate pa rin nilang magkakapatid ang espesyal na araw para sa mga ito sa pamamagitan ng konting handaan. Mabuti na lamang at magaling ang kapatid niya

Pagdating ni Anna sa bahay ay napakaliwanag pa rin ng paligid, halos nakabukas yata ang lahat ng kanilang ilaw. Mag-aalas diyes na ng gabi, sa ganitong oras ay nasa room na sina Mark at Carl. Si Lance ang naiiwan sa maliit na study room na malapit sa kanilang sala dahil sa ginagawa nitong mga designs. Marahil ay hinihintay ang kanyang pagdating. Sa isiping iyon ay medyo nakonsensiya siya, gabi na baka hindi kumakain ang mga ito. Kultur ana kasi sa loob ng kanilang pamilya na magkakasabay kumain sa tuwing anniversary ng kanilang mga magulang. Pagbukas niya ng pintuan ay naroon panga sa sala ang lahat at nanonood ng TV.“I’m home, sorry for being late.”, turan habang pinapalitan ng pambahay na slippers ang suot na sapatos.“Thank you, Lord, dumating din siya TomG na kami.”, narinig niyang wika ng isang kapatid kung kayat napangit siya. Itinabi ang tinanggal na sapatos sa may shoe rack pagkatapos ay lumapit sa mga kapatid. Nagulat siya dahil may kasama ang mga ito na sa ngayon ay naka

Pagkalabas ni Ezekiel sa pintuan ay naipaypay ni Anna ang dalawang kamay sa mukha, feeling niya biglang uminit ang panahon kahit na nakafull sa pinakamalamig na temperature ang aircon. Ramdam pa niya ang pangangapal ng mukha sapagkat nag-assume siyang hahalikan siya ng binata kaya pumikit siya at hinintay na dumampi ang mga labi nito. Sa kasamaang palad ay mali ang kanyang inakala, sa halip ay iniwan siya at pinagtawanan. Kung pwede lang talaga lumubog siya sa kinatatayuan dahil sa labis na pagkapahiya. Masyado yata siyang naoverwhelmed sa ipinakita nitong sweetness kagabi at mali ang inisip niyang may something sa kanilang dalawa. “Haist! Anna Marie Lacuesta kung hindi ka naman talaga assuming!”, halos kutusan niya ang sarili dahil hindi siya nag-iisip.Hindi na bumalik si Ezekiel sa upisina at kung saan man ito pumunta ay wala siyang ideya kaya sumakit ang kanyang ulo sa kaliwat kanang tawag mula sa iba’t ibang department na nagfofollow-up sa mga documents na pipirmahan ng binata.

Pagkatapos ng dinner ay ipinagpatuloy ng magpapinsang Eduardo ang kwentuhan sa lanai. Isa kasi sa nagpapasaya sa abuela ng mga ito ay makita silang magkakasama at nagkakaintindihan kaya naman lumaki silang malapit sa isa’t isa. Isa pa walang busy busy at malayo kung nasa Maynila si Donia Izabela. Kahit may edad na ito ay nakikipagsabayan pa rin sa mga apo kung makipagkwentuhan lalo na kung medyo matagal na hindi niya nakikita ang mga ito. Nagpahanda siya ng wine para sa mga apong lalaki at fresh juice naman para sa mga kasamang dalaga upang mas Ganado ang mga ito sa pakikipagkwentuhan sa kanya.Si Anna ay tahimik lang din na nakikinig sa mga kasama, hindi siya nakakarelate dahil wala naman siyang partisipasyon sa pamilya. Yung tipong pangiti ngiti lamang kapag may kwentong nakakatawa. Maya maya lamang ay napansin niyang nagvivibrate ang cellphone sa loob ng kanyang bag, Hindi branded na kagaya ng mga hawak ng mga kasama niyang dalaga subalit paborito niya ito dahil bukod sa regalo n