บททั้งหมดของ Danger Guy อันตรายรัก: บทที่ 1 - บทที่ 10

[ B PART ]ผมจับร่างบางที่นั่งไพร่ที่ตักผมให้เปลี่ยนเป็นนั่งคร่อมผมแทน เธอไม่ได้ขัดขืนอะไรแม้แต่น้อยซึ่งผมคิดว่าเธอคงเมาเต็มที่แล้วจริงๆ แต่ก็ไม่ได้ไร้สติขนาดไม่รู้เรื่องอะไร"อื้มมม~"จ๊วฟฟ~ จ๊วฟฟ~ผมใช้มือข้างถนัดสุดรั้งท้ายทอยเธอไว้และเริ่มจูบอย่างเป็นจริงเป็นจัง เธอโต้ตอบผมดีซะจนผมไม่สนใจแม้กระทั่งเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มหรือแม้แต่ห้องนี้ที่ด้านหน้ามันโปร่งเพราะเป็นกระจกจ๊วฟฟฟ~ จ๊วฟฟ~ทั้งที่ไม่ชอบที่จะจูบกับผู้หญิงคนไหนก็ตามเท่าที่ผ่านมาแต่เธอคนนี้กลับทำลายกำแพงผมเพียงเพราะแค่คำพูดไม่กี่คำ เราผลัดกันแลกเปลี่ยนเวียนวนลิ้นเรียวนี่อย่างเข้าขา บวกกับทั้งรสและกลิ่นของแอลกฮอล์คละคุ้งไปทั่วปากเรียวนุ่มของเธอ.. และที่มากกว่านั้น เธอขยับสะโพกที่นั่งคร่อมความเป็นชายผมอยู่ขึ้นมา ถึงเสื้อผ้าจะอยู่ครบทุกชิ้นก็เถอะ แต่แรงกดทับกับจังหวะที่บดบี้นี่ เล่นเอาผมแทบแย่!"พร้อมแล้วสินะ~ อื้มมม~""ฉันมัน~ ไม่ดีตรงไหน~" เธอพูดด้วยอาการเมา ใบหน้าแดงระเรื่อ แล้วยังคงขยับสะโพกบดบี้ผมอย่างเนิบนาบจนผมเริ่มหมดความอดทน สอดมืออข้าไปใต้กระโปรงเธอแล้วเกี่ยวชั้นในที่เธอสวมอยู่ออกทันที ก่อนจะกลับมาปลดเข็มขัดตัวเองอี

3วันผ่านไป....12.51นมหาวิทยาลัยคณะบริหารธุรกิจฉันนั่งดูดน้ำในแก้วที่ซื้อมาจากป้าขายน้ำในมอแก้กระหาย รีบนั่งวินมาแต่รถพี่วินแกก็ดันน้ำมันหมด! ก่อนถึงมอ1ซอย ฉันเลยเดินมาซะเลยนี่สิ เหนื่อยชะมัด..ปกติฉันจะขับรถยนต์มาเรียนแต่เมื่อวานดันโดนหมาวิ่งตัดหน้าด้วยความตกใจก็เลยหักหลบจนรถแถไปชนกับต้นไม้ข้างทางกระโปรงรถถึงกับยับยู่ยี่ สุดท้ายก็ต้องเรียกประกันแล้วปล่อยให้เขาจัดการ... ดีที่ตัวเองไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ได้แผลที่ขมับนิดหน่อยจากแรงกระแทกนั่นแหละ จะว่าไป.. ก็ยังปวดอยู่เลย..."พลอย... ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม" ในตอนที่ฉันกำลังนวดขมับที่ติดพลาสเตอร์ปิดแผลอยู่นั้น ก็มีเสียงที่คุ้นหูพูดขึ้น.. เจน เพื่อน(เคย)สนิท ของฉันเอง คนที่..แฟนฉันมีอะไรด้วยไง! หึ๊!"...""นะพลอย.. แปบเดียวก็ได้" เจนทำท่าจะร้องไห้ใส่ฉัน เสแสร้งชะมัด!"...รีบๆพูด ฉันมีเวลาไม่มาก" ฉันพูดแล้วเตรียมเก็บของใส่กระเป๋า พร้อมกับซ้อนหนังสือเข้าด้วยกัน"ระ...เรื่องคืนนั้น.... ฉันเมา ฉันไม่รู้ตัวจริงๆนะ""....""ฉันคิดว่าเป็นพี่อาม.. นึกว่าพี่เขามาขอฉันคืนดี ฉันไม่รู้เรื่องนะพลอย แกต้องเชื่อฉันนะ!""....""พลอยยย! แกเชื่อฉันนะ" เจนเข

[B PART]"อ๊ะ! อื้อออ~ ขะ..เข้าใจ แล้ว~""หึ๊!" ผมนั่งมองร่างบางเกรงตัวอยู่บนตักผม เธอพยายามใช้มือดึงชายกระโปรงที่ล่นขึ้นสูงด้วยฝีมือของผมให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม ไม่เข้าใจหรือไง ว่ามันไม่ทันเเล้ว! ผมกำลังทำอะไรอยู่ตัวเธอก็รู้ดี ดื้อของแท้เลยวะ"....""ผ่อนคลายหน่อยดิ" ผมรู้สึกว่าความที่เธอเกร็งไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตามนี่มันส่งผลให้นิ้วของผมที่สอดเข้าไปนั้นเกิดอาการอึดอัดจนแทบอยากจะเปลี่ยนมา สอดใส่อย่างอื่นเข้าไปแทน จะรัดอะไรขนาดนั้น!"...อึก! อื้ออ~" เธอพยายามกลั้นเสียงตัวเองไม่ให้เล็ดลอดออกมา แต่ยิ่งเธอทำแบบนั้นผมยิ่งอยากได้ยินเสียงเธอ เลยขยับจังหวะนิ้วที่แช่อยู่นั่นให้เร็วและลึกขึ้นไปอีก ข้างในมันอุ่นจนไม่อยากจะเอานิ้วออกมาเลยแม้แต่นิด แล้วการที่ผมจะทำให้ผู้หญิงอย่างเธอมานั่งตักผมแล้วทำเรื่องแบบนี่ง่ายๆคงไม่มีทาง"อื้ออ" ผมใช้ขาของผมที่เธอนั่งซ้อนอยู่เขี่ยเรียวขาของเธอให้แยกออกจากการหนีบเกรงนี้จากด้านล่างของเรียวขาเธอ มันเกินช่องว่างนิดหน่อยแต่ผมทำได้.. แล้วเพิ่มนิ้วจาก1เป็น2แล้วควงแหย่เข้าไปในส่วนนั้นของเธอ เธอดิ้นไปไหนไม่ได้แล้วแจ๊ะ~ แจ๊ะ~~ แจ๊ะ~ ความรู้สึกเปียกชื้นก่อตัวขึ้นจนนิ้

3เดือนผ่านไป...@FZ PUB2เสียงดนตรีดังกระหึ่มพร้อมจังหวะเพลงที่ทำให้นั่งนิ่งไม่ได้.. ฉันลุกขึ้นเต้นขยับร่างกายตามจังหวะที่อยากปลดปล่อย เพราะเหนื่อยกับวิจัยที่กองเท่าภูเขาแต่ก็จบไปได้ด้วยดี ฉันมีเพื่อนกลุ่มใหม่ และจากวันนั้นที่บีไปส่งฉันที่หอเราก็ไม่เคยเจอกันอีกแม้จะอยู่มอเดียวกันก็ตาม.. ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ฉันหวัง ฉันเปลี่ยนตัวเองหลังจากนั้น ใช้ชีวิตเท่าที่อยากจะใช้ สนุกเท่าที่อยากสนุก แล้วไม่สนสายตาใครอีกต่อไป แบบนี้มีความสุขดีกึก! เสียงแก้วชอตกระทบโต๊ะแรงๆจนเกิดเสียง"โห้~แข็งขนาดนี้กูจะมอมมึงไงว่ะเนี่ย""คือจะมอมกูว่างั้น?" ฉันหันไปถามไอ้ชาที่ยืนเกาหัวแกรกๆอยู่ข้างไอ้ไม้ เพื่อนกลุ่มใหม่ฉันมีไอ้ชา ไอ้ไม้ น้ำ วา ที่คอยมาดื่มกันบ่อยๆแบบนี้ ไอ้ชามันชอบฉันแล้วมันก็ประกาศจ้าไปทั่วว่าสักวันมันจะเอาฉันทำเมียให้ได้ แต่ยากหน่อยนะ^^ ฉันขำๆกับพวกมันมากกว่า ไอ้ชาก็แค่สายฮาเรียกเสียงหัวเราะให้ทุกคนที่อยู่รอบตัวมันก็เท่านั้น"เออดิ! เสือกแดกเก่งกว่ากู!""ฮ่าๆๆ แล้วจะมอมเพื่อ?""กูจะให้มึงเต้นยั่วกู~ พริ้วฉิบหาย พูดแล้วขึ้นน!!" ท่าทางกับคำพูดของมันทำเอาทุกคนที่อยู่ที่โต๊ะหัวเราะร่า"แกก็เต้นยั่

มหาวิทยาลัยคณะบริหารธุรกิจฉันเดินเหม่อคิดเรื่องเมื่อคืน... เข้าคณะ ถ้าเป็นอย่างที่คิดจริง.. ฉันน่าจะพอจำได้หรือไม่ก็ต้องเจ็บต้องปวดส่วนไหนในร่างกายบ้างสิ.. อย่างตอนของบีไง..... แล้วฉันจะนึกถึงหมอนั่นทำไมกัน ฉันส่ายหัวไล่ความคิดยุ่งเหยิงนี่ออกไปให้หมด ชาคง..ไม่รุนแรงกับฉันเหมือนหมอนั่น"พลอย""...." เฮ้อ~"พลอยยย""ห๊ะ! ว่า?""ยังไม่เลิกคิดเรื่องเมื่อคืนสินะ" ชาพูดกับฉันนิ่งๆ"...อื้ม""...มานี่ดิ๊" ชากวักมือเรียกฉันเข้าไปหา ฉันก็เดินไปหามัน"อะไร?...อื้อออ!" พอฉันถามมันออกไปแค่นั้น ชาก็โน้มหน้าลงมาจูบฉันแบบไม่ทันตั้งตัว ดูดดึงริมฝีปากฉันอยู่สองสามทีพอฉันได้สติก็เลยเผลอดันหน้าอกมันออกไป แต่ไม่ได้แรงแบบผลักอะไรแบบนั้นนะ แล้วรีบใช้มือจับที่ริมฝีปากตัวเองทันที"ทำอะไรของแก..""หึ๊!... ตอนเมากับตอนไม่เมานี่คนละคนเลยนะยัยบ๊อง^^" ชาแค่นเสียงหัวเราะในลำคอก่อนจะยิ้มบางๆให้ฉันแล้วยื่นมือมายีหัวฉันอีก"...." ฉันได้แต่ยืนเม้มปากมองชา ชาหุบยิ้มแล้วมองฉันอย่างจริงจัง มันถอนหายใจใหญ่ๆหนึ่งครั้ง"...จริงๆก็อยากจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปนะ แต่เห็นแกไม่สบายใจขนาดนี้ฉันจะไม่พูดก็คงไม่ได้...""..?" ฉ