3วันผ่านไป....
12.51น
มหาวิทยาลัย
คณะบริหารธุรกิจ
ฉันนั่งดูดน้ำในแก้วที่ซื้อมาจากป้าขายน้ำในมอแก้กระหาย รีบนั่งวินมาแต่รถพี่วินแกก็ดันน้ำมันหมด! ก่อนถึงมอ1ซอย ฉันเลยเดินมาซะเลยนี่สิ เหนื่อยชะมัด..
ปกติฉันจะขับรถยนต์มาเรียนแต่เมื่อวานดันโดนหมาวิ่งตัดหน้าด้วยความตกใจก็เลยหักหลบจนรถแถไปชนกับต้นไม้ข้างทางกระโปรงรถถึงกับยับยู่ยี่ สุดท้ายก็ต้องเรียกประกันแล้วปล่อยให้เขาจัดการ... ดีที่ตัวเองไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ได้แผลที่ขมับนิดหน่อยจากแรงกระแทกนั่นแหละ จะว่าไป.. ก็ยังปวดอยู่เลย...
"พลอย... ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม" ในตอนที่ฉันกำลังนวดขมับที่ติดพลาสเตอร์ปิดแผลอยู่นั้น ก็มีเสียงที่คุ้นหูพูดขึ้น.. เจน เพื่อน(เคย)สนิท ของฉันเอง คนที่..แฟนฉันมีอะไรด้วยไง! หึ๊!
"..."
"นะพลอย.. แปบเดียวก็ได้" เจนทำท่าจะร้องไห้ใส่ฉัน เสแสร้งชะมัด!
"...รีบๆพูด ฉันมีเวลาไม่มาก" ฉันพูดแล้วเตรียมเก็บของใส่กระเป๋า พร้อมกับซ้อนหนังสือเข้าด้วยกัน
"ระ...เรื่องคืนนั้น.... ฉันเมา ฉันไม่รู้ตัวจริงๆนะ"
"...."
"ฉันคิดว่าเป็นพี่อาม.. นึกว่าพี่เขามาขอฉันคืนดี ฉันไม่รู้เรื่องนะพลอย แกต้องเชื่อฉันนะ!"
"...."
"พลอยยย! แกเชื่อฉันนะ" เจนเข้ามาจับมือฉันอย่างขอความเห็นใจ.. แต่สิ่งที่ฉันเห็นมันก็... เป็นใครใครก็รับไม่ได้ปะเอากันเลยนะเว้ย ฉันเลยตัดสินใจดึงมือเจนที่จับมือฉันไว้ออก
"เพราะแกเป็นเพื่อนฉันไง ฉันเลยรับไม่ได้.."
"พลอย..."
"...โทษทีนะ ฉันขออยู่คนเดียว"
"....." เจนไม่พูดอะไร สีหน้ากังวลแต่ก็ยอมเดินกลับไปง่ายๆ... ฉันมีเจนเป็นเพื่อนสนิทแค่คนเดียว ก็รักมันมากนะ.. แต่ก็นะ..
ส่วนแฟนฉัน ฟาร์..ฉันรู้ว่าเขาเจ้าชู้เงียบแต่ก็เชื่อใจทั้งที่เพื่อนรอบๆตัวก็ทั้งเตือนฉัน.. แต่ฉันเลือกเขาไงฉันเลือกเขาแล้วทั้งๆที่มีคนมาชอบฉันก็เยอะ คนดีๆก็มีแต่ก็เลือกเขา.. เพราะคิดว่าความดีของฉันจะเปลี่ยนเขาได้... แต่ก็ไม่
ฉันเก็บของแล้วลุกจากโต๊ะที่นั่งกะว่าจะไปเข้าน้ำแล้วเลยเข้าไปเรียน.. ในช่วงที่กำลังหมุนตัวพอดีสายตาก็ดันไปเห็นเขา..บี เขาเดินมากับเพื่อนอีก2คนแล้วยิ่งไปกว่านั้นคือเขาก็มองมาที่ฉันพอดี!
จริงสิ... นี่มันก็วันที่3หลังจากวันนั้นพอดี เขามองฉันก่อนจะหันไปพูดอะไรกับเพื่อนๆเขาแล้วสองคนนั้นก็เดินนำหน้าไปก่อน บีมองฉันแล้วกำลังจะเดินเข้ามา ฉันเลยเดินไปจากตรงนี้ทันทีโดยไม่หันกลับไปมองว่า เขาได้เดินตามมาหรือเปล่า
หมับ!
"เธอผิดสัญญา" บีเข้ามาดึงแขนฉันให้หันกลับไปเผชิญหน้าเขา
"..ฉันไม่ได้สัญญา จะไปหรือไม่ไปมันเรื่องของฉัน"
"..เธอเป็นผู้หญิงคนแรก ที่กล้าต่อปากต่อคำกับฉัน"
"เหรอ.. งั้นก็จำฉันไว้ละ^^" ฉันสบัดมือแล้วก้าวขาเดินต่อ แต่ก็ไม่วายโดนรั้งแขนไว้อีกจนได้ จะอะไรกับฉันหนักหนา ไม่เข้าใจเลย
"อะไรอีก?"
"มากับฉัน"
"ฉันมีเรียน"
"นั่นเรื่องของเธอ มากับฉัน"
"นั่นมันเรื่องของนาย ฉันจะ! ไป! เรียน!" แล้วในตอนที่ฉันกำลังจะสบัดแขนเขาอีกรอบ บีก็ดึงแขนฉันจนถลาไปหาเขาแล้วใช้มือรวบเอวฉันไว้ทันที
"นี่! จะทำอะไร!"
"ทำไมชอบดื้อว่ะ หรืออยากให้คนอื่นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน หรือว่าเรา.. เคยไปทำอะไรกันมา?” บีพูดแล้วโน้มหน้าเข้ามาใกล้ฉันแล้วยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ฉันรีบหันมองไปรอบๆก็ไม่เห็นใครอยู่แถวนี้ ดี ไม่งั้นได้ดังข้ามคืนแน่ๆ
"บี! หยุด!"
"ไปกับฉัน"
"ฉันมะ.. อื้ออ!" ฉันยังไม่ทันได้พูดจบ เขาก็โน้มหน้าลงมาจูบฉันทันที! และที่สำคัญมันไม่ใช่จูบธรรมดาๆดิ เขาเล่นชอนไชลิ้นเข้ามาอย่างตามใจแล้วงับริมฝีปากฉันสลับบนล่างไปมาและก็ถอนจูบออกไป สีลิปสติกที่ปากฉันติดไปที่มุมปากของเขา และเหมือนเจ้าตัวจะรู้เรื่องนี้ดีเขาใช้นิ้วโป้งเช็ดสีที่ที่มุมปากตัวเองโดยที่ยังไม่ปล่อยมือจากเอวฉัน
"ทำบ้าอะไรเนี่ย!" ให้ตายเหอะ ที่นี่มันหน้าคณะฉันนะ ถ้ามีคนเห็นแย่แน่อ่ะ หมอนี่มันขวัญใจพวกผู้หญิงทั้งมอด้วยฉันไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวนะ!
"อะไร แค่จูบเองโวยวายทำไม"
"นี่นาย!"
"ทีมากกว่านี้.. เธอยังไม่เห็นบ่นฉันสักคำ^^" บีพูดแล้วมองต่ำลงไปที่หน้าอกฉัน ที่แนบติดกับร่างกายของเขาก่อนจะยิ้มมุมปากราวกับได้ชัยชนะ ฉันไม่มีทางเลือกสินะ!
"...เฮ้อ! ฉันไปกับนายก็ได้.. แต่ปล่อยก่อนสิ"
"ก็แค่นั้น.." บีปล่อยฉันง่ายๆอย่างไม่ลีลาก่อนจะเดินล้วงกระเป๋านำหน้าฉันไป.. ฉันได้แต่ถอนหายใจเม้มปากตัวเองอีกครั้งแล้วเดินตามหลังเขา...
"...เอาแต่ใจชะมัด" ฉันพูดกับตัวเอง บีเดินนำไปโดยที่ไม่หันกลับมามองฉันเหมือนกัน..
คณะวิศวะห้องGZ"เข้าไป" บีเปิดประตูห้องที่มีป้ายชื่อแปะตัวอักษรGZตัวเบ่อเร้อแล้วบอกฉัน น่าจะเป็นห้องของพวกGray Zoneสินะ"..." ฉันไม่พูดอะไร เดินเข้าไปข้างในตามที่เขาบอก มีโต๊ะทำงาน3โต๊ะ.. มีโซฟา มีโต๊ะกระจกทรงเตี้ยวางอยู่ข้างๆ แล้วก็ตู้เอกสาร.. แต่ไม่มีใครอยู่สักคนปึง! เสียงประตูถูกปิดในระดับความดังปกติ ฉันมองไปรอบๆห้องก็ไม่เห็นมีอะไรต่างจากห้องทำงานทั่วไป"มีอะไรก็รีบๆพูดสิ""..." บีเดินไปที่โต๊ะทำงานที่ตั้งอยู่ตรงนั้น คงเป็นโต๊ะของเขา เขานั่งลงบนเกาอี้พิงหลังตัวใหญ่แล้วเรียกฉัน"มานี่ดิ""..." ฉันเดินเข้าไปหาเขาแล้วหยุดอยู่ข้างโต๊ะทำงานนี่"นวดให้หน่อย" บีเอียงคอให้เห็นว่านี่คือตำแหน่งที่จะให้ฉันนวด"ห๊ะ?""นวดให้หน่อย หูตึงหรือไง""แล้วทำไมต้องทำ?""บริการหลังการใช้งานหน่อยดิ เร็ว.. ปวด""เลอะเทอะ!" ฉันหันหลังให้เขาทันที นี่นะเหรอที่ให้ฉันมาทำ? ให้นวด?เนี่ยนะหมับ~ พรึบ!ฟุ้บ!"นี่! อะไรอีกล่ะ" บีดึงแขนฉันแล้วออกแรงกระชากจนฉันเซไปนั่งที่ตักเขา และความที่ฉันจะตกไม่ตกแหล่จากตักเขานี่แหละ บีเลยรวบเอวฉันแล้วออกแรงยกตัวฉันขึ้นไปนั่งบนตักเขาเต็มๆ!"พูดดีๆด้วยไม่ชอบหรือไง""ปล่อย.. ถ้าว
[B PART]"อ๊ะ! อื้อออ~ ขะ..เข้าใจ แล้ว~""หึ๊!" ผมนั่งมองร่างบางเกรงตัวอยู่บนตักผม เธอพยายามใช้มือดึงชายกระโปรงที่ล่นขึ้นสูงด้วยฝีมือของผมให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม ไม่เข้าใจหรือไง ว่ามันไม่ทันเเล้ว! ผมกำลังทำอะไรอยู่ตัวเธอก็รู้ดี ดื้อของแท้เลยวะ"....""ผ่อนคลายหน่อยดิ" ผมรู้สึกว่าความที่เธอเกร็งไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตามนี่มันส่งผลให้นิ้วของผมที่สอดเข้าไปนั้นเกิดอาการอึดอัดจนแทบอยากจะเปลี่ยนมา สอดใส่อย่างอื่นเข้าไปแทน จะรัดอะไรขนาดนั้น!"...อึก! อื้ออ~" เธอพยายามกลั้นเสียงตัวเองไม่ให้เล็ดลอดออกมา แต่ยิ่งเธอทำแบบนั้นผมยิ่งอยากได้ยินเสียงเธอ เลยขยับจังหวะนิ้วที่แช่อยู่นั่นให้เร็วและลึกขึ้นไปอีก ข้างในมันอุ่นจนไม่อยากจะเอานิ้วออกมาเลยแม้แต่นิด แล้วการที่ผมจะทำให้ผู้หญิงอย่างเธอมานั่งตักผมแล้วทำเรื่องแบบนี่ง่ายๆคงไม่มีทาง"อื้ออ" ผมใช้ขาของผมที่เธอนั่งซ้อนอยู่เขี่ยเรียวขาของเธอให้แยกออกจากการหนีบเกรงนี้จากด้านล่างของเรียวขาเธอ มันเกินช่องว่างนิดหน่อยแต่ผมทำได้.. แล้วเพิ่มนิ้วจาก1เป็น2แล้วควงแหย่เข้าไปในส่วนนั้นของเธอ เธอดิ้นไปไหนไม่ได้แล้วแจ๊ะ~ แจ๊ะ~~ แจ๊ะ~ ความรู้สึกเปียกชื้นก่อตัวขึ้นจนนิ้
1อาทิตย์ผ่านไป...11.32น.คณะบริหารธุรกิจฉันนั่งเรียนในคลาสอย่างเหม่อลอย.. ทำไมช่วงนี้ฉันเจอแต่อะไรที่มันหนักๆทั้งนั้นเลยนะ นั่งคิดไปก็เขี่ยปากกาเล่นไปรถก็ยังซ่อมไม่เสร็จมีแววว่าอีกนานเลยกว่าจะได้กลับมาใช้เหมือนเดิม ช่วงนี้ก็มีแต่นั่งวินนี่แหละ... ฉันนั่งถอนหายใจไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง"พีรยา"คงต้องหยุดเรียนแล้วพักเอาแรงสักนิด"พีรยาา"หางานทำแก้เบื่อแก้เซ็งหน่อยคงจะดีไม่น้อย..."พรียา!""เอ๊ะ! คะ..ค่ะ?" ฉันสะดุ้งเพราะเสียงอาจารย์ที่สอนหน้าคลาสเรียกชื่อฉันดังไปสามโลกแปดโลกเล่นเอาใจหายใจคว่ำหมด"หมู่นี้ไม่ค่อยมีสมาธิเลยนะ..""เอ่อ... ขอโทษค่ะ""ช่างเถอะ.. วันนี้คิวเธอช่วยยกงานอาจารย์ไปส่งที่ห้อง""ค่ะ.." ฉันรีบลุกขึ้นแล้วหยิบกระเป๋าสะพายติดตัวมาด้วยแล้วไปยกงานที่เป็นใบงานที่ตั้งหลาอยู่2กองใหญ่ๆ แต่คงยกได้รอบละกอง..ฉันยกกองเอกสารนี่เดินตามหลังอาจารย์พาทีไปยังห้องตรวจงานของอาจารย์ แต่แล้วก็ต้องสตั้นอยู่เกือบ10วิเพราะทันทีที่อาจารย์เปิดประตูห้องนี่ฉันก็เห็น..บี กำลังยื่นแฟ้มอะไรสักอย่างให้กับอาจารย์ที่นั่งอยู่โต๊ะตรงริมหน้าต่าง.. บีมองฉันไม่ละสายตา ก่อนที่ฉันจะทำเหมือนทุกอย่างไม่มีอะ
3เดือนผ่านไป...@FZ PUB2เสียงดนตรีดังกระหึ่มพร้อมจังหวะเพลงที่ทำให้นั่งนิ่งไม่ได้.. ฉันลุกขึ้นเต้นขยับร่างกายตามจังหวะที่อยากปลดปล่อย เพราะเหนื่อยกับวิจัยที่กองเท่าภูเขาแต่ก็จบไปได้ด้วยดี ฉันมีเพื่อนกลุ่มใหม่ และจากวันนั้นที่บีไปส่งฉันที่หอเราก็ไม่เคยเจอกันอีกแม้จะอยู่มอเดียวกันก็ตาม.. ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ฉันหวัง ฉันเปลี่ยนตัวเองหลังจากนั้น ใช้ชีวิตเท่าที่อยากจะใช้ สนุกเท่าที่อยากสนุก แล้วไม่สนสายตาใครอีกต่อไป แบบนี้มีความสุขดีกึก! เสียงแก้วชอตกระทบโต๊ะแรงๆจนเกิดเสียง"โห้~แข็งขนาดนี้กูจะมอมมึงไงว่ะเนี่ย""คือจะมอมกูว่างั้น?" ฉันหันไปถามไอ้ชาที่ยืนเกาหัวแกรกๆอยู่ข้างไอ้ไม้ เพื่อนกลุ่มใหม่ฉันมีไอ้ชา ไอ้ไม้ น้ำ วา ที่คอยมาดื่มกันบ่อยๆแบบนี้ ไอ้ชามันชอบฉันแล้วมันก็ประกาศจ้าไปทั่วว่าสักวันมันจะเอาฉันทำเมียให้ได้ แต่ยากหน่อยนะ^^ ฉันขำๆกับพวกมันมากกว่า ไอ้ชาก็แค่สายฮาเรียกเสียงหัวเราะให้ทุกคนที่อยู่รอบตัวมันก็เท่านั้น"เออดิ! เสือกแดกเก่งกว่ากู!""ฮ่าๆๆ แล้วจะมอมเพื่อ?""กูจะให้มึงเต้นยั่วกู~ พริ้วฉิบหาย พูดแล้วขึ้นน!!" ท่าทางกับคำพูดของมันทำเอาทุกคนที่อยู่ที่โต๊ะหัวเราะร่า"แกก็เต้นยั่
10:21น."อื้มมม~" ฉันค่อยๆขยับตัวเมื่อรู้สึกว่าจมูกฉันถูกอะไรบางอย่างไล้ขึ้นไล้ลง แล้วเริ่มบิดขี้เกียดตอนตื่นอย่างเคย.. ฉันชูแขนทั้งสองข้างแล้วบิดเอี้ยวตัวเองที่นอนหงายเป็นตะแคงข้างแทน ก่อนจะรู้สึกถึงอะไรสักอย่างที่ขวางทางเหยียดของแขนฉัน.. อ่าา~ปวดหัวชะมัด คิดอย่างนั้นแล้วก็ค่อยๆลืมตาตื่น.. ถึงได้รู้ถึงสาเหตุของแขนที่เหยียดออกไปได้ไม่เต็มที่ เพราะมันดันไปติดกับ.."กว่าจะตื่นได้..""...ชา~" หัวที่ปวดจนแทบจะระเบิดได้ค่อยๆประมวลผล"เมาเละดูไม่ได้เลย" ชาที่เปลือยช่วงบนเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่เป็นลอนกล้าม นอนท้าวแขนตะแคงเข้าหาฉันพูดขึ้น แล้วใช้มือบีบจมูกฉัน"อื้ออออ~ เจ็บนะ""....""..มองอะไร~?" แต่อยู่ๆชาก็นิ่งไป มันมองมาที่ฉันแหละแต่ไม่ได้มองหน้า... ฉันเลยก้มมองตามสายตาของมันแล้วก็พบว่า..!!!"เห้ย!"พรึบ! ฉันไม่มีเสื้อผ้าอะไรปกคลุมตัวอยู่เลย แล้วเมื่อกี้ที่บิดขี้เกียดนั่นมันก็ทำให้ผ้าห่มผืนหนานี่ร่นลงจนเผยเนินอกของฉันจนเกือบหมด ดีนะที่ไม่ได้ต่ำไปกว่าจุดตรงนั้นนะ! ฉันรีบใช้มือดึงผ้าขึ้นมาปิดมันทันที ก่อนจะหันไปมองชาที่ก็เปลือยส่วนบนอยู่ข้างฉันแต่ชายังสวมกางเกงยีนส์อยู่.. ฉันรีบเขยิบตัวให้อ
มหาวิทยาลัยคณะบริหารธุรกิจฉันเดินเหม่อคิดเรื่องเมื่อคืน... เข้าคณะ ถ้าเป็นอย่างที่คิดจริง.. ฉันน่าจะพอจำได้หรือไม่ก็ต้องเจ็บต้องปวดส่วนไหนในร่างกายบ้างสิ.. อย่างตอนของบีไง..... แล้วฉันจะนึกถึงหมอนั่นทำไมกัน ฉันส่ายหัวไล่ความคิดยุ่งเหยิงนี่ออกไปให้หมด ชาคง..ไม่รุนแรงกับฉันเหมือนหมอนั่น"พลอย""...." เฮ้อ~"พลอยยย""ห๊ะ! ว่า?""ยังไม่เลิกคิดเรื่องเมื่อคืนสินะ" ชาพูดกับฉันนิ่งๆ"...อื้ม""...มานี่ดิ๊" ชากวักมือเรียกฉันเข้าไปหา ฉันก็เดินไปหามัน"อะไร?...อื้อออ!" พอฉันถามมันออกไปแค่นั้น ชาก็โน้มหน้าลงมาจูบฉันแบบไม่ทันตั้งตัว ดูดดึงริมฝีปากฉันอยู่สองสามทีพอฉันได้สติก็เลยเผลอดันหน้าอกมันออกไป แต่ไม่ได้แรงแบบผลักอะไรแบบนั้นนะ แล้วรีบใช้มือจับที่ริมฝีปากตัวเองทันที"ทำอะไรของแก..""หึ๊!... ตอนเมากับตอนไม่เมานี่คนละคนเลยนะยัยบ๊อง^^" ชาแค่นเสียงหัวเราะในลำคอก่อนจะยิ้มบางๆให้ฉันแล้วยื่นมือมายีหัวฉันอีก"...." ฉันได้แต่ยืนเม้มปากมองชา ชาหุบยิ้มแล้วมองฉันอย่างจริงจัง มันถอนหายใจใหญ่ๆหนึ่งครั้ง"...จริงๆก็อยากจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปนะ แต่เห็นแกไม่สบายใจขนาดนี้ฉันจะไม่พูดก็คงไม่ได้...""..?" ฉ
"...นายจะทำอะไร""...." บีไม่ตอบเอาแต่มองไปทางข้างหน้า ที่ถามแบบนั้นเพราะทางที่เขาขับมามันหลุดเขตกรุงเทพมาเกือบสองชั่วโมงได้เพราะรถติด ตอนนี้ถ้ามองตามป้ายบอกทางที่นี่ก็พัทยา คิดจะทำอะไรของเขากันแน่..และหลังจากนั้นอีกเกือบ30นาที เราไม่พูดอะไรกันสักคำจนมาถึงที่นี่.. มันเหมือนรีสอร์ทวิวตรงหน้าเป็นทะเลที่มีทั้งโซนคนชุกชม และเงียบสงบ.. ไม่นานบีก็เอารถเข้าไปจอดในรีสอร์ทนี่ ทำทุกอย่างโดยไร้คำพูด เขาลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งที่ฉันนั่ง แล้วเปิดประตู.."...พาฉันมาที่นี่ทำไม" ฉันถามอีกครั้งตอนที่เขากำลังแก้สายเบลล์ที่มัดแน่จนแขนฉันเป็นรอย... คือก็พยายามแกะมาตลอดทางนั่นแหละแต่มันแกะไม่ออกไง"....""นี่ แค่ตอบมันจะตายไหม""...""อะ..โอ้ยย!""...." บีจับข้อมือข้างที่เป็นรอยเพราะสายเบลล์นั่นแล้วลากฉันเข้าไปในรีสอร์ทห้องS8ปึง! บีบิดประตูอย่างดังโดยที่มืออีกข้างก็ไม่ยอมปล่อยจากข้อมือฉันแล้วดันร่างฉันไปติดกับกำแพงทันที"จะ..จะทำอะไร""..." ไม่พูดอีกแล้ว เอาแต่มองฉันนิ่งๆด้วยสายตาที่พยายามจะฆ่ากันซะอย่างนั้นนะ นี่ฉันเริ่มแอบหวั่นแล้วนะ"ถ้าไม่พูดก็ถอยไป... อึดอัด""...มีอะไรกับมันหรือยัง" บีพูดช้า
[ B PART ]ผมนอนมองร่างบางของพลอยที่ซุกหน้าอยู่ที่อกผม ผิวขาวเนียนที่ผมฝากรอยแดงไปทั่วเป็นเครื่องหมายว่า..เธอบอบบางและผมคงหนักมือเกินไป แต่ตอนนี้เธอไม่ต่างจากลูกแมวตัวเล็กๆที่กำลังซุกเพื่อหลบหนีความหนาวยังไงยังงั้น หน้าอกที่เต่งตึงแนบชิดกับร่างกายผมโดยไร้สิ่งใดขว้างกั้นผมใช้เวลาเกือบชั่วโมงเพื่อเสร็จกิจกรรมในรอบที่สองเล่นเอาพลอยเองถึงกับอ่อนแรงแล้วดิ้นหนีผมท่าเดียว.. จริงๆก็สงสารนะ แต่มันอึดเองให้ผมทำไง แล้วการที่ผมสดกับเธอมันก็ทำให้ผมรู้สึกดีมากขึ้นไปอีก ในสมองตอนนี้ไม่เหลือเรื่องที่จะต้องไปนอนกับผู้หญิงคนนั้นคนนี้ไปเรื่อยแบบเมื่อก่อนแล้ว ผมต้องการแค่เธอ..แล้วที่ต้องหนักกับเธอขนาดนี้ผมต้องการคำตอบ ว่าเธอมีอะไรกับไอ้นั้นไปหรือยัง เธอไม่ยอมตอบ ผมเลยพลั้งมือหนักไปหน่อย ปากแข็งชะมัดติ้งค์~'xxxx ส่งข้อความถึงคุณ'แอคเค้าน์นี้อีกแล้ว..ผมเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์แล้วกดเข้าไปดูข้อความนั่น หลังจากวันที่ผมได้คลิปจากคนคนนี้ จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังมีข้อความที่ถูกส่งมาเรื่อยๆแต่ผมไม่ได้เข้าไปดู แต่..คราวนี้ดูหน่อยละกัน'อยากรู้ไหม ว่าฉันเป็นใคร ทำไม..ถึงรู้เรื่องคุณกับนังนั่น'เออ..อันนี้ผมก็ยังสง
“เมื่อไหร่เราสองคนถึงจะได้เข้าผับของพ่อละฮะ ในนั้นมันคงสนุกมากเลยสินะ คนถึงพากันจับมือเข้าไปในนั้น” ฉันหันมองหน้าบี ขณะที่ขับรถผ่านผับของเรา“ผมอยากจับมือใครสักคนเข้าไปในนั้นบ้าง”“โตก่อนไหม หื้มม~”“เกรปก็อยากจับมือกับผู้ชายหล่อๆเหมือนคนนั้น เข้าไปในนั้น~”“กูยิงไส้ไหล!”“บี!”“..พ่อ พ่อหมายถึง บีบให้ไส้ไหลไปเลย ขนมเบื้องในมือ”“….”“จริงๆนะ พ่อหมายถึงแบบนั้นจริงๆ”“ดูก็รู้ว่าโกหกทั้งเพ พ่อชอบใช้ความรุนแรงและน้ำเสียงที่ดังกว่าอีกฝ่ายเพื่อให้ตัวเองอยู่เหนือกว่า.. วิธีการโจรป่าชัดๆเลย!”“เดี๋ยวนะบรีฟ คือแต่นี้พ่อกลายเป็นโจรป่าในสายตาลูกไปแล้ว?”“เป็นหัวหน้าโจรป่าด้วย!!” หน้าของบีคือสิ้นหวังมาก ฉันจะขำก็กลัวว่าคุณเฮียเขาจะน้อยใจฉันเพิ่มไปด้วย แค่ถูกบรีฟพูดว่าเหมือนโจรป่า คนแข็งนอกอ่อนในอย่างบี กระเทือนความรู้สึกอยู่แล้ว“ลูกยังเด็กน่า ถ้าบีไม่อยากเป็นโจรป่า ก็เป็นพ่อที่ใจดีซะสิ^^”“..ฉันยอมเป็นโจรป่า”“เอ้า!”“ถึงมันจะดูนิสัยไม่ดี แต่ฉันก็อยากให้ทุกคนมองฉันแบบนั้น”“..เพื่ออะไร?”“เพื่อที่จะคอยแสกนคนที่เขามาหาลูกเราไง”“….”“ลูกได้เธอเยอะเกินไป ฉันคงต้องทำหน้าที่คุณพ่อใจร้ายแบบนี้ไปเรื่
ซ่า~ เสียงก๊อกน้ำเปิดล้างจาน“ไปนั่งไป”“บีนั่นแหละ ไปนั่ง” เเต่เพราะถูกฉุดแย่งจานในมือไป ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆโดยไม่แคร์ว่ายังมีชาอยู่ในห้อง พวกเรานั่งทานอาหารหมดไปสักพัก แต่ขนมยังเหลืออยู่บนโต๊ะอีกเพียบ“เฮีย!”“..ดื้อๆแบบนี้ ท้องอีกสักรอบไหมละ?”“นี่!”“ตอนเธอท้อง เธอไม่ดื้อกับฉันเลยนะพลอย”“….”“ไง? มีอีกคนก็เลี้ยงไหวนะ”“บีเลี้ยงไหว แต่พลอยท้องให้ไม่ไหวแล้ว” พลอยหยิกแก้มสามีตัวเอง เธอหมั่นเขี้ยวที่ไม่ว่าจะยังไง เธอก็เป็นฝ่ายที่ไม่เคยอยู่เหนือบีได้เลย.. นอกจากเรื่องบนเตียง แหวนเพชรแต่งงานสะท้อนแสงระยิบระยับ“เอาหน้าออกไปก่อน-////-“ จมูกโด่งๆของบีมันชนปลายจมูกของฉันแล้ว ฉันไม่อยากให้ชาหรือเด็กๆเห็นเวลาบีทำแบบนี้กับฉันนึกออกไหม มันเขิน“บี”“ก็ได้ ไม่แกล้งแล้วก็ได้”“ดี”“แต่ขอทำในสิ่งที่อยากทำแล้วกัน”หมับ! ฉากสวีทมันเป็นเรื่องปกติของเรา บีคว้าแขนเล็กๆของพลอยแล้วดันร่างบางๆจนหลังติดตู้เย็น แขนหนาล็อคตำแหน่งไม่ให้พลอยหนีไปไหน ก่อนจะสบสายตามองพลอยด้วยความหยาดเยิ้ม รอยยิ้มหยักที่มุมปาก มือใหญ่ๆไล่ประคองหน้าพลันประกบจูบพลอยเองก็ไม่ได้ขัดขืน เธอยืนยอมให้สามีละเลงจูบได้อย่างหนำใจ สอ
วุ้นเป็ด วุ้นกรอบ วุ้นมะพร้าวกะทิ และสารพัดวุ้นถูกจัดเสริฟ์ด้วยฝีมือของฉัน… เกรปชอบกินวุ้นมากๆ และวันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดปีที่5ของบรีฟและเกรป ฉันหยุดอัพเดทชีวิตพวกเราไปนานเลยใช่ไหม ขอบคุณมากๆเลยที่ยังให้ความรักความน่ารักกับครอบครัวของเราเสมอมา จนไรท์ต้องมาเคาะประตูเรียกเราถึงหน้าบ้าน“แม่คะ ปีนี้อาชาจะมาไหมคะ?”“อาชาบอกว่าจะมานะ มีอะไรกันหรือเปล่า ทำไมปีนี้ถึงถามหาอาชาก่อนพ่อละ? อาชาแอบมาสัญญาอะไรกับหนูหรือเปล่า?”“ก็.. นิดหน่อยค่ะ^^”“ว่าแล้วไง แม่ต้องเช่งอาชาหน่อยแล้วมั้ง”“อย่านะคะ อย่าดุอาชานะ” แม้แต่ชาเอง ฉันก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยหลังจากเรียนจบก็แยกย้ายไปมีครอบครัว ครอบครัวเราสองครอบครัวได้แต่คุยผ่านวิดิโอคอล แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีการสัญญาถึงขั้นที่ฉันไม่รู้ จะว่าไปชากับพาสจะเป็นยังไงบ้างนะพลอยได้แต่คิดแล้วก็ยิ้ม นึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านๆมา“..จริงหรือเปล่า ที่พ่อกับอาชาเคยทะเลาะกันเพราะแย่งแม่”“ลูกไปรู้เรื่องนี้มาจากไหน?”“ว้าวว แสดงว่าตอนนั้นแม่ต้องสวยมากแน่ๆ เพราะว่าอาชาก็หล่อ ส่วนพ่อก็หล่อเท่ห์มากๆ”“ธรรมดา~ แม่ของลูกสวยจนพ่อหนีไปไหนไม่ได้จนทุกวันนี้เลย^^”“ไม่ใช่ว่าแม่ขู่พ่อหร
หลายปีต่อมา..."เป็นอะไรครับ ทำไมกลับมาหงอยๆแบบนี้ล่ะ""...สัญญากับผมก่อนสิ ว่าแม่จะไม่ดุผม""....ครับ" ฉันหย่อนตัวลงนั่งอยู่หน้าบรีฟที่กลับมาจากโรงเรียนแล้วก็ไม่ร่าเริงอย่างเคย ตอนนี้บรีฟกับเกรปอยู่ป.1แล้วล่ะคะ เราได้แฝดชายหญิง บรีฟคลอดก่อนเลยเป็นพี่"...คือผม โดนเรเน่ปฏิเสธครับ ผมซื้อม้าโพนี่ตัวเล็กให้เธอเป็นของขวัญวันเกิด แต่เธอไม่ชอบ""อ๋อ.. โดนสาวปฏิเสธ?""ครับ ผมเศร้าจังเลยครับแม่" ฉันขำบรีฟอยู่ในใจแต่ยังอดกลั้นเอาไว้เพราะตอนนี้ฉันมีเรื่องที่ต้องสะสางกับบางคนซะหน่อย จะใครล่ะมีอยู่คนเดียว!คือเราตกลงกันว่าบีจะเลี้ยงบรีฟ ส่วนฉันจะเลี้ยงเกรป แต่เราไม่ได้แยกกันนะก็อยู่ด้วยกันดูแลกัน4คนพ่อแม่ลูกนี่แหละ แต่บางมุมเล็กๆปลีกย่อยชายจะเข้าใจชาย หญิงจะเข้าใจหญิง บางมุมลูกก็จะเป็นคนเลือกเข้าหาพวกเราเอง ซึ่งก็นะ..เบรฟก็วิ่งหาบีนั้นแหละทั้งที่กำชับไว้แล้วว่าอย่าสอนเรื่องที่ยังไม่ถึงเวลาให้ลูกแท้ๆฝีมือบีแน่ๆแบบนี้เด็กตัวแค่นี้จะไปรู้เรื่องรู้ราวอะไร ฉันเดินหาบีที่นั่งเล่นเกมส์อยู่กลางบ้านส่วนข้างๆเกรปก็ยังทำการบ้านอยู่... ฉันยืนเท้าเอวมองบีเล่นเกมส์โดยที่ไม่สนใจเกรปว่าเกรปกำลังสงสัยการบ้าน ฉัน
หลายเดือนต่อมา....ฉันนอนหมดแรงอยู่บนเตียงเพราะวิ่งเข้าห้องน้ำหลายรอบเหลือเกิน ฉันท้องแล้วละคะแต่ทำไมมันล้ามันเหนื่อยมันเพลียขนาดนี้นะ ฉันนอนสูดยาดมจะโทรหาบีก็กลัวเขายุ่งอยู่ จริงๆบียังไม่รู้หรอกว่าฉันท้อง ฉันเพิ่งตรวจเมื่อเช้าเองเพราะเริ่มสงสัยอาการตัวเองที่เอาแต่จะกินของหวานๆแล้วก็อยากนอนดูการ์ตูนเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปซะหมด งงตัวเองนะจะว่าแพ้ท้องมันใช้เหรอ อยากนอนดูแต่การ์ตูนเนี่ยะนะหนูจะเป็นเด็กแบบไหนละเนี่ยลูก...อาการอีกอย่างคือ ฉันชอบอ้วกเวลาบีไม่อยู่บางทีก็หน้ามืดจนจะเป็นลมอ่ะประมาณอาทิตย์หนึ่งได้แล้ว แต่ถ้าเป็นตอนอยู่กับบีฉันปกติมากเลยนะไม่มีอาการอะไรเลยละTrrrrr.....{รักพลอย}.....ชื่อของเบอร์ที่โทรมาทำให้ฉันเผลอขำคนเดียวไม่ได้ ฝีมือบีทั้งนั้นแหละ เขาเปลี่ยนชื่อจากที่ฉันเมมว่าบีเฉยๆเป็นรักพลอยแล้วก็เปลี่ยนชื่อฉันที่เขาเคยเมมไว้ในโทรศัพท์ว่ารักบีแล้วให้เหตุผลแค่ว่าเวลาชื่อมันขึ้นหน้าจอเขาจะได้มีกำลังในการทำงาน ซึ่งวันไหนไม่โทรหาเขานะเขาก็จะโทรมาสั่งให้โทรหาเขาอะเพื่อจะได้มีชื่อขึ้นหน้าจอแค่นั้นแหละ เขาบอกว่าเขามีกำลังใจทำงานดึกๆดื่นๆล่ะ เชื่อเขาเลย เอาเข้าจริงมุมเป็นเด็ก
อิตาลี(ติดลบ 6 องศา)วันนี้หนาวจนฉันใช้เสื้อ3ตัวก็ยังไม่หายหนาว เรามาฮันนีมูนที่อิตาลีช่วงหน้าหนาวพอดี บีดูดี๊ด๊ามากเพราะเขาชอบอากาศเย็นๆ แต่ฉันสิหนาวแข็งยันกระดูกแล้วเนี่ย~ฉันนั่งผิงไฟที่หน้ากองไฟในบ้านที่มาเช่าอยู่ พร้อมกับนั่งดื่มเบียร์สร้างความอุ่นให้กับร่างกายแต่เหมือนไม่ได้ช่วยอะไรสักนิด... หนาวววว"ไง หนาวมากเลยเหรอ""หนาวสิ~" ฉันเอามือไปจับมือบีที่หยิบมาร์ชเมลโล่ย่างมาให้ฉัน เพราะคงสัมผัสได้ว่ามันเย็นมากบีเลยนั่งลงซ้อนตัวฉันไว้จากด้านหลังเขากอดฉันไว้ทั้งตัวแล้วเอาคางมาเกยไหล่ฉัน พอได้อุ่นขึ้นมาหน่อย"อุ่นจัง~""งั้นอยู่แบบนี้นานๆ" บีกระชับกอดฉันแน่นขึ้น เรานั่งกันอยู่หน้าเตาผิงไฟ นอกหน้าต่างมีหิมะประปรายตกลงมา"อีก2คืนก็กลับไทยแล้วนะ""แล้ว?" ฉันหันข้างไปถามบี จากนั้นเขาก็เริ่มจูบไปตามต้นคอฉัน ลมหายใจอุ่นๆไม่ได้ทำให้ฉันอยากจะปฏิเสธเขา แล้วมือหนาก็สอดเข้ามาใต้ร่มผ้าฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มันอุ่นจากไอร้อนตามตัวของเขา ก่อนที่มือนั่นจะไล้ตามสัดส่วนขึ้นมากอบกุมหน้าอกฉันไว้ แล้วร่างกายฉันก็เริ่มสั่นสะท้าน"อ๊ะ~""ตั้งแต่มายังไม่ได้ทำเลยนะ~" บีพรมจูบต้นคอฉันอย่างเนิบนาบ มือหนาเร
วันรับปริญญา'พี่บีขอถ่ายรูปหน่อยค่าาา''พี่จบแล้วจะมามออีกไหมค่าา'ฉันนั่งใต้ร่มไม้แล้วยิ้มให้บีแล้วก็เพิ่งรู้สึกว่าแฟนฉันแฟนคลับเยอะชะมัด บีถ่ายรูปกับคนที่มาขอถ่ายจะใกล้จะเบียดจะเอานมดันแขนยังไงบีก็ยังนิ่งแถมถ่ายรูปกับสาวๆแต่เอามือไขว้หลังตัวเองไปอีก เห็นแล้วแอบขำไม่ได้"หวงหน่อยก็ดีมั้ง น่าระรื่นเลยนะเห็นมันไปแตะอั๋งสาวเนี่ย""เปล่าย่ะ แค่ตลกท่าทางป่ะ" ฉันหันไปตอบชาที่เดินมานั่งอยู่ข้างๆ มันมีจังหวะที่บีหันมามองฉันนะแล้วชาก็แกล้งโอบฉันจนไหล่ติดกันบีก็พล่านแถมชี้หน้าใส่ชาจนฉันกับชาหลุดขำ"ไง ไหนอ่ะสาวที่ว่า ป่านนี้ยังไม่เคยเห็น" ฉันเลยเปลี่ยนเรื่องคุย"อยู่คณะนู้นไม่ได้มาด้วย""สวยสู้ฉันได้เปล่าเหอะ""สวยดิว่ะ แกไม่ได้ครึ่ง""จะรอดูตัวจริงนะยะ"เวลาผ่านไปสักพักชาก็ไปแล้วบีเองก็ถอดชุดคลุยออกแล้วเดินมานั่งข้างฉัน เม็ดเหงื่อเขาเกาะเต็มใบหน้า ฉันหยิบทิชชู่มาซับหน้าเขา"ขอบคุณครับ""หิวไหมไปหาไรกินกัน""หิวเมียได้ปะละ^^""เดี๋ยวเหอะ! เลิกหื่นบ้างจะตายไหม" บีแค่นยิ้มเขาถลกแขนเสื้อพับแบบลวกๆ รอยสักที่แขนก็โผล่ออกมา จะว่าไปเมื่อคืนเขาบอกฉันว่าเขาอยากสักนิ.."เออ เห็นเมื่อคืนบอกอยากสัก จะสัก
2อาทิตย์ผ่านไป.."อ๊ะ..อ๊าาา~ พอแล้วบี ฉันอ๊าา~""อื้มม~ แน่นมากครับ""อ๊าา~ พะ..พอๆๆ" ฉันบิดตัวเอี้ยวไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เพราะพอทันทีที่บีมั่นใจว่าเขาหายดีแล้วเขาก็เล่นจัดหนักใส่ฉันอย่างไม่เบามือ แล้วเมื่อหัวค่ำบีก็ดันดื่มไปเยอะด้วยนะถึงจะไม่เมาแต่มันก็ส่งผลให้เขาทำเรื่องอย่างว่านี้ไม่พักสักที เม็ดเหงื่อตามตัวของฉันกับบีผุดขึ้นแสดงถึงความยาวนานของกิจกรรมบนเตียง และฉันก็เริ่มหมดแรงแล้ว"อย่าเกร็ง~""บี อ๊าา~ ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ววว~""..แฮ่ก~" บีที่ใช้มือดันหัวเตียงคร่อมอยู่บนร่างฉันก้มมองมา เม็ดเหงื่อที่หยดลงบนร่างกายฉัน เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วห้อง ความหนืดเริ่มเกาะกุมที่ช่วงล่างเพราะคราบน้ำที่ทิ้งไว้ในรอบก่อนๆเริ่มออกฤทธิ์"อ๊าาา~ สะ..เสร็จ อีกแล้วว~ พอๆๆ~"ตับๆๆๆๆๆๆ~ ตับๆๆๆๆๆ~"ผัวยังไม่เสร็จไม่เห็นไง ~อ๊าา" บีจับขาข้างหนึ่งพาดไปที่ไหล่หนาแล้วซอยเอวเข้ามาอย่างหนักเน้น ฉันดันหน้าท้องบีออกครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ฉันเหรอจะสู้แรงบีได้อ่ะ บีกลับกดแขนฉันไว้ที่เตียงตับๆๆๆๆๆๆๆๆ~ ตับบบบๆๆ~"อ๊ายยยย! บี เอาอะไรขนาดนี้ว่ะ อื้ออออ!!!" ให้ตายเถอะร่างกายฉันมันไม่ไหวแล้ว ครั้งนี้มันไม่ใช่
2เดือนต่อมา..ความเย็นของแอร์ลงปะทะผิวที่ไร้เสื้อผ้าของฉันจนรู้สึกหนาว ฉันขดตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนาก่อนจะถูกมือหนาของคนข้างๆดึงเข้าไปกอด ฉันซุกหน้าอยู่ตรงกลางอกของบีที่ไร้เสื้อผ้าใดๆปกคลุมเหมือนกันก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายปรับความเย็นของแอร์ให้ลดลงก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงเรามีอะไรกันครั้งแรกหลังจากไม่ได้ทำมันเลยหลายเดือน เพราะบีบอกว่าเขารู้สึกว่าไม่เจ็บแผลแล้ว"หนาวทำไมไม่บอก""ก็นายขี้ร้อน""ทีหลังบอกเลย ทนตัวเย็นขนาดนี้ทำไม" บีพูดกับฉันหล้งจากดึงฉันเข้าไปกอด ไออุ่นจากร่างกายเขามันทำให้ฉันอบอุ่นขึ้นมาแทบจะทันที"...อื้ม""พรุ่งนี้เรียนกี่โมง""เที่ยงนะ" บีพยักหน้าแล้วเกยคางที่หัวฉัน"ยังไม่ตอบเลย ว่าอนุญาตหรือเปล่า""...อนุญาต? อนุญาตอะไร""ลูกไง ให้ทำสักทีสิ" ต้องบอกก่อรว่าครั้งนี้ที่มีอะไรกันฉันสั่งให้บีใส่ถุงยางแต่เขาก็ไม่ทำ แต่ดีที่ฉันทันเกมส์เขาช่วงหลังที่ผ่านมาก็เลยกินยาคุมกันไว้ เพราะยิ่งใกล้ถึงกำหนดที่หมอบอกว่าแผลจะหายดีฉันยิ่งต้องระวัง ฉันอยากเรียนจบก่อนนิ ไม่ได้อยากป่องก่อนสักหน่อย แล้วบีก็ยังไม่รู้เรื่องที่ฉันแอบกินยาคุมด้วย"ก็บอกแล้วไง ว่าดูพฤติกรรมก่อน""ฉันไม่ยุ่งกับใครเลยเธ