บททั้งหมดของ รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย : บทที่ 11 - บทที่ 18

ตรัยคุณขับรถสปอร์ตคันหรูตรงมาที่ผับทันทีด้วยอารมณ์คุกรุ่นในใจ ยิ่งนึกถึงหน้าของยัยเด็กใจแตกที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับบาสก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดใจ"อ้าวเฮีย วันนี้วันหยุดของเฮียไม่ใช่เหรอ" กร บอดี้การ์ดที่มีหน้าที่คอยดูแลผับเอ่ยถาม เมื่อตรัยคุณเดินเข้ามานั่งที่เคาน์เตอร์เครื่องดื่มของผับ"เบื่อๆ ว่ะ เลยมาหาอะไรกระแทกปากหน่อย""เฮียอยากหาอะไรกระแทกปาก หรือว่าเฮียอยากจับสาวๆ กระแทกกันแน่" กรเอ่ยหน้าทะเล้น"ทำมารู้ดี" ตรัยคุณกระตุกยิ้ม ก่อนจะยกแก้วกระดกน้ำสีอำพันลงคอ"วันนี้มีเด็กใหม่ พึ่งมาสมัครงานวันนี้เอง ถ้าเฮียสนผมจัดให้ได้นะ""ให้กูหิ้วเด็กในร้านไปกิน มึงอยากให้กูแดกตีนคุณแทนหรือไง""เฮียก็รอให้เลิกงานก่อนสิ ผมรับรองว่าคนนี้เด็ดจริง แต่ถ้าเฮียใจร้อน เฮียก็ใจปล้ำเหมาดริ้งเด็กมันหน่อย แค่นี้เฮียก็ได้ไปปลุกไปปล้ำตามแต่ใจเฮียเลย""ไปจัดมา แต่ถ้าไม่เด็ดจริงกูกระทืบมึงนะ""ผมเคยทำให้เฮียผิดหวังหรือไง เฮียรอผมแค่อึดใจเดียว เดี๋ยวผมมา" กรบอกก่อนจะเดินไปทางห้องแต่งตัวของพนักงานด้านหลังผับ และไม่นานก็เดินกลับมาพร้อมหญิงสาวหน้าตาดี ที่อยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำรัดรูปที่โชว์ส่วนเว้าส่วนโค้ง กับหน้า

ยลดาขึ้นไปยืนบนเก้าอี้สนาม เท้าเอวมองหน้าตรัยคุณอย่างเอาเรื่อง"ทำท่าอย่างกับลูกหมากำลังโมโห ถ้าเห่าด้วยนี้เหมือนเลยนะ ไหนลองเห่าสิ" ตรัยคุณทำท่ายียวนกวนโมโหเด็กสาวหน้าขึ้นสีแดงด้วยความโกรธที่ถูกว่าเป็นลูกหมา ตรัยคุณหันหลังเดินหนี แต่ก็ยังไม่ทันได้ก้าวเดิน"ทำไมถึงชอบว่ายูมินักนะ งั่ม!" ยลดากระโดดขี่หลังตรัยคุณ แล้วงับลงไปที่ใบหูของเขาเต็มเขี้ยว"โอ๊ย! ยัยเด็กบ้า ปล่อย! เป็นหมาหรือไงวะ" ตรัยคุณถึงกับร้องลั่นเมื่อเจอคมเขี้ยวของเด็กสาว"ว่ายูมิเป็นหมาอีกแล้วนะ งั่ม!" ยลดางับไปที่ใบหูอีกข้างของ ตรัยคุณ"โอ๊ย! ปล่อย! ถ้าไม่ปล่อยอย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ" ตรัยคุณกัดฟันพูดอย่างเอาเรื่อง ก่อนจะเหวี่ยงร่างเล็กลงไปกองกับพื้นตุ๊บ!!"โอ๊ย! ไอ้บ้า ก้นยูมิหักแล้วมั่งเนี่ย" เด็กสาวร้องโอดโอย ใบหน้า เหยเกด้วยความเจ็บระบมก้น"อยากโดนเลาะฟันออกจากปากใช่ไหมถึงกล้ากัดหูฉัน" มือหนาของเขาบีบเข้าที่ปากเล็ก พร้อมพูดอย่างเอาเรื่อง"อื้อ...อ่อยอูอิอ่ะ" เธอพูดอู้อี้ พยายามแกะมือของเขาออก"อะไรกันคะ เสียงดังลั่นบ้านเลย" พรพระพายวิ่งหน้าตาตื่นเมื่อได้ยินเสียงคนทะเลาะกัน แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคิดไว้แต่แรกว่าต้องเ

"เฮ้ย! ไอ้หมาบ้า มาฉี่ใส่ล้อรถทำไมเนี่ย" ตรัยคุณโวลวายเสียงดังลั่น"เจ้าตัวเล็ก" ยลดาที่เห็นเหตุการณ์ร้องเรียกด้วยความตกใจที่เจ้าหมาน้อยไปฉี่ใส่ล้อรถตรัยคุณ"เธอมาเอามันไปให้ไกลๆ เลยนะ อย่าให้ฉันเห็นมันอีกไม่งั้นได้โดนเตะทั้งคนทั้งหมาแน่" ตรัยคุณพูดด้วยความโมโห"ไอ้คนใจโหด เจ้าตัวเล็กแค่ฉี่ใส่ล้อรถ ไม่ได้ฉี่รดขานายซะหน่อย ทำไมต้องโมโหขนาดนั้นด้วย...ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องกลัวพี่ยูมิอยู่นี่แล้ว""แล้วทำไมไม่ดูแลมันให้ดี ปล่อยมันออกมาวิ่งเพ่นพ่านทำไม ถ้าดูแลมันไม่ได้ก็เอาไปปล่อย""อาเดย์ไม่โมโหฉิฮับ เจ้าตัวเย็กไม่ได้ตั้งใจ" อินทัชดึงชายเสื้อของคนเป็นอาแล้วเอ่ยบอก"เดี๋ยวยูมิเอาน้ำมาล้างให้ก็ได้ ไม่เห็นจะต้องอารมณ์เสียขนาดนี้เลย" ยลดาบอก ก่อนจะเดินออกไปเพื่อไปเอาน้ำมาล้างล้อรถ"ไม่ต้อง แต่อย่าให้มีครั้งหน้าอีกนะ...อาเดย์ไปทำงานก่อนนะครับ อีกไม่เกินครึ่งชั่วโมงพ่อแทนกับแม่พายของอาชิก็จะถึงบ้านนะครับ" เขาตวาดเด็กสาวเสียงดัง ก่อนจะหันมาพูดดีกับอินทัช แล้วตวัดสายตาไม่พอใจใส่ยลดาอีกครั้ง"ฮับ" เช้าวันต่อมา"เจ้าตัวเล็ก พี่ยูมิเอาอาหารมาให้แล้ว" ยลดาส่งเสียงบอกเมื่อเดินใกล้ถึงบริเวณเจ้าหมาน้อยอยู

ตรัยคุณถอนหายใจออกมาเบาๆ นั่งลงไปกับขั้นบันไดหน้าบ้านตามเดิม มองหน้าเจ้าหมาน้อยด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก"เจ้าตัวเย็ก ไหนพี่ยูมิบอกว่าเจ้าตัวเย็กไปอยู่ฉะหวันแย้ว" อินทัชที่เห็นตรัยคุณอุ้มลูกหมาอยู่ ก็ร้องเรียกด้วยความดีใจ"เจ้านี่ไม่ใช้เจ้าตัวเล็กครับ อาเดย์ซื้อมาให้พี่ยูมิ แต่พี่ยูมิไม่เอา""ทำไมล่ะฮับ""พี่ยูมิโกรธอาเดย์ เพราะอาเดย์เป็นคนทำให้เจ้าตัวเล็กตาย" ตรัยคุณบอกด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย"โอ๋ๆๆ ไม่เป็งไยนะฮับอาเดย์คงเก่ง อาชิยู้ว่าอาเดย์ไม่ได้ตั้งใจ" เด็กน้อยกอดปลอบคนเป็นอา ด้วยรู้ดีว่าอาเดย์ของตนไม่ใช่คนใจร้าย"อาชิช่วยอาเดย์คิดหน่อยสิ ว่าจะทำยังไงให้พี่ยูมิรับเจ้านี่ไปเลี้ยง""อาชิจะช่วยอาเดย์เองฮับ แล้วมันชื่อเจ้านี่เหรอฮับ""ไม่ใช่ครับ อาเดย์ยังไม่ได้ตั้งชื่อให้มันเลย อาชิว่าให้เจ้านี่ชื่ออะไรดี""อืม...อาชิคิกไม่ออก" เด็กน้อยทำท่าคิด"เจ้านี่ตัวสีขาว ขนปุยๆ ชื่อชีโร่ดีไหมครับ ภาษาญี่ปุ่นชีโร่แปลว่าสีขาว""ดีฮับ ชีโย่ เจ้าชีโย่"บ๊อกๆๆ"เจ้าหมาน้อยชอบชื่อนี้ฮับ" อินทัชยิ้มร่าเริง เมื่อเจ้าหมาน้อยเห่าตอบเมื่อเรียกมันว่าชีโร่"อาเดย์ซื้อคอกมาให้เจ้าชีโร่ด้วยนะ อาชิไปช่วยอาเดย