All Chapters of สี่น้ำ: Chapter 31 - Chapter 40

“อ่า...” ธารวราดันร่างสวยที่ยังสวมผ้าถุงแบบหมิ่นเหม่เหมือนเต้าจะหกออกมาแนบกับฝาผนังห้อง จนสองร่างยืนชิดกันเกือบแนบแน่น“อือ...” เขาไม่รอช้า กอดจูบลูบคลำเรือนกายสวยงามอย่างหลงใหลคลั่งใคล้ สาวสวยหุ่นอิ่มเต็มมือสวมผ้าถุงอย่างชาวบ้านชาวนา ทว่า ความสวยเซ็กซี่ของเธอนั้นไม่ธรรมดาเอาเสียเลยทิพย์อัปสรหอมหวานไปทั้งตัว เธอเย้ายั่วในทุกอณูสัดส่วน จนเขาไม่อาจห้ามใจไหวอีกต่อไปแล้ว นาทีนี้เขาขอลืมคนรักสักวินาทีเถอะ“โอวว...คุณวัง...คุณวังขา...ฮือ” เขาตวัดลิ้นจูบเลียริมฝีปากของเธออย่างโหยหิว พร้อมกันนั้นก็ลูบไล้ไปตามลำตัวสวย ปลดผ้าถุงของเธอลงให้พ้นสายตา“สวยเหลือเกินทิพย์” เขาจ้องเธอนิ่ง ด้วยสายตากระหายอยาก อารมณ์กลัดมันของหนุ่มเซอร์พุ่งเต็มสปีตแล้วในวินาทีนี้ “สวยไปทั้งตัวเลยให้ตาย”ขาดคำนั้น หนุ่มสาวแลกลิ้นจูบเลียกันอย่างดูดดื่ม ลิ้นอุ่นแสนสากของเขาเร้าใจเธอจนแทบกลั้นไม่อยู่เช่นกัน ความหอมหวานจากรสสวาทที่แสนอบอุ่นน่ารัก ทำให้เธอรู้สึกยินดีและเต็มอกเต็มจเหลือเกินที่จะปรนเปรอความสุขให้แก่เขา ทว่า ใบหน้าของใครบางคนก็ลอยเข้ามาในหัวเธอจนได้“อะ...อ๊า...อ่า...อือ” ขณะนัวเนียจูบปากกันอยู่อย่างเร่าร้อน ชา

“อะไร ทิพย์ทำอะไร”“เอาไว้ทิพย์จะบอกคุณเมื่อพร้อมกว่านี้แล้วกัน แต่ตอนนี้เราควรแยกย้ายกันกลับห้องก่อนดีกว่านะคะ เดี๋ยวจะมีใครสงสัยเอาได้ว่าเราสองคนหายไปไหนมาด้วยกันตั้งนานสองนาน”“ทิพย์!” เขาพยายามเว้าวอนออดอ้อน “ตกลงมันยังไงเนี่ย เราสองคนอยู่ในสถานะอะไร ช่วยให้ความชัดเจนกับผมหน่อยได้มั้ย”“แล้วคุณวังวางทิพย์ไว้ในฐานะอะไรล่ะคะ”เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและจริงจัง“คนพิเศษไง”เธอยิ้มนิด “งั้นคุณวังก็เป็นคนพิเศษของทิพย์เหมือนกัน เราต่างเป็นคนพิเศษของกันและกัน แต่...จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ใช่มั้ยคะ”เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “ก็ได้ ตามนั้น”“ไม่มีสิทธิ์หึงหวงกันด้วย”“อืม...แล้วแต่ทิพย์”“น่ารักมากค่ะ”วันต่อมา...ที่ห้องครัวขนาดเล็กตรงปีกขวาบนชั้นสองของคฤหาสน์เริ่มระอุ “ฮึ่ม!..คุณมันมั่ว...คิดจะเอาให้หมดทั้งบ้านเลยรึไง!!!”เขาจ้องเธอตาขวางข้น เหมือนกับจะกินเลือดกินเนื้อเธอให้แหลกละเอียดอย่างนั้น“มันเรื่องของฉัน คุณมาเกี่ยวอะไรด้วยคุณน่าน”คำถามของเธอทำให้เขาหายใจฟึดฟัดเหมือนกระทิงตกมัน เขารู้ดีว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาหรอก แต่เธอก็ไม่ควรใช้ร่างกายของตั

คุณหญิงบัวระวงค์ไม่ใช่คนโง่เขลา ทำไมจึงดูไม่ออกว่าเหล่าลูกชายคิดอย่างไรกับพยาบาลส่วนตัวของเธอ แต่การที่เธอหมายยกหญิงสาวให้ลูกชายคนโต นั่นเป็นเพราะเขาเป็นผู้ปกครองบ้านนี้คนต่อไป“เอ่อ...คุณธารเทพเธอรู้เรื่องที่คุณหญิงคิดอุตริรึยังคะ”“นี่หล่อน! ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นหล่อนนะ”“ขอโทษค่ะ”“ฉันเกริ่นไปแล้วเมื่อเย็นวาน”“หา? แล้วคุณธารเทพเธอว่าไงคะ”“ยังไม่พูดอะไร แต่ฉันมองออกว่าน่าจะตกลง เธอเตรียมตัวไว้แล้วกัน เมื่อไหร่ที่ลูกชายฉันเรียกตัวไป เธอจะได้พร้อมรับใช้เขา”นี่เธอฝันไปรึเปล่าเนี่ย...เธอต้องฝันไปแน่ๆเลย...ตื่นได้แล้วทิพย์อัปปสร...ตื่นเดี๋ยวนี้ !!!ที่ห้องรับประทานอาหารสุดหรูหราบนชั้นสองของคฤหาสน์...วันนี้ สี่พี่น้องนั่งรับประทานอาหารเย็นร่วมกันเป็นครั้งแรกในรอบเดือน ด้วยบรรยากาศอึมครึมเล็กๆ อย่างรู้สึกได้ทุกคนกินอาหาร คุยเรื่องงาน เล่าเรื่องสัพเพเหระทั่วไป แต่เลี่ยงที่จะพูดเรื่องผู้หญิง โดยเฉพาะเรื่องพยาบาลส่วนตัวของมารดา‘ทิพย์อัปสร’ หญิงสาวที่มารดาไว้วางใจให้เป็นคนดูแลพี่ชายใหญ่ของบ้านในฐานะเมียบ่าว ซึ่งนำความไม่พอใจมายังชายหนุ่มอีกสามอย่างทั่วถึงกัน แต่ทั้งสามเก็บงำซ่อนความไม่พอ

“อะ...ทิพย์” พอเขาเห็นเธอเดินมาถึง เขาก็ส่งสัญญานบอกให้เธอเดินตามเขาไปที่ระเบียงด้านหลังของตึก ซึ่งค่อนข้างลับตาคน“ฟังผมนะทิพย์ ฟังให้ดี ผมจะไม่บอกคุณหรอกนะทิพย์ ว่าคุณควรทำหรือไม่ควรทำอะไร แต่ผมอยากให้คุณเลือกในสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง”เธอยิ้มให้เขาอย่างเคารพรัก คว้ามืออบอุ่นมาจับแน่น ส่งความรู้สึกขอบคุณถึงเขาคนนี้ “คุณวังน่ารักเหลือเกินค่ะ หากเป็นไปได้ ทิพย์อยากอยู่กับคุณวังที่สุด อยากดูแลคุณวังในฐานะอะไรก็ได้ แต่คุณวังคงไม่อยากทรยศคนที่คุณวังรัก”“ไม่หรอก เพราะถึงยังไงผมก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่คุณแม่เลือกไว้อยู่ดี” เขาว่าพลางมองเธอตาหวานซึ้ง “แต่ผมก็อยากให้คุณได้แต่งงานกับผู้ชายสักคนที่พร้อมจะรักและดูแลคุณนะ ไม่ใช่ต้องมาเป็นเมียเก็บเขาแบบนี้ คุณน่ารักมากพอจะมีใครสักคนดูแลในฐานะเมียแต่ง ทิพย์! คิดให้ดีคิดให้หนัก อย่าไปทำตามใจคุณแม่มากนัก คุณแม่แค่อยากให้ทิพย์อยู่กับท่านที่นี่ ไม่มีวันจากไปไหนอีกแล้ว ท่านก็เลยรั้งทิพย์ไว้ด้วยวิธีนี้”“คุณวังขา...ไม่ใช่ว่าทิพย์ไม่รู้นะคะ ทิพย์รู้ดีว่าคุณหญิงท่านคิดอะไรอยู่ แต่ที่ทิพย์ไม่ขัด ก็เพราะว่าทิพย์เองก็อยากอยู่บ้านหลังนี้ ทิพย์อยากอยู

“คุณวังน่ะเหรอคะ” เธอแสร้งทำเป็นคิด “เธอใช้นิ้วเก่งค่ะ เธอทำให้ทิพย์เสร็จตั้งหลายรอบ”ธารเทพขยับกายออกห่างเธอไปสามสี่ก้าว สายตาของเขาบ่งบอกว่าขยะแขยงเธอชะมัด“หมายความว่าฉันต้องรับเศษเดนจากไอ้พวกนั้นใช่มั้ย”ใช่...นี่คือสิ่งที่เธออยากจะบอกเขา หลังจากนอนคิด นั่งคิด ยืนคิดและตัดสินใจอยู่นาน เธอก็ได้คำตอบสำหรับชีวิตที่สวยงามในแบบของเธอ ก่อนจะเดินขึ้นมาที่ชั้นสามแล้วเคาะประตูห้องของเขาตามคำสั่งของผู้เป็นนาย“ทิพย์ก็แค่อยากบอกให้คุณรู้ว่า...ทิพย์ไม่ได้มีค่าพอสำหรับในฐานะเมียของคุณ ไม่ว่าจะเมียเก็บ หรือเมียบ่าว อย่างดีทิพย์ก็คงเป็นได้แค่นางบำเรอ”หญิงสาวเปลี่ยนจากท่าทางยั่วยวนเป็นท่าทางปกติธรรมดา ซึ่งอย่างไรเสียก็ยังไม่ปกติอยู่ดี เพราะชุดที่ล่อแหลมไร้กำลังความสามารถจะปกป้องของสงวนเธอได้ มันนำสายตาเขาไปทุกวินาทีเลยล่ะ “อีกอย่าง คุณเป็นถึงผู้ปกครองบ้านนี้ ทิพย์ไม่อยากให้คุณโดนใครหยามหยันหรือหัวเราะเยาะเพราะเรื่องนี้ อย่างน้อยก็น้องๆของคุณ”เขานิ่งฟัง อย่างใช้ความคิด “แล้วไงต่อ”“ทิพย์จะขอให้คุณชายใหญ่ปฏิเสธรับทิพย์เป็นเมีย ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่เถอะค่ะ ถ้าคุณชายใหญ่ปฏิเสธเสียเอง คุณหญิงจะไ