Lahat ng Kabanata ng ดอกมู่ตานขี้เซา ผ่ามิติข้ามภพมาเพื่อนิทรา: Kabanata 21 - Kabanata 27

บทที่21รถม้าแล่นมาถึงจวนหน้าสกุลอู่ อู่ไท่จงยืนรอเหมยตาฮวยด้วยท่าทีกระสับกระส่าย ข้างกันนั้นมีเม่ยเหนียงยืนอยู่ไม่ห่าง นางก็มีท่าทีไม่ต่างจากเขาเท่าไร พอเขารู้ว่าน้องสาวเข้าวังก็ร้อนใจ กลัวเหมยตาฮวยจะทำไม่สำเร็จแต่หากจะตามเข้าวังไปก็ไม่สามารถทำได้ ถึงเขาจะเป็นหลานของฮองเฮาเช่นเหมยตาฮวย แต่หากจะเข้าวังหลังก็ต้องส่งจดหมายเข้าไปขออนุญาตก่อนจะบุ่มบ่ามบุกเข้าวังไปเช่นน้องสาวไม่ได้ ทุกอย่างล้วนมีขั้นตอน มีเพียงเหมยตาฮวยเท่านั้นที่ได้รับการยกเว้นในทุกเรื่อง อู่ไท่จงจึงทำได้เพียงยืนรอฟังข่าวด้วยความกระวนกระวายใจ ส่วนเม่ยเหนียงนั้นพอรู้ว่าท่านแม่ทัพเข้าวังเพื่อของราชโองการแต่งงาน นางก็ร้อนใจไม่ต่างกัน จึงต้องมายืนรอกับอู่ไท่จงอยู่หน้าจวนเช่นนี้“น้องหญิง” อู่ไท่จงปรี่เข้าไปประชิดรถม้าทันทีที่รถม้าจอด สายตาคมมองบุรุษบนหลังอาชาด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ยิ่งเห็นชิงชิงลงรถม้าด้วยดวงหน้าเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา เขายิ่งร้อนใจ “เจ้าไปขัดขวางจางชานฟงไม่สำเร็จอย่างนั้นหรือ”เหมยตาฮวยหันไปส่งยิ้มให้พี่ชาย ก่อนจะหันไปทางเม่ยเหนียง “ยินดีกับจ้าด้วย อีกไม่นานแม่ทัพคงจะจัดเกี้ยวเจ้าสาวมารับเจ้าเข้าจวน” “หมาย

บทที่23“ท่านป้ายินดีด้วย” งานสมรสพระราชทานของแม่ทัพจาง แน่นอนว่าเหมยตาฮวยย่อมต้องมาร่วมงาน เพราะเจ้าสาวอย่างไรนางก็คือญาติผู้น้องของตน อีกทั้งนางอยากมาดูป้าจางด้วยตาของตนเองว่าจะยินดีกับงานแต่งครั้งนี้มากขนาดไหน“ตามสบาย ข้าต้องดูแลแขกคนอื่นๆ ในงาน คงดูแลเจ้าได้ไม่มาก” ป้าจางยิ้มขื่นรับ สุดท้ายไม่ว่าอย่างไรสะใภ้ของนางก้ไม่พ้นคนสกุลอู่ หากต้องเลือกระหว่างอู่เหมยตาฮวยกับอู่เม่ยเหนียง แม้อู่เหมยตาฮวยจะทำตัวราวกับเป็นเจ้าของจวน แต่นางก็สามารถเชิดชูวงค์ตระกูลจางให้กก้าวหน้าได้ ผิดกับเม่ยเหนียง เป็นเพียงคุณหนูสกุลอู่ บิดาก็ไม่มี อำนาจในวังหลวงก็แทบจะไร้หนทา“ไม่ต้องห่วงข้า ท่านดูแลแขกคนอื่นเถิด คนกันเอง จากนี้ไปก็ฝากญาติผู้น้องของข้าด้วย” เหมยตาฮวยหยอบกาย ก่อนจะหันไปมองเจ้าบ่าวที่ยืนต้อนรับแขก “ยินดีด้วยท่านแม่ทัพ หวังว่าท่านจะมีชีวิตคู่ที่สุขสมหวัง มีบุตรให้ท่านป้าอุ้มไวๆ “นางไม่ลืมที่จะมองสตรีอีกนางหนึ่งที่ยืนก้มหน้าอยู่ไม่ไกล ไม่เพียงเหมยตาฮวยที่มองสตรีนางนั้น แขกคนอื่นๆที่มาร่วมงาน พอแสดงความยินดีกับจางฮูหยินแล้ว ก็ต้องนึกส่งสารไป๋ซานกันทุกคน เป็นถึงคนรักที่รอคอท่านแม่ทัพมานาน คอยดูแ

บทที่25 จบบริบูรณ์ ขบวนสินสอดทองหมั้นยาวจนสุดถนน กองทัพของรัชทายาทแคว้นจ้าวร่วมอารักขาปลอดภัยของขบวนสินมาตั้งแต่ออกจากแคว้น โดยจะมีการคัดเลือกทหารที่มีความสามารถและเป็นผู้ได้รับการฝึกฝนอย่างดีเพื่อให้เป็นผู้ดูแลความปลอดภัยในงานนี้ ด้วยความสวยงามและความเป็นเอกลักษณ์ของขบวนสินสอดทองหมั้น ทำให้เป็นที่น่าสนใจจนชาวเมืองต่างพากันมายืนออดูเต็มสองข้างทาง งานแต่งระหว่างราชทูจากแคว้นจ้าวกับคุณหนูใหญ่สกุลอู่ ช่างแต่แตกต่างจากงานแต่งของท่านแม่ทัพจางอดีตคู่หมั้นของนางเหลือเกิน ทั้งๆ ที่ก็เป็นพระราชทานสมรสเช่นเดียวกัน นอกจากในขบวนจะมีสินสอดของเจ้าบ่าวแล้ว ยังมีสินเดิมของเจ้าสาวที่ฮองเฮาขนออกมาเกทับเจ้าบ่าวอีกด้วย ขบวนจึงยิ่งอลังการเทียบเคียงงานแต่งงานเชื้อพระวงค์คนนึงเลยทีเดียว ในรอบเกือบห้าสิบปีเพื่งจะมีงานแบบนี้หลังจากงานอภิเษกของฮองเต้และฮองเฮาจ้าวหยุ่นหลงไม่ได้เดินทางมาร่วมงานในครั้งนี้ด้วยเพราะพระชายากำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ ซึ่งชางเจี้ยก็เข้าใจสหายในเรื่องนี้ดี แค่เขาส่งกองทัพมาดูแลเขาก็รู้สึกดีแล้วเสียงจุดประทัดดังสนั่น เหมยตาฮวยรีบวิ่งไปดู แต่ออกไปได้ไม่ไกลก็ถูกแม่สื่อลากกลับเข้ามาในเรือน ริม

พิเศษใส่ใจ 2“ฟอด ทำอะไรอยู่” ชางเจี้ยเดินเข้ามาโอบกอดฮูหยินจากด้านหลัง หอมแก้มนวลฟอดใหญ่ ยิ่งนางนี้ครรภ์เบายิ่งเสพติดกลิ่นกายของนาง แทบอยากจะขอลาออกจากหน้าที่องครักษ์มาอยู่บ้านเฝ้านาง เพราะห่างนางเมื่อไรเขาต้องเวียนหัวจนบ้านหมุน ถูกรัชทายาทล้อเลียนมาหลงฮูหยินจนแพ้ท้องแทน พระชายามาได้ยินก็ถามว่า แล้วที่จ้าวหยุ่นหลงไม่ได้แพ้ท้องแทนนางเพราะไม่ได้รักนางใช่หรือไม่ จ้าวหลุ่นหลงถึงได้เงียบปากเรื่องนี้“ข้ากำลังเตรียมเขียนสูตรยาแก้ปรสิตของสัตว์เลี้ยง พวกเห็บหมัด ไรเรื้อนต่างๆ” เหมวยตาฮวยพออาสาไปดูแลพระชายาได้เพียงเดือนเดียว ก็พบว่าตนตั้งครรภ์ โชคดีที่นางไม่แพ้ท้องเลย สามีของนางเหมาอาการทั้งหมดไปหมดแล้ว อีกทั้งตอนนี้นางก็ไม่อย่าทำงานหนัก อยากดูแลเด็กในท้องให้ได้มากที่สุด เพราะรู้ความเสี่ยงมากมานที่จะเกิดขึ้นอการแพทย์ในยุคนี้ทันสมัยที่ไหนกัน จึงทำได้แค่เขียนสูตรยาต่างๆ และคัดลอกตำราที่เขียนเอาไว้ให้แพทย์รักษา หนึ่งฉบับส่งไปที่แคว้นหยางมอบให้ไท่จื่อ ส่งนอีกฉบับมอบให้รัชทายาทแคว้นจ้าว เหมยตาฮวยเพิ่งค้นพบว่า ข่าวลือเรื่องรัชทายาทความเหี้ยมโหดของพระองค์นั้นไม่เป็นความจริง พระองค์ทำทุกอย่างเพื่อสร้