All Chapters of เมียขัดดอก: Chapter 191 - Chapter 200

"สวัสดีค่ะคุณลูกค้า เชิญนั่งโต๊ะมุมนี้ดีกว่าค่ะ" อรอนงค์ซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลรีบเดินมาต้อนรับ และขณะที่พูดอรอนงค์ก็สะกิดเมขลาให้ไปหลังร้าน เพราะรู้แล้วว่าลูกค้าคนนี้คงไม่มาดีแน่"เดี๋ยวก่อนสิน้องสาว" แต่ไอ้คนที่มีเรื่องเมื่อวานมันไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ ขณะที่เมขลากำลังจะออกไปจากตรงนั้น มันก็รีบเดินมาดักหน้าไว้"คุณลูกค้าคะ""กูไม่ได้พูดกับมึงอีแก่"พนักงานผู้ชายและพ่อครัวรีบออกมาเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย"ถ้าคุณคิดจะมาหาเรื่อง ก็เชิญออกจากร้านไปได้เลยค่ะ" เมขลาเริ่มโมโห อยู่ดีๆ มาเรียกน้าของเธอแบบนั้นได้ยังไง"วันนี้คงไม่มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเหมือนเมื่อวานนี้หรอก..อย่าปากดีนักเลย" เพราะมันมาที่นี่บ่อยๆ ไม่เคยเห็นลูกค้าคนนั้น คงเป็นขาจรที่เพิ่งเคยมา แต่ถึงมาวันนี้ก็คงสู้กลุ่มของมันไม่ได้เพราะเรียกเพื่อนมาเยอะขนาดนี้ "ตกลงกูจะเอาโต๊ะนี้ และต้องให้น้องคนนี้มาบริการกูเท่านั้น" มันรู้สึกแค้นมากทั้งเสียหน้า ถ้าไม่ได้เอาคืนคงตายตาไม่หลับแน่"ถ้างั้นเชิญคุณลูกค้านั่งก่อนค่ะ เดี๋ยวพวกเราจะไปเตรียมอาหารมาให้" อรอนงค์คว้าแขนหลานกำลังจะพาออกจากตรงนั้น แต่ไม่ทันกลุ่มคนที่มาหาเรื่อง มันกระชากทีเดียวร่า

"ก่อนที่จะออกไป ฉันขอถามอะไรคุณสักอย่าง"ชายหนุ่มหยุดแล้วหันกลับมาอยากรู้ว่าเธอต้องการถามอะไร"คุณกับพี่เกวลินเป็นอะไรกัน""ผมกับคุณเกวลินเหรอ?" เพลิงแปลกใจทำไมเธอถึงถามเรื่องเกวลิน"ถ้าคุณไม่สะดวกที่จะตอบก็ไม่เป็นไรนะคะ" คนตัวเล็กหันไปหาสวิตช์กำลังจะเปิดไฟ แต่คนที่ยืนอยู่หน้าต่างตรงเข้ามาหาก่อน ..ความไวของเขาเร็วกว่ามือที่เธอจะเปิดสวิตซ์เสียอีก"อุ๊ยคุณ" คนอะไรจะเคลื่อนตัวไวขนาดนี้ และความไวของเขานี้แหละถึงช่วยชีวิตทศกัณฐ์ออกมาจากอันตรายคราวก่อนได้ "อย่าบอกนะว่าคุณคิดว่าผมกับคุณเกวลินเป็นอะไรกัน"เมขลาเงยหน้าขึ้นมองสบตาผ่านความมืด โดยไม่มีคำพูดใดๆ แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคิดอะไร"ผมไม่มีอะไรกับคุณเกวลินทั้งนั้น ผมได้รับงานพิเศษจากท่านผู้พันพี่ชายของคุณ""ยังไงคะ""ผมทำภารกิจให้ท่านนิดหน่อยครับ" "ภารกิจกับผู้หญิงเนี่ยนะคะ""เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ถ้าเล่าแล้วมันคงจะยาว แต่ผมอยากจะบอกว่าผมกับคุณเกวลินเราไม่ได้เป็นอะไรกัน""แต่ทุกครั้งฉันก็เห็นคุณคุยอี๋อ๋อกับพี่เขา""หึ.." อันนี้จะแก้ตัวก็คงไม่ได้ เพราะความที่เขาเจ้าชู้ชอบหว่านเสน่ห์ไปเรื่อย"ออกไปได้แล้วค่ะ""คุณไปทานข้าวกับผู้พันกองทัพ

[โรงแรมหรูที่ใช้จัดงาน]ถึงแม้นักข่าวไม่ได้ถูกเชิญมาร่วมงานนี้ แต่ข่าวที่เมขลาเป็นลูกอีกคนของพลเอกเรวทัต ก็ทำให้นักข่าวให้ความสนใจ จนแอบตามมาเก็บภาพงานเลี้ยงนี้ถูกเชิญมาเฉพาะเพื่อนสนิทที่อยู่แวดวงเดียวกัน"สวัสดีค่ะท่าน""สวัสดีครับคุณพุดตาล""เกรงใจท่านจังเลยค่ะ ทำไมถึงออกมารับแขกเองล่ะคะ""แขกที่ไหนล่ะครับคนกันเองทั้งนั้น" ภรรยาเกษมราษฎร์เสียไปได้หลายปีแล้ว แต่ก็มีข่าวว่าท่านไม่ว่าง แต่เกษมราษฎร์ก็ไม่ได้เปิดตัวใครให้สังคมรับรู้"สวัสดีค่ะท่าน""ไหว้พระเถอะ บอกให้เรียกคุณลุง ถ้าไม่งั้นก็เรียกพ่อ""เอ่อ.." เธอจะไปกล้าอาจเอื้อมได้ยังไง พวกท่านอยู่สูงขนาดนั้น"แต่ก็เอาตามที่หนูสบายใจนั่นแหละ เข้าไปในงานกันดีกว่า"ที่พุดตาลกล้าพาเมขลาออกงานด้วย เพราะคิดว่ามันสมควรแก่เวลาแล้ว เด็กคนนี้ต้นกำเนิดเป็นถึงบุตรสาวของท่านพลเอก"สวัสดีครับคุณน้า""อ้าวกองทัพมาถึงแล้วเหรอลูก""ผมต้องมาช่วยงานคุณพ่อครับ เชิญคุณน้ากับน้องเมย์ที่โต๊ะเลยดีกว่าครับ"ทั้งสองก็เลยเดินตามกองทัพไป พอพุดตาลกับเมขลานั่งได้ไม่นาน หน้างานก็มีความเคลื่อนไหว"มาได้ด้วยเหรอ" พลเอกเกษมราษฎร์ถึงกับหันกลับไปมองโต๊ะที่ภรรยาเก่าของคน

"ผู้กอง?" ผู้พันกองทัพแปลกใจที่เห็นผู้กอง เพราะได้ยินว่าถูกส่งไปประจำการที่เขตชายแดนพร้อมเจ้านายใช่แล้วคนที่ออกจากลิฟต์มาก็คือผู้กองเพลิง พอมาถึงเขาก็ต้องได้ทำความเคารพท่านผู้พันแบบทหารชั้นผู้น้อยเคารพทหารที่มียศตำแหน่งสูงกว่า"สงสัยว่าไม่ได้นัดกันแน่เลย""ยังไงครับ" กองทัพหันไปถามรามสูรเพราะไม่เข้าใจคำพูดเมื่อสักครู่"สงสัยทศกัณฐ์ให้ผู้กองมารับน้องกลับบ้าน""อ้าวเหรอ" กองทัพหันกลับไปหาเพลิงอีกครั้ง"ครับผม""วันนี้ไม่ลำบากผู้กองหรอกครับ ท่านผู้พันจะรับเมขลากลับบ้านเอง คุณผู้กองกลับไปก่อนเลยครับ" คนที่พูดก็คือพี่ชายของเมขลา แล้วเพลิงจะทำอะไรได้ล่ะ เขาไม่ได้มองไปดูหน้าเธอหรอก เพราะไม่อยากให้เธอเห็นความอ่อนแอในแววตาคู่นี้ แต่ก่อนไม่เคยน้อยเนื้อต่ำใจให้กับตัวเองแบบนี้ ชายหนุ่มหันหลังกลับแล้วเดินมาที่ลิฟต์"ไหนๆ ก็มาแล้ว รอฉันก่อนสิคะ" เมขลารีบคว้าเอากระเป๋าแล้วตามไปที่ลิฟต์ แต่ก็ไม่ทันเพราะประตูมันปิดลงก่อนบนรถของผู้พันกองทัพ.."ผมทำให้คุณลำบากใจหรือเปล่าครับ" ที่ถามเพราะเห็นคนที่นั่งมาด้วยไม่พูดไม่จา"อะไรนะคะ" หญิงสาวไม่ทันได้ฟังว่าเขาพูดอะไร เพราะมัวเป็นห่วงความรู้สึกของอีกคนอยู่"ง

เพลิงไม่มีเวลาให้คิดนาน เพราะเขาต้องรีบกลับไปฝึกทหาร ถึงแม้เขาจะเป็นผู้ฝึกให้พลทหารใหม่ แต่ทั้งหมดเขาก็ต้องได้ทำเองด้วย ไม่ว่าจะวิ่งรอบภูเขา หรือแม้แต่ดำน้ำกว่าจะเสร็จภารกิจในแต่ละวันร่างกายก็แทบจะไม่ไหวหลายวันต่อมา.."คุณทศกลับมาแล้วหรือคะ" เมขลากลับมาจากทำงานก็เห็นทศกัณฐ์นั่งคุยกับครอบครัวอยู่"มาถึงตั้งแต่บ่ายแล้ว แต่พรุ่งนี้ก็คงต้องได้กลับ" ถึงแม้ว่าจะมีเวลาน้อย แต่ดีกว่าไม่ได้กลับมาดูภรรยาที่กำลังท้องเลย"คุณดูผอมลงนะคะ" เอวาเป็นคนถามสามีบ้าง"ก็เพราะคิดถึงเมียไง กินอะไรก็ไม่อร่อย"พุดตาลเอ็นดูที่ลูกชายพูดหยอกภรรยา เพราะนางยังไม่รู้ว่าตอนนี้ลูกชายทั้งสองกำลังเจอกับอะไรอยู่ ส่วนเมขลาพอรู้ว่าพี่ชายกลับมาก็รีบออกมาข้างนอก เพื่อมองหาอีกคน"คุณชาติคะ""ครับ""แล้วผู้กองล่ะคะ""ผู้กองเพลิงใช่ไหมครับ..ไม่ได้กลับมาด้วยหรอกครับ""ทำไมคะ..เอ่อ.." เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองออกหน้าออกตาเกินไป "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันแค่ถามดูเฉยๆ"ดึกๆ ของคืนเดียวกัน เมขลาเปิดหน้าต่างมองดูท้องฟ้าเหมือนทุกคืนที่เคยทำ เขาไม่คิดถึงเราแล้วเหรอถึงไม่กลับมาด้วย คงมีแต่เราสินะที่เฝ้าคิดถึงจนถึงรุ่งเช้าของวันใหม่..ได้ยินเสียง