Pasugod na pumasok si Mildred sa aming kwarto, mabigat ang bawat salitang binitiwan. "Sinabi ko naman sa'yo na huwag mo siyang pakasalan, hindi ba? Ngayon tingnan mo—kakakasal n'yo pa lang, gusto na niyang tapakan ako."Pinalabas siya ni Owen at sinabing, "Tama na, Mama. Sobra na 'yan. Ako na ang bahala."Pagkatapos, kinuha niya ang tissue at pinahiran ang luha ko, sabay sabing, "Alam mong may edad na si Mama, Paige, at dahil may sakit siya sa puso, hindi niya kaya ang ganitong stress. Palagi ka namang mapagpasensya—hindi ba dapat ikaw na lang ang magparaya? Sige na, mag-sorry ka sa kanya, ha?"Sinamantala niya ang malambot kong kalooban, alam niyang hindi ako kayang magalit nang matagal kay Mildred. Sa matatamis niyang pakiusap, nakuha niya akong humingi ng tawad.Hindi niya napansin na habang lalo akong nagpaparaya, lalo ring tinatapakan ni Mildred ang dignidad ko.…Isang gabi, bigla akong dinatnan nang alas-medya na ng gabi—nag-iwan ito ng mantsa sa kumot at pajama ko.Bumangon ako
Magbasa pa