Kabanata 4

Pinunasan ko ang luha ko at natawa.

Halatang nabigla si Mildred. "B-Bakit ka tumatawa?"

Napatitig ako sa pirma ni Owen sa divorce agreement—parang minadali niya lang para matapos agad.

Saka ko siya tinitigan nang malamig. "Bakit ako tumatawa? Dahil aalis ako mula sa pamilya mo. Sa totoo lang, maswerte kayo at hindi na ako naghanda ng fireworks para magdiwang."

Nang mag-propose si Owen, nangako siyang mamahalin ako habambuhay, poprotektahan, at bibigyan ng masayang pamilya. Pero sa huli, itinuring niya lang akong basura!

Kumulo ang galit ni Mildred at dinuro niya ako. "Ulitin mo 'yan, sige nga!"

Pinalis ko ang kamay niya. "Hindi kita nanay, at tapos na ako rito. Gusto mo ba talagang pirmahan ko o hindi?"

Natahimik siya at ibinaba ang kamay, marahil natatakot na baka tumanggi akong pumirma.

Kinuha ko ang ballpen, pinirmahan ang divorce agreement, at tumitig nang diretso sa kanya. "Sabihin mo kay Owen na bumalik dito. Tatapusin na namin itong divorce ngayon."

Hindi inasahan ni Mildred na papayag ako nang gano'n kadali. Biglang lumambot ang boses niya. "Ayos, ayos! Matalino ka rin naman at alam mong makisama. Tatawagan ko na siya ngayon."

Nakakatawa kung iisipin.

Pagkaraan ng ilang sandali, tumawag si Owen at sinabing bumaba ako. Kinuha ko ang napirmahan nang kasunduan at bumaba. Pagbukas ko ng pinto ng kotse, nakita kong nakaupo si Serena sa passenger's seat.

"Ano 'to, Owen? Maghihiwalay na tayo, tapos seryoso kang isinama mo pa siya?" malamig kong tanong.

"Buntis si Rena. Kailangan niya ng kasama para alagaan siya," sabi ni Owen, hindi man lang magawang tumingin sa akin. "Masusuka siya kung sa likuran siya uupo. Ikaw na lang ang maupo sa likod."

Halos matawa ako. Buntis? Anong kalokohan. Ni hindi niya alam na ipinanganak siyang may congenital necrospermia.

Nagtaksil sa akin si Owen, at ginagawa rin ni Serena ang parehong bagay sa kanya. Sadyang magaling ang karma—alam ng tadhana kung paano balansahin lahat ng bagay.

"Please 'wag kang magalit. Talagang mahal namin ang isa't isa ni Owie. I'm sorry," sabi ni Serena.

Nakakainis! Hindi pa nga ako umiiyak, siya na itong humahagulgol.

"Uy, itigil mo 'yan. Sarilinin mo na lang ang sorry mo. Hindi mo ako kasingkapal ng mukha para tanggapin 'yan," sabi ko.

Hinawakan ni Owen nang marahan ang kamay ni Serena. "Hindi mo kailangang humingi ng tawad, Rena. Kasalanan ko 'to, hindi sa'yo. Ikaw ang inosente rito. Huwag mong hayaan na ma-stress ka. Masama 'yan para sa bata."

Seryoso ba silang nagda-drama ng ganitong love story sa harapan ko?

"Gaano ka na katagal na buntis? Sigurado ka bang kay Owen 'yan?" panunukso ko.

Sandaling natigilan si Serena. "S-Siyempre, kay Owie ito! Porke hindi ka makapag-anak, pwede mo nang pagdudahan ang sa akin?"

Kumunot ang noo ni Owen, masama ang tingin niya sa akin sa rearview mirror. "Ikaw ang hirap magbuntis, Paige, at matagal nang sabik si Mama na magkaroon ng apo. Kung galit ka, sa akin mo ibuhos—huwag kay Rena."

Ang kapal ng mukha niya! Siya na nga ang nagtaksil, ako pa ang ginagawang masama!

"Ah, ako pa ngayon ang may kasalanan kung bakit wala tayong anak? Ako ba ang dahilan kung bakit kayo ni Serena palihim na nagkikita at nagsisiping sa likod ko?" balik ko.

"Please, huwag mo nang awayin si Owie. Lahat ng ito, kasalanan ko. Matagal ko na siyang mahal, at ako ang nanukso sa kanya," sabay paawa ni Serena.

"So inaamin mo na talagang makapal ang mukha mong agawan ng asawa ang ibang tao?" tanong ko.

"Huwag mo nang patulan ang bruha na 'yan, Rena!" singhal ni Owen, halatang nawawalan na ng pasensya.

Ang galing nilang magtulungan, para bang ako pa ang kontrabida na sumisira sa perpekto nilang pag-iibigan.

Huminto ang kotse sa harap ng korte.

Matapos naming ma-finalize ang divorce, inabot sa akin ni Owen ang isandaan bilang pamasahe na parang napakalaking pabor. "Oh, pang-taxi mo. Hindi na kita ihahatid. Tapusin na natin 'to nang maayos."

Pinalis ko ang kamay niya. "Maayos? Sa 'yo? Simula't sapul, bangungot na sa akin ang nanay mo, at alang-alang sa kung ano mang meron tayo noon, tiniis ko 'yon nang ilang taon. Kung saan-saan niya ipinagsasabi na baog ako at walang kwenta, at hindi mo man lang ako ipinagtanggol."

"Pinasok mo pa ang kabit mo sa bahay natin. Ngayon, may lakas ka pang isama siya para tapusin natin ang kasal? Wala ka bang hiya?" dagdag ko.

Sumilay ang galit sa mukha ni Owen. "Kung kaya mo talagang magbuntis, bakit hindi ka pa nabuntis hanggang ngayon? Hindi ka naman maaasar sa sinasabi ng mga tao kung hindi totoo. Sino bang gugustuhin ang isang galing sa pamilya mo?

"Lagi ka lang nakaupo sa bahay, mukhang miserable araw-araw. Seryoso, kahit tingnan ka lang, nakakasuka."

Hinila ni Serena ang braso niya, nakangiti pa. "Sige na, Owie, huwag mo nang sayangin ang oras mo sa kanya." Pagkatapos, sumakay na sila sa kotse.

Nilunok ko na lang ang galit at tumawag kay Mama para sabihing ayos lang ako. Sumakay ako ng taxi pauwi at nakuha kong matulog nang mahimbing.

Kinabukasan, isinalaysay ko kina Mama at Papa ang lahat.

Galit na galit si Papa at pinalo ang lamesa. "Kunin mo ang kotse, Alex! Paano nagawa ng lalaking iyon na tapak-tapakan si Ellie nang ganiyan?"

Agad ko siyang pinigilan. "Hayaan n'yo akong humarap dito, Dad."

Katatapos ko lang magsalita nang tumunog ang cellphone ko. Hindi kilalang numero. Lumabas ako para sagutin, at isang matalim na boses ang bumungad.

"Si Paige Zeller ba ito? Si Serena 'to. Kakalipat ko lang sa bahay ni Owie. Ayokong maging kontrabida, kaya sana dumaan ka na lang dito at kunin mo ang mga gamit mo pag may oras ka.

"Alam kong mahirap magsimulang muli nang walang-wala. Pwede mong ibenta ang ilan sa mga gamit mo para magkapondo ka pangbili ng murang apartment sa mga low-end na lugar."

Natawa na lang ako sa inis. "Ayos lang. Si Owen ang bumili ng mga iyon, at dahil napilitan akong iwan ang lahat sa divorce, kanya na rin ang mga 'yon."

"Sige, kung ganyan ang gusto mo, diretsohin na kita," sabi niya. "Malapit na kaming ikasal ni Owie, kaya umaasa akong hindi ka na makikipag-usap sa kanya. Siguradong ayaw mong masabihan kang kumakapit pa sa asawa ng iba at matawag na homewrecker, hindi ba, Ms. Zeller?"

Pagkatapos niyang sabihin lahat ng iyon nang walang hiya-hiya, bigla siyang nagbaba ng tawag at binlock pa ako.

Sakto, may bagong mensahe si Mildred sa family WhatsApp group. "Magpapakasal sina Owen at Rena sa susunod na buwan, at buntis si Rena! Magiging lola na ako!"

Halos sumabog siya sa tuwa.

Pero hindi pa ako umaalis sa family group. May malaki rin akong pasabog na ibabalita.